Sayt test holatida ishlamoqda!
07 Yanvar, 2025   |   7 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:34
Asr
15:29
Shom
17:13
Xufton
18:32
Bismillah
07 Yanvar, 2025, 7 Rajab, 1446
Maqolalar

Sengagina ibodat qilamizva Sendangina yordam so‘raymiz

12.12.2024   2325   6 min.
Sengagina ibodat qilamizva Sendangina yordam so‘raymiz

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Alloh taolo Fotiha surasining 5-oyatida mo‘min bandalariga: "Biz (faqat) Sengagina ibodat qilamizva Sendangina yordam so‘raymiz!" deb duo qilishni o‘rgatgan.

Avvalgi oyatlarda Allohning sifatlari keltirilgach, endi o‘sha Zot ibodat qilinish va yordam so‘ralishga eng munosib ekani tilga olinmoqda.

Alloh taolo bandalar ojiz va zaif ekanlarini unutmasliklari uchun namozga turganlarida ushbu oyatlarni takror-takror o‘qishni amr qilgan. Qachonki bandalar zaifliklarini e’tirof etib, xushu’ bilan Allohga ibodat va duo qilsalar, Alloh ularning iltijo va ibodatlarini qabul etadi.

Oyatning ma’nosi quyidagicha: Robbimiz, Sen hamdu sanoga eng munosib, butun olamlar Parvardigori, Rahmon, Rohiym Zot va hisob kunining Podshohi ekansan, bas, biz faqat Sengagina ibodat qilamiz! Sendan boshqa kimga ham ibodat qilamiz? Sendangina yaxshilik va madad so‘raymiz! Sendan boshqa kimga ham suyanamiz? Biz Sening rahmatingdan umidvormiz. Sendan o‘zgasiga ibodat qilishdan saqlanamiz, hojatlarimizni yolg‘iz Sengagina oshkor qilamiz, ibodatlarimizni ixlos bilan to‘liq ado etishda madadingga muhtojmiz!

 Oyatda “Sengagina” va “Sendangina” so‘zlarining ikki marta takrorlanishi banda ibodatni faqat Allohga qilishi, yordamni faqat Allohdangina so‘rashi kerakligiga dalolat qiladi.

Ushbu ma’no Qur’oni karimning boshqa o‘rnida quyidagicha ifodalanadi: “(Ey Muhammad,) bas, Unga ibodat qiling va O‘ziga tavakkul qiling – suyaning! Robbingiz sizlar qilayotgan amallaringizdan g‘ofil emas” (Hud, 123).

Bu yerdagi “ibodat”dan [1] murod to‘g‘ri e’tiqod bilan, niyatni xolis qilib Alloh yaxshi ko‘radigan, rozi bo‘ladigan solih amallarni bajarishdir. Aslida “ibodat” so‘zi “o‘zini juda past olib, Allohga bandalikni izhor qilish” ma’nosini anglatadi. Bular “ibodat”ning lug‘aviy ma’nosi bo‘lib, kengroq qaralsa, “ibodat” ko‘p qirrali tushunchadir. Banda hayoti davomida Alloh taolo buyurganidek, U Zot rozi bo‘ladigan tarzda, shariat chegarasidan chiqmagan holda hayot kechirsa, ana o‘sha haqiqiy ibodat bo‘ladi.

“Biz Sengagina ibodat qilamiz” degani “Sening aytganingni bajaramiz, Sening hukmingga bo‘ysunamiz, Senga isyon qilmaymiz” ma’nolarini anglatadi. Banda, Alloh farz qilgani uchun namoz o‘qigani kabi halol tarzda rizq talab qilish ham farz ekanini anglab, pokiza va halol yo‘llar orqali tirikchilik olib borsa, Allohga ibodat qilgan bo‘ladi. Demak, ulug‘ ibodatlar hisoblanmish namoz, ro‘za, zakot, haj va boshqa amallarni faqat Alloh roziligini niyat qilib ado etishidan tashqari, boshqa barcha sohadagi ishlarini Alloh amr qilganidek tasarruf qilishga, Islom ahkomlari asosida hayot kechirishga intilish lozim. Ana o‘shanda umrning har bir lahzasi ibodatga aylanadi.

Ibodatning asl mohiyati Zoriyot surasida Alloh tomonidan quyidagicha bayon qilingan: “Men jin va ins(on)ni faqat O‘zimga ibodat qilishlari uchungina yaratdim” (Zoriyot, 56).

Oyatda jin va inson toifasining yaratishdan ko‘zlangan asosiy maqsad Alloh taologa ibodat qilishlari ekani aytilmoqda. Agar “ibodat”ni faqat namoz, ro‘za, zakot va haj kabi ulug‘ ibodatlar deb tushunadigan bo‘lsak, jin va insonlar umrlarining har bir daqiqasini sajda qilib yoki har bir kunlarini ro‘za tutib o‘tkazishlari lozim bo‘lar edi. Aslida, Alloh jin va insonlarni faqat O‘zigagina bo‘ysunishga, amriga quloq tutib, qaytarganlaridan qaytishga buyurgan.

Alloh taolo bergan ne’matlarga shukr qilish, ularni o‘z joyiga sarflash ham ibodatning asosiy qismlaridan biridir. Parvardigorimiz aytadi: “Ey mo‘minlar, sizlarga rizq qilib berganimiz – pokiza narsalardan yenglar va agar (chindan) Allohning O‘zigagina ibodat qilguvchi bo‘lsangizlar U Zotga shukr qilingiz!” (Baqara, 172).

“Isti’onat” manfaatga erishish va zararni daf qilish uchun qalbning Alloh taologa qattiq bog‘lanishi, banda o‘zini ojiz sanagan holda U Zotdan yordam so‘rashidir.

Ibodat Allohning bandalari ustidagi haqqi, isti’onat (yordam so‘rash) esa bandalarning Alloh ustidagi haqqidir. Agar bandalar Allohga ixlos bilan ibodat qilsalar, Alloh ularga nusrat beradi.

Ibn Abbos roziyallohu anhu ushbu oyatni: “Robbimiz, Sening Yakkaligingni e’tirof etamiz, Sendan qo‘rqamiz va Sendan umid qilamiz, Sendan o‘zgasiga ibodat qilmaymiz. Toat-ibodatlarimiz va barcha ishlarimizda Sendan yordam so‘raymiz”, deb tafsir qilgan (Ibn Jarir va Ibn Abu Hotim rivoyati).

Banda Alloh taolodan barcha narsani so‘rashi kerak va bularning avvalida Nabiy sollallohu alayhi vasallam bizlarga ta’lim bergan narsalar turadi.

Muoz ibn Jabal roziyallohu anhudan rivoyat qilinishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uning qo‘lidan tutib, “Ey Muoz, Allohga qasamki, men seni, albatta yaxshi ko‘raman. Allohga qasamki, men seni, albatta yaxshi ko‘raman”, deb turib, so‘ngra: “Ey Muoz, senga nasihat qilamanki, har bir namozdan so‘ng “Allohumma a’inniy ’alaa zikrika va shukrika va husni ’ibaadatik” deyishni unutmagin”, dedilar (Abu Dovud, Nasoiy, Ahmad, Hokim, Ibn Hibbon, Bayhaqiy “Shu’abul iyman”da va Tabaroniy “Kabiyr”da rivoyat qilgan).

Ushbu duo o‘ta ahamiyatli bo‘lganidan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam avval Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuni yaxshi ko‘rishlarini ma’lum qilib, so‘ngra har bir namozdan keyin unga ushbu duoni qoldirmaslikni tayinlamoqdalar.

Rivoyatda keltirilgan duo har bir mo‘min va mo‘mina uchun juda ham kerakli bo‘lganidan ushbu hadis roviylari ham uni bir-birlariga omonat tarzida qoldirib kelishgan. Rivoyatning davomida aytilishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ushbu nasihatlarini Muoz ibn Jabal Sunobihiyga, Sunobihiy Abu Abdurahmonga, Abu Abdurahmon esa Uqba ibn Muslimga Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning nasihatlarini alohida tayinlab yetkazgan.

Tovus aytadi: Nabiy sollallohu alayhi vasallam shunday deb duo qilar edilar: “Hamd (u sano) meni yaratgan – Alloh uchun (xos)dir! Allohim, menga dunyodagi qiyin ishlarda, zamonning yomonliklarida, tun va kunlarning mashaqqatlarida yordam bergin!” (Abdurazzoq “Musonnaf”da rivoyat qilgan).

Yordam so‘rash duo bilan bo‘ladi. Shu sabab banda Allohga duo qilib, xoh katta, xoh kichik bo‘lsin, har bir ehtiyojini U Zotdan so‘rashi va yomonliklardan panoh istashi kerak.

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Vaqt va yoshlik qadri (2 qism)

7.01.2025   307   6 min.
Vaqt va yoshlik qadri (2 qism)

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Mamlakatimiz aholisining 64 foizini yoshlar tashkil etadi. Farzandlarimizning ilmli, axloqli bo‘lib kamolga yetishlariga uyda ota-onalar, o‘quv yurtlarida esa muallim va ustozlar astoydil jon kuydirishlari kerak. O‘g‘il-qizlarimizni ilm-ma’rifatga oshno qilishdan hech kim chetda turmasligi lozim. Jadidchi allomalarimizdan birlari: “Farzand tarbiyasiga loqayd qaragan millat inqirozga mahkumdir”, deb bejizga aytmagan.

Islomda bolalar tarbiyasi ota-onaning eng mas’uliyatli va uzoq davom etadigan burchlaridir. Boshqa burchlar ba’zi ishlarni qilish yoki mulkni sarflash bilan oxiriga yetadi. Ammo tarbiya mas’uliyati bardavom bo‘ladi. Zotan, ota‑onaning farzand ne’matiga haqiqiy shukrlari ham aynan tarbiya mas’uliyatini sharaf bilan ado etish orqali yuzaga chiqadi. Amaliy shukr – berilgan ne’matni ne’mat beruvchi zotni rozi qiladigan tarzda tasarruf qilish bilan bo‘ladi. Binobarin, farzand ne’matiga amaliy shukr qilish o‘sha farzandni Alloh taologa itoat qiladigan banda qilib tarbiyalash bilan yuzaga chiqadi. Farzand tarbiyasida ota-onaning o‘rni qanchalar katta ekanini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning quyidagi hadisi shariflaridan bilib olamiz.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Har bir tug‘ilgan bola faqat fitrat (sof tabiat) ila tug‘iladi. Bas, ota-onasi uni yahudiy yoki nasroniy yoki majusiy qiladi. Bu xuddi hayvonning bus-butun hayvon tug‘ishiga o‘xshaydi. Siz unda quloq-burni kesilganini his qilganmisiz?» dedilar.

So‘ngra Abu Hurayra roziyallohu anhu «Agar xohlasangiz: «(Bu) Alloh odamlarni yaratgan asl fitratdir. Allohning yaratganini o‘zgartirib bo‘lmas. Ushbu to‘g‘ri dindir», degan oyatni o‘qing», der edi» (To‘rtovlari rivoyat qilishgan).

Ushbu muborak hadisi sharifda Alloh taolo insonlarni yaratish paytida sof tabiat bilan yaratsa ham, keyinchalik insonlar, xususan, ota-ona tarbiyasi sababli bu soflikka futur yetishi, uning buzilishi haqida so‘z ketmoqda.

“Fitrat” sof tabiat, dinni to‘g‘ri qabul qilishga bo‘lgan qobiliyat deganidir. Nabiy sollallohu alayhi vasallam dunyoda tug‘iladigan har bir bola sof tabiat bilan, Alloh taoloning dinini qabul qilish qobiliyati bilan tug‘ilishi haqida xabar bermoqdalar.

Demak, Alloh taolo hech kimni avvaldan sen yahudiy bo‘lasan, sen nasroniy bo‘lasan, sen majusiy bo‘lasan, deb majbur qilmaydi. Odamlarning turli dinga mansub bo‘lishiga sabab bor:

«Bas, ota-onasi uni yahudiy, nasroniy yoki majusiy qiladi».

Ya’ni, ota-onalar bolalarini o‘z dinlarida tarbiyalashlari oqibatida bolalarning sof tabiati buzilib, yahudiy, nasroniy va majusiy bo‘lib qoladilar.

Shu joyda Nabiy sollallohu alayhi vasallam ushbu ma’noni to‘liqroq tushuntirish maqsadida sahobai kiromlarga hissiy bir misol keltirmoqdalar.

«Bu xuddi hayvonning bus-butun hayvon tug‘ishiga o‘xshaydi. Siz unda quloq-burni kesilganini his qilganmisiz?».

Ya’ni har bir hayvon bolasi onasidan bus-butun tug‘iladi. Birortasining qulog‘i yoki burni kesilmagan bo‘ladi. Ammo, egalari belgi qo‘yish maqsadida va yana boshqa niyatda ularning quloqlarini, burunlarini kesadilar va hokazo. Shunga o‘xshab, inson ham onadan sof tabiat bilan tug‘iladi, u yahudiy, nasroniy yoki majusiy bo‘lib tug‘ilmaydi. Ota-onasining tarbiyasi tufayli yahudiy, nasroniy yoki majusiy bo‘ladi.

Alloh taolo bu dunyodagi narsalarni sababiyat qonuni ila bir-biriga bog‘lab qo‘ygan. Och inson taom yemasa, qorni to‘ymaydi. Ota-ona qo‘shilmasa, bola tug‘ilmaydi. Xuddi shuningdek, tarbiya bo‘lmasa, inson tarbiya ko‘rgan bo‘lib voyaga yetmaydi. Shuning uchun ham Islomda bola tarbiyasiga alohida e’tibor beriladi.

Tarbiya haqida Imom G‘azzoliyning «Ihyou ulumud-din» kitobida bunday deyiladi: “Bola ota-ona qo‘lida bir omonatdir. Qalbi turli naqsh va rasmlardan pok, nima naqsh solinsa, qabul qiladi, nimaga moyil qilinsa, moyil bo‘laveradi. Agar yaxshilikka undalsa va o‘rgatilsa, uning ustida o‘saveradi, dunyo va oxiratda saodatli bo‘ladi, ota-onasi hamda odob, ta’lim-tarbiya berganlar barchasi savobiga sherik bo‘lishadi. Agar yomonlikka undalsa va hayvon kabi bo‘sh qo‘yilsa, yomonlikka uchraydi, halok bo‘ladi va unga qarab turgan kishi zimmasiga gunohkorlik tushadi”.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Avlodlaringizni, birinchidan: “Allohni sevadigan qilib tarbiyalanglar...” Chunki Alloh taolo uni yo‘qdan bor etib, ota-onani uning dunyoga kelishiga sababchi qildi. Va ularning qalblariga farzand mehru muhabbatini soldi. Agar Alloh taolo farzand muhabbatini qalbga solmaganida, uni bag‘riga bosmasdi, rahm-shafqat qilmasdi, ko‘chaga tashlab ketgan bo‘lardi. Shuning uchun farzand Alloh taoloni sevib, unga shukrlar qilishi lozim.

Ikkinchidan: “Allohning Rasulini sevadigan qilib tarbiyalanglar”. Chunki Alloh taolo Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni xalq orasidan tanlab olib, xalqqa Payg‘ambar qilib yuborgan. Qur’oni karimning Anbiyo surasi 107-oyatida ul zotni “Biz sizni (butun) olamlarga rahmat qilib yuborganmiz”, deyilgan. Payg‘ambarimiz insonlarga ota-onasidan ham mehribonroq bo‘lgan, dunyodagi barcha yaxshiliklarni o‘rgatgan zot, butun dunyo ahlining ustozi sanaladi.

Uchinchidan: “Allohning Kitobini sevadigan qilib tarbiyalanglar...”. Chunki bu Kitob insoniyatni hidoyatga chorlaydi.

Bu uchta talab inson farzandiga o‘rgatilishi lozim bo‘lgan qoidalardan sanaladi.

Hazrati Payg‘ambarimiz sollalloxu alayxi vasallam aytdilar: “Ota-ona o‘z bolasiga go‘zal odobdan ko‘ra afzal narsa bera olmaydi”.

Albatta, farzand ilmli va odobli bo‘lsa ota–ona hurmatini va haq-huquqlarini yaxshi ado qiladi. Oilada yaxshi tarbiya topgan farzand yaxshi va yomonni farqlay oladi. Qaysi oilada, qaysi mahallada yoshlar tarbiyasi yaxshi yo‘lga qo‘yilar ekan, o‘sha oila, o‘sha mahalla, o‘sha yurt  gullab yashnaydi. Bu esa jamiyatning ravnaq topishiga olib keladi.

Davomi bor...

Muhammad Quddus ABDULMANNON,
Xo‘jaobod tumani “Yetti chinor” jome masjidi imom noibi.