Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Ba’zi holatlarda farzand ahli solih, ota-ona fojir va fosiq bo‘lishi hollari ham uchrab turadi. Agar ota-ona Alloh taolo harom qilgan ishni qilsa, bola nima qilishi kerak? Bu savolning javobi quyidagi rivoyatda keladi.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَاضِرٍ قَالَ: كَانَ أَوَّلُ مَا ذُكِرَ بِهِ الْحَسَنُ أَنَّ رَجُلًا أَتَى حَلْقَةً فِيهَا الْحَسَنُ، فَقَالَ: مَا تَقُولُ فِي رَجُلٍ غَلَبَتْهُ أُمُّهُ أَيَضْرِبُهَا أَوْ يُقَيِّدُهَا؟ قَالَ: فَأَحْجَمَ الْقَوْمُ بِأَنْ يَأْمُرُوهُ فِي أُمِّهِ بِشَيْءٍ، فَقَالَ الْحَسَنُ: أَيُّهَا الرَّجُلُ قَيِّدْهَا؛ فَإِنَّكَ لَا تَصِلُهَا بِشَيْءٍ أَفْضَلُ مِنْ أَنْ تَحْجِزَهَا عَنْ مَحَارِمِ اللهِ. قَالَ النَّاسُ: قَالَ الْحَسَنُ كَذَا وَكَذَا، فَكَانَ ذَلِكَ أَوَّلَ مَا ذُكِرَ بِهِ الْحَسَنُ.
Muhammad ibn Abu Hozirdan rivoyat qilinadi: «Hasanning zikri tarqalishiga sabab bo‘lgan avvalgi masala quyidagi edi. Bir kishi Hasan o‘tirgan majlisga kelib, «Onasi g‘olib kelib, holi-joniga qo‘ymayotgan odam haqida nima deysan? Uni ursinmi yoki bog‘lab qo‘ysinmi?» dedi.
Qavm unga onasi haqida biror narsa deyishni bilmay, to‘xtab qoldi. Shunda Hasan: «Hoy odam! Sen uni bog‘lab qo‘y. Sen uning uchun Alloh harom qilgan narsalardan to‘sishdan ko‘ra afzalroq silai rahm qila olmaysan», dedi.
Odamlar: «Hasan unday dedi, bunday dedi», deyishni boshladilar. Hasanning zikri birinchi bor shunday tarqaldi».
Sharh: Hazrati Hasan Basriy ushbu rivoyatdagi masala sababli mashhur bo‘lib ketdilar. U kishi bu masalaga to‘g‘ri javob topib, ilk bor el og‘ziga tushgan edilar.
So‘ralgan savol quyidagicha ekan: Bir kishining onasi uni hech o‘z holiga qo‘ymay, nuqul janjal ko‘tarib, kun bermas ekan. Azbaroyi jonidan to‘yib ketgan kishi na onasini urishni, na uni bog‘lab qo‘yishni bilmay, ko‘pchilik ulamolar o‘tirgan majlisga murojaat qilgan ekan.
Darhaqiqat, bu juda og‘ir savol edi. Unda farzandning onaga munosabatidek nozik masala ko‘tarilgan edi. Ilmiy suhbat qilib o‘tirganlar bu mushkul savolni eshitib, indamay qolishibdi.
Shunda Hasan Basriy rahmatullohi alayhi shunday debdilar: «Ey yigit! Onang shu qadar haddidan oshgan bo‘lsa, urmagin, balki bog‘lab qo‘ygin. Chunki onangni bog‘lab qo‘yib, uni Alloh harom qilgan ishlardan to‘sishing afzal silai rahmdir».
Farzand haddidan oshgan onasini bog‘lab qo‘ysa, uni gunohdan to‘xtatadi, uning zulmidan xalos bo‘lib, zimmasidagi barcha yaxshilikni qilishda davom etaveradi, onaga qo‘l ko‘tarish gunohidan saqlanadi. Ovqatini berishda, hurmatini qilishda davom etaveradi, yomonligidan esa saqlanadi. Onani Alloh harom qilgan narsalardan to‘sib qo‘yib, unga yaxshilik qilishda davom etish onaning o‘zi uchun ham yaxshi bo‘ladi.
Agar mazkur gunohni ota-onadan boshqa odam qilsa, uni ursa bo‘lar edi. Ammo ota-onaning hurmatidan farzand ularni ura olmaydi. Shunday paytlarda ularni bog‘lab qo‘yishi mumkin ekan. Bu ish ota-onasining gunohdan tiyilishiga sabab bo‘ladi. Qolaversa, farzandning o‘z ota-onasini Alloh taolo harom qilgan ishdan bog‘lab qo‘yishi ularga qilgan yaxshiligi bo‘ladi.
«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz.
Ummatga qilingan so‘nggi vasiyat
“Hajjatul vado’” ya’ni “Vado xutbasi” lug‘atda “Vidolashuv xutbasi”, “xayrlashuv, ayriliq xutbasi-xitobi” degan ma’nolarni bildiradi.
Hijriy o‘ninchi yilning 9 zulhijja oyida (milodiy 632 yil 8 mart) Payg‘ambarimiz alayhissalom so‘nggi haj ibodatini ado etganlarida xutba qilganlar. Unda Makkada jami 124 ming musulmon to‘plangan edi.
U zot alayhissalom Qasvo degan tuyalariga minib, Arafot vodiysida ummatga so‘nggi vasiyatlarini bayon etganlar. Bu xitob faqat o‘sha joyda to‘plangan hojilargagina emas, balki qiyomatga qadar keladigan butun insoniyatga qaratilgan.
Payg‘ambarimiz alayhissalom ummatga bunday vasiyat qildilar:
“Ey insonlar! So‘zimni yaxshilab tinglang... Bu yildan so‘ng sizlar bilan bu yerda yana ko‘rishish-ko‘rishmasligimni bilmayman.
Ey insonlar! Buguningiz qanday ham muqaddas kun, bu oylar qanday ham muqaddas oy, bu shahar (Makka) qanday ham muqaddas bir shahar bo‘lsa, Robbingiz bilan ko‘rishgunga qadar qonlaringiz, mollaringiz, obro‘larinigiz ham ayni shaklda muqaddasdir va bir-birlaringizga haromdir!
Ey sahobalarim! Ertaga Robbingizga ro‘para bo‘lib va bugungi holingiz haqida javob berursiz. Mendan so‘ngra eski zalolatlarga qaytib, bir-biringizning bo‘yningizga urmangiz!...
Ey insonlar! Ayollaringizga yaxshi muomala qilishingizni va Allohdan qo‘rqishingizni tavsiya qilaman. Chunki ular amringiz ostidadir. Siz ularni Allohning bir omonati o‘laroq oldingiz va ularning nomuslarini va iffatlarini Alloh oldida so‘z beraroq halol etingiz.
Yaxshi bilingki, sizning ayolingizda haqqingiz bo‘lganidek, ularning ham sizda haqlari bor.
Ey mo‘minlar! So‘zimni tinglang. Yaxshi tushinib oling. Batahqiq Robbingiz birdir. Otalaringiz ham bittadir. Alloh huzurida eng xayrligingiz, Allohdan eng ko‘p qo‘rqqaningizdir.
Arablarning ajamdan, ajamning esa arabdan, oq irqlining qora irqlidan, qora irqlining oq irqdan hech qanday ustunligi yo‘qdir. Ustunlik yolg‘iz taqvodadir.
Ey insonlar! Allohdan qo‘rqing, rahbar qilib ustingizga burni, qulog‘i kesik bir qulni saylab qo‘ysa, Allohning Kitobi ila hukm etgani qadar uni tinglang va unga itoat eting!
Ey insonlar! Sizga bir omonat qoldirayapman-ki, uni mahkam ushlasangiz yo‘lingizdan adashmaysiz! U omonat Allohning Kitobi va payg‘ambarining sunnatidir.
Ey mo‘minlar! Allohdan qo‘rqing! Besh vaqt namozingizni o‘qing! Ramozon oyidagi ro‘zalaringizni tuting!
Mollaringizning zakotini bering! O‘zlaringizdan bo‘lgan amr sohiblariga itoat eting-ki, Robbingizni jannatiga kirursiz.
Ey insonlar! Haddan oshishlikdan saqlaning. O‘tgan ummatlarning halokatining sababi, dinlarida haddan oshish edi.
Bu sanadan so‘ngra yana siz bilan bu yerda ko‘rishish-ko‘rishmasligimni bilmayman.
Ey insonlar! Ertaga men xaqimda sizdan so‘raganlarida nima deysiz? Risolatni yetkazdimmi? Ilohiy vazifani ado qildimmi?”, dedilar.
Bunga butun as’hobi kirom shunday javob berdilar: “Albatta, qasam ichamizki siz Allohning xabarini tablig‘ etdingiz, vazifani bajardingiz. Bizga tavsiya va nasihatda bo‘ldingiz. Hammasiga shohidlik beramiz!”
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam muborak ko‘rsatgich barmoqlarini samoga ishorat qildirib, jamoatga boqib bunday dedilar: “Shohid bo‘l Robbim! Shohid bo‘l Robbim! Shohid bo‘l Robbim!”.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam vidolashuv xutbasini yakunlagach, Alloh taolo quyidagi oyatni nozil qildi:
“Bugungi kunda Men sizning diningizni mukammal qilib berdim. Sizga ne’matimni batamom qildim. Va sizga Islomni din deb rozi bo‘ldim” (Moida surasi, 3-oyat).
Nabiy alayhissalom vado hajidan qaytishda yo‘lda xastalandilar. Xastaliklari 13 kun davom etdi. Hijriy 11 yili robi’ul avval oyining dushanba kuni Oisha onamizning xonalarida muborak ruhlarini Allohga topshirdilar va o‘sha joyda dafn qilindilar...
Sollallohu alayhi vasallam
Davron NURMUHAMMAD