O‘qituvchi o‘quvchilarga uyga vazifa berdi: “Ertaga hamma jannatdan bir tuproq olib kelsin. Nimaga jannatdan ekanligini tushuntirib berasizlar” deya ta’kidlab o‘quvchilarga javob berdi.
Ertasi kuni o‘qituvchi o‘quvchilardan so‘radi: “Qani kimni uyga vazifaga tayyor”, deya so‘radi. O‘quvchilar birin-ketin doska yoniga chiqib o‘zlarining javobini ayta ketdi.
Ahmadjon: “Men tuvacha olib keldim. Bunda odamlar suv ichishadi. Suv esa obi hayot”, dedi. Fotima: “Internetda dunyoda eng qimmatli narsa tuproq deyishgan ekan. Men tuproq jannatdan bo‘lsa kerak deb o‘yladim”.
O‘qituvchi: “Yana kim tayyor” deb so‘radi. Dilshod hayajon bilan qo‘lini ko‘tardi. O‘qituvchi: “Qo‘rqma doskaga chiq” dedi. Uning qo‘lida bir parcha tuproq bor edi. Buni ko‘rgan o‘quvchilar kulishdi. O‘qituvchisi esa “Bu tuproq jannatdanmi” deb so‘radi? Dilshod esa “Bu tuproqda rahmatli Onam yurgan edilar. Jannat onalar oyag‘i ostidadir” deb javob berdi...
Akbarshoh Rasulov tarjimasi
Musulmon birodaringiz qilgan xatosini tan olib, sizdan uzr so‘rab kelsa, samimiy uzr so‘rayotganiga alomatlar bor bo‘la turib, uning uzrini qabul qilmasligingiz tahrimiy makruh bo‘ladi. Chunki bu vaziyatni o‘zining foydasiga suiste’mol qilish va birodardan yomon gumon qilish bo‘ladi.
Ibn Javdon roziyallohu anhu rivoyat qilgan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Kim musulmon birodaridan uzr so‘rasa-yu, ammo u qabul qilmasa, unga (nohaq) o‘lpon yig‘uvchining gunohi kabi gunoh bo‘ladi", deganlar.