Bugungi kunda yoshlarning turli mafkuraviy ta'sirlar nishoniga aylanishi va turli oqimlarga kirib qolishlarining asosiy sabablari: diniy ilmlarni o'rganish uchun munosib ustoz tanlamaslik, ishonuvchanlik, ayrim hollarda qaysarlik va shon-shuhratga tez ega bo'lishga harakat qilishlaridir. Bu omillardan esa buzg'unchi g'oyalarning tarafdorlari unumli foydalanib qolmoqdalar.
Muqaddas dinimiz shuning uchun ham farzandlarimizni ham jismoniy, ham ma'naviy ta'lim-tarbiyasiga kuchli ahamiyat berishga undaydi. Hususan, Qur'oni karimda mingdan ortiq oyatlar odob-ahloq, tarbiya va ilmga aloqadorligi insonni barkamollikka etaklaydigan mezon bo'lsa, farzand tarbiyasiga ham alohida e'tibor qaratilishi dinimizni naqadar mukammal ekanligini ko'rsatib beradi. Bu haqda Alloh taolo shunday deydi:“Ey iymon keltirganlar! O'zingizni va ahli ayolingizni yoqilg'isi odamlaru toshdan bo'lgan olovdan saqlang” (“Tahrim” surasi 6-oyat).
Inson o'zi, ahli ayoli va farzandlarini qanday qilib olovdan saqlashi mumkin? Bu saqlash avvalo o'zidan so'ng ahllaridan jaholatni ketkazib, dunyo hayotida oqibati olovga olib boradigan turli jinoyatu gunohlardan, nodonligu badxulqliklardan ta'lim va tarbiya vositasida saqlash bilan bo'lar ekan.
Shuningdek, ba'zi oilalarda farzandlarining televizor yoki telefonlardan qanday foydalanayotganiga ahamiyat qaratmaydilar. Ularning farzandlarini o'zlari emas, balki o'sha texnik jihozlar “tarbiyalamoqda”. Har bir ota bolalari tarbiyasi uchun javobgar ekanini unutmasligimiz va oxiratda bu haqda aynan ota so'ralishini yodimizdan chiqarmasligimiz kerak! Bu ishlari esa – ahlini, oyatda aytilganidek, do'zaxdan saqlash emas, balki do'zaxga ro'baro' qilishdir!
Dunyoda ilm-fan shiddat bilan rivojlanmoqda, har kuni kashfiyotlar qilinmoqda. Lekin shu kashfiyotlarning qancha qismi musulmonlar hissasiga to'g'ri kelmoqda? Afsuski, bu nisbat juda kam bo'lib, bizni ogohlikka, ilm-fan bilan yanada jiddiyroq shug'ullanishga undaydi va turtki bo'lishi kerak. Tarixda esa musulmon olimlari dunyo xalqlariga ko'plab kashfiyotlarni taqdim etganlar.
Ota-onalar farzandlarining bu kabi holatlaridan bexabarliklari yoki ko'z yumishlari aslo to'g'ri kelmaydi!
Har bir ota-ona farzandi dunyoda baxt-saodatli, ilm-ma'rifatli, obro'-e'tiborli bo'lishini xohlaydi, oxiratda esa jannatiy bo'lishi orzusida bo'ladi. Shunday ekan, har birimiz yoshlarimizni odob-axloqli, ilm-ma'rifatli qilish bilan birgalikda, Yaratganni tanitib, Payg'ambari kim, dini nima, imon kalimasini biladimi, mazhabi qaysi, mazhabida mahkam turish lozimligi, har xil buzg'unchi oqimlardan jiddiy ehtiyot bo'lish kabi zaruriy narsalarni o'rgatishimiz ham kerak. Chunki musulmonning farzandi bularni bilmasligi ota-onalarining kamchiligi hisoblanadi. Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam marhamat qiladilar:
“Kishi farzandiga odob berishi – bir so' ehson qilishidan afzaldir” (Imom Termiziy rivoyatlari). (Bir so' – taqriban 4 kilogrammdir).
Farzandlarga ilm berish borasida esa Mu'oz ibn Jabal raziyallohu anhu shunday deydilar:
“Bilmaganga ilm o'rgatish – sadaqadir”.
Farzandlarini yomon xulqli kimsalar ta'siridan himoya qilish ham – ota-onaning burchidir! Ota-ona farzandlariga yaxshi, rostgo'y do'st tanlashda yordam berishi kerak. Chunki o'spirinlik vaqti insonning fe'l-atvori va ruhiyati shakllanadigan asosiy davr hisoblanadi. Bunday paytda do'stlarning ta'siri katta bo'ladi.
Bu borada hazrati Umar o'g'illariga shunday nasihat qildilar: “Imon-e'tiqodli, aqlli va odobli kishi bilan do'stlashgin! U muhtojligingda – yordamching, qiyin kunlaringda – qo'llovching, ma'yusligingda – quvonching, xotirjamligingda – ziynating bo'ladi”.
Islom tarixiga nazar solsak, dastlab Payg'ambarimiz alayhissalom tazyiqqa uchragan musulmonlarni ikki marta Habashistonga jo'natdilar. Keyinchalik Alloh taoloning buyrug'i bilan Payg'ambarimiz alayhissalom boshchiligida sahobalar Makkadan Madinaga hijrat qilganlari ma'lumdir. Mana shu hijrat dinimizdagi ulug' hodisa sifatida qamariy yil hisobining boshlanish sanasi sifatida tanlangan.
Mazkur hijratlarda musulmonlar o'z yashab turgan erlaridan boshqa yurtlarga ko'chib ketishga jonlari, e'tiqodlari va mol-mulklariga nisbatan xatarning o'ta kuchayganligi oqibatida sodir bo'lgan. Abu Usmon Mujoshi' ibn Mas'ud rivoyat qilgan hadisi shirifda Rasululloh sallallohu alayhi va sallam aytdilar:
“Makka fathidan keyin hijrat yo'q” (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Abdulloh ibn Amr raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda aytiladi:
“Rasululloh sallallohu alayhi va sallmaning huzurlariga bir kishi kelib: “Ey Allohning Rasuli, men ota-onamni yig'lagan holda tashlab, hijrat qilish uchun sizning huzuringizga keldim”, – dedi. U Zot alayhissalom esa: “Ota-onangiz oldiga qaytib, ularni qanday yig'latgan bo'lsangiz, shunday kuldiring”, – deb javob berdilar (Imom Nasoiy rivoyatlari).
Shuningdek, ayrim kimsalar tomonidan maqsadli ravishda islom mohiyatiga zid bo'lgan turli xil asossiz axborotlar, manbasi aniq bo'lmagan diniy xabarlar yoki kishilarni vahimaga soluvchi foto va videolavhalar keng targ'ib etilmoqda. Ba'zi yoshlarning bu kabi dinimizga zid bo'lgan xabarlar, aniq manbasi ko'rsatilmagan ma'lumotlarga ishonib qolishayotgani biz – musulmonlarni tashvishlantirmoqda.
Ma'lumki, dinimizda ham naql qilingan biror xabarga ishonishdan avval uni tekshirib, aniqlab olish talab etiladi. Bu borada Qur'oni karimda shunday deyiladi:
“Ey, mo'minlar! Agar sizlarga biror fosiq kimsa xabar keltirsa, sizlar (haqiqiy ahvolni) bilmagan holingizda biror qavmga aziyat etkazib qo'yib, (keyin) qilgan ishlaringizga pushaymon bo'lmasligingiz uchun (u xabarni) aniqlab (tekshirib) ko'ringiz! (Hujurot surasi 6-oyat).
Demak, har bir olingan ma'lumotni tekshirib, asosli yoki asossiz ekanini aniqlamay turib, o'sha ma'lumotga qarab ish tutish, islom mohiyatiga ko'ra, shayton yo'liga kirish hamda yolg'onchi bo'lib qolish bilan barobar bo'ladi.
Abdulaziz BOBAMIRZAYeV
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Assalomu alaykum va rahmatullohi va barakatuhu
Bugun sizlarga 6 yoshli bir qizaloq haqida so‘zlab beraman. Qizaloqning ismi Tessi bo‘lib, u kambag‘al oilada yashardi. Uylarining birinchi qavatida dorixona joylashgan edi.
Qizaloq kunlarning birida ota-onasiga bildirmasdan shu dorixonaga bordi. Dorixonachi uzoq yil ko‘rishmagan chikagolik bir do‘sti bilan suhbat qurardi. Ular dorixonaga kirgan qizaloqni payqamay, gaplashishda davom etardilar. Oxiri Tessi stolni taqillatib, qo‘lidagi bir dollarni sotuvchining oldiga qo‘ydi-da: “Iltimos menga mo‘jiza berib yuboring” dedi.
Sotuvchi hayron bo‘lib: “Senga nima kerak qizaloq?” dedi.
Qizaloq: “Mana bir dollar, menga mo‘jiza kerak” dedi.
“Biz mo‘jiza sotmaymiz” dedi sotuvchi.
Qizaloq bu gapni eshitishi bilan yig‘lab yubordi. “Iltimos qilaman, menda yana 11 sent ham bor, menga mo‘jiza topib bering”.
Sotuvchi: “Menda sen izlayotgan narsa yo‘q. Kechirasiz, lekin men senga yordam berolmayman”, dedi.
Dorixonachining oldida turgan do‘sti tiz cho‘kib, qizaloqdan so‘radi: “Siz qanday mo‘jiza sotib olmoqchisiz?”.
“Ukam, ukam.... kasal. U yuqori qavatdagi uyimizda ahvoli og‘ir holatda yotibdi. Hozirgina shifoxonadan keldi. Lekin miyasidagi shishni davolab bo‘lmayapti. U o‘lib qoladi, ukam yashashi uchun menga mo‘jiza kerak” dedi jajji qizaloq ko‘zlari yoshga to‘lib.
Ha, qizcha mo‘jizani sotib olsa bo‘ladigan narsa deb o‘ylardi. Chunki u shifokorning ukasi og‘ir kasal ekani, buning uchun katta mablag‘ kerakligi haqida aytgan so‘zlarini eshitgandi. Shifokorning bu so‘zlaridan keyin Tessi ko‘zlari yoshga to‘lgan otasining umidsizlik bilan aytgan ushbu so‘zlarini ham eshitgandi: “Endi...endi o‘g‘limizni faqat mo‘jiza qutqara oladi”.
Shuning uchun qizaloqqa mo‘jiza juda zarur edi.
“Sizda necha pul bor?” deb so‘radi haligi chikagolik odam.
“Bir dollarim va yana o‘n bir sentim bor”, dedi Tessi.
“Qanday ham yaxshi, mening mo‘jizam uchun aynan shuncha kerak bo‘ladi” deb jilmaydi va jajji mushtiga pullarini qisib olgan qizchaning qo‘lidagi pulni olib, “Qani menga uyingni ko‘rsat-chi, ukangni ko‘rmoqchiman” dedi.
Ma’lum bo‘lishicha, bu odam taniqli neyroxirurg shifokor Karlton Armstrong ekan. U dunyodagi eng yaxshi neyroxirurglardan biri edi.
Shifokor qizaloq bilan birga uyga bordi va Tessining ukasini ko‘rib: “Men sizning farzandingizni mutlaqo bepulga davolayman”, dedi. Tessining oilasi bundan nihoyatda xursand bo‘lishdi. Mo‘jiza sodir bo‘layotganiga ishonishmasdi.
Shifokor Armstrong jarrohlik amaliyotini muvaffaqiyatli amalga oshirdi va uning bu amaliyotda qo‘llagan uslubi butun dunyo tibbiyot maktablarida o‘rgatiladigan bo‘ldi.
Tez orada Tessining ukasi butunlay sog‘lom holda uyga qaytdi. “Sizning o‘z oyoqlaringiz bilan uyimizga kelib qolishingiz bu – haqiqiy mo‘jiza. Pulimiz ham yo‘q edi. Nahotki, bepulga shunday murakkab amaliyotni qilib bergan bo‘lsangiz”, dedi qizaloqning otasi. Bu gaplarni qizaloq Tessi eshitib qolib, yugurib keldi: “Yo‘q, kechirib qo‘yasiz hech bepul emas. Men bu mo‘jiza uchun 1 dollar va 11 sent to‘laganman”, dedi. Qizaloqning ota-onasi hayratlanib: “Yo‘g‘e, bu sening ishingmi?” deyishdi. Shifokor: “Ha, hammasiga shu jajji qizaloq sababchi”, dedi.
Ushbu hikoyadan o‘zimizga qanday foydalarni olishimiz mumkin:
Avvalo, yosh bolalarning beg‘uborligi, sof tabiat ekani. Bir narsaga shak-shubhasiz ishonishlari.
Ikkinchidan, Alloh taoloning rahmati kengligi.
Uchinchidan, agar bir narsaga chin qalbdan ishonsak va unga erishish uchun astoydil harakat qilsak, albatta mo‘jiza bizdan uzoq emasligiga guvoh bo‘lamiz.
Qissada guvohi bo‘lganingizdek, qizaloqning qat’iy ishonchi sababli Alloh taolo shifokorni yubordi. Natijada, qizaloqning ukasi tuzalib ketdi, mo‘jiza sodir bo‘ldi. Buning uchun bor yo‘g‘i 1 dollaru 11 sent sarflandi.
Davron NURMUHAMMAD