Avf ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Qiyomat alomatlarini sanaganlarida: “...Chorva o‘lati kabi orangizda tarqaladigan o‘lat”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Ya’ni orangizda bir kasallik tarqaladi va shu sababli o‘lim ko‘payadi. Bu hodisa Umar roziyallohu anhu davrida Shomda tarqalgan vabo deb tahmin qilinadi. Ushbu vaboda Abu Ubayda va boshqa ko‘plab sahobalar vafot etishgan.
Ibn Hajar Asqaloniy rahimahulloh “Fathul boriy” kitobida bunday yozadi: “Aytishlaricha, qiyomatning bu alomati Umar roziyallohu anhuning hukmronligi davriga to‘g‘ri kelib, u ko‘plab odamlarning hayotiga zomin bo‘lgan. Bu voqea Quddus fathidan so‘ng bo‘lgandi”.
Tarixchilarning yozishicha, hijriy 18 yilda Amavos hududida vabo epidemiyasi boshlanib, keyinchalik Shom yerlariga tarqalib ketgan. Bu vaboda ko‘p sonli sahoba va boshqa musulmonlar vafot etdi.
Ibn Kasir rahmatullohi alayhning aytishicha, qurbonlar soni 25 ming kishiga yetgan. Ushbu vabo tufayli vafot etgan mashhur sahobalardan biri Abu Ubayda Omir ibn Jarroh roziyallohu anhu edi.
Hozirgi kunda insoniyatga davosi ma’lum bo‘lmagan (masalan, odamning immunitet tanqisligi virusi (OIV) va h.k.) kasalliklar turining tobora ko‘payib borayotganiga guvoh bo‘lmoqdamiz. Zamonaviy ilm-fan va sivilizatsiya rivojlanishi insonlarni bunday kasalliklardan himoya qila olmaydi.
Binobarin, fan-texnika taraqqiyoti odamlarni taqdirdan (qadar) qutqaradi, degan hayollarga berilmaslik lozim. Har bir insonning o‘limi oldindan belgilab qo‘yilgan, Alloh uning jonini biror sabab bilan oladi.
Bemor iste’mol qiladigan dorilar faqatgina tashqi sabablardir. Alloh taolo dori ichgan har kishiga shifo beravermaydi. Masalan, dorining bosh og‘rig‘ini yo‘q qilishi bu uning ichki ta’siri emas, balki Alloh taoloning xohish va irodasiga bog‘liqdir.
Manbalar asosida
Bahriddin XUSHBOQOV
tarjimasi.
Ilm yo‘lida yurganlarga yordam – Qur’on va sunnat nurida
Ilm – bu insoniyat taraqqiyotining asosi bo‘lib, dinimiz esa bu haqiqatni har jihatdan yuksak darajada ta’kidlab keladi. Islom dini ilmni nafaqat maqtaydi, balki uni talab qilishni har bir musulmon erkak va ayolga vojib deb sanaydi. Ayniqsa, ilm talab qilayotgan kishilarga yordam berish, ularni qo‘llab-quvvatlash, yo‘llarini ochish va ularga yengillik yaratish – bu faqat insoniylik emas, balki ibodatning o‘zidir. Ushbu maqolada Qur’on oyatlari, hadisi shariflar va ulamolar hikmatlari asosida bu mavzu chuqurroq tahlil qilinadi.
Qur’oni karimda ilm ahliga ehtirom
“Agar har bir jamoatdan bir guruh chiqib, dinni o‘rganib kelsa va o‘z qavmlarini ogohlantirsa, ehtimolki, ular (gunohlardan) saqlanurlar edi” (Tavba surasi, 122-oyat).
Bu oyat ilm talab qilishning ijtimoiy va diniy mas’uliyat ekanligini ochiq-oydin ifodalaydi. Dinni chuqur tushunadigan kishilar jamiyatning ma’naviy ustunidir. Ularning tayyorgarligi uchun sharoit yaratish – bu jamoaning iymoniga dalolatdir. Har bir musulmon ilm ahlini rag‘batlantirishi, moddiy-ma’naviy yordam berishi bu oyat asosida shar’iy mas’uliyat bo‘lib qoladi.
“Ayting: bilganlar bilan bilmaganlar teng bo‘lurmi? Faqat aql egalari ibrat olurlar” (Zumar surasi, 9-oyat).
Alloh taolo ilm egalarining darajasini ulug‘lab, ularni bilmaganlardan ajratmoqda. Bu oyat, ilm egasini qadrlashni, unga xizmat qilishni va unga yordam ko‘rsatishni Allohning marhamatiga yaqinlashtiradigan amallardan biri deb anglashga undaydi.
Hadisi shariflar: Ilm yo‘lida yurganlarga jannat yo‘li ochiladi
“Kim ilm talab qilish yo‘liga tushsa, Alloh unga jannat sari yo‘lni oson qiladi” (Imom Muslim rivoyati).
Bu hadis ilm yo‘lida yurgan kishini qo‘llab-quvvatlagan har bir insonni jannat yo‘lining sheriklaridan biri bo‘lishi mumkinligini bildiradi. Ilm oluvchiga suv olib berish, kitob olib berish, yo‘l xarajatiga yordam berish, hatto unga duolar qilish ham bu yo‘lga xizmat qilishdir.
“Agar Alloh bir kishiga yaxshilikni xohlasa, uni dinni tushunishga muvaffaq qiladi” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati).
Bu hadisda Allohning bir bandaga bergan eng katta ne’matlaridan biri – ilmga rag‘batdir. Shunday insonlarni qo‘llab-quvvatlash, Alloh irodasini bajarayotganday ajr olib keladi.
Talaba – Allohning roziligini istayotgan banda. Unga yordam – bu rozilik sari qo‘l cho‘zishdir.
Ulamolar hikmatlarida:
Imom Shofe’iy rahimahulloh: “Ilm talab qiluvchiga xizmat qilish Allohga ibodat qilishdir”.
Bu so‘zlar ilmga xizmat qilishning darajasini aniq belgilaydi. Bu faqat odamga emas, balki Allohga qilinayotgan xizmat sifatida baholanadi.
Ibn Qayyim Javziyya rahimahulloh: “Ilm egalarini ko‘tarish, ularga yo‘l ochish – jamiyatning yuksalishi uchun zamin yaratadi”.
Ilm ahli yordam olmasa, jamiyat zaiflashadi. Ularning ilm olishiga, rivojlanishiga, xizmat qilishiga yordam berish jamiyatning taraqqiyotiga xizmatdir.
Ilm yo‘lida harakat qilayotgan kishilar – bu ummatning kelajak poydevoridir. Ularga yordam berish, ularga xizmat qilish, ularni moddiy va ma’naviy rag‘batlantirish – Qur’on va Sunnat ko‘rsatmasidir. Har birimiz bu yo‘lda hissa qo‘shsak, Alloh huzurida ajru savob olamiz va oxiratda ilm bilan do‘stlashganlardan bo‘lamiz, inshaAlloh.
Xulosa qilib aytganda “Ilm egasiga berganing – Allohga berganingdir!” bu so‘zlar har bir musulmon qalbiga yozilishi kerak.
Anvar XUJAXANOV,
Toshkent Islom instituti talabasi.