Shayxul islom, Muftiy Muhammad Taqiy Usmoniy hafizahulloh suhbatlarining birida “jamiyatdagi ko‘pchilik o‘zboshimcha fatvo berish yoki tibbiyot bilan shug‘ullanish kabi ikki kasallikka duchor bo‘lgan” deb ogohlantirgan edilar.
Darhaqiqat, diniy ta’limdan mutlaqo bexabar insonlarning din va tib ilmini bilmaydiganlarning tib bilan mashg‘ul bo‘lishlari jiddiy muammodir. Bunday holatlar dinimizda qattiq qaytarilgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Kimki tib(ilmi)ni bilmay turib tabiblik qilsa, u zomindir” (Imom Abu Dovud rivoyati).
Boshqa hadisda Nabiy alayhissalom: “Zarar ko‘rish ham, zararga zarar qaytarish ham yo‘q”, deganlar (Imom Ahmad, Imom Ibn Moja, Imom Tabaroniy rivoyati).
Ushbu hadislarda bemorlarni muolaja qiluvchi kishi zimmasiga ulkan mas’uliyat yuklanagani, yetarli bilim va malakaga ega bo‘lsagina muolajaga kirishishi zarurligi ta’kidlanmoqda.
Shuningdek, diniy masalalarni chuqur anglamagan, soxa mutaxassisi bo‘lmaganlarning diniy mavzular haqida so‘zlashi yanada xatarlidir.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Kimga ilmsiz ravishda fatvo berilsa, buning gunohi unga fatvo bergan kimsaga bo‘ladi”, dedilar.
Boshqa hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Odamlarga faqat amir yoki ma’mur, yoki riyokor tomonidangina gapiriladi”, deganlar.
Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahimahulloh bu kabi xatardan qaytarib bunday degan edilar: “Diniy ta’limdan mutlaqo bexabar ba’zi bir qalamkashlar toifasi bo‘lib, ular o‘z maqolalari, chiqishlari va yozuvlarida islomiy masalalarni bayon qilishga urinadilar. O‘zlarini bilimdon ko‘rsatib, odamlarni yo‘lga solmoqchi bo‘ladilar. Aslida esa boshqa g‘arazlari bor. Kimgadir yoqish, kimningdir roziligini topish uchun o‘sha kimsalarga yoqadigan tarzda safsata sotishga urinadilar. Oyatlarning ma’nolari tarjimasini olib, uni o‘zlarining buzuq fikrlariga moslamoqchi bo‘laveradilar.
Hadisi sharif bilan bo‘ladigan muomalalari haqida ham xuddi shu fikrlarni aytish mumkin. Ularning Allohga, Islomga va Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga qarshi bu xil jur’atlarini ko‘rib, hayratdan yoqa ushlaysiz. Bu toifa ham o‘ta xatarli toifadir”.
Demak, har bir soha xodimi o‘z mutaxassisligi bilan shug‘ullanishga odatlansin. O‘z navbatida insonlar ham duch kelgan odamdan emas, balki o‘z kasbining egasiga murojaat qilishlari maqsadga muvofiq.
Davron NURMUHAMMAD
Mashina yo‘liga chiqib ketgan odamni ko‘rib haydovchi zo‘rg‘a to‘xtatib qoldi. Undan ham oldin yonidagi do‘sti tushasolib yo‘lovchining yoqasidan oldi. Uzr so‘rab dovdirayotgan odamni ko‘rib, haydovchi tez tushdi-da, do‘stidan uning yoqasini qo‘yib yuborishini so‘radi.
– Bu nima deganing?! Sal bo‘lmasa qamalib ketarding-ku buni deb, – yanada jahli chiqdi do‘stining.
– Sen uni qo‘yib yuboraver, gap bor... Bo‘ldi, aka, hushyor bo‘lib yetib oling... Yo‘q, shoshmang...
Haydovchi hatto u odamning qo‘liga pul ham berdi. Do‘stini hayron qoldirib, mashinaga qaytdi.
Do‘stining savol nazari bilan qarab turganini ko‘rib, izoh bera boshladi:
– Bir soatcha oldin dorixonaga kirgandim. Shu odamga ko‘zim tushgandi. Qo‘lida dorilar ro‘yxati yozilgan qog‘oz, puli yetmaganidan mung‘ayib turgan edi. Dorilar narxini eshitib, og‘ir qadamlar bilan chiqib ketgandi. Ortidan chiqib yordam bergim keldi. Lekin pulimni qizg‘ondim. Tashqariga chiqqanimda u onasi bilan gaplashib turgan ekan. Haligi odam onasi bilan gaplashib bo‘lgach: “Shuncha pulni qayerdan topaman? Yo Alloh! O‘zing yo‘l ko‘rsat, deganini eshitib ham indamay ketaverdim. Go‘yo unga pul bersam o‘zim och qoladiganday... Holbuki, Alloh taolo O‘z Kalomida: “Shayton sizlarni (xayr-ehson qilishda) kambag‘al bo‘lib qolishdan qo‘rqitadi” (Baqara surasi, 268-oyat) deya ogohlantirganini bilardim. Yana “Kimki (bir) hasana (savobli ish) qilsa, unga o‘n barobar (ko‘paytirib yozilur)” (An’om surasi, 160-oyat) degan va’dasini ham o‘qigandim. Baribir xomlik qildim. Sal bo‘lmasa o‘sha xasislik qilgan pulimdan o‘n, yuz hissasi chiqib ketadigan bir musibatga duchor bo‘lardim. Mayli, hechdan ko‘ra kech bo‘lsa ham, Alloh imkon berdi. Shuning uchun ayb u odamdamas, o‘zimda, deb bildim...
Ha, azizlar! Hayotimizda bunday holatlarga duch kelib turamiz. Avvalo, birov bilan tushunmovchilik bo‘lib qolsa u odamning ahvolini so‘raylik. Balki biror musibat yo tashvishda yurgandir. Darhol tilimizga kelgan so‘zlar bilan xaqorat qilib, urishib ketmaylik. Bunaqa vaziyatlarda shayton vasvasa qilishini unutmaylik. Xulosa qilishga shoshilmaylik. Hazrati inson degan nomga munosib ish tutaylik.
Akbarshoh Rasulov