Bugun HHI-asrda zamon shiddat bilan o'zgarib bormoqda ba'zi insonlar nazdida Vatanni madh etish uni sevib ardoqlash o'rniga "Vatanga muhabbat", "vatanparvarlik" kabi tushunchalar etishmasligi oqlab bo'lmas holatdir. Vaholanki bu tushunchalar etmagandek yana u haqida salbiy fikrlar mavjudligi undanda ayanchlidir.
Bu kabi tushunchalar paydo bo'lishiga sabab nima?
-Balki bugungi davrda vatan haqida etarli tushunchalarning etishmasligidir?
- Yo Halqimiz orasida hech qanday dalilga ega bo'lmagan ig'volar tarqatib, Vataniga, xalqiga, oilasiga xiyonat qilayotganlarning ta'siridandir ?
Bunday ishlarning sababi vatanparlik muhabbatini uyg'otib bera oladigan ta'sirning kamligidir balkim?
Alloh taolodan muftiy Shayx Nuriddin Holiqnazar hazratlarining "Islomda Vatan tushunchasi" kitobi bunday bo'shliqni to'ldirishini so'ragan xolda so'zimizni davom ettiramiz.
Vatan mavzusi kitoblarga sig'mas, tugammas mavzudir aslida, biz vatan tushunchasi unga muhabbat ta'rifini oz bo'lsada izohlashga urinamiz.
-Vatan nima?
- Bir jamoa insonlar uning fuqaroligini olib, hoh u erda tug'ilgan yoki tug'ilmagan bo'lsin, unga mansub bo'lib, mustaqil, jamoaviy tarzda yashaydigan joy "Vatan" deb aytiladi.
- Vatanparvarlik (vatanga muhabbat) ma'lum va mashhur tamoyil bo'lib, u insonning o'z Vataniga muhabbatini, uni asrab-avaylashga bo'lgan ishtiyoqini anglatuvchi axloqiy tushunchadir. Bir narsani xisobga olish kerakki vatanga muhabbat quruq gaplar-u og'iz ko'pirtirishlar bilan vujudga keladigan tuyg'u ham emas balki u qalbda yashab amalda namoyon boladi .
Bu borada imom G'azzoliy rohimahullohning Vatan tushunchasi haqidagi fikrlari ila so'zimni davom ettirsam.
Hujjatul islom Shayx Muhammad Gazzoliy rahmatullohi alayh bunday deganlar: "Bashariyat oz erini undagi narsalari bilan, garchi u hech kim yashamaydigan chol bolsa ham yaxshi koraveradi. Vatanni sevish yurakka singib ketgan, insonni unda bolganida xotirjam, yiroq ketganida talpinadigan, hujum qilinganida asraydigan va kamsitilganida gazablanadigan qilib qoyuvchi tuygudir"
- Alloh taolo bandalari qalbiga vatanga bo'lgan muhabbatni jo qilgan.
"Agar Biz ularga ozlaringizni oldiring yoki ozingizni diyorlaringizdan chiqaring, deb farz qilganimizda..." (Niso surasi, 66-oyat.)
Imom Faxriddin Roziy rahmatullohi alayh ozining "At-tafsir al-kabir" kitobi oyat tafsirida: "Alloh taolo Vatandan ayrilishni inson ozini ozi oldirishiga tenglashtirmoqda", degan.Alloh taolo bu bilan farazan: "Men ularga juda qiyin ikki ishni bajarishni farz qilganimda, itoat etmagan bolardilar", demoqda. Juda qiyin ikki ish: jonni oldirish va Vatandan ayrilish. Tarozining bir pallasida jonni oldirish ogirligi tursa, keyingi pallasida unga barobar Vatandan ayriliq turar ekan.
Oqil insonlar fikricha, Vatandan ayrilish juda qiyin, uning alami jonni oldirish alamiga teng keladigan ishdir. Bu esa Vatanga boglanish va unga muhabbat qoyish qalbga chuqur ornashgan ish ekanini korsatadi.
-Vatanga muhabbat nabaviy sunnatdir.
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
"Rasululloh sollallohu alayhi va sallam Makkaga qarab:
"Ey Makka! Sen qanday gozal shaharsan! Sen menga qanday suyuklisan! Agar qavmim meni sendan chiqarmaganida edi, boshqa joyda turmasdim", dedilar"(Imom Termiziy rivoyati).
Rasululloh sallolohu alayhi vassallam vatanlaridan majbur chiqqanlar risolatni etkazish uchun Madinaga bordilar.
Lekin doim o'zlari tug'ilib o'sgan Makka sari talpinar edilar. Alloh taoloning: «(Ey Muhammad!) Albatta, sizga (ushbu) Qur'onni farz qilgan Zot, shak shubhasiz, sizni qaytish joyiga (Makkaga) qaytaruvchidir» (Qosos surasi, 85oyat) oyati nozil bo'lgach, taskin topdilar.
Vatan muhabbati
-Vatan muhabbati dabdaba va hasham emas. Balki u dushmanlarga qarshi yurt himoyasida turishday vojib sanalgan, undan uzrsiz qolib bo'lmaydigan shar'iy vojib amaldir.
Ikki kishini tarix esdan chiqarmaydi: Vatan himoyachisi va Vatan xoinini. Ulamolar vatanni sevish va uni himoya qilishni shar'iy vojib deydilar.
Hulosa qiladigan bo'lsak Yurt ravnaqi va taraqqiyoti oz-ozidan bolmaydi, albatta. Uning rivoji, gullab-yashnashi bagrida yashayotgan odamlarga bog'likdir. Mamlakatning xar bir fuqarosi yurt rivoji va taraqqiyotiga ozini daxldor deb bilishi, vazifasini sidqidildan ado etishi lozim. Bu yolda bir zum tin olmaslik, koldan kelgan barcha imkoniyatlarni ishga solmoqlik darkor. Yurt rivojiga har bir soha vakili mas'ul. Fuqaroning yurti taraqqiyotiga qoshayotgan hissasi uning qilayotgan mehnatida yaqqol namoyon bo'ladi.
Hoshimov Abdulxay
"Hidoya" o'rta maxsus islom
bilim yurti talabasi
Bir savdogar boy odam oshqozon-ichak kasalligidan azob chekib, ko‘p muolaja olgan, bir necha marta jarrohlik amaliyotini ham o‘tkazgan edi. Turli xil muolajalardan so‘ng ham ahvoli o‘nglanmadi. Bir kuni bu tashvishlardan juda zerikib ketdi va mashinasiga o‘tirib boshi oqqan tomonga qarab ketdi. Yo‘l-yo‘lakay, Nil daryosi bo‘yida joylashgan kichik bir qishloqcha yonida to‘xtadi. Uzoqdan bir dehqonni ko‘rib qoldi. Dehqon esa yerga to‘shalgan tuproqda o‘tirib, bir nima yeyish bilan band edi. Boy odam mashinasidan tushib, dehqonning ovqat yeyayotganini kuzata boshladi.
Dehqon uni ko‘rib qolib: "Mehmon bo‘ling, ovqatdan yeng, choy iching!" deb chaqirdi. Boy odam o‘zining ovqat yeya olmasligini tushuntirmoqchi bo‘ldi, ammo dehqon uning bahonasiga qaramay, uni taklif qilishda davom etdi. Axiri boy odam yerga to‘shalgan joyga o‘tirdi. Uning oldiga ovqat to‘la patnis qo‘yildi. Unda butun pomidorlar, bodring, ko‘katlar, salat bargi, pishirilgan bedana tuxumlari, non va ko‘mirda qaynatilgan choy bor edi.
Boy odam dehqonni xafa qilmaslik uchun bir dona pomidorni olib og‘ziga solmoqchi bo‘ldi. Dehqon unga: "Bismilloh" deb yegin, dedi. Boy "bismilloh"ni aytib pomidorni og‘ziga soldi. Biroq zum o‘tmay qornida qattiq og‘riq paydo bo‘lib, yerga yiqildi. Dehqon qo‘rqqanidan oilasi bilan uni uyiga olib kirib, yotoqxonaga yotqizishdi. Boy odam o‘zining dori-darmonlarini olib, og‘riqni bosishga urinish bilan ovora bo‘ldi.
Shu kecha dehqon uyidagi namozxonada qoim bo‘lib, boy odam uchun Allohdan shifo so‘rab, tinmay duo qildi. Saharga yaqin, boy odam dehqonning “Allohim, echkining haqqi bilan!” deb qo‘llarini duoga ochganini ko‘rib qoldi. Hayratda qolgan boy, dehqondan so‘radi: "Bu "echkining haqqi" nima degani?".
Dehqon shunday javob berdi: "Bu Alloh bilan mening oramdagi bir sir".
Boy odam dehqondan bu sirni ochishni so‘radi va holi joniga qo‘ymaganidan keyin dehqon hikoya qila boshladi: "Yoshligimda ishchi bo‘lib ishlardim, olgan maoshimni to‘plab, uylanish uchun saqlardim. Uylanishim uchun menga 100 junayh miqdorida mablag‘ zarur edi. Bir kuni qo‘shnimning qizi ikki egizak bola tug‘ib, onasi vafot etib qoldi. Qo‘shnimning boshi qotgan, bolalarni emizadigan ona kerak. Ammo qishloqda esa, o‘zini bolasiga qo‘shib yana ikki bolani emizadigan ayol yo‘q. Bolalarning ochlikdan yig‘lashlari menga eshitilgan sari yurak-bag‘rim ezilib ketadi. Shundan keyin men to‘yim uchun yig‘ib yurgan 35 junayh pulni olib, bozorga bordim. Bolalar uchun kiyim-kechak va uy uchun kerakli buyumlar sotib oldim va qo‘shnimga sezdirmay narsalarni uning hovlisiga kiritib qo‘ydim. Qo‘shnim narsalarni ko‘rib xursand bo‘ldi, ammo yana bu bilan qo‘shnimning muammosi hal bo‘lmasligini bilar edim.
Bir kecha tushimda bir shayx kelib: "Qo‘shningning hovlisiga echki bog‘la", dedi.
Ertalab turib, qolgan pulimga yangi bolalagan echki sotib oldim. Qo‘shnimning hovlisiga olib kirib bog‘ladim. Shundan keyin qo‘shnimning uyida bolalarning chinqirab yig‘lagan ovozi tindi. Qo‘shnim esa har kuni “Echkini olib kelgan odamga Allohning rahmati bo‘lsin!” deb duo qilar edi. Men uchun bu echki Alloh bilan oramdagi bir sir bo‘lib qoldi. Har qachon shu duo bilan Allohdan so‘rasam, Alloh qabul qiladi. Bu kecha echkining haqqi bilan senga shifo so‘rab Allohga duo qildim. Inshaalloh, Alloh senga shifo beradi, dedi. Boy odam dehqonning hakoyasini eshitdiyu, ammo unga unchalik e’tibor qilmadi.
Lekin shu voqeadan keyin yana bir marta shifokorning huzuriga tahlil uchun borganida shifokorning xulosasini eshitib hayratdan qotib qoldi. Chunki unga bir necha yillardan beri og‘riq azobini berib kelayotgan oshqozon va ichaklaridagi dardidan asar ham qolmagan edi.
Boy odam bu gapni eshitgach, shoshilgancha dehqonning huzuriga bordi va uning qo‘llarini o‘pib minnatdorchilik bildirdi va unga ham shunday savobli ishlar qilishni o‘rgatishini so‘radi. Dehqon esa uni qishloq bo‘ylab olib yurib, faqir va muhtojlarning uylarini ko‘rsatdi va har bir faqirning uyini oldida bir to‘xtab, unga: "Alloh bilan savdo qil!" dedi. Boy odam: - Qanday qilib Alloh bilan savdo qilish mumkin? deb so‘radi. Shunda dehqon: "Alloh bilan savdo qilishning yo‘llari ko‘p. Eng muhimi ixlos bo‘lsin. Shunda bir og‘iz shirin so‘zing ham sadaqa hisobida bo‘ladi".
Homidjon domla ISHMATBЕKOV