Muhtaram Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev Birlashgan Millatlar Tashkilotining yuksak minbaridan turib bejiz bot-bot tinchlik haqida gapirmaydilar. Xususan, davlatimiz rahbari 2023 yil 19 sentyabr kuni BMTning 78-sessiyasida: «Diyorimiz jahon ilm-fani rivojiga beqiyos hissa qo‘shgan, islomni ilm-ma’rifat va tinchlik dini sifatida namoyon etgan al-Xorazmiy, Beruniy, Ibn Sino, Imom Buxoriy, Mirzo Ulug‘bek, Alisher Navoiy singari ulug‘ alloma va mutafakkirlar vatani ekani bilan haqli ravishda faxrlanamiz», deya ta’kidladilar va shunday buyuk olimlarning boy merosini o‘rganish, islomning asl insonparvarlik mohiyatini chuqur ochib berish maqsadida 2024 yil O‘zbekistonda “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzusida xalqaro konferensiya o‘tkazish tashabbusi ilgari surdilar.
Ana shu ezgu tashabbus O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining shu yil 19 avgustdagi «Imom Termiziy tavalludining 1200 yilligini keng nishonlash to‘g‘risida»gi qarorida ham o‘z ifodasini topgan bo‘lib, unga ko‘ra, 2024 yil oktyabr oyida “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzusida yurtimizda xalqaro ilmiy-amaliy anjuman o‘tkaziladi. Ayni kunlarda mazkur anjumanni yuqori saviyada o‘tkazish bo‘yicha katta tayyorgarlik ko‘rilyapti.
Haqiqatan, bugungi kunda tinchlik-osoyishtalikni ta’minlash, millatlararo hamjihatlik va diniy bag‘rikenglikni yanada mustahkamlash har qachongidan ham dolzarb vazifadir. Zero, tinchlik va xotirjamlik – Alloh taoloning buyuk ne’mati. Barcha ezgu ishlar ro‘yobga chiqishi aynan tinchlik va osoyishtalikka bevosita bog‘liq.
Qur’oni karimning yuzdan ortiq oyatlarida tinchlik, ezgulik va bag‘rikenglikka chaqirilgan. Alloh taolo bunday marhamat qiladi:
﴿ يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ
بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴾
«Alloh rizosini topishga intilganlarni Qur’on bilan tinchlik va salomatlik yo‘llariga yo‘llab, O‘z izni bilan ularni zulmatlardan nurga chiqarur va to‘g‘ri yo‘lga hidoyat qilur» (Moida surasi, 16-oyat).
Boshqa bir oyati karimada esa:
﴿ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴾
«Alloh (odamlarni) tinchlik diyori (jannat)ga chorlaydi va xohlagan kishini to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etadi» (Yunus surasi, 25-oyat), deb marhamat qilingan.
“Tinchlik diyori”ning arabchasi oyatda “Dorus salom” deyilgan. U turlicha tafsir qilingan. Masalan, “as-Salom” Allohning nomlaridan biri, “dor” jannat. Demak, uning ma’nosi, “Allohning jannati” bo‘ladi. “as-Salom” salomatlik, tinchlik ma’nolarini ham bildiradi. Hadisi sharifda: “Ko‘zim uyquda, qalbim uyg‘oq paytida qulog‘imga ovoz keldi. U bir xoja hovli qurdi, dasturxon yozdi va ziyofatga taklif etish uchun jarchi yubordi. Taklifni qabul etgan kishi kelib, dasturxon uzra mehmon bo‘ladi. Xoja bu – Alloh, hovli – Islom, dasturxon – jannat, jarchi – Muhammad”, – deyilgan (Abu Lays Samarqandiy, “Bahrul ulum”).
Har namozda “Assalamu ’alayna va ’ala ibadillahis-solihiyn”, ya’ni “Bizga va solih bandalarga Allohning salomi bo‘lsin!” deb takror-takror aytishimiz bizga vojib qilindi. Har gal tashahhudni o‘qiganimizda o‘zimizga va solih bandalarga salom va tichlik so‘raymiz. Shuningdek, namoz (farz namoz)ni tugatiboq, hadisi sharifga muvofiq, uch marta istig‘for aytgach, yana: “Allohumma antas salam va minkas salam...”, ya’ni: “Ey Allohim! Sen Salomsan va salom (tinchlik) ham Sendandir...” deya duo qilamiz.
Tinchlik Islom shiorlaridandir. Darvoqe, Makkai mukarramadagi Masjidul Haromning eshiklaridan hamda jannat darvozalaridan biri nomi ham aynan “Salom”dir. Shunday ekan, urush, harb, muhoraba, jangu jadal, ur-yiqit, to‘s-to‘polon... – bularning hech biri “tinchlik” bilan o‘zakdosh Islom ila yonma-yon ishlatilishi mutlaqo mumkin emas.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam tinchlik tarafdori bo‘lganlar. Urushni juda yomon ko‘rganlar. Hatto “Harb”, ya’ni urush deb bolalarga qo‘yilgan ismlarni o‘zgartirganlar. Bunga Ali roziyallohu anhu rivoyat qilgan hadis dalildir. U kishi aytadi: «“Hasan tug‘ilganida unga “Harb” deb ism qo‘ydim. Rasululloh sollallohu alayhi va salam kelib: “Menga o‘g‘limni ko‘rsatinglar. Unga qanday ism qo‘ydinglar?” dedilar. Men: “Harb” deb ism qo‘ydim”, dedim. U zot: “(Yo‘q, unday bo‘lmaydi) balki u Hasandir”, dedilar...» (Imom Ahmad rivoyati).
Boshqa narsalarni-ku qo‘ya turaylik, birgina urushni ifodalaydigan ismga shuncha e’tibor qaratilgan ekan, demak, Islom har doim tinchlik tarafdori bo‘lib kelgan. Dinimizning ana shu go‘zal jihatlarini har doim, ayniqsa, shu yilning 15–16 oktyabr kunlari Toshkent va Xiva shaharlarida o‘tkaziladigan “Islom – tinchlik va ezgulik dini” xalqaro anjumanda butun dunyoga namoyon etishimiz kerak.
Zayniddin domla ESHONQULOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari
Hayotda ba’zi yo‘qotishlar bo‘ladi — vaqt o‘tib, o‘rni to‘lib ketadi. Ammo shunday yo‘qotishlar bor-ki, ularning o‘rnini hech narsa to‘ldira olmaydi. Ana shunday bebaho ne’matlardan biri — ulamolardir. Bugun ular bizning oramizda bor, ammo ertaga bo‘lmasligi mumkin. Ular bitta-bitta ketishmoqda. Biz yesa, afsuski, ko‘p hollarda bu haqiqatning anglab yetmayapmiz.
"موت العالم موت العالم"
— ya’ni “Olimning o‘limi – olamning o‘limidir” degan mashhur ibora bor.
Yana shu mazmunda Imom Bayhaqiyning rivoyati keltiriladi:
"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."
"Olimning o‘limi — tuzatib bo‘lmaydigan musibat, to‘ldirib bo‘lmaydigan bo‘shliq, so‘nib qolgan yulduzdir. Bir qabilaning yo‘q bo‘lishi, bir olimning o‘limidan yengilroqdir."
Chunki olimlarning o‘limi bilan faqat bir inson emas, butun bir jamiyat ruhiy, ilmiy va axloqiy jihatdan zararga uchraydi, ma’nan qulab boradi. Aynan shuning uchun olimning o‘limi “olamning o‘limi”ga tenglashtirilgan.
Zero olimlar — faqat kitob o‘qib, dars beradigan odamlar emas. Ular — yo‘l ko‘rsatuvchi, haqqa chaqiruvchi, haqiqatni mudofaa qiluvchilardir.
Ular yillar davomida ilm o‘rganishdi, sabr bilan odamlarga yetkazishdi, o‘z hayotlarini ummatga bag‘ishlashdi. Endi esa, bitta-bitta o‘tib ketishyapti...
Kecha Abduqahhor domla Shoshiy (1969-1987 yillar – O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy boshqarmasi Xalqaro bo‘limi mudiri, 1969-1982 yillar – Buxorodagi Mir Arab madrasasi direktori, 1982-1987 yillar – Toshkent Islom instituti rektori) olamdan o‘tgan edilar.
Bugun esa yana katta musibat - yurtimizning zabardas ulamolaridan biri ustoz Ibrohimjon domla Qodirov vafot etdilar. Domla umrlarining oxirigacha masjidlarda imomlik qilib, din xizmatida bo‘lgan peshvolardan, yuzlab shogirdlarni tarbiya qilgan ustozlardan edilar. Ustozimiz Yorqinjon domla rahimahulloh ham aynan shu kishida tahsil olgan edilar.
Shunday ulamolar birma-bir o‘tib borishmoqda. Biz o‘tgan ulamolarimiz haqqiga duo qilib, hozirda hayot bo‘lib turganlarini qadrlariga yetishimiz kerak.
Ularning so‘zlariga quloq tutib ehtirom ko‘rsatish, aloqani mustahkamlab, imkon boricha ko‘proq foydalanib qolishimiz va farzandlarimizni ularga yaqinlashtirishimiz kerak.
Lekin biz ulamolarimizni tiriklik chog‘ida qadrlash o‘rniga, chetga chiqib olib, din, millat dushmanlari "tegirmoniga suv quyib" ulamolarni obro‘sizlantirayotganlar va bu orqali yurtimiz peshvolari bilan ommani bog‘lab turgan ipni uzib, musulmonlar birligini parchalayotganlar so‘ziga uchib qolyapmiz. Ularga ishonib, ulamolarimizning so‘zlariga quloq tutmay g‘iybat, tuhmat qilib, ranjitamiz. Vafot etganlaridan keyin esa tobutlarini talashib, yig‘lab-sixtab, pushaymon bo‘lib qolaveramiz.
Yorqinjon domla rahimahulloh bir suhbatlarida aytgan edilar:
“Ko‘rsangiz ko‘zingiz quvnaydigan, jannatning hidi kelib turadigan zabardas olimlar, ahli ilmlar bor. Tirikligida birov ikkita non olib xabar olmaydi. Olimlarni qadrlamaydi.... Vafotidan keyin esa aziz bo‘ladi. Tirikligida tekinga qilgan suhbatiga bir kilometr yurib bormagan odamlar, o‘lganidan keyin yuzlab kilometr masofalardan yo‘l bosib keladi. Ko‘tar-ko‘tar qiladi. Qadrlamabmiz, ko‘rishmabmiz, shu yerda shunday olim kishi bor ekan bilmabmiz, deb yuraveradi”.
Xullas, ulamolarni g‘animat bilaylik. Ular xalqimizga katta ne’mat, ne’matni qadrlamasak undan ajralish bilan sinalamiz. Keyingi pushaymon esa aslo foyda bermaydi.
Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li