Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu xalifa etib saylangach, oilasini tijorat bilan boqmoqchi bo‘ldi. U kishi xalifalikka saylanganidan bir kun o‘tib, bozorga sotiq uchun ketayotganida Abu Ubayda va Umar ibn Xattob roziyallohu anhumo bilan uchrashib qoldi. Ular: «Butun musulmonlarning yuki zimmangizga tushib turganida, bozorda nima qilib yuribsiz?» deya baytulmol (davlat xazinasi)dan maosh olishni taklif qilishdi. Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu: «Olgan narsamni to‘lay olmayman deb qo‘rqaman», dedi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu esa davlat ishidan ortib, tijorat bilan shug‘ullanishga vaqt topolmasligini aytdi, uni davlat g‘aznasidan tirikchiligiga yarasha maosh olishga ko‘ndirdi. Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu ikki yillik xalifalik davrida yetakchi sahobalarning roziligi bilan xazinadan maosh oldi. Lekin Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu hamisha o‘ziga berilayotgan bu maoshga haqqim yo‘q deb o‘ylar va ularni shaxsiy ishlariga sarflamaslikka astoydil harakat qilar edi.
U kishi o‘limi yaqinlashib qolganini bilgach, yaqinlarini chaqirib, zaruriy ehtiyojidan qolgan mollarni olib, xazinaga qaytarilishini aytdi. O‘lim to‘shagida yotar ekan, quyidagicha vasiyat qildi:
«Umar meni o‘z holimga qo‘ymadi va baytulmoldan olti ming dirham olishga majbur bo‘ldim. Ularning barchasi falon yerdagi devorga yashirilgan. Ularni olib, Umarga qaytarib beringlar», dedi.
Keyin qizi hazrati Oisha onamizga quyidagilarni aytdi:
«Musulmonlarning ishini o‘z qo‘limga olganimdan buyon men ularga tegishli bir dirhamni ham, bir dinorni ham yemadim. Aksincha, men ham ularning eng kambag‘allari kabi ko‘pincha och qolib, eng eski kiyimlarni kiyib yurdim. Xazinaga oid anavi qul bilan shu mato parchasidan boshqa hech narsa yo‘q. Sen ularni olib, Umarga ber».
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu vafot etgach, omonatlar Umar ibn Xattob roziyallohu anhuga berilgach, u kishi hayratini quyidagicha ifodaladi:
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu xalifa bo‘lganidan keyin orttirgan mollarini mehnat tufayli emas, mansab tufayli ko‘paygan, deb hisobladi va ularni baytulmolga qo‘shishga qaror qildi.
Bu ish u kishidan keyin keladigan Islom jamiyati raxbarlariga ham vojib bo‘lib qoldi. Mansabdan foydalanib, mol-mulk orttirdi degan shubha paydo bo‘lmasligi uchun mol-mulkni ko‘paytirishga ruxsat yo‘q bo‘lib qoldi.
Ibn Sa’d Sahl ibn Abu Hasma va boshqalardan quyidagilarni rivoyat qiladi:
«Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuning Sunhda mashhur bo‘lgan baytulmoli bor edi. Uni hech kim qo‘riqlamas edi. Unga:
«Ey Rasulullohning xalifasi, uni hech kim qo‘riqlamaydi-ya?» deyishdi.
«Unga xavf yo‘q», dedi.
«Nima uchun?» deyishdi.
«Qulfi bor», dedi.
U undagi narsa tugaguncha berar edi. Abu Bakr Madinaga ko‘chib o‘tganida baytulmolni ham o‘z hovlisiga ko‘chirdi. Unga Qubaliyya va Juhayna konlaridan ko‘p mol kelgan edi. Abu Sulaym koni ham Abu Bakrning xalifaligida ochildi. Undan ham sadaqalar keldi. O‘shalarning hammasini baytulmolga qo‘shar edi. Abu Bakr oltin-kumushlarni odamlarga parcha-parcha qilib taqsimlar edi. Yuz kishiga buncha-bunchadan tegar edi. U mol taqsimlashda odamlar orasida, ular qul bo‘lsin, hur bo‘lsin, erkak bo‘lsin, ayol bo‘lsin, katta bo‘lsin, kichik bo‘lsin, teng taqsim qilar edi. Tuya, ot va siloh sotib olib, Allohning yo‘liga ishlatar edi. Bir yili sahrodan keltirilgan qatiyfa, ya’ni to‘nlarni sotib olib, qishda Madina ahlining tul ayollariga bo‘lib berdi.
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu vafot etib, dafn qilinganidan so‘ng Umar ibn Xattob omborchilarni chaqirib, ular bilan Abu Bakrning baytulmoliga kirdi. U bilan birga Abdurrahmon ibn Avf, Usmon ibn Affon va boshqa roziyallohu anhular ham bor edi. Ular baytulmolni ochib, unda dinor ham, dirham ham topmadilar. Bir pul xaltani topib, ochishgan edi, bir dirham chiqdi. Hammalari: «Abu Bakrga Allohning rahmati bo‘lsin», dedilar. Madinada Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam vaqtlaridan beri bir tarozibon bor edi. U Abu Bakrga ham tarozibonlik qilgan edi. Tarozibondan Abu Bakrga kelgan mol qancha ekanligini so‘rashdi. U ikki yuz ming ekanligini aytdi.
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu murtadlarni dinga qaytardi. Arablarni Islomda qayta birlashtirdi. O‘sha paytdagi ikki ulkan imperiyani fath qilishni boshladi. Qur’oni Karimni bir mus'hafga jamladi va boshqa ko‘plab ulkan ishlarni amalga oshirdi.
Umar ibn Xattob roziyallohu anhu u kishining qozisi edi. Abu Ubayda roziyallohu anhu esa devonbegi edi. Usmon ibn Affon, Aliy ibn Abu Tolib va Zayd ibn Sobit roziyallohu anhum u kishining mirzalari edi.
«Millioner sahobalar» kitobidan
Muhammad Said ibn Ramazon ibn Umar ibn Murod al-Butiy 1929 yilda Usmoniylar imperiyasi tarkibida bo‘lgan, bugungi kunda Turkiya Respublikasi hududiga kiruvchi Jizre (arabcha: Jazirat ibn ‘Umar, kurdcha: Cizîrê Botan) viloyatiga qarashli Jalka qishlog‘ida tavallud topgan. Ushbu hudud tarixan boy ilmiy va madaniy merosga ega bo‘lib, ko‘plab yetuk shaxslar, ayniqsa islom olimlari bilan mashhur bo‘lgan. Jizre hududi o‘zining uzoq yillik ilm-fan va ma’rifat an’analari bilan ajralib turadi. Tarixiy manbalarda bu yerda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning ismlari tilga olinadi. Jumladan, buyuk musulmon tarixchisi va "al-Kamil fī’t-Tarix" asari muallifi Ibnul-Asir (1160–1233), mashhur qiroat olimi Abul-Xoyr Muhammad ibn Muhammad al-Jazariy, mexanika va texnika sohasida kashshof sifatida tanilgan, "al-Jami' baynaal-'ilm val-'amal an-nafi' fī ṣina'at al-ḥiyal" asari muallifi Abul-‘Izz ibn Isma‘il ar-Rozzaz al-Jazariy (vafoti 1206-yil) shular jumlasidandir.
Muhammad Said Ramazon al-Butiy ana shunday yuksak martabali olimlardan biridir. U Islom olamida asosan fiqh, da’vatchilik faoliyati, asarlari va siyosat bilan aloqasi sababli mashhur bo‘lgan. Uning ilmiy merosi, asarlari va ilgari surgan g‘oyalari ko‘pincha G‘azoliy bilan qiyoslanadi [1].
Muhammad Said Ramazon al-Butiy 1934-yilda oilasi bilan Suriyaning Damashq shahriga hijrat qilgan. Ular asosan kurdlar istiqomat qiladigan Ruknuddin mahallasiga joylashadilar. Butiy bolaligidan Qur’on ta’limini boshlaydi va atigi olti oy ichida Qur’onni to‘liq xatm qiladi. Keyinchalik otasi bosh-qoshligida turli madrasalarda diniy ilmlar bilan shug‘ullanadi. 1953-yilgacha Shayx Hasan Habanka al-Maydoniy boshchiligidagi "At-tavjih al-islomiy" kollejida nahv, mantiq, balog‘at, usul va boshqa diniy fanlarni o‘rganadi.
1953-yilda Misrning Azhar universiteti Shariat fakultetiga o‘qishga kirib, 1956-yilda tamomlaydi. 1957-yilda Humus shahrida diniy madaniyat o‘qituvchisi sifatida faoliyat boshlaydi. 1960-yilda Damashq universitetining Shariat fakultetida yordamchi lavozimiga tayinlanadi. 1965-yilda Azhar universitetida "Islom huquqida "Maslaha" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini "Mumtaz" (juda a‘lo) bahosi bilan himoya qiladi. Shundan so‘ng u Damashq universitetida professor unvoniga erishib, islom huquqi, fiqh, aqida va siyrat fanlaridan saboq beradi.
1970-yilda dotsent, 1975-yilda professor, 1977-yilda esa Shariat fakulteti dekani lavozimiga tayinlanib, 1993-yilgacha bu lavozimda ishlaydi. U arab, kurd, turk va ingliz tillarini yaxshi bilgan. Akademik faoliyati davomida u kitoblari, televideniya, radio va internet orqali keng ommaga diniy ta’lim yetkazgan. Uning Damashqdagi yirik masjidlardagi va’zlari ko‘p sonli kishilarni jamlagan.
Yevropalik tadqiqotchi Andreas Christmann ta’kidlaganidek, diniy amallarga rioya qilmaydigan hatto musulmon bo‘lmagan kishilar ham uning ma’ruzalariga qiziqish bildirgan [2]. 2005-yilda Dubay Qur’on Xizmat Kengashi uni "Namunali Islom Olimi" deb e’tirof etgan. 2012-yilda esa Iordaniya Qirollik Akademiyasi tomonidan tuzilgan eng nufuzli 500 musulmon ro‘yxatida 22-o‘rinni egallagan.
Butiy aqidada Ash’ariy kalom maktabiga ergashgan bo‘lib, salafiylik oqimiga tanqidiy yondashuvi bilan mashhur edi. Fiqhiy yo‘nalishda esa Shofi’iy mazhabiga mansub bo‘lgan.
Butiyning ilmiy faoliyatida birinchi yirik yutug‘i sifatida "ad-Davabitu’l-Maslaha fi’sh-Shari‘ati’l-Islamiyya" nomli doktorlik dissertatsiyasi bo‘lib, bu asar Islom huquqidagi "Maslaha" masalasini chuqur tahlil qilgani sababli tadqiqotchilar tomonidan muhim manba sifatida qadrlanadi.
Uning asl shuhrati esa "Fiqhus-siyra" asari orqali keng tarqalgan. Ushbu kitobda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning hayotlari asosida shar’iy va fiqhiy xulosalar chiqarilib, yangicha ilmiy uslubda taqdim etilgan.
Tahrirchi Bot, [16.05.2025 12:30]
Butiy 70 ga yaqin kitob va ko‘plab maqolalar muallifi bo‘lib, Islom ummati muammolariga bag‘ishlangan "Abhas fi’l-Kimme" nomli o‘nta risoladan iborat to‘plami ham e’tibor qozongan. Bu risolalarda u muammolarga yechimlarning o‘zini emas, balki ularning asl sabablari, xususan, G‘arb qarshisida musulmonlarning ijtimoiy va iqtisodiy jihatdan orqada qolish omillarini ochib berishga intilgan.
U butun umri davomida islomiy fikr, axloq va ma’rifatni targ‘ib etishda fidokorona xizmat qilgan. Afsuski, bu yuksak ilm va taqvo sohibi 2013 yil 21 mart kuni Damashqdagi Imom masjidida dars berayotgan paytida shahid bo‘ldi. Uning vafoti nafaqat Suriyada, balki butun Islom olamida chuqur iztirob bilan qabul qilindi. Shu tariqa Ramazon Butiy o‘zining boy ilmiy merosi va mardonavor xizmatlari bilan musulmon ummatining qalbida chuqur iz qoldirdi.
Muhammaddiyor MO‘MINOV,
Toshkent Islom instituti 402-guruh talabasi.
[1] Mahsum Aslan. Muhammed Said Ramazan el-Bûtî’nin hayatı, eserleri, ilmî kişiliği ve fıkıhçılığı "Muhammad Said Ramazon al-Butiyning Hayoti, Asarlari, Ilmiy Shaxsiyati va Fiqhchilig‘i" nomli magistrlik dissertatsiyasidan. Dijla Universiteti, Sotsial fanlar instituti, Diyarbakir, qisqartirma, 2014.– J.1. — B.1.
[2] Andreas Christmann. Islamic scholar and religious leader: A portrait of Shaykh Muhammad Sa’id Ramadan al-Būti “Musulmon Olim va Diniy Yetakchi: Shayx Muhammad Said Ramazon al-Butiy”, tarj. Muammer İskenderoğlu, Usul islomiy tadqiqotlar jurnali, Son: 2, Iyul-Dekabr, 2004. – 129-154, - B.130.