Ko‘pchilik dushanba kunini og‘ir kun sifatida e’tirof etadi. Haqiqatdan ham shundaymi? Yo‘q. Holbuki, ushbu kunda Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) hayotlari bilan bog‘liq bo‘lgan buyuk voqealar bor. Jumladan, Sayyidimiz Muhammad (sollallohu alayhi va sallam) dushanba kuni tavallud topganlar. Sarvari koinotga vahiy tushishi, ya’ni nubuvvatning bog‘lanishi ham dushanba kuniga to‘g‘ri keladi.
Oysha (roziyallohu anho)dan rivoyat qilinadi: «Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) dushanba va payshanba kunlari ro‘za tutishga ehtimom berardilar» (Imom Termiziy rivoyati).
Abu Qatoda (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) dushanba kuni ro‘zasi haqida so‘ralganlarida: «Bu men tug‘ilgan kun, men payg‘ambar qilib yuborilgan va menga Qur’on nozil qilingan kun», dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) dedilar: «Amallar har dushanba, payshanba kunlari (Allohga) ko‘rsatiladi. Mening amalim ro‘zador bo‘lgan holimda ko‘rsatilishini istayman» (Imom Termiziy rivoyati).
Shuningdek, Rasulimiz (sollallohu alayhi va sallam)ning Makkadan Madinaga xijratlari ham ayni shu kunda bo‘lgan. Bu kabi yaxshi voqealar dushanba kunida sodir bo‘lsayu, biz bu ulug‘ kunni “og‘ir kun” deyishimiz xatodir. Darhaqiqat, shunday ekan, bu kunni ham hurmatlash va xayrli amallarni aynan dushanba kunidan boshlash maqsadga muvofiqdir.
H. XOLBOYEV,
Bekobod tumani
“Ulug‘bek”jome masjidi imom-xatibi
Bir odamning qorni ochdi. U garchi iqtisodiy ahvoli yaxshi bo‘lmasa-da, bir tamaddixonaga kirib, taom buyurtma qildi. Buyurtma tayyor bo‘lgunga qadar derazadan tashqariga qarab o‘tirarkan, ellik yoshlardagi odam tez-tez tamaddixonaga qarab qo‘yayotgani, kirishga jazm qilolmay turganiga ko‘zi tushdi. O‘tgan ketganlar unga e’tibor bermas, u esa aftidan juda och qolgan edi.
Shu payt buyurtma berilgan taom olib kelindi. U esa hech o‘ylanmasdan ovqatni olib, o‘zi och bo‘lsa-da, ko‘chadagi odamga olib chiqib berdi. So‘ng ortiga qaytib, hisobni berishlarini so‘radi. Holatni zimdan kuzatib turgan tamaddixona rahbari xizmatchiga bir qog‘oz berdi. Unda bunday so‘zlar yozilgan edi:
“Insoniylik bebahodir, sizday oliyjanob inson bizning tamaddixonaga kelganidan baxtiyormiz. Ruxsat bersangiz, siz bir miskinni mehmon qilganingiz kabi biz ham sizni mehmon qilsak”.
Xulosa shuki, Alloh taolo hech bir amalni zoye qilmas, bandasini bandasidan qarzdor holda qoldirmas, ehsonga ehson bilan javob qaytarar ekan.
Shunday ekan, imkonimiz borida boshqalarga yaxshilik qilib qolaylik.
Akbarshoh Rasulov