Muhtaram Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev Birlashgan Millatlar Tashkilotining yuksak minbaridan turib bejiz bot-bot tinchlik haqida gapirmaydilar. Xususan, davlatimiz rahbari 2023 yil 19 sentyabr kuni BMTning 78-sessiyasida: «Diyorimiz jahon ilm-fani rivojiga beqiyos hissa qo‘shgan, islomni ilm-ma’rifat va tinchlik dini sifatida namoyon etgan al-Xorazmiy, Beruniy, Ibn Sino, Imom Buxoriy, Mirzo Ulug‘bek, Alisher Navoiy singari ulug‘ alloma va mutafakkirlar vatani ekani bilan haqli ravishda faxrlanamiz», deya ta’kidladilar va shunday buyuk olimlarning boy merosini o‘rganish, islomning asl insonparvarlik mohiyatini chuqur ochib berish maqsadida 2024 yil O‘zbekistonda “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzusida xalqaro konferensiya o‘tkazish tashabbusi ilgari surdilar.
Ana shu ezgu tashabbus O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining shu yil 19 avgustdagi «Imom Termiziy tavalludining 1200 yilligini keng nishonlash to‘g‘risida»gi qarorida ham o‘z ifodasini topgan bo‘lib, unga ko‘ra, 2024 yil oktyabr oyida “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzusida yurtimizda xalqaro ilmiy-amaliy anjuman o‘tkaziladi. Ayni kunlarda mazkur anjumanni yuqori saviyada o‘tkazish bo‘yicha katta tayyorgarlik ko‘rilyapti.
Haqiqatan, bugungi kunda tinchlik-osoyishtalikni ta’minlash, millatlararo hamjihatlik va diniy bag‘rikenglikni yanada mustahkamlash har qachongidan ham dolzarb vazifadir. Zero, tinchlik va xotirjamlik – Alloh taoloning buyuk ne’mati. Barcha ezgu ishlar ro‘yobga chiqishi aynan tinchlik va osoyishtalikka bevosita bog‘liq.
Qur’oni karimning yuzdan ortiq oyatlarida tinchlik, ezgulik va bag‘rikenglikka chaqirilgan. Alloh taolo bunday marhamat qiladi:
﴿ يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ
بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴾
«Alloh rizosini topishga intilganlarni Qur’on bilan tinchlik va salomatlik yo‘llariga yo‘llab, O‘z izni bilan ularni zulmatlardan nurga chiqarur va to‘g‘ri yo‘lga hidoyat qilur» (Moida surasi, 16-oyat).
Boshqa bir oyati karimada esa:
﴿ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴾
«Alloh (odamlarni) tinchlik diyori (jannat)ga chorlaydi va xohlagan kishini to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etadi» (Yunus surasi, 25-oyat), deb marhamat qilingan.
“Tinchlik diyori”ning arabchasi oyatda “Dorus salom” deyilgan. U turlicha tafsir qilingan. Masalan, “as-Salom” Allohning nomlaridan biri, “dor” jannat. Demak, uning ma’nosi, “Allohning jannati” bo‘ladi. “as-Salom” salomatlik, tinchlik ma’nolarini ham bildiradi. Hadisi sharifda: “Ko‘zim uyquda, qalbim uyg‘oq paytida qulog‘imga ovoz keldi. U bir xoja hovli qurdi, dasturxon yozdi va ziyofatga taklif etish uchun jarchi yubordi. Taklifni qabul etgan kishi kelib, dasturxon uzra mehmon bo‘ladi. Xoja bu – Alloh, hovli – Islom, dasturxon – jannat, jarchi – Muhammad”, – deyilgan (Abu Lays Samarqandiy, “Bahrul ulum”).
Har namozda “Assalamu ’alayna va ’ala ibadillahis-solihiyn”, ya’ni “Bizga va solih bandalarga Allohning salomi bo‘lsin!” deb takror-takror aytishimiz bizga vojib qilindi. Har gal tashahhudni o‘qiganimizda o‘zimizga va solih bandalarga salom va tichlik so‘raymiz. Shuningdek, namoz (farz namoz)ni tugatiboq, hadisi sharifga muvofiq, uch marta istig‘for aytgach, yana: “Allohumma antas salam va minkas salam...”, ya’ni: “Ey Allohim! Sen Salomsan va salom (tinchlik) ham Sendandir...” deya duo qilamiz.
Tinchlik Islom shiorlaridandir. Darvoqe, Makkai mukarramadagi Masjidul Haromning eshiklaridan hamda jannat darvozalaridan biri nomi ham aynan “Salom”dir. Shunday ekan, urush, harb, muhoraba, jangu jadal, ur-yiqit, to‘s-to‘polon... – bularning hech biri “tinchlik” bilan o‘zakdosh Islom ila yonma-yon ishlatilishi mutlaqo mumkin emas.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam tinchlik tarafdori bo‘lganlar. Urushni juda yomon ko‘rganlar. Hatto “Harb”, ya’ni urush deb bolalarga qo‘yilgan ismlarni o‘zgartirganlar. Bunga Ali roziyallohu anhu rivoyat qilgan hadis dalildir. U kishi aytadi: «“Hasan tug‘ilganida unga “Harb” deb ism qo‘ydim. Rasululloh sollallohu alayhi va salam kelib: “Menga o‘g‘limni ko‘rsatinglar. Unga qanday ism qo‘ydinglar?” dedilar. Men: “Harb” deb ism qo‘ydim”, dedim. U zot: “(Yo‘q, unday bo‘lmaydi) balki u Hasandir”, dedilar...» (Imom Ahmad rivoyati).
Boshqa narsalarni-ku qo‘ya turaylik, birgina urushni ifodalaydigan ismga shuncha e’tibor qaratilgan ekan, demak, Islom har doim tinchlik tarafdori bo‘lib kelgan. Dinimizning ana shu go‘zal jihatlarini har doim, ayniqsa, shu yilning 15–16 oktyabr kunlari Toshkent va Xiva shaharlarida o‘tkaziladigan “Islom – tinchlik va ezgulik dini” xalqaro anjumanda butun dunyoga namoyon etishimiz kerak.
Zayniddin domla ESHONQULOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Hamdu sano olamlar Parvardigori, biz yashirayotgan va oshkora qilgan narsalarimizni biluvchi Alloh taologa bo‘lsin. Undan hech narsa maxfiy emas — yerda ham, osmonda ham. Uni shukr va hamdlar bilan yod etamiz. Kimki o‘z ayblari bilan mashg‘ul bo‘lsa, boshqalarning ayblariga qaramaydi. Muhammad sollallohu alayhi vasallamga, U zotning oila a’zolari va sahobalariga Allohning salomu duolari bo‘lsin.
Ey musulmonlar! Allohdan qo‘rqinglar va o‘zingizni g‘iybat va chaqimchilik halokatiga tashlamanglar. Chunki bu ikki illat birodarlik aloqalari va islomiy bag‘rikenglik uchun katta xavf soluvchi, jirkanch sifatlardandir. Ular qaysi jamiyatda keng tarqalsa, o‘sha jamiyatning birligi parchalanadi, dillar orasida muhabbat o‘rniga adovat paydo bo‘ladi, dushmanga qarshi madadsiz qolingan bo‘ladi.
Chaqimchilik — bir odamning gapini boshqasiga yetkazib, ular o‘rtasini buzishga harakat qilishdir. Bu illat qancha falokatlar keltirib chiqargan, qancha do‘stlikni parchalagan, muhabbatni nafratga aylantirgan! Shundan kelib chiqib ulamolar buni sehr deb ataganlar.
Chaqimchilikdan saqlanaylik! U pastkash insonlarning odatidir. U yomonliklarni tarqatadi, sirlarni fosh qiladi, katta isyonlarga sabab bo‘ladi. Kimki sizga chaqimchilik qilsa, bilingki, u siz haqingizda ham boshqalarga chaqimchilik qiladi.
G‘iybat — birodaringizni uni yo‘qligida o‘zining yoqtirmaydigan narsalari bilan tilga olishdir — uning xulqi yoki qiyofasi haqida bo‘lsa ham. Hatto o‘sha narsa unda haqiqat bo‘lsa ham, bu — g‘iybat. Agar unda bo‘lmasa, bu tuhmat bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan g‘iybat haqida so‘ralganda: G‘iybat — birodaringizni u yoqtirmaydigan holatda tilga olishingdir, dedilar. — Agar men aytganim u kishida bo‘lsa-chi? — deb so‘raldi. — Agar aytganing unda bo‘lsa, g‘iybat qilgansan. Agar bo‘lmasa, unga tuhmat qilgansan, — dedilar.
G‘iybatdan saqlanaylik! Bu gunohni kichik deb bilmaylik. Oisha roziyallohu anho Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga Safiya onamiz haqida bir so‘z aytganlar, ya’ni — “U pakana”, deganlar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Sen hozir shunday so‘z aytdingki, agar uni dengiz suviga aralashtirsang, uni bulg‘ashga yetar edi!”, deganlar.
G‘iybat va chaqimchilik — qabr azobining sabablaridandir. Rasululloh alayhissalom aytdilar: «Meni me’rojga olib chiqishganida, tirnoqlari misdan bo‘lgan insonlarni ko‘rdim, o‘z yuzlari va ko‘kraklarini tirnar edilar. Jabroildan so‘radim: “Bular kimlar?” Jabroil: “Bular insonlarning go‘shtini yeganlar va ularning sharaflariga tajovuz qilganlardir”, dedilar».
Boshqa musulmonlarning obro‘larini hurmat qilaylik! Rasululloh alayhissalom Xajjatul Vado’da: “Albatta, sizlarning qonlaringiz, mollaringiz va obro‘laringiz — bir-biringizga harom, bu kun, bu oy, va bu shaharingizning hurmati kabi” deb aytdilar.
Alloh bunday deydi: “Albatta, mo‘minlar orasida fahsh ishlar tarqalishini xohlaydiganlarga dunyo va oxiratda alamli azob bo‘ladi. Alloh biladi, sizlar bilmaysizlar”.
Alloh taolo bizlarni Qur’oni karim va Rasulining sunnatlariga muvofiq hayot kechirishimizni nasib etsin.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV