Davlatimiz rahbari tashabbusi bilan Toshkent va Xiva shaharlarida o‘tkazilgan «Islom – tinchlik va ezgulik dini» mavzusidagi xalqaro ilmiy-amaliy konferensiya uning ishtirokchilarida katta taassurot uyg‘otdi. Bu jihatlar xorijdan kelgan ishtirokchilarning fikrlarida ham o‘zining yaqqol ifodasini topmoqda.
Ahmad Ol Qosimiy, “HEDAYAH” zo‘ravon ekstremizmga qarshi kurash bo‘yicha xalqaro markazi raisi ijrochi direktori (Birlashgan Arab Amirliklari):
– O‘zbekiston Prezidenti Shavkat Mirziyoyev Janobi Oliylariga ushbu muhim anjumanni tashkil etgani uchun tuzilmamiz nomidan samimiy minnatdorligimni bildiraman.
Anjuman doirasida Din ishlari qo‘mitasi bilan hamkorlikni yanada rivojlantirish istiqbollarini muhokama qilib oldik. So‘nggi yillarda markazimiz va O‘zbekistondagi diniy sohaga oid ilmiy-tadqiqot muassasalari o‘rtasidagi aloqalar mustahkamlandi.
Bugungi tahlikali davrda dinni noto‘g‘ri talqin qilish oqibatida ko‘plab ziddiyatlar sodir bo‘layotgani achinarli, albatta. Shaxsan men buning sababini ilmsizlikda va dinni to‘g‘ri anglamaslikda, deb bilaman. Yoshlarni bunday tahdidlardan himoya qilishning bir qancha yo‘llari mavjud va ularning avvalida ilm va yana ilm turadi.
O‘zbekistondek buyuk allomalarga Vatan bo‘lgan yurtda bo‘lib o‘tgan ushbu anjuman islom ma’rifatini teranroq anglashga yordam beradi.
Shu ma’noda, ushbu konferensiyani ezgulik anjumani, deb atash mumkin.
N.Usmonova, O‘zA
Afv – o‘ch olishga qodir bo‘la turib, toyilish va xatolardan o‘tib kechirib yuborish demakdir. Buning yana bir ma’nosi adovat va nafrat kabi illatlarni qalbdan ketkazish bo‘lib, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bu borada: “Qiyomat kunida jarchi nido qilib: “Allohning zimmasida savobi borlar tursin va jannatga kirsin”, deyiladi, dedilar. Sahobalar: “Allohning zimmasida ajri borlar kimlar?” – deb so‘rashdi. Nabiy alayhissalom: “Odamlarni afv qilib yuboruvchilar” [1], deb javob berdilar.
Agarda siz ham Allohning zimmasida ajri borlar qatorida bo‘lishni istasangiz sizga yomonlik qilgan, sizning haqqingiz borasida xato qilgan kishining xato va kamchiliklarini kechirib yuboring. Axir Alloh taolo: «...Bas, kimki afv etib (o‘rtani) tuzatsa, bas, uning mukofoti Allohning zimmasidadir. Albatta, U zolim (tajovuzkor)larni sevmas»[2], deydi.
Sizga nisbatan xato qilgan kishilarga yumshoq munosabatda va sabrli bo‘lish, sizni ulushingizdan mahrum qilganlarga ham ziqnalik qilmaslik, siz bilan aloqani uzmoqchi bo‘lganlar bilan ham aloqani ushlab qolish, uzilganlarini tezlik bilan qayta yo‘lga qo‘yish – bularning bari qandayin axloq ekanini ko‘ringki, ular o‘z sohibini qiyomat kunida yuksak martaba va maqomlarga erishtiradi.
Rivoyatlarda kelishicha, bir a’robiyni tuhmat qilgani sababli sultonning huzuriga keltirishibdi. U yo‘l-yo‘lakay «Mana mening kitobimni o‘qinglar» degan oyati karimani tilovat qilib boribdi. Atrofdagilardan biri unga qarata: “Bu qiyomat kuni aytiladi, bugun emas”, debdi. A’robiy javob berib: “Xudo haqqi, bu kun qiyomat kunidan-da yomonroq. Chunki qiyomat kunida mening yomonliklarim bilan birga yaxshiliklarim ham ko‘rsatiladi va hisobga olinadi. Bugun mening yomonliklarimni e’tiborga olyapsizlar-u, yaxshiliklarimni inobatga olarmidingiz?!” – debdi.
Siz otasiz! Farzandingiz bir marotaba xatoga yo‘l qo‘ydimi, bunday vaziyatda uning barcha yaxshiliklarini unutib yubormang.
Mabodo do‘stingiz sizga nisbatan bir gal xato ish qilib qo‘ysa, siz u bilan birga yelkama-yelka turib o‘tkazgan yaxshi kunlaringiz va uning chiroyli do‘stligi va sadoqatini esdan chiqarmang.
Muhammad ibn Abu Bakr rahmatullohi alayh bunday deydilar: “Ey inson! Sen va Robbing o‘rtasida O‘zidan boshqasi bilmaydigan xato va kamchiliklaring bor. Alloh ularni kechirib yuborishini xohlaysan. Agar rostdan ham shu gunohlaring afv etilishi ishtiyoqida bo‘lsang, u holda U Zotning bandalaridan o‘tgan xatolarni kechir va afv et. Alloh sening xatolaringdan kechishini istasang, sen ham bandalarining xatolarini o‘tib yubor”.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Tabaroniy hasan sanad bilan rivoyat qilgan.
[2] Shuro surasi, 40-oyat.