Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنْ جَابِرٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ يُجَصَّصَ الْقَبْرُ، وَأَنْ يُقْعَدَ عَلَيْهِ، وَأَنْ يُبْنَى عَلَيْهِ. رَوَاهُ الْخَمْسَةُ إِلَّا الْبُخَارِيَّ. وَلَفْظُ التِّرْمِذِيِّ: نَهَى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تُجَصَّصَ الْقُبُورُ، وَأَنْ يُكْتَبَ عَلَيْهَا، وَأَنْ يُبْنَى عَلَيْهَا، وَأَنْ تُوطَأَ.
Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qabrni bo‘r bilan suvashni, uning ustiga o‘tirishni va uning ustiga bino qurishni nahiy qilganlar».
Beshovlaridan faqat Buxoriy rivoyat qilmagan.
Termiziyning lafzida:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam qabrlarning bo‘r bilan suvalishidan, ularning ustiga yozilishidan, ularning ustiga bino qurilishidan va bosilishidan qaytarganlar», deyilgan.
Sharh: Faqat Imom Shofe’iy qabrni loy bilan suvab qo‘yishga ruxsat berganlar.
Qabr ustiga boshqa har qanday narsani qilish mumkin emas. Albatta, yuqorida aytib o‘tilgan belgilash uchun tosh qo‘yish bundan mustasno.
Qabrlar inson xotirasidagi hassos narsalardan bo‘lganligi uchun va o‘tgan ummatlarning zalolatga ketishining sabablaridan biri aynan qabrlar bo‘lganligi sababli Islomda bu masalaga alohida e’tibor bilan qaralgan. Biz o‘rganayotgan hadisi shariflarda ham mazkur e’tibor qisman o‘z aksini topgan.
Ushbu hadisda qabrlarga nisbatan nahiy qilingan ishlar sanab o‘tilmoqda:
1. «Qabrni bo‘r bilan suvash».
Bo‘rsuvoq loysuvoqdan ko‘ra bir oz ziynatli chiqishi, rangi oq bo‘lishi ma’lum. Shuni e’tiborga olgan holda qabrga nisbatan bu ish man qilingan. Chunki bu ishda tiriklar uchun kerak bo‘lgan molni zoye qilish bor. Islomda esa har qanday molni zoye qilish haromdir. Bir oz aql yuritilsa, qabr ustiga bo‘rsuvoq man qilinganidan keyin undan ko‘ra ko‘p mablag‘ sarflanadigan narsalarni qilish umuman mumkin bo‘lmaydi. Binobarin, turli boshqacha suvoqlar qilish, toshlar yotqizish, zanjir, panjara tortish va hokazolar mutlaqo man etiladi.
Ikkinchidan, qabrning ustiga oltin suvi yuritishdan ham na qabrning ichidagi o‘likka, na bu ishni qilgan tirikka va yoki boshqa biror jonzotga hech bir foyda bo‘lmaydi. Befoyda ishni qilish esa musulmon inson uchun haromdir.
Uchinchidan, qabr oddiy, tabiiy holida tursa, yoqqan qor-yomg‘irdan, o‘sgan o‘t-o‘lanlardan qabr ichidagi mayyitga foyda tegadi. Qabr ustini turli narsalar bilan yopganlar esa mayyitni bu xayrdan mahrum qiladilar.
2. «Qabr ustiga o‘tirish».
Shuningdek, qabr ustida tik turish yoki yotish ham mumkin emas. Chunki bu ishda qabr ichidagi musulmon bandaga va uning yaqin kishilariga nisbatan hurmatsizlik bor.
3. «Qabr ustiga bino qurish».
Bunda ham bo‘r bilan suvashdagi hikmatlar kattaroq hajmda aytiladi.
Imom Molikning shogirdlari Ibn Abdulhakam: «Qabri ustiga bino qurishni vasiyat qilgan odamning vasiyatiga amal qilinmaydi. Shunga binoan, qabrlar ustiga qurilgan narsalar buzib tashlanishi kerak», degan.
4. «Qabrning ustiga yozish».
Jumhur ulamolar «Qabr ustiga uning egasining ismini ham, boshqa biror narsani ham yozish mumkin emas», deganlar.
Hanafiy mazhabi ulamolari «Qabrning yo‘qolib ketishi yoki xorlanishi ehtimoli bo‘lganda hojat tushsa, belgi bo‘ladigan narsani yozsa bo‘ladi», deganlar.
Hozirgi kunda ushbu narsalarni yaxshilab o‘rganib, shariat bo‘yicha ish ko‘rishga juda katta ehtiyoj bor. Ba’zi joylarda ushbu ta’limotlarga mutlaqo amal qilmay qo‘yilgan.
«Hadis va hayot» kitobi asosida tayyorlandi
2. Mag‘ribdagi Sijilmosaning Banu Midror davlati
By davlat hijriy 140–297 (milodiy 757–909) yillar orasida hukm surgan. Banu Midror davlatining odamlari xavorijlarning safariyya toifasidan bo‘lishgan. Ular abbosiylar bilan murosasozlik qilishgan va ichki ishlari va shjoratlarida o‘zlariga xon, o‘zlariga bek bo‘lib olganlar. Ularni fotimiylardan bo‘lgan ubaydiylar davlati yo‘q qilgan. Bu voqea hijriy 297 yilda sodir bo‘lgan.
Bu davlatning eng mashhur hokimlari:
1. Iyso ibn Yazid Asvad. Bu shaxs davlatga muassis bo‘lgan. Hijriy 140–155 (milodiy 757–772) yillar.
2. Abul Qosim Samku. Hijriy 155–168 (milodiy 772–784) yillar.
3. Al-Yasa’ ibn Abul Qosim. Hijriy 174–208 (milodiy 790–823) yillar.
4. Maymun ibn Midror. Hijriy 224–263 (milodiy 839–877) yillar.
3. O‘rta Mag‘ribdagi rustamiylar davlati
(hijriy 160–29; milodiy 776–908)
Ular iboziy xavorijlardan bir firqadir. Bu davlatga Abdurrahmon ibn Rustam asos solgan. U barbarlarni tugatgandan so‘ng o‘z davlatini qurdi. So‘ng Tohart nomli shaharni qurib, uni o‘ziga poytaxt qilib oldi. Bu davlatni ubaydiylar toifasi yiqitdi va hijriy 296 (milodiy 908) yilda o‘ziga qo‘shib oldi.
Mazkur davlatning kuzga kuringan xukmdorlari:
1. Abdurrahmon ibn Rustam. Hijriy 160–168 (milodiy 776–784) yillar.
2. Abdulvahhob ibn Abdurrahmon. Hijriy 167–208 (milodiy 784–823) yillar.
3. Aflah ibn Abdulvahhob. Hijriy 208–258 (milodiy 823–872) yillar.
4. Abul Yakzon Muhammad ibn Aflah. Hijriy 260–281 (milodiy 874–894) yillar.
4. Marokashdagi idrisiylar davlati
(hijriy 172–375; milodiy 788–985)
Abbosiylar Fax jangida alaviylar oilasiga katta zarar yetkazganlaridan so‘ng, hijriy 169 (milodiy 785) yilda Idris ibn Abdulloh ibn Hasan ibn Hasan ibn Aliy ibn Abu Tolib va uning ukasi Yahyolar qochib ketishdi. Yahyo Daylam yurtlarida qo‘zg‘alon ko‘tardi, so‘ng ar-Rashid uni yo‘q qildi. Lekin Idris Mag‘ribning eng uzoq yurtiga qochib bordi. U yerda barbarlar uni qo‘llab-quvvatlashdi. Idris Marokashda o‘zining amirligiga asos soldi, uning shavkati kuchaydi. Undan keyin o‘g‘li Idris davlatni qo‘lga oldi. U mazkur davlatning eng ko‘zga ko‘ringan hukmdori, haqiqiy asoschisi hisoblanadi. Yahyo ibn Idris ibn Umarning davrida Idris Fa’s shahrini ko‘rgan. Mag‘rib yurtlarining barchasida bu davlatning nufuzi ortgan.
Idrisiylar davlati tarixdagi birinchi shiy’a davlati hisoblanadi. Idrisiylarga Islom tamaddunini Mag‘ribga olib kelgan birinchi shaxslar sifatida qaraladi. Ularni fotimiy-ubaydiylar yo‘q qilgan.
Idrisiylar davlatining ko‘zga ko‘ringan hukmdorlari:
1. Idris ibn Abdulloh ibn Hasan. Hijriy 172–177 (milodiy 788–793) yillar.
2. Idris ibn Idris. Hijriy 177–213 (milodiy 793–828) yillar.
3. Muhammad ibn Idris ibn Idris. Hijriy 213–221 (milodiy 828–836) yillar.
4. Yahyo ibn Idris ibn Umar. Hijriy 292–310 (milodiy 905–922) yillar.
5. Tunis – Qayruvondagi ag‘labiylar davlati
(hijriy 184–296; milodiy 800–908)
Rashid ibn Ibrohim ibn Ag‘lab barbarlarga odob berish, ularni idrisiylarga, Misr va Shomga qarshi hujum qilishdan to‘sib turish uchun hijriy 184 yilda Afrikaga voliy etib tayinlandi. U ishlarni tartibga soldi, qo‘zg‘alonlarni bostirdi. O‘zining hukmronligi uchun Qayruvonni markaz qilib tanladi va o‘z mintaqasini abbosiylar davlatidan ajratib, mustaqil davlat qilib oldi. Abbosiylar davlati ularni o‘z holiga tashlab qo‘ydi. Ushbu davlatning nufuzi Tunis va Liviyaga tarqaldi.
Tashqi fathlar
Ziyodatulloh ibn Ibrohim o‘sha vaqtda hijriy 212, milodiy 827 yilda Siqilliya orolini fath qilishga imkon topdi.
Musulmonlar Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhuning davridan buyon Siqilliyaga yurishlar qilib kelar, lekin u yerda sobit qolmagan edilar. Faqat ag‘labiylar davrida u yerda turib hukm yuritish imkoniga ega bo‘ldilar. Siqilliya orolini fath qilishda Asad ibn Furot qozi ul-quzot (bosh qozi) o‘laroq ishtirok etdi. Islomning hukmronligi bu orolda hijriy 483 (milodiy 1090) yilgacha davom etdi.
Ag‘labiylar O‘rta yer dengizidagi orollarga doimiy ravishda hujumlar uyushtirib turdilar. Ular hijriy 256 (milodiy 870) yilda Maltani fath qildilar. Shuningdek, Italiyaning janubiy taraflariga va Fransiyaga ham g‘azotlar uyushtirib, muvaffaqiyat qozondilar. Fransiyaning sohillariga ega chiqishdi va Italiyaning bir qancha shaharlarini – Brindizi, Napoli, Kalyarini, Taranto va Barini fath qildilar.
Ubaydiylar davlati hijriy 296 (milodiy 908) yilda ag‘labiylar davlatini ham tugatdi.
Ag‘labiylar davlatining mashhur hokimlari:
1. Ibrohim ibn Ag‘lab ibn Solim. Hijriy 184–196 (milodiy 800–811) yillar.
2. Ziyodatulloh ibn Ibrohim. Hijriy 201–223 (milodiy 816–838) yillar.
3. Ibrohim ibn Ahmad. Hijriy 261–289 (milodiy 875–902) yillar.
Keyingi mavzu:
Ikkinchi Abbosiylar asri;
Turklarning ustunligi;
Zanjiylar qo‘zg‘aloni;
Qarmatiylar harakati.