Bismillahir Rohmanir Rohiym
Kim tilini musulmonlarning obro‘sini to‘kishdan, ayblarini gapirishdan tiymasa Alloh taolo u kishini vafoti vaqtida tiliga shahodat kalimasi kelishidan to‘sib qo‘yadi.
Qur’oni karimda ikkita sura bor, ikkisi ham "vayl" kalimasi bilan boshlangan:
وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ
"Vayl (voy) bo‘lsin, o‘lchovdan urib qoluvchilarga" (Mutoffifun surasi, 1-oyat).
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ
"Har bir obro‘ to‘kuvchi va ayblovchiga «vayl» bo‘lsin" (Humaza surasi, 1-oyat).
Birinchi sura odamlarning moliga tajovuz qilganlar, ikkinchisi odamlarning obro‘lariga tajovuz qilganlarga do‘zax bo‘lishi haqidadir.
Bas, bu ikki amalga yaqinlashmang.
Namozxon tik turganida ko‘zini sajda qiladigan joyiga, rukusida oyoq barmoqlariga, sajdasida burnining uchiga, o‘tirganida bag‘riga, birinchi salomida o‘ng yelkasiga, ikkinchi salomida chap yelkasiga qaratib o‘tirishi mustahab hisoblanadi.
Namozda ko‘zlar yumilmaydi, osmonga qaralmaydi va har tomonga alanglab ko‘z tashlanmaydi.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: "Namoz ichida har tarafga qarashdan saqlaninglar, chunki kishi modomiki namoz ichida bo‘lar ekan, Robbiga munojot qiladi” (Imom Abu Dovud, Imom Nasoiy rivoyati).
Davron NURMUHAMMAD