Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنْ عُبَيْدِ اللهِ بْنِ الْوَلِيدِ الْوَصَّافِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ عَطَاءً يَقُولُ فِيهَا: لَا تَرْفَعْ يَدَكَ عَلَيْهِمَا.
Ubaydulloh ibn Valid Vassofiydan rivoyat qilinadi:
«Atoning o‘sha oyat haqida «Ikkovlariga qo‘l ko‘tarma», deganini eshitdim».
Sharh: Bu rivoyatda Alloh taoloning «Ikkovlariga mehribonlik ila xokisorlik qanotingni pastlat», degan oyati haqida so‘z bormoqda.
Bizda «qo‘l ko‘tarish» degan birikma «urish» ma’nosida ishlatiladi. Ammo bu rivoyatda mazkur salbiy ma’no emas, gaplashayotganda ishora uchun qo‘lni ko‘tarmaslik ko‘zda tutilgan. Shuning uchun ham imom Jaloliddin Suyutiyning «Durrul Mansur» nomli tafsirida ushbu rivoyatga «qachon ikkovlari bilan gaplashsang» degan qo‘shimcha ziyoda qilingan ekan.
Qarang, ota-onaning hurmati qanchalar ulug‘! Ular bilan gaplashayotgan farzand ishora, ta’kid yoki boshqa maqsad bilan ham qo‘lini ko‘tarmasligi kerak. Bundan shunga o‘xshash beodoblik yoki ota-onaga nisbatan qo‘pollikka o‘xshab ko‘rinadigan boshqa xatti-harakatlar ham durust emasligi kelib chiqadi.
عَنْ عُرْوَةَ قَالَ: مَا بَرَّ وَالِدَهُ مَنْ شَدَّ. قَالَ عَبْدُ اللهِ: الطَّرْفَ إِلَيْهِ. وَقَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ: الْبَصَرَ إِلَيْهِ.
Urvadan rivoyat qilinadi:
«O‘zini tuqqan insonga o‘qraygan yaxshilik qilgan bo‘lmaydi. Abdulloh: «Ko‘z qiri bilan», dedi. Abdurrahmon: «Nazari bilan», dedi».
Sharh: Kim ota-onasiga o‘qrayib qaragan bo‘lsa, u odamni «ota-onasiga yaxshilik qiladigan odam», deb aytib bo‘lmaydi.
Demak, farzand ota-onasiga qarashda ham ehtiyot bo‘lishi kerak ekan. Ehtiyotsizlik qilib, noto‘g‘ri nazar solib qo‘ymasin, beodoblik bilan qarab qo‘ymasin. Bu, ota-onasi oldida farzandning yuzida, ko‘zida hech qanday norozilik alomatlari sezilmasin yoki gaplari yoqmay turgan bo‘lsa ham, buni bildirib qo‘ymasin, degan ma’noni anglatadi.
Hayotda har xil holatlar bo‘ladi. Ko‘pincha farzandlar hayotiy tajribalari kamligi tufayli ota-onalarining ba’zi xatti-harakatlarini, gap-so‘zlarini, qattiqroq aytilgan nasihatlarini to‘g‘ri qabul qila olmay xunob bo‘ladilar. Ba’zan ishlaridagi, turli odamlar bilan muloqotdagi nohaqliklardan ko‘ngli siqilgan anchagina iymonli farzandlarga ham ota-onalarining sabr va taqvoga undovchi pand-nasihatlari malol kelib qolishi mumkin. Ana shunday paytlarda bu farzandlarga ota-onalari oldida ko‘zlarini yerdan uzmagan holatda turish tavsiya etiladi. Chunki yuqoridagi hadis ham gap to‘g‘ridan to‘g‘ri o‘qrayib qarash to‘g‘risida ketayotgani yo‘q. Ko‘z qiri bilan o‘qrayish haqida ketmoqda, nazar bilan o‘qrayish haqida ketmoqda. Bu ikki holatga ruxsat bo‘lmagandan keyin boshqalarini har kim o‘zi tushunib olaversin.
عَنِ الْمُؤَمِّلِ قَالَ: حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، بِهَذَا الْإِسْنَادِ، نَحْوَهُ.
Muammildan rivoyat qilinadi:
«Bizga Sufyon ushbu sanad ila shunga o‘xshashni aytib berdi».
Sharh: Bu rivoyat ham xuddi yuqoridagi hadisga o‘xshar ekan. Demak, bu bir marta aytilgan gap emas. Ushbu ma’no boshqa roviylar tarafidan ham zikr qilingan va ta’kidlangan. Bu musulmonlarning ichida keng tarqalgan ma’nolardan ekanini bildirish uchun imom Marvaziy rahmatullohi alayhi yana bir bor rivoyat qilgan.
«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz.
Dunyo ilm-fan rivojida Islom ma’rifati va madaniyatining o‘rni beqiyosdir. Ko‘plab allomalar va ulamolarning ma’naviy-ilmiy asarlari o‘z davridan hozirgi vaqtgacha ahamiyatini yo‘qotmasdan ilm-fan taraqqiyotiga muhim manba sifatida e’tirof etib kelinmoqda. Umumjahon e’zozlagan olimlar va ulamolar Bog‘dod, Damashq, Samarkand, Buxoro, Granada va Tripoli kabi shaharlarda yashab ijod qilganlar. Ular: Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Imom Dorimiy, Imom Moturidiy, Mahmud Zamahshariy kabi ulamolar dinimiz rivojiga hissa qo‘shgan. Abbosiylar davridan boshlab Tripoli shahri mana bir necha asrdirki ilm-fan markazi bo‘lib qolmoqda. Fotimiylar davrida esa Tripoli shahri poytaxt bo‘ldi. Halifa Ibn Ammor Tripolini ilm markaziga aylantirdi va o‘z davrining eng yirik kutubxonalaridan biri ochildi. Manbalarga ko‘ra unda yuz ming jild kitob mavjud edi. Uning davrida olimlar, ulamolar va yozuvchilar ulug‘langan. Ularga g‘amxo‘rlik qilingan va alohida halifa e’tirofida bo‘lishgan.
Hozirgi kunda ham Tripolida nufuzli xalqaro tashkilotlar, universitetlar, kutubxonalar va ilmiy tadqiqot markazlari faoliyat yuritib kelmoqda. Shahar ulamolar, olimlar, tadqiqotchilar va talabalar bilan gavjum. Poytaxtning o‘zida 100 dan ko‘p nufuzli universitetlar mavjud. Tripoli universiteti esa o‘zida ham diniy va dunyoviy ilmlarni jamlagani bilan boshqa universitetlardan ajralib turadi. Ushbu dargoh “200 nufuzli Islom universitetlari” ro‘yxatiga kiritilgan. Tripoli universiteti 1957 yilda tashkil etilgan bo‘lib, hozirgi kunda 70 000 dan ortiq talabalar bu dargohda ta’lim olib kelishmoqda. U turli yo‘nalishdagi 20 ta kollejni birlashtiradi. Islomshunoslik, Ilohiyat, Fiqh, Huquqshunoslik, Tibbiyot, Xorijiy tillar va Iqtisodiyot kabi fakultetlardan tashkil topgan. Tripoli universiteti dinimiz qadriyatlari doirasida rivojlanishni va ilmiy tadqiqotlarni qo‘llovchi ta’lim muassasasidir. Universitetning maqsadi talabalarga Islom dini va axkomlari asosida ilmiy va axloqiy ta’lim berish va turli dunyoviy bilimlarni o‘rgatishdir. Tripoli universitetining o‘ziga hos jixati shundaki har bir talaba moliyaviy savodxonlik va tadbirkorlikni o‘rganishi shart. Tadbirkorlik faoliyati bilan shug‘ullanuvchi talabalar universitet tomonidan rag‘batlantiriladi.
Islomshunoslik yo‘nalishi talabalari o‘quv dasturi davomida Quroni karimni to‘liq yod olishi, shariat asoslarini o‘rganishi, Islom tarixi, Hadis ilmi, Meros taqsimoti, og‘zaki va yozma nutq san’ati kabi fanlarni o‘zlashtirishi talab qilinadi. Islomning sof fitratini namoyish etish, ilm olish va uni ulashish ushbu yo‘nalish fakultetining maqsadidir. Adashgan oqimlar va ekstremistik qarashdagi guruhlarni Quron va hadis orqali ezgu yo‘lga chorlash ularning vazifasidir.
Tripoli universitetida 3450 ta ilmiy nashr faoliyat ko‘rsatadi. Ularda talabalarning ilmiy ishlari, amaliyot va tadqiqotlar natijalari keltirilgan. Misol tariqasida, “Islom ta’limini o‘rganishda Qur’oni Karimning ta’siri”, Ahmad Abdul Salam Abu Moziriqning “Irshod al-Hiron” kitobi haqida, Shayx Abu Abdulloh Muhammad bin Ali al-Xorubiyning “Riyod al-Azhar” va “Sirlar xazinasi”ning lingvistik talqini kabi ilmiy izlanishlar va maqolalar nashrlar orqali keng ommaga berib boriladi.
Shohruh UBAYDULLOH