Bismillahir Rohmanir Rohiym
Gohida boshingizdan og‘ir damlar kechadi. Shu paytlarda siz “bo‘ldi, kuchim yetmaydi, charchadim” deb o‘ylaysiz. Kurashish, sabr qilish va doimiy mahkam turishga toqatingiz yetmaydiganday ko‘rinadi. Bunday paytda aslo taslim bo‘lmang! Chunki har jonning iqboliyu inqirozi bo‘ladi. Bu inqiroz o‘z ortidan iqbolni ergashtirib kelsa, ajab emas...
Ba’zi paytlarda shuuringizda qulash hissini tuyasiz, ishonchsizlik hamda kamchilikni his etasiz. “Men hech ishga yaramay qoldim”, deb o‘ylab qolasiz. Bunda ham sira taslim bo‘lmang! Doimo yodingizda bo‘lsinki, ixlos ila tinimsiz harakatda bo‘lar ekansiz, yiqilish uyat hisoblanmaydi. Kishi mag‘lubiyatini tan olmagunicha va qayta urinib ko‘rishdan voz kechmagunicha muvaffaqiyatsizlikka uchragan, deb hisoblanmaydi. Buni ham yodingizda saqlang! Qayta-qayta urinib ko‘ravering, hujumni, zarbani yana va yana amalga oshiring. Alloh nasib etsa, tez orada ko‘zlagan maqsadingizga erishasiz.
Gohida sizni manmanlik va “qoyil, o‘zimdan juda ajablanyapman” degan hislar ham chulg‘ab oladi. Buning ortidan siz o‘zingizni “yagona” ekanligingizni o‘ylab qolasiz. “Nasihatgo‘y, maslahat beruvchining menga nima keragi bor” degan xulosaga kelasiz. Mabodo, o‘zingizda shunday tuyg‘ularni seza boshlasangiz, unga taslim bo‘lmang!
Mag‘rurlikdan ehtiyot bo‘ling, u sizning qotilingizdir. Iblis sizdan avvalgilarni ham yo‘ldan ozdirgan va uning o‘zi-da, Allohning dargohidan quvib-solingan. O‘zingizdagi kamchiligu nuqsonlarni, zaifligingizni esdan chiqarmang. Tavfiq faqatgina yolg‘iz Alloh taolodandir.
Ba’zi vaqtlarda g‘am-tashvishlar sizni ta’qib qiladi. “Butun umr mana shu g‘am-tashvishlar ichra yashasam kerak” degan xayol bilan, oldindagi kunlaringizning barchasini nursiz qaro tundek bo‘lishiga gumonda bo‘lasiz. Bularning ortida hech bir xayr yo‘q deb ham o‘ylamang va bu kabi o‘ylarga hech ham taslim bo‘lmang! Albatta har bir qiyinchilik bilan birga yengillik bordir.
Doim to‘g‘rilikka intilasiz, birovning haqqida xatoga yo‘l qo‘ymaslikning payida bo‘lasiz. Chohga tushishdan qo‘rqasiz. Fe’lingizdagi bu kabi holatlar sizni kamolot zinapoyalari sari yetaklaydi.
Lekin gohida biror gunoh ishga ham qo‘l urasiz. Shunda shayton: “Hayr-baraka sendan uzoqda, sen baxtsizlikka mahkumsan”, deya ichingizga g‘ulg‘ula soladi. Siz bu shaytoniy vasvasalarga taslim bo‘lmang! Odam bolasi xatokor ekanini hamda xatokorlarning eng yaxshilari tavba qiluvchilar ekanini eslang. Alloh taolo A’rof surasining 201-oyatida: “Taqvo qilganlarga shaytondan (biror) musibat yetsa, (darhol Allohni) eslaydilar. Bas, o‘shanda ular (haqni) ko‘ruvchidirlar”, deya marhamat qiladi.
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam Uhud g‘azoti shahidlarini dafn qilayotib: «Abdulloh ibn Harom bilan Amr ibn Jamuhni bitta qabrga qo‘yinglar. Ular bir-birini yaxshi ko‘rar edi!» dedilar.
Aslida, o‘lim firoq emas. Hammamiz kuni kelib vafot etamiz. Haqiqiy firoq birimiz jannatda yana birimiz do‘zaxda bo‘lishimizdir.
Ajoyib narsa o‘qigan edim. Bir kishi buvisining bir odati haqida shunday yozgan edi: «Buvim bizni bomdod namoziga uyg‘otib: «Turinglar! Jannatda sonimiz kamayib qolishini istamayman», der edilar».
Kim sizni haqiqiy yaxshi ko‘rsa, u do‘zaxga tushishingizni istamaydi. Ibrohim alayhissalom otalari Ozarni yaxshi ko‘rishlariga qarang. U kishi bunday degan edilar: «Ey ota! Men sizni Rahmonning azobi ushlashidan va shaytonga do‘st bo‘lib qolishingizdan qo‘rqaman» (Maryam surasi, 45-oyat).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning gaplarini go‘zalligiga boqing: «Ular bir-birini yaxshi ko‘rar edi!».
Insonning o‘zgalar oldida muhabbat, shijoat, saxovat va oliyjanoblik kabi chiroyli sifatlar bilan tanilishi naqadar go‘zal! Uning nomi zikr qilinganida tinglovchining yuzida uning surati xuddi qip-qizil yurak singari porlasa. Shuningdek, uning surati biz qo‘yayotgan go‘zal iboralar ortida ham porlab tursa!
Imom Zahabiy rohimahulloh «Siyaru a’lomin nubalo» kitobida Muhammad ibn Maymun haqida bunday yozadi: «Abu Hamza Sukariy Muhammad ibn Maymun al-Marvaziy. U shakar sotgani uchun «sukariy» deyilmagan. Uning so‘zlari shirinligi uchun shu nom bilan tanilgan!».
Bizni taniydiganlar ham ismlarimizni ularga qiladigan muomalamiz tufayli sifatlarimizga alishtirib olishganida nima bo‘lar edi?!
Ota-onamiz bizga «Ota-onani rozi qiladigan, muborak va yaxshilik qiladigan o‘g‘il», deb nom qo‘yarmidi yoki «surbet, qo‘pol va oqpadar o‘g‘il» debmi?!
Xotinimiz bizga «Mehribon, saxiy va bag‘rikeng er», deb nom qo‘yarmidi yoki «qaysar va qattiqqo‘l er» dermidi?!
Erlar ayoliga «mehribon, suyukli, oliyjanob va sabrli xotin», deb nom qo‘yarmidi yoki «bag‘ritosh, tili zahar va qo‘pol so‘zli xotin» debmi?!
Qo‘shningiz sizni «saxiy va marhamatli» dermidi yoki «xiyonatkor, ochko‘z va badxulq qo‘shni» deb atarmidi?!
Hamkasbingiz sizni «sir saqlaydigan, ishonchli, tarbiyali va odobli hamkasb» dermidi yoki «chaqimchi va sharmanda» deb nom qo‘yarmidi?!
Ismlarimiz bizniki. Sifatlarimiz esa odamlarniki. Ular bizga muomalamizga qarab sifat berishadi. Kuni kelib ismlar ketadi, sifatlar qoladi. Ortimizda bizga Allohdan rahm qilishini so‘rab turadiganlar qolsin!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi