Tarixda bir boy savdogar bo‘lgan ekan. Uning boyligi yetti pushtiga yetar ekan. Shunga qaramasdan u o‘g‘liga gilam to‘qish hunarini o‘rgatibdi. Bir kuni bola do‘stlari bilan sayrga chiqibdi. Pul undirish ilinjida poylab yurgan qaroqchilar uni o‘g‘irlab, olib qochishibdi. Shahar chetidagi bir xaroba uyga olib borib qamab qo‘yishibdi. Otasiga xat yuborib o‘g‘lining evaziga katta pul so‘rashibdi. Lekin savdogar pulni berishga shoshilmabdi. Qaroqchilarning toqati toq bo‘lib, bolani o‘ldirmoqchi bo‘lishganda bola ularga shunday debdi: "Meni o‘ldirsangiz, hech narsasiz qolasiz. Agar aytganlarimni qilsangiz, mendan foyda ko‘rishingiz mumkin. Menga gilam to‘qish uchun ip va dastgoh olib kelinglar. Men gilam to‘qiyman, siz uni bozorga olib chiqib sotasiz va yaxshigina pul ishlab olasiz".
Qaroqchilar tez orada birinchi gilamni bozorga olib chiqishibdi. Bozor aylanib yurgan savdogar o‘g‘lining to‘qigan gilamini tanibdi va bir kishi orqali katta pulga sotib olibdi. Uyga kelib gilamni diqqat bilan tekshiribdi. O‘g‘li gilamdagi naqshlar orasiga o‘zi turgan joyning xaritasini ustalik bilan joylashtirgan ekan. Savdogar do‘stlarini olib o‘sha joyga boribdi va o‘g‘lini tutqunlikdan xalos etibdi.
Hunar boyga ham, kambag‘alga ham birdek kerak ekan. Agar boy bo‘lsangiz, ertayu kech boyligingizni saqlaysiz. Agar hunarmand bo‘lsangiz, hunaringiz sizni asraydi.
Akbarshoh RASULOV
Doktor Ali Juma deydi: “Agar shayton kelib seni hali sen bilan sodir bo‘lmagan kelajakdan qo‘rqitsa, uni Allohga husni zonn – yaxshi gumon qilish bilan xorlagin va o‘zingga qarata: “O‘tgan kunlarim, umrim davomida meni ikrom qilgan Zot erta kelajakda ham meni albatta ikrom qilgusidir”, degin.
Doktor Oiz Qarniy deydi: “Agar seni shayton vasvasa qilib, Alloh taolo seni sodir qilgan gunohlaring sababidan aslo kechirmaydi, desa unga: “Qanday menga ijobat etmasakan, axir xalqlarining ichida eng yomon bo‘lganing holda hatto senga ijobat qilganku?!”. «U: «Menga ular qayta tiriltiriladigan kungacha muhlat ber», – dedi. U Zot: «Albatta, sen muhlat berilganlardansan», – dedi!» (A’rof surasi, 14-15–oyatlar).