Bismillahir Rohmanir Rohiym
O‘zbekiston musulmonlari idorasi huzuridagi Fatvo markazi tomonidan tayyorlanib chop etilgan “Fatvolar to‘plami. 500 savolga 500 javob” nomli kitobni o‘qib g‘oyat quvondim.
To‘plamda berilgan savol-javoblar har bir mo‘min-musulmon uchun nihoyatda foydalidir. Uni o‘qigan kishi e’tiqod, bid’at-xurofot, tahorat, namoz, zakot, ro‘za, haj va umra, qurbonlik, savdo, nikoh, taloq, emizish, qasam, nazrlar, ijara, meros, ruhiy tarbiya, zikr kabi turli muhim mavzularda zaruriy bilimlarga ega bo‘ladi.
Kitobda to‘g‘ri fatvo berish orqali insonlarni yaxshilikka yo‘llash, yomonliklardan qaytarish savobli, ilmsiz, asossiz berilgan har qanday fatvo xatarli, noto‘g‘ri ekani, yetarli bilim va tajribaga ega bo‘lmay turib fatvo berish og‘ir gunohga yo‘l ochishi, odamlarni ixtilofga solib qo‘yishi misol va dalillar asosida yoritilgan.
Ayrim kishilar ilmni “dunyoviy ilm”, “diniy ilm” deb ajratishlari kuzatiladi. Islom dini esa insonlarni har qanday foydali ilmni o‘rganishga targ‘ib qiladi. Zero, ilm bo‘lmagan joyda qoloqlik, jaholat, to‘g‘ri yo‘ldan adashish bo‘ladi.
To‘plam turli tahdidlar kuchayib borayotgan hozirgi murakkab jarayonda g‘oyatda kerakli manba bo‘lib xizmat qiladi. Ayniqsa, bugungi kunda diniy qadriyatlarimizga qarshi qaratilgan ijtimoiy tarmoqlarda tarqatilayotgan uydirma axborotlar, yetti yot begonalarga ko‘r-ko‘rona ergashishlar, yoshlarni zalolatga boshlovchi “jozibali” tasvirlar, mazhabsizlik kabi illatlarning asli puch, zararli ekanini ko‘rsatib berishi o‘quvchini o‘ziga yanada ko‘proq jalb etadi.
Zabardast ahli ilmlar hozirlagan ilmiy manbalarni o‘qib, “Biz boshqalarga ergashuvchi emas, aksincha, doim ergashtiruvchi xalq bo‘lib kelganmiz”, degan faxrni tuydim.
Sultonxoja ARIPXO‘JAYEV,
mehnat faxriysi
"Hidoyat" jurnalidan
1. Kunlarini bomdod namozi bilan yoki undan avvalroq boshlar edilar.
2. So‘ngra muyassar bo‘lganicha Qur’on oyatlari tilovati va zikrlarni o‘qir edilar.
3. Ilmiy mutolaa va asarlar ustida ishlashga kirishar edilar.
4. Ertalabki 8 va 9 lar orasida nonushta qilar edilar.
5. Zuho namozini o‘qir edilar.
6. Nashriyotdan kelgan (nashrga yuborilgan) kitoblarning qoralamalarini tahrirlash, ayrim o‘rinlarini ko‘zdan kechirish ishlari bilan band bo‘lardilar.
7. Peshin namozini o‘qir edilar.
8. Toliqqan jism va zo‘riqqan miyaga bir soatcha dam berardilar, orom olardilar.
9. Yana kitobot ishlariga qaytardilar. Shu bilan birga yozishmalar, savol-javoblar bilan band bo‘lardilar.
10. Keldi-ketdi, ziyoratlarni biroz kamaytirardilar.
11. Shayx doimo qog‘oz va qalam bilan olib yurardilar.
Doktor Mahmud Muhammad Najjor