Molekular dunyoga oid zamonaviy tadqiqotlar olimlar va ilmiy markazlarni Yaratuvchining mavjudligi to‘g‘risidagi yakdil, asosiy xulosaga kelishiga sabab bo‘lmoqda. Protein molekulasining tuzilishini batafsil o‘rganish natijasida olimlar ilohiy kuch ishtirokisiz molekulalar o‘z-o‘zidan paydo bo‘lish ehtimoli mavjud emas degan qat’iy to‘xtamga kelishmoqda.
Protein molekulalari tirik hujayraning asosi bo‘lib, u ma’lum aminokislotalardan iborat. Proteinlardagi aminokislotalarning soni 50 dan mingtagacha yoki undan ko‘p bo‘ladi. Bunday holda, aminokislotalar faqat bitta turdagi, ya’ni L-aminokislotalar bo‘lishi kerak. Ular qat’iy ketma-ketlikda joylashgan va bir-biri bilan faqat peptid bog‘i bilan bog‘lanadi. Peptid bog‘i aminokislota bog‘lamlarini bir-biri bilan bog‘laydi. Agar oqsil molekulasining tuzilishida ushbu shartlardan birortasi buzilgan bo‘lsa, u tirik materiyaning bir qismi bo‘la olmaydigan foydasiz aminokislotalar to‘plamiga aylanadi.
Masalan, 20 ta turdagi 500 ta aminokislotadan iborat o‘rtacha oqsil molekulasini qat’iy tartibga solish zarurati molekular dunyoning juda murakkab konfiguratsiyasidan dalolat beradi. Agar aminokislotalar kerakli ketma-ketlikda o‘z-o‘zidan paydo bo‘lishi mumkin deb hisoblasak, unda bunday holatning ehtimolligi 1/10⁶⁵⁰, ya’ni o‘nning 650-darajasidagi sondan biriga teng.
Bu raqam qayerdan paydo bo‘ldi? Bu oddiy matematika. 20 ta turdagi har bir aminokislotani to‘g‘ri tanlash ehtimoli 1/20 ni tashkil qiladi. Va barcha 500 aminokislotalarni to‘g‘ri tanlash ehtimolligi 1/20⁵⁰⁰ bo‘lsa, bu 1/10⁶⁵⁰ ga teng.
Endi faqat L-aminokislotalarni tanlash ehtimolligini hisoblasak. L va D-aminokislotalar bir xil kimyoviy tarkibga ega, ammo uchinchi darajali tuzilmalarning qarama-qarshi joylashuvida farqlanadi. Bundan tashqari, barcha tirik organizmlarning oqsillari faqat L-aminokislotalardan iborat va agar protein tarkibida kamida bitta D-aminokislota bo‘lsa, u yaroqsiz holga keladi. Ikki mavjud turdagi aminokislotalardan (D va L) L-aminokislotalarning bo‘lish ehtimolligi 1/2 ga teng. Proteinda 500 ta aminokislota bo‘lsa, ularning faqat L — shakllari bo‘lish ehtimoli 1/2⁵⁰⁰ bo‘lib, bu 1/10¹⁵⁰ ga teng.
Aminokislotalarning peptid aloqasi bilan bog‘lanish ehtimolligini hisobga olish kerak. Aminokislotalar bir-biri bilan turli xil birikmalar hosil qiladi, ammo oqsil molekulasini hosil qilish uchun aminokislotalar bir-biri bilan faqat peptid bog‘i bilan bog‘langan bo‘lishi kerak. Aminokislotalarni peptid bog‘i orqali bog‘lash ehtimoli 50 %ni tashkil etishi aniqlandi. Agar oqsilda 500 ta aminokislota bo‘lsa, umumiy ehtimollik 1/2⁴⁹⁹ bo‘lib, bu 1/10¹⁵⁰ ga teng.
Barcha uch omilni hisobga olish va umumiy ehtimollikni hisoblash uchun natijada yuzaga kelgan ehtimolliklarni ko‘paytirish kerak. 1/10⁶⁵⁰ x 1/10¹⁵⁰ x 1/10¹⁵⁰ = 1/10⁹⁵⁰, ya’ni 10ning 950-darajasidan bitta imkoniyat. Tasavvur qiling, ehtimollik qanchalar kam! Imkoniyatlar deyarli nolga teng! Matematikada 1/10⁵⁰ ehtimollik nolga teng hisoblanadi.
Biologiya bo‘yicha Kaliforniya ehtimollik ilmiy markazidan doktor Jeyms Kopedj hisob-kitoblarni amalga oshirdi. Olim barcha ehtimollik qonunlarini birgina oqsil molekulasining tasodifan paydo bo‘lish ehtimolligi misolida ko‘rib chiqdi. U yerning barcha jism va suyuqliklari — okeanlar, atomlar, yer qobig‘i tarkibidagi molekulalarni paydo bo‘lish ehtimolligini hisoblab chiqdi. Keyin u aminokislotalarning bog‘lanishi tabiatdagi bog‘lanish tezligidan bir yarim trillion marta yuqori tezlikda sodir bo‘lishini aniqladi. Imkoniyatlarni hisoblab, u bitta oqsil molekulasi tasodifan hosil bo‘lishi uchun 10²⁶² yil kerakligini aniqladi. Bu 262 nolga ega astronomik raqam bo‘lib, koinotning hozirgi ma’lum yoshidan ham oshadi.
Binobarin, Yaratganning ishtirokisiz tirik materiyaning oqsil molekulasidek oddiy birikmasi hosil bo‘lmas ekan, murakkabroq birikmalar, hujayralar, organizmlar va jismlarning o‘z-o‘zidan paydo bo‘lishi borasidagi ehtimolligi umuman mavjud emas.
Internet ma’lumotlari asosida
TII Hadis va islom tarixi fanlari kafedrasi
katta o‘qituvchisi Po‘latxon Kattayev tayyorladi
Qur’on nozil bo‘lgan paytda odamlarga eng yaqin hayvon tuya bo‘lgan, shuning uchun ularning e’tibori tuyaga tortilyapti. Haqiqatda tuya bir mo‘jiza: uning tuzilishi-quloq, burun, ko‘z, oyoq, tuyoqlari sahro uchun moslashgan. Shuning uchun ham uni arablar sahro kemasi, deyishadi. Tuya issiq havoda yurishga moslashgan, suv ichmay bir necha kunlab yurishi mumkin va hokazo.
Endi, “sahro kemasi”ning yaratilishidagi ba’zi bir ajoyibotlarga qisqacha bo‘lsa ham nazar solaylik. Tuyaning ko‘zlari boshning yuqori qismiga joylashgan bo‘lib, ortga qarash imkonini beradi. Uning qovoqlari esa qumni to‘sishga moslashgandir.
Shuningdek, tuyaning burun kataklari va quloqlari ham qum kirishini to‘sadigan junlar bilan jihozlangandirlar. Sahroda shamol turishi bilan tuyaning tumshuqlari ham, quloqlari ham jismiga tortilib, qumdan zarar ko‘rmaydigan holatga kelib oladi.
Tuyaning tuyoqlari ham alohida shakldagi suyaklarga kiygizilgan go‘sht va teridan iborat qo‘lqop bo‘lib, qumda bundan boshqa tuyoq bilan yukli ravishda yurish mumkin emas.
Tuya sahroda och qolganda, quruq yog‘ochni, hatto tikonni ham yeb ketaveradi.
Tuyaning o‘rkachi o‘ziga xos ozuqa omboridir. Agar tuya sahroda och qolsa, o‘sha o‘rkachidagi “ombor”dan ozuqa olaveradi.
Sahroda eng zaruriy narsa suv hisoblanadi. Tuyani Alloh taolo bu ehtiyojiga ham moslab yaratgan. Avvalo tuya ter chiqmaydigan qilib yaratilgan. Ya’ni, u jismidagi suvni o‘zida saqlab turadi.
Qolaversa, tuyaning burni og‘ziga ulangan. Shuning uchun uning nafas olishi tufayli chiqqan bug‘ham yana og‘zi orqali ichiga qaytadi. Shu bilan birga tuya birdan ko‘p suv ichib olish qobiliyatiga ega. U oltmish litrgacha suv ichishi mumkin. Bu esa unga sahroda olti kundan o‘n kungacha suv ichmay yurish imkonini beradi.
Ushbu zikr qilingan narsalar Alloh taoloning, o‘sha tuyani yaratgan Zotning qudratiga dalil emasmi?
Ha, tuyaning va har bir jonzotning yaratilishiga ibrat nazari bilan aqlni ishlatib qaragan inson Allohning qudratiga tan bermay iloji yo‘q.
Ular tuyaning qanday yaratilganiga nazar solmaydilarmi? (G‘oshiya surasi, 17-oyat).
1. Tuya hayvonot olami tarixida eng eski hayvon turlaridan biridir. Evolyutsiyachilar nazariyasiga ko‘ra, tuya ham dinozavrlar bilan birga yo‘q bo‘lib ketishi kerak edi, lekin hech bir tabiat hodisasi uni yo‘q qilib yuborolmagan.
2. Tuya faqat sellyuloza (cho‘l va dashtlarda dag‘al o‘t va xashaklar, yantoq, saksovul) bilan oziqlanib, vitaminlarni va hayot uchun kerakli barcha kimyoviy moddalarning ko‘pini ishlab chiqaruvchi va shu tariqa hayotini davom ettiruvchi birdan-bir hayvondir.
3. Tuya bir necha ming yillardan hozirga qadar odamzotga tashuvchilik xizmatini qilayotgan yagona jonivordir. O‘rta Osiyo hududida bundan 100 yil avval ham tuyalar pochtasi mavjud bo‘lgan.
4. Tuyalar o‘z vaznining yarmiga teng — 250-300 kg yukni ko‘tara oladi, vazniga nisbatan 10-12% og‘irlikdagi yukni tortish kuchiga ega. Soatiga o‘rtacha 4 km tezlikda, kuniga 35-40 km masofani bosib o‘tadi. Agar ustida yuki bo‘lmasa, to‘xtovsiz 100 kilometr yo‘l bosa oladi.
5. Tuya bir ichishda 200 litrga yaqin suv ichadi. Sho‘r suvni ham ichaveradi. 100 litr suvni 10 daqiqada ichib tugatadi. Tuya bir haftagacha yemay, 34 kungacha suv ichmasdan yurishi mumkin. Suv bor joyni 50-60 kilometr uzoqlikdan his etadi.
6. Tuya suti tarkibida kalsiy, magniy, temir, fosfor, C, D vitaminlari, foydali mineral va mikroelementlar ko‘p bo‘lib, u sigir sutidan bir necha karra foydaliroq. Tuya suti – parhez mahsulot. Unda yog‘ va shakar miqdori sigirnikidan ancha kam. Tuya suti sutemizuvchilar ichida inson sutiga eng yaqinidir.
7. Tuyaning tana harorati tunda, sahro soviganda +34°C gacha pasayadi. Kunduzi 41°C darajagacha ko‘tariladi. Bu bois tevarak-atrofdagi havo harorati o‘zgarganda tuya deyarli terlamaydi va suv yo‘qotilishining oldi olinadi. Tuya juni quyoshda 70-80 gradusgacha qizisa-da, uning tana harorati 40 gradusda bo‘ladi.
8. Tuyaning o‘rkachida suv emas, yog‘ saqlanadi. O‘rkach tuya uchun ozuqa zaxirasi hisoblanadi. Tuya o‘rkachi qattiq ozuqani yeyishni boshlaganidan keyin paydo bo‘ladi, shuning uchun bo‘taloqlarning o‘rkachi bo‘lmaydi.
9. Tuyalar suvni o‘rkachlardagi yog‘lardan oladi, 100 gramm yog‘ning oksidlanishidan 107 gramm suv hosil bo‘ladi. O‘rkachdagi yog‘ haddan ziyod issiq havoda tana haroratini me’yorda ushlab turadi.
10. Tuya gavdasining yerga tegib turadigan qismlarida, ko‘kragi, tirsagi va tizzasida qadoqli tuzilmalar bor. Shu tufayli issiq (70°C gacha qizigan) yerda ham yota oladi.
11. Tuyaning ko‘zi favqulodda ko‘rish qobiliyatiga ega bo‘lib, 3-4 kilometrdan tahdidlarni aniqlay oladi. Uchta ko‘z qovog‘i, ikki qator uzun kipriklar ko‘zga qum kirishining oldini oladi. Qalin qoshlar, zich va qalin sochlar ko‘z va boshni quyosh nurlaridan himoya qilishga yordam beradi.
12. Tuyalar burniga qum kirib ketishining oldini olish uchun burun teshiklari ochilib-yopiladi.
13. Tuyaning ikkita labi bo‘ladi, ular mustaqil ravishda harakatlanib, tikanli cho‘l butalarini zararsiz yeya oladi.
14. Tuyaning quloqlari o‘tkir eshitish qobiliyatiga ega. Quloqlar ichkaridan va tashqaridan tuk bilan qoplangan bo‘lib, qumdan himoyalangan. Chang bo‘ronlari paytida tuyalar quloqlarini aylantira oladi.
15. Tuyaning tuyoqlari uzun bo‘lib, ularni qumga bir tekis taqsimlaydi va cho‘kib ketmaydi. Tuya otlar kabi oldinga va orqagagina emas, to‘rt tomondagi odam yo hayvonni tepa oladi. Tuyoqlaridagi elastiklik darajasi yuqori.
16. Tuyalar nafaqat issiq haroratli mintaqalarda, juda past haroratli joylarda ham yashay oladi. Ularda qishda sovuqqa bardoshli uzun va qalin himoya junlari o‘sadi, yoz oylarida esa to‘kiladi.
17. Urg‘ochi tuyalarning homiladorlik davri 12 oydan 14 oygacha. Tuyalarning egiz tug‘ish holati deyarli kuzatilmagan. Yangi tug‘ilgan bo‘taloqning vazni 34 kilogrammgacha bo‘ladi. U tug‘ilgandan yarim soat o‘tiboq yurishni boshlaydi.
18. Tuya — dunyoda eng qaysar jonivor. Agar u yotib dam olishni xohlasa, uni o‘rnidan qo‘zg‘atish juda qiyin. Uning jahlini chiqarsangiz, tuflab tashlaydi. U juda aniq tuflaydi va tupugi juda sassiq bo‘ladi. Chunki u oddiy so‘lak emas, naq oshqozondan otilib chiqadi.
19. Tuya dengiz yoki daryoda suza oladi.
20. Tuya arabchada “jamal” — “go‘zallik” ma’nosini bildiradi. Bu so‘z avval yunonlarga “kamēlos” shaklida o‘tib, undan inglizlarga “camel” tarzida o‘tgan.