Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Zulmatli asrlar davomida chuqur uyquda yotgan Yevropa turli omillar, jumladan, Islom tamadduni ta’siri tufayli uyg‘onib ko‘zini ochganidan keyin asta harakatlana boshladi. Mazkur harakatlanish davomida Xudoni o‘ldirib, qayta tirilmaydigan qilib ko‘mib qo‘ygani uchun Alloh taoloning ko‘rsatmasi asosida emas, havoyi nafsi va shaytonning ko‘rsatmasi asosida ish ko‘ra boshladi. Yevropa o‘zi uchun nimani foydali deb bilsa, o‘shani amalga oshirishni farz va vojib deb biladigan holga tushdi. Uning ayshi ishrati uchun o‘zidagi imkoniyatlar yetishmay qoldi. Boshqalarning tabiiy boyliklari va imkoniyatlarini tortib olib huzur halovat qilish payiga tushdi. Bu yovuz niyatga erishish borasida qiladigan bosqinchilikka tayyorgarlik ko‘rishni esa, o‘ziga niqob qilib olgan munofiqlik asosida «Buyuk kashfiyotlar harakati» deb nomladi.
Bu boradagi ma’lumotlarni odatimizga binoan yevropaliklarning o‘zidan, ularning saytlaridan biridan olamiz:
Uyg‘onish davri falsafasining rivojlanishi yuzasidan xulosa chiqarar ekanmiz, ta’kidlash lozimki, bu davrning falsafasi o‘z yangiliklarini asosan antik davrga suyanib amalga oshirgan va o‘rta asrdan meros qilib olingan barcha yaxshi narsalarni o‘z ichiga olgan bo‘lsa-da, u falsafa taraqqiyotining yangi bosqichi bo‘lgani shubhasizdir.
Uyg‘onish davri falsafasining asosiy xarakterli jihatlari quyidagilardan iborat:
- gumanizm – insonni ulug‘lash;
- antropotsentrizm – tadqiqot markazida Xudo emas, inson turadi;
- dunyoviylashtirish – cherkov ta’siridan xalos bo‘lish;
- panteizm – tajribaviy fanlarning barpo bo‘lishi va teologiyadan (ilohiyotdan) holi bo‘lgan ilmiy-materialistik tushunchaning shakllanishi;
- ijtimoiy muammolarga, jamiyat va davlatga qiziqishning kuchliligi va ijtimoiy tenglik g‘oyalarini ilgari surish.
Shunday qilib, Uyg‘onish davri madaniyati Yangi davr falsafiy yutuqlarining jadal rivojlanishi uchun zamin yaratdi. Eng muhimi – tafakkur yo‘nalishining sxolastikadan* voqe’lik tomon burilishi, falsafiy g‘oyalarning inson va tabiat tomon tomon yuzlanishi yuz berdi. Falsafa va ilm-fanga amaliy yo‘nalish berildi – shu paytdan boshlab falsafa va madaniyatning asosiy e’tibori Xudo emas, insonga qaratildi.
Izoh: Sxolastika:
1. cherkovning diniy aqiydalarini nazariy asoslashga qaratilgan quruq safsatadan iborat o‘rta asrlar falsafasi;
2. quruq safsata, puch ilm, tajribaga asoslanmagan soxta bilim.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan