Sayt test holatida ishlamoqda!
07 Fevral, 2025   |   8 Sha`bon, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:08
Quyosh
07:28
Peshin
12:42
Asr
16:05
Shom
17:50
Xufton
19:05
Bismillah
07 Fevral, 2025, 8 Sha`bon, 1446
Maqolalar

Nikohi vaqtinchalik harom qilingan ayollar

4.12.2024   3856   7 min.
Nikohi vaqtinchalik harom qilingan ayollar

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Bu holda er kishi uchun ba’zi bir ayolga uylanish biror sababga kO‘ra vaqtinchalik harom bo‘ladi. Agar o‘sha sabab yo‘q bo‘lsa, u ayolga uylanish mumkin. Nikohi vaqtinchalik harom bo‘lgan ayollar quyidagilar:

1. O‘zi uch taloq qilgan ayol.

Er kishi o‘z ayolini bir taloq yoki ikki taloq qilsa, qaytadan yarashishi mumkin. Ammo uch taloq qilgandan keyin o‘sha er uchun u ayol vaqtinchalik haromga aylanadi. Qur’oni karimning hukmiga binoan, u ayol boshqa erga tegib, bu eri bilan tabiiy holatda o‘lim yoki taloq tufayli ajrashgandan keyingina birinchi erga nikohi halol bo‘ladi. Buning uchun, albatta, u ayol ikkinchi er bilan er-xotin bo‘lib yashashi shart. Ikkinchi er jinsiy aloqaga qodir emas kishi bo‘lsa, ayol qaytadan birinchi erga halol bo‘lmaydi. Nikoh to‘g‘ri nikoh bo‘lishi ham shart qilingan.

2. Eri bor ayol.

Eri bor ayol ham, modomiki eri bilan nikoh aloqasi bor ekan, boshqa erkak uchun nikohi harom bo‘ladi. Alloh taolo erlik ayollarga uylanish mumkin emasligini Qur’oni karimda bayon qilgan.

Alloh taolo «Niso» surasida marhamat qiladi: «Qo‘llaringiz mulk qilib olganlardan boshqa erli ayollar ham (harom qilindi)» (24oyat).

Johiliyat davri arablarida bir ayolning bir necha erkak bilan jinsiy yaqinlikda bo‘lishi, ya’ni fohishabozlik oddiy bir hol edi. Ba’zi qavmlarda esa bir ayolning bir necha erkak bilan rasman nikohlangani haqida ham tarixiy ma’lumotlar bor.

Islom ana shu bema’ni odatni, sog‘lom inson tabiati ko‘tara olmaydigan bunday xunuk holatlarni muolaja qilib, bir ayol faqat bir erkak bilan nikohda bo‘lishini joriy qildi. Binobarin, eri bor ayolga nikoh ma’nosida, hatto, ko‘z tikish ham joiz emas. U birovning haqqi hisoblanadi. Bu ish birovning haqqiga nisbatan tajovuzdir.

Shu ma’noda ba’zi toifalarning, xususan, bugungi taraqqiyotning cho‘qqisiga chiqqan, ammo Islomdan bexabar jamiyatlarning hayotiga nazar tashlasak, yuqoridagi oyat karima bekorga nozil bo‘lmaganini tushunib yetamiz. «Inson huquqlari» shiori ostida turli adabiyotlarda, maza-matrasiz teleseriallarda targ‘ib qilinayotgan «erkin muhabbat» g‘oyasi, birovning jufti haloliga shahvat, hirs bilan yoki o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, «muhabbat» bilan qarashlar, do‘stining xotiniga sevgi izhor qilishlar Islom hukmlariga ko‘ra mutlaqo joiz emas. Agar ushbu hukm bo‘lmasa, oilalarning tinchi qolmaydi, nasablar aralashib ketadi.

3. Idda o‘tirgan ayol.

Eridan taloq yoki vafot tufayli ajrashib, idda o‘tirgan ayolga uylanish ham harom. Sovchi qo‘yish bobida unday ayolga, hatto sovchi qo‘yish ham harom ekanini aytganmiz. Bu holda avvalgi erning hurmatidan o‘tirilayotgan idda chiqquncha kutib turish kerak bo‘ladi.

Idda o‘tirgan ayolga uylanuvchi odam, avvalo o‘sha hurmatni oyoqosti qilgan bo‘ladi. Qolaversa, bu paytda ayol avvalgi eridan homila bo‘lgan-bo‘lmaganini aniqlash uchun ham idda o‘tirgan bo‘ladi. Binobarin, iddadagi ayolga uylangan odam naslu nasabning buzilishiga ham sababchi bo‘lishi mumkin.

4. Samoviy dinga e’tiqod qilmaydigan ayol.

Bu hukm musulmon kishi uchun muslima, masihiya va yahudiya ayoldan boshqa ayolga uylanib bo‘lmasligini bildiradi. «Samoviy din» deganda Islom, masihiy va yahudiy dinlari tushuniladi. Bulardan boshqa har qanday dinga e’tiqod qiluvchi yoki umuman, dinsiz, e’tiqodsiz xotinga uylanish musulmon kishiga joiz emas.

Shuningdek, Islomdan yuz o‘girgan, murtad ayolga ham uylanib bo‘lmaydi.

Alloh taolo Qur’oni karimda mushrika ayollarga, to ular iymonga kelmagunlaricha, uylanmaslik lozimligini qattiq tayinlagan. Albatta, bu hukm ham behikmat emas.

Shuning uchun ham Alloh taolo mushriklar bilan nikoh aloqasi o‘rnatmaslik haqidagi amrini bildirgan oyatning davomida «Ana o‘shalar do‘zaxga chaqirurlar», – degan.

Demak, mushrikaga nikohlangan musulmon erkak do‘zaxga bo‘lgan da’vatga yaqinlashgan bo‘ladi. Shuning uchun «musulmonman» degan odam bu ishni xayoliga ham keltirmasligi kerak.

Alloh taolo musulmonlarga g‘ayridin ayollardan faqat masihiy va yahudiy diniga e’tiqod qiladiganlariga uylanishga ruxsat bergan, xolos.

Bu haqda U Zot bunday deb marhamat qiladi: «Bugungi kunda sizlarga (barcha) pok narsalar halol qilindi. Kitob berilganlarning taomi siz uchun haloldir. Sizning taomingiz ular uchun haloldir. Mo‘minalarning afiyfalari va sizdan oldin kitob berilganlardan bo‘lgan afiyfalar ham» («Moida» surasi, 5oyat).

Shu oyatning hukmiga ko‘ra ba’zi sahobai kiromlar ham ahli kitob – masihiy va yahudiy ayollarga uylanganlar. Usmon roziyallohu anhu Noila binti Firoza al-Kalbiya ismli masihiya ayolga uylanganlar. U ayol keyin, Hazrati Usmon bilan yashab turib, musulmon bo‘lgan. Huzayfa roziyallohu anhu ham madoinlik yahudiya ayolga uylanganlar. Chunki masihiy va yahudiy dinidagi ayollar ham Allohga, ilohiy kitobga, Payg‘ambarlarga, Qiyomatga, qayta tirilishga, hisob-kitobga va boshqa narsalarga iymon keltirgan bo‘ladi. Bu esa ularni Islomga boshqalardan ko‘ra ko‘proq yaqinlashtiradi. Shuning uchun musulmon eri bilan yaxshilikda yashashi mumkinligi umid qilinadi.

Yuqorida aytib o‘tilgan, nikohi harom bo‘lgan toifalarga kirmaydigan lekin sovchilik qilish mumkin bo‘lmagan yana bir toifa ayollar bor. Sovchilik qilmoqchi bo‘lganlar bu toifadagi ayollar kimligini ham yaxshi bilib olishlari kerak. Ko‘p hollarda bu ishga ahamiyat bermaslik oqibatida turli noxushliklar chiqishi ham bor.

Bu toifa boshqa birov tomonidan sovchi qo‘yib turilgan ayol-qizlardir. Bunday ayol-qizlarga ham sovchi qo‘yib bo‘lmaydi.

Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kishi o‘z birodarining sovchiligi ustiga, undan oldingi sovchi tark qilmaguncha yoki unga izn bermaguncha, sovchi qo‘ymas», dedilar (Beshovlari rivoyat qilganlar).

Birov sovchi qo‘yib turgan joyga uning ustidan sovchi qo‘yish haromdir. Faqat birinchi sovchi qo‘ygan odam kelisha olmay, sovchilikni tark qilganidan so‘ng yoki uning o‘zidan izn olgandan keyingina, sovchi qo‘yish mumkin. Chunki birovning sovchiligi ustiga sovchilik qilish birinchi sovchining haqqiga tajovuz qilishdir. Bu ish tufayli kishilar o‘rtasida nizo, xusumat, adovat va urush-janjallar chiqadi.

Shu bilan birga, birdaniga bir necha kishi sovchi qo‘ygan, ish pishmay turgan bo‘lishi mumkin. Ulardan hech biri bilan jiddiy muomala qilinmay, ikkilanish va maslahat holati bo‘lishi mumkin.

Imom Muslim keltirgan rivoyatda Fotima binti Qays roziyallohu anhoga birdaniga uch kishi – Abu Jahm ibn Xuzoma, Muoviya va Usoma ibn Zayd roziyallohu anhum sovchi qo‘yishgan. U kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan maslahat so‘raganlarida u zot «Abu Jahm asosini yelkasidan tushirmaydi, Muoviya kambag‘al, moli yo‘q, Usoma ibn Zaydga tekkin», – deganlar.

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Umar ibn Xattob roziyallohu anhuni taftish qilgan sahoba

6.02.2025   3436   6 min.
Umar ibn Xattob roziyallohu anhuni taftish qilgan sahoba

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Ibn Asokir Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhudan rivoyat qiladi:

«Masjid tomon yurdim. Sarpo kiyib olgan bir qurayshlik odamni ko‘rdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

Undan o‘tib, bir oz yurganimdan keyin yana bir sarpo kiyib olgan qurayshlik odamni ko‘rdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

Undan o‘tib, bir oz yurganimdan keyin pastroq sifatli sarpo kiyib olgan ansoriy odamni ko‘rdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

U (Muhammad ibn Maslama) masjidga kirib, baland ovoz bilan takbir aytdi va:

«Allohu akbar! Alloh va Uning Rasuli rost aytdi! Allohu akbar! Alloh va Uning Rasuli rost aytdi!» dedi.

Umar roziyallohu anhu uning ovozini eshitdi va unga «Oldimga kel», deb odam yubordi. U ikki rak’at namoz o‘qib olib, keyin borishini aytdi. Umar vositachini yana qaytarib yuborib, «Kelishingni azm qildim», dedi.

U kelganda Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu: «Men ham o‘zimcha ikki rakat namoz o‘qimasdan turib, uning oldiga bormaslikka azm qildim», dedi. Bas, Umar roziyallohu anhu kelib, uning yoniga o‘tirdi. Namozini o‘qib bo‘lganidan keyin unga:

«Menga Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning namozgohlarida ovozingni ko‘tarib, takbir aytganingning va «Alloh va Uning Rasuli rost aytdi!» deganingning xabarini ayt. Bu nima?» dedi.

«Ey mo‘minlarning amiri, masjid tomon yurdim. Yo‘limda sarpo kiyib olgan qurayshlik Falon ibn Falonni uchratdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

Undan o‘tib, bir oz yurganimdan keyin sarpo kiyib olgan qurayshlik Falon ibn Falonni uchratdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

Undan o‘tib, ikki sarpodan pastroq sifatli sarpo kiyib olgan Falon ibn Falon ansoriyni ko‘rdim va:

«Buni senga kim kiygizdi?» dedim.

«Mo‘minlarning amiri», dedi.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Ogoh bo‘linglar! Albatta, sizlar mendan keyin birovni birovdan ustun ko‘rishni ko‘rasizlar», deganlar. O‘sha narsa sening qo‘ling-la bo‘lishini xohlamadim, ey mo‘minlarning amiri!» dedi.

Umar roziyallohu anhu yig‘lab yubordi va «Astag‘firulloh! Endi qaytarmayman», dedi. O‘sha kundan keyin birorta qurayshlikni birorta ansoriydan afzal ko‘rmadi».

Muhammad ibn Maslama hazrati Umar roziyallohu anhuning eng ishonchli taftishchilari edi. U kishi Muhammad ibn Maslamani eng nozik ishlarni, xususan, amirlar ustidan tushgan arizalarni taftish qilish uchun yuborar edilar. Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu esa bunday ishlarni hazrati Umar roziyallohu anhu kutganlaridan ham a’lo darajada ado etib kelar edi.

Bu safar ushbu daqiq taftishchining panjasiga Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning o‘zlari tushib qoldilar. Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu o‘z vijdoni amriga binoan taftish yuritdi. U kishi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning masjidlari tomon yurib borayotib, yo‘lda odatdagidan boshqacha kiyimlar kiyib olgan kishilarni ko‘rdilar. Ulardan kiyimlari haqida so‘rab bildilar.

Shu bilan birga, uning taftishchilik qobiliyati o‘z-o‘zidan ishga tushib, birovning, hatto adolati ila tillarda doston bo‘lgan xalifa Umar ibn Xattob roziyallohu anhu­ning ham xayollariga kelmagan nozik narsalarni ilg‘ab oldilar. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu o‘zlariga yaqin bo‘lgan muhojirlarga ansoriylarga qaraganda yaxshiroq, sifatliroq kiyimlar sov­g‘a qilgan edilar. Albatta, sovg‘a bermoqchi bo‘lgan odam kimga nimani xohlasa, o‘shani beradi. Ammo rahbarning, xalifa Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning jamiyat mulkidan bo‘lgan narsalarni bu xilda hadya qilishga haqlari yo‘q edi. Shuning uchun Muhammad ibn Maslama masjidga kirishi bilan Umar ibn Xattob roziyallohu anhudan adolatsizlik sodir bo‘lganini, unga bildiradigan darajada baland ovoz bilan aytib, dod soldi.

Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhuning kimligini hech kim bilmasa ham, hazrati Umar roziyallohu anhu yaxshi bilar edilar. Shuning uchun u kishi o‘zlarini qo‘yishga joy topa olmay qoldilar. Muhammad ibn Maslamaning nimadan norozi ekanligini tezroq bilishga shoshilib qoldilar va uni huzurlariga chorlab, odam yubordilar.

Lekin Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu ham anoyilardan emas edi. Xalifaga xushomad emas, taftishchilik qilmoqchi edi. Shuning uchun xalifa ikki marta odam yuborsa ham bormay, namozini o‘qiyverdi. Bu esa Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning tashvishlarini yana ham oshirdi. Endi u kishi Muhammad ibn Maslamani chaqirish u yoqda tursin, uning namoz o‘qiyotgan joyiga o‘zlari kelib oldilar va namoz o‘qib bo‘lishini kuta boshladilar.

Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhuning achchiq tanqidlaridan keyin dunyodagi eng kuchli jamiyatning rahbari, zabardast xalifa Umar ibn Xattob roziyallohu anhu o‘z xatolarini tan olib, darhol tavba qildilar. Shu bilan birga, o‘sha xatoni qayta takrorlamaslikka va’da berdilar va va’dalarining ustidan chiqdilar.

Bunday ishni qilish uchun mas’ul kishi iymonli, ixlosli bo‘lishi kerak edi.

Bunday ishni qilishi uchun mas’ul kishi Alloh taolodan qo‘rqadigan bo‘lishi kerak edi.

Bunday ishni qilishi uchun mas’ul kishi Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bo‘lishi kerak edi!

«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi

Maqolalar