Bismillahir Rohmanir Rohiym
O‘zbekiston musulmonlari idorasi huzuridagi Fatvo markazi tomonidan tayyorlanib chop etilgan “Fatvolar to‘plami. 500 savolga 500 javob” nomli kitobni o‘qib g‘oyat quvondim.
To‘plamda berilgan savol-javoblar har bir mo‘min-musulmon uchun nihoyatda foydalidir. Uni o‘qigan kishi e’tiqod, bid’at-xurofot, tahorat, namoz, zakot, ro‘za, haj va umra, qurbonlik, savdo, nikoh, taloq, emizish, qasam, nazrlar, ijara, meros, ruhiy tarbiya, zikr kabi turli muhim mavzularda zaruriy bilimlarga ega bo‘ladi.
Kitobda to‘g‘ri fatvo berish orqali insonlarni yaxshilikka yo‘llash, yomonliklardan qaytarish savobli, ilmsiz, asossiz berilgan har qanday fatvo xatarli, noto‘g‘ri ekani, yetarli bilim va tajribaga ega bo‘lmay turib fatvo berish og‘ir gunohga yo‘l ochishi, odamlarni ixtilofga solib qo‘yishi misol va dalillar asosida yoritilgan.
Ayrim kishilar ilmni “dunyoviy ilm”, “diniy ilm” deb ajratishlari kuzatiladi. Islom dini esa insonlarni har qanday foydali ilmni o‘rganishga targ‘ib qiladi. Zero, ilm bo‘lmagan joyda qoloqlik, jaholat, to‘g‘ri yo‘ldan adashish bo‘ladi.
To‘plam turli tahdidlar kuchayib borayotgan hozirgi murakkab jarayonda g‘oyatda kerakli manba bo‘lib xizmat qiladi. Ayniqsa, bugungi kunda diniy qadriyatlarimizga qarshi qaratilgan ijtimoiy tarmoqlarda tarqatilayotgan uydirma axborotlar, yetti yot begonalarga ko‘r-ko‘rona ergashishlar, yoshlarni zalolatga boshlovchi “jozibali” tasvirlar, mazhabsizlik kabi illatlarning asli puch, zararli ekanini ko‘rsatib berishi o‘quvchini o‘ziga yanada ko‘proq jalb etadi.
Zabardast ahli ilmlar hozirlagan ilmiy manbalarni o‘qib, “Biz boshqalarga ergashuvchi emas, aksincha, doim ergashtiruvchi xalq bo‘lib kelganmiz”, degan faxrni tuydim.
Sultonxoja ARIPXO‘JAYEV,
mehnat faxriysi
"Hidoyat" jurnalidan
Misrlik yozuvchi Anis Mansurning ota-ona haqida yozgan eng go‘zal so‘zlari:
"Ota-onang seni tashlab ketganlaridan so‘ng afsuslanasan. Chunki sen ularga biror yordam yoki biror narsa taklif qilganingda, ular "hojati yo‘q", "kerak emas qo‘yaver" deyishardi, sen esa ularga ishonarding, vijdoningni tinchlantirar eding – haqiqatan otamga kerak emas, onam hech narsa istamayapti, deb o‘ylarding.
Otalaringiz va onalaringiz "hech narsa kerak emas" deganlarida ularga ishonmang. Ular buni sizni o‘ylab, sizni holatingizni inobatga olib yoki sizdan hijolat bo‘lib aytishadi... Siz ulardan so‘ramasdan, ularga takalluflik qilmasdan, ulardan ruxsat olmasdan bering, hadya qiling.
Ko‘pchilik odamlar aldangani kabi siz ham otangizning qariligiga aldanmang. Onangizning yoshi ulug‘ligi, ojizligi yoki soddaligi sizni aldab qo‘ymasin. Chunki ularning har birining ichida erkalatishga va e’tiborga muhtoj bo‘lgan bir bola yashaydi".
Homidjon domla ISHMATBЕKOV