Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib so‘radi:
- Ey Allohning Rasuli, qaysi sadaqaning savobi ko‘p?
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: - Sen sog‘lom va ochko‘z holingda, faqirlikdan qo‘rqib, boylikni umid qilib turib bergan sadaqangning savobi ko‘pdir. Joning halqumingga kelgunicha kechiktirib, keyin: «Bu falonchiga, bu pistonchiga» deb yurma! O‘shanda sen aytmasang-da, falonchiniki bo‘lgan bo‘ladi!
Inson sog‘lom paytida ibodatga to‘yib olishi lozim. Kun kelib, ibodat qila olmay qolishi mumkin.
Kuch borida sajdalardan lazzatlaning. Hali ajin tushmagan peshanangizni yerga qo‘ying. Kun kelib, kursiga o‘tirib, sajda qilishga kuchingiz yetmay qolishi mumkin. To‘g‘ri, Alloh stulga o‘tirib qilgan sajdangizni ham qabul etadi. Ehtimol, o‘shanda sizning qalbingiz bilan qilgan sajdangiz boshqalarning peshanasi bilan qilgan sajdadan afzal bo‘lar. Ammo Alloh taolo bandasining ofiyatda turganida, sog‘-salomat yurganida qilgan sajdasini yaxshi ko‘radi. Bemorlik insonni sindirib qo‘yadi. U insonni Allohga yaqinlashtiradi. Bu insonning fitrati. Ammo sog‘lom va kuchli inson sajdaga bosh urganida xuddi Robbiga: «Mana, bu boshning tashvishlari ko‘p bo‘lsa-da, Senga sajda qildi. Bu qalbning chalg‘ituvchi narsalari ko‘p bo‘lsa-da, Senga xushu’ qildi!» degandek bo‘ladi.
Kuch borida haj qilib lazzatlaning. Boshqa bir kishi sizni nogironlar aravachasiga solib aylantirmasidan oldin o‘z oyog‘ingiz bilan Ka’bani tavof eting. Safo va Marva orasida sa’y qiling. Hojar onamiz qadamlarini tezlatgan joyda qadamingizni tezlating. Tosh otishda boshqalarni vakil qilishdan oldin o‘z qo‘lingiz bilan shaytonga tosh oting!
To‘g‘ri, Alloh taolo bandasining qudrati yetganicha qilgan ibodatlarini qabul etaveradi. Ehtimol, aravachada kishi kuchli umid va xavf bilan tavof qilar. Ammo belida quvvat borida qilgan ibodatga hech narsa teng kela olmaydi!
Kuchli paytingizda to‘yib-to‘yib ro‘za tutib oling. Umr o‘tib ketib qolmasidan, ro‘za uchun Fidya berib yurishdan oldin, sog‘lom holatda ro‘za tutishni orzu qilishdan, qon bosimi, qandli diabet, oshqozon yarasi sizni bezovta qilmasidan oldin ro‘zadan lazzatlaning. To‘g‘ri, Alloh taolo bandasiga rahmati o‘laroq uning fidya va kafforatlarini qabul qilar, ehtimol. Ammo ibodatlardan to‘yib olmasidan oldin ibodatni ko‘ngildagidek ado qila olmaslik juda ham alamli! Agar, qariyalar kafforatini berishadi-da, keyin maza qilib yurishadi, deb o‘ylasangiz, xato qilasiz. Allohga qasamki, bemorlik va qarilik tufayli ro‘za tuta olmasdan kafforat va fidya berib yuradigan bemorlar qalbida yoriq bor!
Imkoniyatli ekaningizda sadaqadan lazzatlaning. Ro‘zg‘orga ishlataman desangiz, mingta maosh ham yetmaydi. Turmushning talablari ko‘p. Uni to‘la-to‘kis qilib bo‘lmaydi. Hamma narsa ketadi, ammo sadaqa qoladi. Ozgina bo‘lsa-da, maoshingizdan sadaqa chiqarishga odatlaning. «Elektr puli», «telefon puli» va «do‘kondagi qarzga» deganga o‘xshash «sadaqaga ajratilgan pul» deb nomlangan pulingiz ham bo‘lsin!
Mol jamlovchi bo‘lmang. Baribir uni merosxo‘rlar oladi. Siz esa hisob berasiz. Ojiz bo‘lib, qarib to‘shakda mixlanib qolishni kutib o‘tirmang. Bu paytda sizga mol kerak bo‘lmaydi. Bu paytda «Falonchiga», «pistonchiga» deyishning foydasi yo‘q. Aytmasangiz ham ularni bo‘ladi. To‘g‘ri, Alloh taolo sadaqani qanaqangi holda bersangiz ham, qabul qilaveradi. Ammo molni ishlatishga imkoni va o‘rni bo‘lganda sadaqa qilish bilan molni ishlatishga qodir bo‘la olmay qolganida sadaqa qilishning farqi bor!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi
2. Mag‘ribdagi Sijilmosaning Banu Midror davlati
By davlat hijriy 140–297 (milodiy 757–909) yillar orasida hukm surgan. Banu Midror davlatining odamlari xavorijlarning safariyya toifasidan bo‘lishgan. Ular abbosiylar bilan murosasozlik qilishgan va ichki ishlari va shjoratlarida o‘zlariga xon, o‘zlariga bek bo‘lib olganlar. Ularni fotimiylardan bo‘lgan ubaydiylar davlati yo‘q qilgan. Bu voqea hijriy 297 yilda sodir bo‘lgan.
Bu davlatning eng mashhur hokimlari:
1. Iyso ibn Yazid Asvad. Bu shaxs davlatga muassis bo‘lgan. Hijriy 140–155 (milodiy 757–772) yillar.
2. Abul Qosim Samku. Hijriy 155–168 (milodiy 772–784) yillar.
3. Al-Yasa’ ibn Abul Qosim. Hijriy 174–208 (milodiy 790–823) yillar.
4. Maymun ibn Midror. Hijriy 224–263 (milodiy 839–877) yillar.
3. O‘rta Mag‘ribdagi rustamiylar davlati
(hijriy 160–29; milodiy 776–908)
Ular iboziy xavorijlardan bir firqadir. Bu davlatga Abdurrahmon ibn Rustam asos solgan. U barbarlarni tugatgandan so‘ng o‘z davlatini qurdi. So‘ng Tohart nomli shaharni qurib, uni o‘ziga poytaxt qilib oldi. Bu davlatni ubaydiylar toifasi yiqitdi va hijriy 296 (milodiy 908) yilda o‘ziga qo‘shib oldi.
Mazkur davlatning kuzga kuringan xukmdorlari:
1. Abdurrahmon ibn Rustam. Hijriy 160–168 (milodiy 776–784) yillar.
2. Abdulvahhob ibn Abdurrahmon. Hijriy 167–208 (milodiy 784–823) yillar.
3. Aflah ibn Abdulvahhob. Hijriy 208–258 (milodiy 823–872) yillar.
4. Abul Yakzon Muhammad ibn Aflah. Hijriy 260–281 (milodiy 874–894) yillar.
4. Marokashdagi idrisiylar davlati
(hijriy 172–375; milodiy 788–985)
Abbosiylar Fax jangida alaviylar oilasiga katta zarar yetkazganlaridan so‘ng, hijriy 169 (milodiy 785) yilda Idris ibn Abdulloh ibn Hasan ibn Hasan ibn Aliy ibn Abu Tolib va uning ukasi Yahyolar qochib ketishdi. Yahyo Daylam yurtlarida qo‘zg‘alon ko‘tardi, so‘ng ar-Rashid uni yo‘q qildi. Lekin Idris Mag‘ribning eng uzoq yurtiga qochib bordi. U yerda barbarlar uni qo‘llab-quvvatlashdi. Idris Marokashda o‘zining amirligiga asos soldi, uning shavkati kuchaydi. Undan keyin o‘g‘li Idris davlatni qo‘lga oldi. U mazkur davlatning eng ko‘zga ko‘ringan hukmdori, haqiqiy asoschisi hisoblanadi. Yahyo ibn Idris ibn Umarning davrida Idris Fa’s shahrini ko‘rgan. Mag‘rib yurtlarining barchasida bu davlatning nufuzi ortgan.
Idrisiylar davlati tarixdagi birinchi shiy’a davlati hisoblanadi. Idrisiylarga Islom tamaddunini Mag‘ribga olib kelgan birinchi shaxslar sifatida qaraladi. Ularni fotimiy-ubaydiylar yo‘q qilgan.
Idrisiylar davlatining ko‘zga ko‘ringan hukmdorlari:
1. Idris ibn Abdulloh ibn Hasan. Hijriy 172–177 (milodiy 788–793) yillar.
2. Idris ibn Idris. Hijriy 177–213 (milodiy 793–828) yillar.
3. Muhammad ibn Idris ibn Idris. Hijriy 213–221 (milodiy 828–836) yillar.
4. Yahyo ibn Idris ibn Umar. Hijriy 292–310 (milodiy 905–922) yillar.
5. Tunis – Qayruvondagi ag‘labiylar davlati
(hijriy 184–296; milodiy 800–908)
Rashid ibn Ibrohim ibn Ag‘lab barbarlarga odob berish, ularni idrisiylarga, Misr va Shomga qarshi hujum qilishdan to‘sib turish uchun hijriy 184 yilda Afrikaga voliy etib tayinlandi. U ishlarni tartibga soldi, qo‘zg‘alonlarni bostirdi. O‘zining hukmronligi uchun Qayruvonni markaz qilib tanladi va o‘z mintaqasini abbosiylar davlatidan ajratib, mustaqil davlat qilib oldi. Abbosiylar davlati ularni o‘z holiga tashlab qo‘ydi. Ushbu davlatning nufuzi Tunis va Liviyaga tarqaldi.
Tashqi fathlar
Ziyodatulloh ibn Ibrohim o‘sha vaqtda hijriy 212, milodiy 827 yilda Siqilliya orolini fath qilishga imkon topdi.
Musulmonlar Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhuning davridan buyon Siqilliyaga yurishlar qilib kelar, lekin u yerda sobit qolmagan edilar. Faqat ag‘labiylar davrida u yerda turib hukm yuritish imkoniga ega bo‘ldilar. Siqilliya orolini fath qilishda Asad ibn Furot qozi ul-quzot (bosh qozi) o‘laroq ishtirok etdi. Islomning hukmronligi bu orolda hijriy 483 (milodiy 1090) yilgacha davom etdi.
Ag‘labiylar O‘rta yer dengizidagi orollarga doimiy ravishda hujumlar uyushtirib turdilar. Ular hijriy 256 (milodiy 870) yilda Maltani fath qildilar. Shuningdek, Italiyaning janubiy taraflariga va Fransiyaga ham g‘azotlar uyushtirib, muvaffaqiyat qozondilar. Fransiyaning sohillariga ega chiqishdi va Italiyaning bir qancha shaharlarini – Brindizi, Napoli, Kalyarini, Taranto va Barini fath qildilar.
Ubaydiylar davlati hijriy 296 (milodiy 908) yilda ag‘labiylar davlatini ham tugatdi.
Ag‘labiylar davlatining mashhur hokimlari:
1. Ibrohim ibn Ag‘lab ibn Solim. Hijriy 184–196 (milodiy 800–811) yillar.
2. Ziyodatulloh ibn Ibrohim. Hijriy 201–223 (milodiy 816–838) yillar.
3. Ibrohim ibn Ahmad. Hijriy 261–289 (milodiy 875–902) yillar.
Keyingi mavzu:
Ikkinchi Abbosiylar asri;
Turklarning ustunligi;
Zanjiylar qo‘zg‘aloni;
Qarmatiylar harakati.