Bismillahir Rohmanir Rohiym
Ahqof surasining oxiridagi oyatda:
(فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ)
"Bas, ey Muhammad, Siz ham matonatli payg‘ambarlar sabr qilganlaridek sabr qiling va ularga tushadigan azobni qistamang!", deb Alloh o‘z payg‘ambariga alohida bir axloqda, ya’ni sabrda, oldingi payg‘ambarlardan o‘rnak olishni buyurgan. Bu bilan sabrning ulug‘ maqomiga ishora qilib, uning zarurligi va nafs uchun qiyin ekanligini ta’kidlaydi.
Tur surasida esa Alloh bunday deydi:
(وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ)
"Ey Muhammad, Siz Robbingizning hukmiga sabr qiling! Zotan, Siz Bizning ko‘z o‘ngimizdadirsiz. Tongda turgan paytingizda Robbingizga hamd bilan tasbih ayting!". Bu qisqa oyatda payg‘ambar alayhissalomni tarbiyalash, kuchaytirish, tasalli berish va uni rozi qilishning bir necha jihatlari bor.
U zoti muborak Parvardigorining hukmiga sabr qilishga amr etildi. Uning hukmi faqat adolat va haqiqatdir. U – eng odil va eng yaxshi hukmdordir.
Bu oyatda yana bir hikmat shundaki, Alloh taolo bunday deydi:
(فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا)
“Sen bizning ko‘z o‘ngimizdasan”. Kimki Allohning nazarida va nigohida bo‘lsa, u yo‘qolmas va yengilmas. Musoga ham shunday deyilgan:
(وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي)
"Mening ko‘z o‘ngimda bo‘lishing uchun", ammo bu yerda ko‘z “ayn” so‘zi ko‘plikda kelgan – (أَعْيُنِنَا), ya’ni Allohning marhamat va muhabbatida mustahkam va bardavomlikni ko‘rsatadi.
Oyatda uchinchi amr –
(وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ)
"Robbingizga hamd bilan tasbih ayting", ya’ni Parvardigorni ulug‘lab tasbeh aytishdir. Sabr qilish buyrug‘i ketidan tasbeh buyrug‘i kelgan. Bunga sabab shundaki, tasbeh odamga ma’naviy kuch bag‘ishlab, sabrning achchiqligini shirin qiladi va ko‘ngilning torligini kengaytiradi. Bu kabi holatda Alloh bunday deydi:
(وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ)
"Shaksiz, Biz ularning sizni masxaralab aytayotgan so‘zlaridan yuragingiz siqilayotganini bilib turibmiz. Bas, Siz Rabbingizga hamd bilan Unga tasbih ayting va sajda qiluvchilardan bo‘ling! Sizga aniq narsa (o‘lim) kelguniga qadar Robbingizga ibodat qiling!".
Shuningdek, bu yerda “Allohga hamd bilan tasbeh aytish” quyidagi ikki muhim ma’noni qamrab olgan.
Birinchi ma’no: Allohni, ulug‘lab tasbeh aytib, Uning biror narsani behuda yoki o‘z kamoloti va hikmatiga mos bo‘lmagan holda qilmasligini anglashdir. Ahir U mehribon, bilimdon va hikmatli zot emasmi?! Agar Alloh ayrim tanlangan bandalarini sinovga solsa, buning donolik bilan bog‘liq bir sababi bor. Ular buni bilmasalar ham, Alloh bilur.
Ikkinchi ma’no: Har bir musibatda Allohning in’omlari bor. Har bir ofatda bir ne’mat bor. Bu ne’matlarni eslab shukur qilish kerak. Shuning uchun tasbeh “hamd” bilan birga kelgan.
Bu yerda “Robb” kalimasi “k” (sening)olmoshi qo‘shimchasi bilan kelgan, ya’ni U payg‘ambarga murojaat qilmoqda, bu ham ulug‘ bir tarbiya, g‘amxo‘rlik va yaqinlik hissini uyg‘otib, ishonchni mustahkamlab, g‘amni ketkazadi va ko‘ngilni kengaytiradi.
Yusuf Qarazoviyning "Sabr kitobi"dan Homidjon domla ISHMATBЕKOV tarjimasi
2. Mag‘ribdagi Sijilmosaning Banu Midror davlati
By davlat hijriy 140–297 (milodiy 757–909) yillar orasida hukm surgan. Banu Midror davlatining odamlari xavorijlarning safariyya toifasidan bo‘lishgan. Ular abbosiylar bilan murosasozlik qilishgan va ichki ishlari va shjoratlarida o‘zlariga xon, o‘zlariga bek bo‘lib olganlar. Ularni fotimiylardan bo‘lgan ubaydiylar davlati yo‘q qilgan. Bu voqea hijriy 297 yilda sodir bo‘lgan.
Bu davlatning eng mashhur hokimlari:
1. Iyso ibn Yazid Asvad. Bu shaxs davlatga muassis bo‘lgan. Hijriy 140–155 (milodiy 757–772) yillar.
2. Abul Qosim Samku. Hijriy 155–168 (milodiy 772–784) yillar.
3. Al-Yasa’ ibn Abul Qosim. Hijriy 174–208 (milodiy 790–823) yillar.
4. Maymun ibn Midror. Hijriy 224–263 (milodiy 839–877) yillar.
3. O‘rta Mag‘ribdagi rustamiylar davlati
(hijriy 160–29; milodiy 776–908)
Ular iboziy xavorijlardan bir firqadir. Bu davlatga Abdurrahmon ibn Rustam asos solgan. U barbarlarni tugatgandan so‘ng o‘z davlatini qurdi. So‘ng Tohart nomli shaharni qurib, uni o‘ziga poytaxt qilib oldi. Bu davlatni ubaydiylar toifasi yiqitdi va hijriy 296 (milodiy 908) yilda o‘ziga qo‘shib oldi.
Mazkur davlatning kuzga kuringan xukmdorlari:
1. Abdurrahmon ibn Rustam. Hijriy 160–168 (milodiy 776–784) yillar.
2. Abdulvahhob ibn Abdurrahmon. Hijriy 167–208 (milodiy 784–823) yillar.
3. Aflah ibn Abdulvahhob. Hijriy 208–258 (milodiy 823–872) yillar.
4. Abul Yakzon Muhammad ibn Aflah. Hijriy 260–281 (milodiy 874–894) yillar.
4. Marokashdagi idrisiylar davlati
(hijriy 172–375; milodiy 788–985)
Abbosiylar Fax jangida alaviylar oilasiga katta zarar yetkazganlaridan so‘ng, hijriy 169 (milodiy 785) yilda Idris ibn Abdulloh ibn Hasan ibn Hasan ibn Aliy ibn Abu Tolib va uning ukasi Yahyolar qochib ketishdi. Yahyo Daylam yurtlarida qo‘zg‘alon ko‘tardi, so‘ng ar-Rashid uni yo‘q qildi. Lekin Idris Mag‘ribning eng uzoq yurtiga qochib bordi. U yerda barbarlar uni qo‘llab-quvvatlashdi. Idris Marokashda o‘zining amirligiga asos soldi, uning shavkati kuchaydi. Undan keyin o‘g‘li Idris davlatni qo‘lga oldi. U mazkur davlatning eng ko‘zga ko‘ringan hukmdori, haqiqiy asoschisi hisoblanadi. Yahyo ibn Idris ibn Umarning davrida Idris Fa’s shahrini ko‘rgan. Mag‘rib yurtlarining barchasida bu davlatning nufuzi ortgan.
Idrisiylar davlati tarixdagi birinchi shiy’a davlati hisoblanadi. Idrisiylarga Islom tamaddunini Mag‘ribga olib kelgan birinchi shaxslar sifatida qaraladi. Ularni fotimiy-ubaydiylar yo‘q qilgan.
Idrisiylar davlatining ko‘zga ko‘ringan hukmdorlari:
1. Idris ibn Abdulloh ibn Hasan. Hijriy 172–177 (milodiy 788–793) yillar.
2. Idris ibn Idris. Hijriy 177–213 (milodiy 793–828) yillar.
3. Muhammad ibn Idris ibn Idris. Hijriy 213–221 (milodiy 828–836) yillar.
4. Yahyo ibn Idris ibn Umar. Hijriy 292–310 (milodiy 905–922) yillar.
5. Tunis – Qayruvondagi ag‘labiylar davlati
(hijriy 184–296; milodiy 800–908)
Rashid ibn Ibrohim ibn Ag‘lab barbarlarga odob berish, ularni idrisiylarga, Misr va Shomga qarshi hujum qilishdan to‘sib turish uchun hijriy 184 yilda Afrikaga voliy etib tayinlandi. U ishlarni tartibga soldi, qo‘zg‘alonlarni bostirdi. O‘zining hukmronligi uchun Qayruvonni markaz qilib tanladi va o‘z mintaqasini abbosiylar davlatidan ajratib, mustaqil davlat qilib oldi. Abbosiylar davlati ularni o‘z holiga tashlab qo‘ydi. Ushbu davlatning nufuzi Tunis va Liviyaga tarqaldi.
Tashqi fathlar
Ziyodatulloh ibn Ibrohim o‘sha vaqtda hijriy 212, milodiy 827 yilda Siqilliya orolini fath qilishga imkon topdi.
Musulmonlar Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhuning davridan buyon Siqilliyaga yurishlar qilib kelar, lekin u yerda sobit qolmagan edilar. Faqat ag‘labiylar davrida u yerda turib hukm yuritish imkoniga ega bo‘ldilar. Siqilliya orolini fath qilishda Asad ibn Furot qozi ul-quzot (bosh qozi) o‘laroq ishtirok etdi. Islomning hukmronligi bu orolda hijriy 483 (milodiy 1090) yilgacha davom etdi.
Ag‘labiylar O‘rta yer dengizidagi orollarga doimiy ravishda hujumlar uyushtirib turdilar. Ular hijriy 256 (milodiy 870) yilda Maltani fath qildilar. Shuningdek, Italiyaning janubiy taraflariga va Fransiyaga ham g‘azotlar uyushtirib, muvaffaqiyat qozondilar. Fransiyaning sohillariga ega chiqishdi va Italiyaning bir qancha shaharlarini – Brindizi, Napoli, Kalyarini, Taranto va Barini fath qildilar.
Ubaydiylar davlati hijriy 296 (milodiy 908) yilda ag‘labiylar davlatini ham tugatdi.
Ag‘labiylar davlatining mashhur hokimlari:
1. Ibrohim ibn Ag‘lab ibn Solim. Hijriy 184–196 (milodiy 800–811) yillar.
2. Ziyodatulloh ibn Ibrohim. Hijriy 201–223 (milodiy 816–838) yillar.
3. Ibrohim ibn Ahmad. Hijriy 261–289 (milodiy 875–902) yillar.
Keyingi mavzu:
Ikkinchi Abbosiylar asri;
Turklarning ustunligi;
Zanjiylar qo‘zg‘aloni;
Qarmatiylar harakati.