Bismillahir Rohmanir Rohiym
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim surma qo‘ysa, toq qo‘ysin. Kim shunday qilsa, yaxshi qilgan bo‘ladi, kim qilmasa, haraj yo‘q”, dedilar (Imom Abu Dovud rivoyati).
Abdulloh ibn Abbosdan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ismid* bilan surma qo‘yinglar. Albatta, u ko‘zni ravshan qiladi va kipriklarni o‘stiradi”, dedilar» (Imom Termiziy rivoyati).
Surma ko‘zni muhofaza qiladi, ko‘zdagi xiralikni aritib, chirkinlarni chiqarib tashlaydi, quvvatlantiradi, ko‘rish qobiliyatini oshiradi, kipriklarni o‘stiradi. Bu xususiyat, ayniqsa, ismidda ko‘proq bo‘lib, keksa yoshdagi kishilar uchun foydaliroqdir.
Yuqoridagi hadislardan Nabiy sollallohu alayhi vasallam shaxsiy gigiyenaga a’lo darajada e’tibor qilganlarini ko‘rishimiz mumkin. U zot muborak ko‘zlarining parvarishi uchun surmadan foydalanganlar va ummatlariga ham tavsiya qilganlar.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning surma qo‘yishlarini diqqat bilan o‘rganadigan bo‘lsak, u zot surmani kechasi, uxlashdan oldin qo‘yganlari va uni o‘ng ko‘zlariga uchta, chap ko‘zlariga uchta (yoki o‘ng ko‘zlariga ikkita, chap ko‘zlariga ikkita va yana bittani ikki ko‘zlariga yoki o‘ng ko‘zlariga uchta, chap ko‘zlariga ikkita) qilib toq qo‘yganlari ma’lum bo‘ladi. Ummatlariga ham uni kechasi qo‘yishni va toq qilishni buyurganlar.
Surmaning kechasi qo‘yilishida foydalar ko‘p. Ko‘zlar yumilgan holda surmadan uzoq vaqt – tonggacha oziqlanadi. Kunduzi esa, bunday natijaga erishib bo‘lmaydi.
Hanbaliylar, ba’zi shofe’iylar va ahli hadislar Nabiy sollallohu alayhi vasallam fe’llarining zohiriga e’tiboran erkaklar uchun surma qo‘yish (zarurat bo‘lish-bo‘lmasligidan qat’i nazar) mustahab degan yo‘lni tutganlar.
Hanafiylar esa, modomiki, u bilan ziynatlanish ko‘zlanmas ekan, erkaklarning ham surma qo‘yishi joiz deydilar. Hanafiylarning ba’zilari man qilingan holatdan takabburlik uchun ziynatlanish nazarda tutilgan, jamol va viqor uchun ziynatlanish emas, deb izohlashgan.
Imom Molikdan ham ikki qavl bo‘lib, birida joiz deyilgan bo‘lsa, ikkinchisida ayollarga o‘xshab qolishi e’tiboridan makruh deyilgan.
Demak, erkaklar uchun surmadan davo sifatida, ko‘zning parvarishi uchun foydalanish joiz. Ziynat uchun bo‘lsa, hanafiylar va molikiylar nazdida makruhdir.
Agar sobit bo‘lgan hadislar taammul qilib ko‘rilsa, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning surmani ziynat uchun emas, balki ko‘z va kipriklar parvarishi uchun qo‘yganlari ayon bo‘ladi. Surmani kechasi, uxlashdan oldin qo‘yganlari ham bu ishning ziynat uchun bo‘lmaganini ta’kidlaydi.
Surmadan ziynatlanish maqsadida foydalanish faqat ayollar uchun mustahabdir. Chunki ular erlariga chiroyli suratda ko‘rinishlari lozim. Ammo eridan boshqasi uchun ziynatlanishlari joiz emas.
Erkaklarning surmadan ziynat maqsadida foydalanishlari esa, agar o‘sha jamiyatda bu ish odatga aylangan bo‘lsa, u holda zarari yo‘q. Qadimda arablar cho‘lning jaziramasida ko‘zning xiralashib, shikastlanmasligi uchun surmadan foydalanishgan va uni kunduzi ham qo‘yib yurishgan. Shu bois ularda erkaklarning ham surmadan foydalanishlari oddiy hol bo‘lgan. Ammo boshqa xalqlarda, masalan, bizning mintaqalarda bu holatga o‘zini ayollarga o‘xshatish qabilidagi xatti-harakat deb qaraladi.
Manbalar asosida
Azizbek XOLNAZAROV tayyorladi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Ikki yoshdan kichik bo‘lgan go‘dakning onasidan boshqa emizikli ayolni to‘yib emishi ila u ayol bolaning onasiga, eri otasiga, farzandlari aka-ukasi va opa-singillariga aylanadilar. Shuningdek, bu ayolning boshqa qarindoshlari ham emgan bolaga xesh bo‘ladilar. Go‘dakning suyagi va eti ona sutidan shakllanadi. Shuning uchun uni emizgan ayol ham tuqqan onasi kabi bo‘ladi. Binobarin, xuddi o‘z onasini e’zozlagandek, uning ham hurmatini joyiga qo‘yish va qadrlash lozim.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ: جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ظِئْرُهُ الَّتِي أَرْضَعَتْهُ، فَبَسَطَ لَهَا رِدَاءَهُ ثُمَّ قَالَ: «مَرْحَبًا بِأُمِّي»، ثُمَّ أَجْلَسَهَا عَلَى رِدَائِهِ.
Muhammad ibn Munkadirdan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga u zotni emizgan ayol keldi. Shunda u zot ridolarini yerga yozib, «Marhabo, onajon!» deb uni ridolarining ustiga o‘tirg‘izdilar».
Sharh: Demak, ayol faqat emizgan bo‘lsa ham, o‘sha emizgan onasining haqqi tuqqan onaning haqqidek bo‘lar ekan. Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam o‘zlarini emizgan ayolni «onam» deb ataganlari, kelganlarida o‘rinlaridan turib, hurmat-izzat qilganlari, o‘zlarining kiyimlarini, ridolarini yechib, to‘shab, o‘shaning ustiga o‘tirg‘izib, hurmat ko‘rsatganlari mana shunga dalil, hujjat bo‘ladi.
عَنْ حَجَّاجِ بْنِ حَجَّاجٍ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا يُذْهِبُ عَنِّي مَذَمَّةَ الرَّضَاعِ؟ قَالَ: «غُرَّةُ عَبْدٍ أَوْ أَمَةٍ».
Hajjoj ibn Hajjoj otasidan rivoyat qiladi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Mendan emizganlik haqqi(ni ado etmaganlik) mazammatini nima ketkazadi?» deb so‘rashdi.
«Bir qul yoki cho‘ri ozod qilish», dedilar.
Sharh: Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Meni birov emizgan. Uning emizganlik haqqini ado eta olmaganman. Bu nuqsonning yomonligini nima ketkazadi? Nima qilsam, bu gunohni yuvaman, ya’ni meni emizgan shaxsning haqqini ado qilaman?» deb so‘rabdi.
Rasululloh alayhissalom bu savolga: «Bitta qul yoki cho‘ri ozod qilib», deb javob beribdilar.
Demak, emizgan ayollarning haqqi yuqori darajada, oliy bir maqomda bo‘lar ekan.
«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz.