Bugun erta tongdanoq “Hazrati imom” jome masjidi muborak Qurbon hayiti namozini ado etish uchun kelganlar bilan gavjum bo‘ldi. Toshkentning ko‘hna eski shahar qismida joylashgan “Hazrati imom” (Hastimom) masjidida Qurbon hayiti namozi O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy Usmonxon Alimov boshchiligida ado etildi.
Bu muborak kunlarda mehr-muruvvat, o‘zaro yordam, saxovat kabi ezgu amallarni ko‘proq amalga oshirish hamda qurbonlik qilish, uning tartib va odoblari haqida muftiy hazratlari so‘zlab berdilar.
Hayit namozi ado etilgach, muftiy hazratlari: “Alloh Qurbon hayiti namozining savobidan hammamizni bahramand aylab, bu ulug‘ bayram barakotidan barcha mo‘min-musulmonlarning gunohlarini mag‘firat etib, hidoyatga boshlasin, darajalarini yuqoriga ko‘tarib, ikki dunyo saodatiga musharraf aylasin. Yurtimiz tinchligi va osoyishtaligini bardavom qilsin”, deb duo qildilar.
Nuroniy otaxonlar ham bir-birlarini bayram bilan qutlar ekanlar, bu dorilomon kunlarga yetkazganiga shukur qilishdi, yurtimiz tinch va bundan-da farovon bo‘lishini tilashdi. Ozod va obod Vatanimiz ravnaqini, farzandlar kamolini Yaratgandan so‘rab duolar qildilar.
Shuningdek, Qurbon hayiti namozi yurtimizning barcha masjidlarida ko‘tarinki ruhda ado etildi.
Ushbu bayram mamlakatimizda har doim ko‘tarinki ruhda nishonlanadi. Shaharu qishloqlarda ko‘cha va guzarlar tartibga keltiriladi, qabriston va ziyoratgohlar obodonlashtiriladi. Yordamga muhtoj nogironlar, yolg‘iz keksalar, boquvchisini yo‘qotganlar, ehtiyojmand oilalar holidan xabar olinadi. Yaqin kishilarga hayitlik ulashish ham chiroyli an’analarimizdan biri. Bunday xayrli ishlar odamlar o‘rtasida mehr-muruvvat rishtalarini yanada mustahkamlashga xizmat qilayapti.
Musulmonlarning shod-xurramlik, mehr-oqibat, xayr-saxovat ko‘rsatish, bir-birlari bilan diydorlashuv bayrami – Qurbon hayiti ayyomi muborak bo‘lsin, aziz yurtdoshlar!
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
أَلْعِلْمُ فِى الصِّغَرِ كَالنَّقْشِ فِى الْحَجَرِ
Yoshlikda olingan bilim toshga o‘yilgan naqsh kabidir.
Ilm olish uchun eng afzal davr bu insonning yoshlik chog‘idir. Chunki yoshlikda bolaning xotirasi kuchli bo‘ladi. Bu vaqtda olingan ilm bola xotirasida uzoq vaqtgacha saqlanib qoladi. Shuningdek, yoshlikda har xil tashvish va yumushlardan uzoq bo‘lgan bolaning fikri faqat o‘qishda bo‘lib, natijada u ilmni yaxshi o‘zlashtiradi. Katta bo‘lib, ishlari ko‘paygach, fikri bo‘linadi yoki ilm olishga vaqt ajratolmay qoladi.
Afsuski, aksariyat bolalar ayni ilm olish payti kelganda ham o‘yin-kulgi va bekorchi mashg‘ulotlar bilan ovora bo‘lib yuraveradilar. Ota-onalari ham: “Hali farzandimiz yosh, katta bo‘lgach o‘qir”, deya bunga beparvo qaraydilar. Aslida bola taxminan 3-4 yoshlarida xotirasi eng yaxshi ishlaydigan davr bo‘ladi. O‘sha paytdan boshlab, bolani sekin-asta ilmga jalb qilish yaxshi natija beradi.
So‘zimizni dalili sifatida bir misol keltiramiz. Mashhur alloma bobomiz Abu Ali ibn Sino 4 yoshida Qur’oni karimni to‘liq yod olgan. Bundan tashqari, tarix, falsafa, tibbiyot, mantiq va boshqa fanlarni chuqur o‘zlashtirgan. O‘n sakkiz yoshigacha hayotida kerak bo‘ladigan barcha ilmlarni mukammal o‘rganib, mashhur olim, tabib darajasiga ko‘tarilgan. Bundan kelib chiqadiki, ota-onalar farzandlarini yoshlik davridan unumli foydalanib, kerakli ilmlarni egallashlari uchun qulay sharoitlarni ta’minlab berishlari lozim.
مَنْ لَمْ يَتَعَلَّمْ صَغِيرًا لَمْ يَتَقَدَّمْ كَبِيرًا
Kim yoshlik chog‘ida ilm olmasa, katta bo‘lganida yuksalmaydi.
Ushbu maqolni ikki xil ma’noda tushunish mumkin:
1. Kim yoshlik chog‘ini g‘animat bilib, ilm egallamasa, katta bo‘lganida bunga iloj topa olmaydi. Kishining yoshi keksaygan sari uning xotirasi pasayishi ham bor haqiqat.
2. Kim yoshligida ilm olmasa, katta bo‘lganida biron pog‘onaga ko‘tarila olmaydi, insonlar orasida ham eng keyingi o‘rinda turadi, chunki uning ilm-ma’rifati yo‘q. Ilm insonni yuksaltiradi va ravnaq topishiga yordam beradi. (Lekin, o‘rni kelganida shuni ham aytib qo‘yish lozimki, ilm faqat biron martabaga erishish uchungina o‘rganilmaydi).
يُطَيَّبُ القَلْبُ لِلْعِلْمِ كَمَا تُطَيَّبُ الأَرْضُ لِلزِّرَاعَةِ
Yer ekin ekish uchun tozalangani kabi qalb ham ilm uchun tozalanadi.
Ilmning makoni qalbdir. Ma’lumki, ilm ezgulik va nurdir. Kishi ilmni puxta egallash uchun qalbini turli xil ma’naviy illatlar, jumladan kibr, hasad, gina, kudurat, g‘iybat va shu kabilardan tozalashi lozim. Ushbu kamchiliklar bor qalbga ilm yaxshi o‘rnashmaydi, tezda unutiladi yoki biron manfaat keltirmaydi. Shuning uchun ilm olishga kirishayotgan kishi birinchi navbatda qalbini tozalashi, so‘ngra yaxshi niyat bilan ilm tahsliga o‘tishi kerak.
Bola yoshligida xotirasi kuchli, qalbi toza va beg‘ubor bo‘ladi. Bunday paytda olingan ilm har taraflama pishiq va mustahkam bo‘ladi. Demak, ota-onalar bu borada mas’uliyatliroq bo‘lsalar, farzandlarining kamolga yetib, olim bo‘lib, dini va yurtiga foydasiga tegadigan chin inson bo‘lishida hissa qo‘shgan bo‘ladilar.
Odilxon qori Ismoilov