Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Yanvar, 2025   |   23 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:42
Peshin
12:40
Asr
15:47
Shom
17:31
Xufton
18:48
Bismillah
23 Yanvar, 2025, 23 Rajab, 1446

Ikki buyuk imom uchrashuvi

23.10.2024   3381   11 min.
Ikki buyuk imom uchrashuvi

Ikki imom – Imom Molik (Madinada yashar edi) va Imom Abu Hanifa (Iroqda yashar edi) bir yili hajda uchrashib qolishdi. U ikki imom ikki madrasa (ikki mazhab) sohibi edilar. Imom Molik Rasululloh sollallohu alayhi va sallam qaytarganlari uchun masalalarga chuqur kirmas edilar. Imom Abu Hanifa esa o‘z shogirdlarini turli masalalar so‘rashga undar va ularni “Ra’y ahli” deb atar edilar.

Ikki imom uchrashganlarida, ular o‘rtasida 3 ta masala yuzasidan ajoyib bahs-munozara bo‘lib o‘tdi.

 

Birinchi masala

Dastlab ular sodir bo‘lmagan, ya’ni asli bo‘lmagan savol haqida bahslashdilar. Bo‘lmagan narsani so‘ramaslik va va xayoliy voqealarni o‘ylab topmaslik Imom Molikning nuqtayi nazari edi. Bundan maqsad odamlarni chalg‘itmaslik va ularning bahs-munozaralarga kirishib ketishishiga sabab bo‘lmaslik edi. Lekin voqelikda sodir bo‘lgan haqiqatlar haqida gaplashish mumkin. Bu borada u (Imom Molik) Alloh taoloning: «Sizdan (ey Muhammad!) hilollar (yangi oylar) haqida so‘raydilar. “Ular odamlarga (yil hisobi) va haj uchun vaqt o‘lchovlaridir”, – deb ayting» (Baqara surasi, 189-)oyatiga tayangan edi.

Imom Molik aytadi: “Umar ibn Xattob roziyallohu anhu sodir bo‘lmagan narsa haqida so‘ragan kishini la’natlagan”, dedi va uning: “Bizni sodir bo‘lmagan narsa bilan mashg‘ul qilmang. O‘zimizning ishimizni qilaylik. Toki odamlar haqiqat bilan mashg‘ul bo‘lsin, biz vaqtimizni zeo qilmaylik”, degan so‘zini keltirdi.

Shundan kelib chiqib, Imom Molik o‘z mazhabiga asosi bo‘lmagan va u haqda gapirish tortishuvga sabab bo‘ladigan har qanday masaladan shar’iy jihatdan qaytarilganmiz, degan qoidani joriy qildi.

Rivoyat qilinishicha, bir kishi Imom Molikning oldiga kelib, undan: “Men yo‘lda ketayotib, bir o‘lik tovuqni ko‘rib qoldim va uning qornidan bosib o‘tdim. Uning tuxumi chiqdi. Men uni oldim. Tuxum qo‘limdan tushib ketib sindi va uning ichidan jo‘ja chiqdi. Men uni so‘yib yesam bo‘ladimi?” deb so‘radi.

Imom Molik undan: “Sen iroqlikmisan?” deb so‘radi. U: “Ha”, dedi. Imom Molik: “Bu Imom Abu Hanifaning ishidir”, dedi va: “Sodir bo‘lgan narsa haqida so‘ranglar. Foydasi yo‘q narsalar haqida so‘ramanglar”, dedi.

Yana rivoyat qilinishicha, bir kishi Imom Molikning oldiga kelib, undan: «Agar bir kishi boshqa kishiga: “Ey eshak” desa, unga nima qilish kerak (qanday chora ko‘rish kerak)?» deb so‘radi. Imom Molik: “Adabini berish uchun darra urish kerak”, dedi.

Haligi kishi: «Agar unga: “Ey ot” desa-chi?» deb so‘radi. Imom Molik: “Adabini berish uchun darra uriladi”, dedi va: “Sen iroqlik ekansan”, dedi.

Imom Abu Hanifaning fiqhi “taqdiriy fiqh”dir. Ya’ni masalalarni ixtiro qiladigan fiqh. Imom Abu Hanifaning fiqhida sodir bo‘lmagan (ehtimoliy) 60 ming masala bor.

Shu bois Imom Molik Abu Hanifaga: “Siz insonlarni bahsga tortasiz”, dedi. Imom Abu Hanifa unga: “Ey Molik. Bizda (Iroqda)gi ish sizlardagidek (Madinadagidek) emas. Ey Molik, Iroq xalifalik poytaxtidir. Har kuni yangi voqealar, masalalar sodir bo‘ladi. Sizlarning dunyoga ochilish imkoningiz yo‘q. Shu bois biz har doim sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan masalalarga fiqhiy javoblarimiz bilan tayyor turishimiz kerak.

Imom Molik: “Misol keltiring”, dedi.

Imom Abu Hanifa: «Men shogirdlarim bilan o‘tirib olib: “Bir ayolning eri safarda yo‘qolib qolsa, ayoli uni vafot etgan deb o‘ylab boshqa bir erkakka turmushga chiqsa, so‘ngra birinchi eri qaytib kelib qolsa”, degan masalada bahslashaman. Xo‘sh, shunday vaziyatda nima qilasiz?» dedi.

Imom Molik: “Sodir bo‘lmagan narsalar haqida (shogirdlaringiz)  so‘ramasin”, dedi.

Imom Abu Hanifa: “Ey Molik. Bizda, ya’ni Iroqda mujohidlar har kuni g‘azotga chiqadilar. Yuqoridagi kabi voqea sodir bo‘lishi, erkaklar yo‘qolib qolishi mumkin. Biz bu holatda nima bo‘lishini bilishimiz kerak”, dedi.

Imom Molik jim bo‘lib qoldi.

Imom Abu Hanifa dedi: «Siz Nabiy sollallohu alayhi va sallamdan: “Bir kishi kelib u zotdan: “Yo Rasululloh. Bir kishi mening molimni tortib olsa (nima qilay?)” deb so‘radi. Nabiy alayhissalom: “Berma!” dedilar. U: “Agar men bilan urishsa-chi?” dedi. U zot: “Sen ham u bilan urish”, dedilar. U: “Agar u meni o‘ldirsa-chi?” dedi. Nabiy alayhissalom: “Sen shahidsan”, dedilar. U: “Agar men uni o‘ldirsam-chi?” dedi. U zot: “U do‘zaxdadir”, dedilar” degan hadisni rivoyat qilmaganmisiz?».

Imom Abu Hanifa aytadi: “Bu (hadis) haqida qanday jim bo‘lishingiz mumkin. Vaholanki, Rasululloh to‘rt marta so‘raldilar, ey Molik, ko‘rdingizmi?”

Imom Molik Iom Abu Hanifaga dedi: “Lekin bunda foyda bor”.

Imom Abu Hanifa: “Bizda, Iroqda ham foyda bor”, dedi. 

 

Ikkinchi masala

Ikki imom ijmo haqida bahslashdi. Bir masala paydo bo‘lib, uning halol yoki haromligi to‘g‘risida Qur’oni karim va sunnatdan dalil bo‘lmasa, u musulmonlarning ijmosiga havola qilinadi.

Ikki imom o‘rtasida ixtilof paydo bo‘ldi. Imom Molik Madina ahli aytgan ijmoni olish tarafdori. Chunki Nabiy sollallohu alayhi va sallam sahobalar uchun shariat qilib berdilar va Madinada yashadilar. Shariat Madinada poyoniga yetdi. Nabiy alayhissalom vafot etdilar. Sahobalarni hamda  Rasululloh Madinada qilgan har bir ish haqida hikoya qiluvchi 9 nafar  ayollarini Madinada tark etdilar. Madinada Payg‘ambarimiz bilan birga yashagan o‘n ming sahoba bor edi. Shu bois Madina ahli nima desa, shuning o‘zi ijmodir.

Imom Molik aytar edi: “Sahobalardan bir yoki ikki kishi vafot etsa, uning nazdida go‘yo o‘n ming kishi vafot etgandek bo‘ladi”.

Rivoyat qilinishicha, bir kishi Imom Molikning oldiga kelib undan: “Ixtilof qilingan ishlar borasida nima qilay?” deb so‘radi. Imom Molik unga: “Madina ahlining ra’yidan javob qidir. Agar Madina ahlining ra’yidan javob topsang, unga shubha qilma. Chunki u haqiqatdir”, dedi.

Yana boshqa bir kishi kelib: “Ilmni qayerdan topsam bo‘ladi?” deb so‘radi. U: “Madinasan topasan. Chunki Qur’on Furotda nozil bo‘lmadi”, dedi.

Imom Abu Hanifa Imom Molikdan 13 yosh katta edi. Imom Abu Hanifa Imom Molikka dedi: “Ey Molik. Hazrati Umar davridagi fathlarda sahobalar turli diyorlarga tarqalib ketishdi. Siz esa Madinada o‘n ming sahobalar bor, deysiz. Sahobalarning soni qancha, ey Molik? Nabiy sollallohu alayhi va sallamning oxirgi g‘azotlarida sahobalarning soni 120 ming atrofida edi. Qolgan sahobalar qani?”

Imom Molik: “Boshqa diyorlarda”, dedi.

Imom Abu Hanifa unga: «Ey Molik. Hazrati Umarning sahobalarni turli diyorlar aholisiga ilm o‘rgatish uchun maxsus jo‘natganlarini inkor qilasizmi?  Yoki Nabiy alayhissalomning “Ummatim orasida halol va haromni eng yaxshi biluvchi Muoz ibn Jabaldir”, deb uni Yamanga jo‘natganlarini inkor qilasizmi? Yoxud Nabiy alayhissalomning: “Kim Qur’on o‘qishni xohlasa, u Ibn Mas’ud qiroatida o‘qisin”, deganlar. Umar ibn Xattob Ibn Mas’udni Iroqqa jo‘natganini ham inkor qilasizmi?».

«Ana ularni-chi, deb Imom Abu Hanifa Nabiy alayhissalom ilmni ulardan olishni vasiyat qilgan zotlarning ismlarini sanay boshladi: Ibn Mas’ud va Ali ibn Abu Tolib Iroqda; Muoz ibn Jabal Yamanda; Zubayr ibn Avvom va Sa’d ibn Abu Vaqqos Misrda; Abu Ubayda ibn Jarroh, Abu Dardo va Bilol ibn Raboh Shomda... Ularni inkor qilasizmi? Ular ilmsiz edilarmi? Umar roziyallohu anhu sahobalarni turli diyorlarga jo‘natganlari ulug‘ ish emasmi?

Madinada ko‘p sahobalar qoldi. Imom Abu Hanifa hadislarni ayta boshladi: “Ummatimning eng rahmlisi – Abu Bakr”; “Ular orasida halol-haroni yaxshi biluvchi Muoz ibn Jabal”; “Faroizni yaxshi biluvchi Zayd ibn Sobit”; “Qur’on bilimdoni Ibn Mas’ud”; “Bu ummatning eng ishonchlisi Abu Ubayda ibn Jarroh...” Ular turli diyorlarga ummat ilmini mukammal qilish uchun tarqaldilar-ku.

 

Uchinchi masala

Ra’y madrasasi va hadis madrasasi haqida.

Imom Abu Hanifa (ning mazhabi) kengayib boraverdi. (U) bir hadisdan yuzta foyda chiqarishi mumkin. Lekin Imom Molik bu ishni mubolag‘a va hadisga undan tashqari ma’noni yuklash, deb hisoblaydi. Nabiy alayhissalomga u zot aytmagan narsani ta’vil qilish, deb baholaydi.

Bunga Imom Abu Hanifa raddiya berib, deydi: “Ey Molik. Bizga, Iroqqa yana bir qur nazar tashlang. Biz Iroqda yashaymiz. Bizga Yunon, Rum va Fors falsafalari kirib keldi. Men insonlarni Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning yo‘llarida sobit qolishlarni istayman. Shu bois men hadisdan ana u falsafalarga raddiyalar berish uchun choralar axtaraman. Siz esa Madinada yashaysiz, u yerda sahobalar va tobeinlar bor. Shu bois kengayishga (mazhabni kengaytirishga) muhtoj emassiz. Ammo Iroqda har bir hujumga qarshi mustahkam qo‘rg‘on bo‘lishim kerak. Shu bois men mazhabni keng olishim shart”.

 

Imom Molik Abu Hanifa bilan uchrashgandan keyin

Imom Molikdan: «“Imom Abu Hanifa bilan uchrashuv qanday bo‘ldi?” deb so‘rashdi.

U cho‘ntagidan ro‘molchasini chiqarib, yuzi va peshonasidagi terlarini arta turib bunday javob berdi:  “Abu Hanifa meni terga botirib qo‘ydi. Allohga qasamki, u chinakam faqih ekan. Allohga qasamki, bunga o‘xshash kishini ko‘rmaganman. Allohga qasamki, bir kishi sizga: “Mana bu ustun temirdan” desa, albatta, u sizlarni o‘z ra’yi bilan shu masalada qanoatlantiradi».

Imom Abu Hanifadan shu (ikkala imom uchrashuvi) haqda so‘rashganda, u kishi: “Yuzlab kishilar bilan munozara qildim. Haqni qabul qilishda Imom Molikchalik tez va shijoatli insonni ko‘rmadim. Allohga qasamki, unga mehrim oshdi”, deb javob berdi.

* * *

Molikiy mazhabi asoschisi, buyuk muhaddis va faqih Imom Molik rahimahulloh Imomi A’zam rahmatullohi alayh bilan uchrashib, u zotning hadislarini turli fitnalardan, falsafalardan himoya qilish g‘amida tutgan yo‘llariga qoyil qolib e’tirof etgani ayni haqiqatdir.

Bugun ham soxta salafiylar “Imomi A’zam hadis bilmaydi. U ra’yni Qur’on va sunnatdan ustun qo‘ygan”, degan da’volarni qilyaptilar. Vaholanki, Imomi A’zam rahmatullohi alayhning Islomga qilgan xizmatlari oldida butun ummat qarzdordir.

Shuni unutmasak bo‘lgani!

Abduqahhor domla YUNUSOV,

Toshkent shahar bosh imom-xatibi

Boshqa maqolalar

Mehmondorchilikning 10 odobi

22.01.2025   749   10 min.
Mehmondorchilikning 10 odobi

Bismillahir Rohmanir Rohiym

O‘z uyida yaqinlari, qo‘shnilari, yoru-do‘stlari yoki shulardan boshqa biror kishiga ziyofat bermaydigan inson bo‘lmasa kerak. Mehmondorchilik odoblari muqaddas dinimizda eng ahamiyatli islom odoblaridan hisoblanadi. Va dinimiz mehmondorchilikda har ikki taraf uchun, ya’ni mehmon va mezbon uchun lozim bo‘ladigan odoblarni shariatga kiritgan. Mehmon va mezbonga ziyofat o‘z samarasini berishi uchun, ushbu odoblarga rioya qilish lozim bo‘ladi. Biz avvalo, mezbonga taaluqli bo‘ladigan odob haqida so‘z yuritamiz.

Mezbonga taaluqli bo‘ladigan odoblardan birinchisi – yaxshi niyat qilish:

Ushbu odob, ziyofat sohibining o‘z yoru-do‘stlariga bergan ziyofatida, ularga bergan taomida va chiroyli kutib olishligida ajr olishni niyat qilish bilan bo‘ladi. Shuningdek, mehmon ham mezbonning chaqirig‘iga labbay deb, o‘z do‘stini ziyorat qilishda ajr olishni niyat qiladi. Natijada, ularning har biri ushbu qilgan amallariga ajr oladilar.

 Ikkinchi odob –  mehmonni chiroyli kutib olish:

Ziyofat sohibiga o‘z mehmonini tabassum, ochiq chehralilik, shuningdek, xursandchilik va xushxabar iboralari bilan kutib olishligi lozim bo‘ladi. Bu esa, ularning qalblarini xushnud qiladigan amallardan hisoblanadi. Ziyofat sohibi do‘stlari huzurida, ular o‘zlarini o‘z uylaridagidek his qilishlari uchun munosib joy hozirlamoqligi xam lozim bo‘ladi.

Zero, Abu Zarr (roziyallohu anhu)dan qilingan rivoyatda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Do‘stingni yuziga tabassum qilishing ham, sen uchun sadaqadur”, deb marhamat qilganlar.

Darhaqiqat, Rosululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining huzurlariga kelgan qavmlarni chiroyli kutib olardilar. U zot sollallohu alayhi vasallam Abdul Qays qavmiga: “Marhabo! Xafaliksiz va nadomatsiz kelgan qavm, xush kelibsiz!”, der edilar. Termiziy rivoyati.

Shuningdek, Oisha (roziyallohu anho)dan qilingan rivoyatda: Nabiy sollallohu alayhi vasallam Fotima (roziyallohu anho)ga “Marhabo! Xush kelibsiz! qizalog‘im” deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

  Uchinchi odob – mehmonni munosib o‘ringa o‘tqizish:

Bu esa, xonadon sohibi o‘z mehmonlarini munosib bir makonga o‘tqazishligi mehmondorchilikning hurmatidir. Ana shunda, ular majlisda xotirjam o‘tiradilar. O‘sha joy mezbonning ahli baytlarini ochiq ko‘rsatib turadigan makon bo‘lmasligi yoki u yer mehmonga noxush hidlar keladigan va shunga o‘xshash noqulaylik keltiradigan joy bo‘lmasligi kerak. Va hokazo, ularni ifloslik bo‘lgan makonga yoki noloyiq bir shakldagi makonga o‘tqazmaslik lozim bo‘ladi. bu esa, mehmondorchilikning hurmati emas, albatta.

  To‘rtinchi odob – ziyofatning majburiyatlariga rioya qilish va mehmonni hurmat qilish:

Xonadon sohibiga mehmonning haqqini o‘z o‘rniga qo‘yishligi lozim bo‘ladi. Masalan, ichimlik, yegulik va shunga o‘xshash narsalar ila bo‘ladi. Va ana shu narsalarni kechiktirmasligi yoki sekin harakat qilib, mehmonni qaytib ketishlikka o‘ylantirib qo‘ymasligi lozim bo‘ladi. Qur’oni karim mana shu narsalarni bizlarga o‘rgatadi. Alloh taolo Ibrohim alayhissalom haqlarida bayon qilib, O‘zining so‘zida;

“24. (Ey Muhammad), sizga Ibrohimning izzat-ikromli mehmonlari haqidagi xabar keldimi? 25. O‘shanda ular (Ibrohimning) huzuriga kirib, «Salom», deyishgan edi, u ham: «Salom, (Bular) notanish qavm-ku?», dedi. 26-27. So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi. ”, degan.

“Zariyat surasining 24-27-oyatlari ”

Bu yerda ma’lum bo‘lishicha, Ibrohim alayhissalom mehmonlarni ogohlantirmasdan maxfiygina borib, ularga loyiq taomni tayyorlab, tezda uni ular o‘tirgan joyga keltirdilar. Bu esa, mehmonning haqlaridan hisoblanadi. Mehmonni hurmat qilishlik, Nabiy sollallohu alayhi vasallam buyurgan vojib ishlardandir. Dinimizda unga iymonning alomatlaridan deb, e’tibor beriladi.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin”, deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

Beshinchi odob – mehmoni uchun ortiqcha mashaqqatni o‘z zimmasiga olmaslik:

Xonadon sohibiga mehmonlarga toqatidan ortig‘ini qilmasligi yoki mehmonini hurmati uchun ko‘p narsalarni o‘ziga yuklab olmasligi kerak. Balki, ularni hurmat qilish bilan birga ularga o‘zida bor narsalarni imkoniyat chegarasida taqdim qilishi lozim bo‘ladi. Chunki, Ibrohim alayhissalom ham o‘z mehmonlariga semiz buzoqni so‘ydilar va pishirib, ularning oldilariga qo‘ydilar. U zot o‘zlarida bor eng yaxshi narsani keltirdilar.

Oltinchi odob – mehmonning haqqini berish:

Mehmon bo‘lish sunnatga ko‘ra bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq bo‘lishi majburiy emas. Ammo, undan ortiq bo‘lishi mezbonga sadaqa bo‘lib yoziladi.

Nabiy sollallohu alayhi vasallam mehmonni ham, mezbonni ham haqqini joriy qilib, Abdulloh ibn Amrga; “Albatta, mehmondorchiligingni sening zimmangda haqlari bor” deb, marhamat qildilar.

Ya’ni, mehmondorchilik haqlaridan murod – mehmonlik va mezbonlikning haqlaridir.

Abdulloh ibn Amrdan qilingan rivoyatda; Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin. Mehmon bo‘lish bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq (mehmondorchilikni) bo‘lishi majburiy emas. Balki, ortiq bo‘lishi sadaqa bo‘lib yoziladi. To uni chiqarib yubormagunicha uning huzurida yashamoqligi unga halol bo‘lmaydi” dedilar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

Ibn Hajar: “Ibn Battol shunday dedi; Molik roziyallohu anhu mehmonning haqqi haqida so‘ralganda, u zot: “Uni bir kecha kunduz ikrom qiladi va unga tuhfa beradi va uch kun ziyofat qiladi.” dedilar.”

Men: “Birinchi kundan tashqari uch kun hisoblanadimi yoki undan hisoblanadimi?”, dedim.

Abu Ubayd javoban: “Unga birinchi kunda yaxshilik va iltifotlarni qilishlik majburiy bo‘ladi. Ikkinchi va uchinchi kunda oldidagi hozir bo‘lgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Odatdagidan tashqari ziyoda qilmaydi. So‘ngra unga bir kecha kunduz masofaga yetadigan narsa beradi. U musofir bir joydan boshqa joyga borishiga yetadigan narsa miqdoricha bo‘lib, “jiyza – manzil chegarasi” deyiladi.” Dedi.

Xattobiy shunday degan: “Ya’ni, agar, mehmon kelib tushsa, unga tuhfa berish va o‘zida bor imkoni yetgan narsalarda bir kecha kunduz  unga yaxshilikni ziyoda qilishdir. Keyingi boshqa ikki kunda, u mehmonning oldida hozir bo‘lib turgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Agar uchinchi kun o‘tsa, darhaqiqat uni haqqi tugaydi. Keyingi kunlarda ham, mehmondorchilikni davom ettirsa, unga sadaqa qilganni savobi bo‘ladi.” dedi.” degan.)

Yettinchi odob – xonadon sohibi mehmonlarga aynan o‘zi xizmat qilishi:

Bu esa, qur’oni karim o‘sha Ibrohim alayhissalom qissasida bizlarga o‘rgatgan odobdir.   Alloh taolo “Zoriyot surasining 26-27-oyatlari ”da:

"So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi", degan.

Bu yerda Ibrohim alayhissalom aynan o‘zlari turib, mehmonlariga xizmat qilganliklari bayon qilinmoqda. Imom Buxoriy (rahmatullohi alayh) ham bu haqida o‘zlarining sahih to‘plamlarida “Mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini aynan o‘zi qilishlik bobi” deb, alohida bob ajratganlar. Shubha yo‘qki, bu ish mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini qilishdagi eng yaxshi amaldir.

Sakkizinchi odob – mehmonga u mehmon bo‘lib turish vaqtida yaxshiliklar qilish:

Ushbu odob, mehmonga uxlashi uchun bolalarning shovqin-suronidan panaroqda bo‘lgan to‘la-to‘kis munosib bir o‘rin tayyorlab berish, unga pokiza sochiqni taqdim qilish, unga yostiq tutish, hammomni unga tayyorlab qo‘yish, xushbo‘yliklarni yaqin qilish, o‘ziga qarab jamolini ko‘rish uchun ko‘zguni va yana shunga o‘xshash narsalarni taqdim qilish bilan bo‘ladi.

To‘qqizinchi odob – xonadon sohibi mehmonni birga eshikkacha kuzatib chiqishi:

Agar, mehmon ketishlikni xohlasa, xonadon sohibining o‘zi ham hovlining darvozasigacha unga qo‘shilib, birga kuzatib chiqishligi lozim bo‘ladi. bu esa, mehmonni ulug‘lash va uni hurmat qilishdir. Mehmon ketishlikka izn so‘rab turganda, xonadon sohibi o‘z joyidan qimirlamay o‘tiravermasligi kerak. Balki, uni kuzatib, ortidan o‘zi ham chiqadi.

Abu Ubayd imom Ahmadniing manzillariga ziyoratga borganlari haqida: “Men u zotning uylaridan turishlikka izn so‘rab, o‘rnimdan turgandim u zot ham men bilan birga turdilar”.

Shunda men u zotga: “Ey Abu Abdulloh unday qilmang” dedim.

U zot: “Sha’biy roziyallohu anhu shunday degan: “Ziyorat qilib kelgan kishining ziyoratining eng so‘ngi haqqi, mezbon hovlining darvozasigacha u bilan birga yurib chiqishligi va markabini ushlab turishligidir.” Dedilar.” Deb, aytib berganlar.”

O‘ninchi odob – mehmon ketishidan oldin eshikni yopib, kirib ketmaslik:

Mehmonni eshik oldiga kuzatib, xonadon sohibi mehmon markabiga minib yoki yurib ketmagunicha uyiga kirib, eshigini qulflab olmaydi. Chunki, bu kutib turishlik mehmonni ulug‘lash, uni hurmat qilish va unga iltifot ko‘rsatishdir. Muslmon kishiga bu odoblarga bee’tibor bo‘lishlik durust bo‘lmaydi.

Mahbuba Abduhalilova,
TII 3-kurs talabasi.