Sayt test holatida ishlamoqda!
22 Dekabr, 2024   |   21 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:46
Peshin
12:27
Asr
15:17
Shom
17:01
Xufton
18:21
Bismillah
22 Dekabr, 2024, 21 Jumadul soni, 1446
Maqolalar

Yuksak fazilatlar talqini

25.09.2024   2195   4 min.
Yuksak fazilatlar talqini

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallamning muborak hadislarida jamiyat hayotining eng daqiq nuqtalarigacha qamrab olingan Ana shunday hadislardan birida inson tabiatidagi illatlardan bo‘lgan baxillik va badxulqlikdir. Abu Said Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat qilingan: “Ikki xislat mo‘minda jam bo‘lmaydi: baxillik va badxulqlik”, deyilgan hadisni Imom Termiziy “Sunan”ida keltirgan. Bu bejiz emas, albatta.


Haqiqatan, bu ikki illat mo‘minning tabiatiga yot. Zero, Qur’oni karim oyatlarida ham, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallamning hadisi shariflarida ham mo‘minlarning g‘oyat saxiyligi hamda xushxulqligi qayta-qayta ta’kidlangan. Mutafakkir bobomiz Nizomiddin Mir Alisher “Arba’in” (“Qirq hadis”) asarida mazkur hadisni sharhlagan: 


Mo‘min ersang, qilib durringni nisor,

El bila ravshan o‘l nechukkim sham’.

Negakim, Tengri hech mo‘minda,

Buxlu badxo‘yluqni qilmadi jam’.


Navoiy hazratlari birinchi misrada mo‘minga xos fazilat haqida so‘z yuritar ekan, saxiylikni dur sochish deb atagan. Shoir saxiylik va yaxshilikka shamni misol keltirib, “Sen ham shamdek elga ravshanlik tarat”,  degan. Keyingi misralarda  esa Tangri hech bir mo‘minda baxillik va yomon xulqlikni jamlamadi, deya yuqoridagi hadis mazmunini keltirgan. Demak, Alisher Navoiy mazkur hadisni “Arbain”ga kiritish jarayonida Imom Termiziyning “Sunan”idan foydalangan va undagi hadisni badiiylashtirib, mumtoz adabiyotimizdagi go‘zal qit’alardan birini yaratishga muvaffaq bo‘lgan.


 “Sunani Termiziy”ga kiritilgan hadislardan yana biri shukr mavzusiga bag‘ishlangan. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam o‘z ummatlarini hamisha shukrga chorlaganlar va uning qanday amalga oshishi haqida ham chiroyli o‘gitlar berganlar. Shunday o‘gitlaridan birida shukr, eng avvalo, insonning insonga bo‘lgan munosabatida vujudga kelishini ta’kidlab, “Kim odamlarga shukr qilmasa, Alloh azza va jallaga ham shukr qilmabdi”, deganlar.


Darhaqiqat, bandaning bir-biriga nisbatan shukr maqomida bo‘lishi, uning Yaratuvchiga nisbatan shukrini anglatadi. Masalan, bir yostiqqa bosh qo‘ygan er va xotinning bir-biriga shukri o‘ziga shunday juftni ato etgan Allohga bo‘lgan shukrini anglatadi va bunday oilada fayzu baraka, tinchlik-osoyishtalik qaror topadi. Shuningdek, qo‘ni-qo‘shnilar, rahbar va xodimlar, turli millat vakillari, mamlakatlar o‘rtasidagi o‘zaro shukr ham ahillikni, tinch-totuv yashashni, birdamlikni, to‘kin-sochinlik va farovonlikni, bag‘rikenglikni, taraqqiyotni vujudga keltiradi.


Zero, yurtboshimiz Shavkat Mirziyoyev “Imom Termiziy tavalludining 1200 yilligini keng nishonlash to‘g‘risida”gi qarorida ta’kidlaganidek: “...yosh avlodning ma’naviy-ruhiy olamini boyitish, ularning qalbida milliy iftixor, Vatanga muhabbat va sadoqat tuyg‘usini yanada kuchaytirish”ga qaratilgan mazmun mujassam. Shuning uchun tabiatan shokirlardan bo‘lgan Alisher Navoiy hazratlari bu hadisga ham e’tibor qaratgan va uni ham she’riy yo‘lda juda chiroyli talqin etishga muvaffaq bo‘lgan: 


Ulki xoliqg‘a shukr der, avval

Shokir o‘lmoq kerak xaloyiqdin.

Kimki, maxluq shukrini demagay,

Demagay dag‘i shukr xoliqdin.


Shoir ta’kidlashicha, Xoliqqa (Allohga) shukr qiluvchi, avvalo xaloyiqqa shukr qilmog‘i kerak. Zero, maxluq (yaratilganlar)ning shukrini qilmaganlar, Xoliqning shukrini ham qilmaydilar.


Biz mazkur maqolada ulug‘ alloma Imom Termiziy tafakkuri ummonidan arzimas bir qatra haqida so‘z yuritdik va bahonada yana bir ulug‘ ajdodimiz Alisher Navoiy tafakkuri xazinasiga ham birrov ko‘z tashlab o‘tdik, ammo bu qatra va bu injulardan olam-olam ma’no uqdikki, ularning hammasi butun olamlarga rahmat bo‘lib kelgan ulug‘ Zot – Payg‘ambarimiz Muhammad sollalohu alayhi va sallamning hadisi muboraklari sharofatidandir. Biz yoshlarimiz ongiga mazkur hadislar mazmunini, haqiqiy mo‘minlik sifatlarini qancha chuqur singdirsak, ularning tafakkuri shunchalar teranlashadi, dunyoqarashi kengayadi, Vatanga, elu yurtga, qolaversa, butun insoniyatga bo‘lgan mehru muhabbati ortadi. Bunda, albatta, Imom Termiziydek ulug‘ allomalarimizning bebaho durdonalari biz uchun juda katta ahamiyat kasb etadi. 

Alisher NAIMOV,

Farg‘ona viloyati bosh imom-xatibi o‘rinbosari,
Quvasoy shahar bosh imom-xatibi

MAQOLA
Boshqa maqolalar

Jannatga kirish Allohning rahmati bilan bo‘lishi bayoni

20.12.2024   6981   5 min.
Jannatga kirish Allohning rahmati bilan bo‘lishi bayoni

 

 - 54دُخُولُ النَّاسِ فِي الْجَنَّاتِ فَضْلٌ مِنَ الرَّحْمَنِ يَا أَهْلَ الأَمَالِ
 

Ma’nolar tarjimasi: Ey umidvor bandalar, insonlarning jannatlarga kirishlari Ar-Rohmanning fazlidir.

Nazmiy bayoni:

Jannatga erishmoq Ar-Rohman fazli,
Bu muhim e’tiqod, ey umid ahli.

Lug‘atlar izohi:

دُخُولُ – mubtado.

النَّاسِ – muzofun ilayh.

فِي – jor harfi اِلَى ma’nosida kelgan.

الْجَنَّاتِ – lug‘atda “darxtzor bog‘” ma’nosini anglatadi. Jor majrur دُخُولُ ga mutaalliq.

فَضْلٌ – xabar. Lug‘atda “marhamat” va “muruvvat” kabi ma’nolarni anglatadi.

مِنَ – “tabyiniya” (uqtirish) ma’nosida kelgan jor harfi.

الرَّحْمَنِ – jor majrur فَضْلٌ ga mutaalliq.

يَا – yaqinga ham, uzoqqa ham ishlatiladigan nido harfi.

أَهْلَ الأَمَالِ – muzof munodo. Lug‘atda “umidvorlar” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

 

Matn sharhi:

Qaysi bir inson jannatga kiradigan bo‘lsa, albatta, Alloh taoloning lutfu marhamati bilan kirgan bo‘ladi. Shuning uchun U mehribon zotning fazlu marhamatidan umidvor bo‘lib harakat qilish lozim.

Jannatdagi darajalar qilingan amallar e’tiboriga ko‘ra egallansa-da, unga kirish faqat va faqat Alloh taoloning fazlu marhamatiga bog‘liq bo‘ladi. Bu haqiqatni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari alohida ta’kidlaganlar:

عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ سَدِّدُوا وَقَارِبُوا وَاعْلَمُوا أَنْ لَنْ يُدْخِلَ أَحَدَكُمْ عَمَلُهُ الْجَنَّةَ وَأَنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ أَدْوَمُهَا وَإِنْ قَلَّ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “To‘g‘ri bo‘linglar, g‘uluga ketmanglar, bilinglarki sizlardan birortangizni amali jannatga kiritmaydi, albatta amallarning Allohga sevimlirog‘i oz bo‘lsa-da, davomlirog‘idir”, – dedilar”. Buxoriy rivoyat qilgan.

Ya’ni biror inson ham yaxshi amallari ko‘pligi sababli o‘zining jannatga kirishini naqd qilib qo‘ya olmaydi, balki jannat faqatgina Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘lgan baxtli insonlargagina nasib etadi.

Shuning uchun har bir banda Alloh taoloning rahmatidan umidvor bo‘lib yashashi lozim. Qur’oni karimda taqvodor bandalarning jonlari olinayotganda farishtalar ularga salom berib, jannat bashoratini berishlari bayon qilingan:

“Qilib o‘tgan amallaringiz bilan jannatga kiringiz!” – derlar”[1].

Ushbu oyati karimadagi ب harfi “sababiya” ma’nosida bo‘lsa ham, “badaliya” ma’nosida bo‘lsa ham, hadisda bayon qilingan ma’noga zid bo‘lib qolmaydi. Agar “sababiya” ma’nosi beriladigan bo‘lsa, “qilib yurgan yaxshi ishlaringiz sababli Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘ldingiz, jannatga kiring” degan ma’no tushuniladi. Agar “badaliya” ma’nosi beriladigan bo‘lsa, “qilib yurgan yaxshi ishlaringiz badaliga Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘ldingiz, jannatga kiring” bo‘ladi.

Modomiki, barcha Alloh taoloning rahmatiga sazovor bo‘lish bilangina jannatga kirar ekan, doimo U zotning rahmatidan umid uzmay amal qilib borish lozim. Ammo umidvor bo‘lish bilan xom xayol surishning orasini ajratib olish kerak. Xom xayol surish – biron ish qilmasdan faqatgina “shirin xayol” surishning o‘zi bo‘lsa, umidvor bo‘lishning o‘ziga yarasha bir qancha shartlari bor.

 

Umidvor bo‘lish va xom xayol surish orasidagi farqlar

Umidvor bo‘lish va xom xayol surish orasidagi farqlar haqida “Talxisu sharhi aqidatit Tahoviya” kitobida quyidagilar aytilgan:

“Kimki bir narsadan umidvor bo‘lsa, uning umidvorligi bir qancha ishlarning bo‘lishi zarurligini keltirib chiqaradi:

1. Umid qilgan narsasiga muhabbatli bo‘lishi;

2. Umid qilgan narsasiga erisholmay qolishdan qo‘rqishi;

3. Umid qilgan narsasiga erishish uchun imkoni boricha harakat qilishi.

Ushbularning birortasiga ham bog‘lanmasdan, umid qilish xom xayol surish bo‘ladi. Umidvorlik va xom xayol surish boshqa-boshqa narsalardir”[2].

Demak, kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga muhabbatli bo‘lishi, uni doimo yodida saqlashi va unga olib boradigan yo‘llardan yurishi lozim.

Kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga erisholmay qolishidan qo‘rqishi, undan ajratib qo‘yadigan narsalardan saqlanib yurishi lozim.

Kimki Alloh taolodan o‘zini jannatga tushirishini umid qilayotgan bo‘lsa, o‘sha umid qilgani jannatga erishishi uchun unga erishtiradigan barcha omillarni ishga solib imkoni boricha harakat qilishi lozim. Alloh muvaffaq qilsin.

 

Keyingi mavzular:
Ulug‘ hisob-kitob bo‘lishi bayoni.

 


[1] Nahl surasi, 32-oyat

[2] Muhammad Anvar Badaxshoniy. Talxiysu sharhi aqidatit-Tahoviy. – Karachi: “Zamzam babilsharz”, 1415h. – B. 130.