Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ الْعِبَادُ فِيهِ إِلَّا مَلَكَانِ يَنْزِلَانِ، فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الْآخَرُ: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا. رَوَاهُمَا الشَّيْخَانِ وَالنَّسَائِيُّ.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam aytadilar: «Bandalar tong ottirgan har bir kunda albatta, ikki farishta nozil bo‘ladi. Ulardan biri: «Allohim! Infoq qiluvchiga evaz bergin», deydi. Ikkinchisi esa: «Allohim! Ziqnaga yo‘qotish bergin», deydi» (Ikkisini ikki Shayx va Nasaiy rivoyat qilganlar).

Har kuni ertalab yer yuziga ikkita farishta ma’lum vazifa bilan tushar ekan. Ulardan birining vazifasi molu dunyosini infoq qiluvchi kishiga o‘sha moli o‘rniga undan ko‘ra yaxshiroq evaz so‘rab, nido (duo) qilish ekan. Ikkinchi farishtaning vazifasi esa ziqna, xasisning moli talofatga uchrashini tilab, duo qilib turish ekan.

Albatta, farishtalarning duosi maqbuldir. Shuning uchun hech qachon mumsik bo‘lmaslik kerak. Doimo molni Alloh ko‘rsatgan joylarga infoq qilishga, shu jumladan, zakotni ham o‘z o‘rniga ado etishga harakat qilish lozim. Uni Allohning yo‘lida yetkazish payidan bo‘lish kerak. Zero, Allohning yo‘lida sarflangan mol hech qachon zoye ketmaydi. Aksincha, infoq qilingan, zakoti chiqarilgan molga baraka kiradi. Farishtalarning duosi ila ketgan molning o‘rniga undan ko‘proq va yaxshirog‘i keladi.

«Hadis va hayot» kitobi asosida tayyorlandi