Bugun HHI-asrda zamon shiddat bilan o'zgarib bormoqda ba'zi insonlar nazdida Vatanni madh etish uni sevib ardoqlash o'rniga "Vatanga muhabbat", "vatanparvarlik" kabi tushunchalar etishmasligi oqlab bo'lmas holatdir. Vaholanki bu tushunchalar etmagandek yana u haqida salbiy fikrlar mavjudligi undanda ayanchlidir.
Bu kabi tushunchalar paydo bo'lishiga sabab nima?
-Balki bugungi davrda vatan haqida etarli tushunchalarning etishmasligidir?
- Yo Halqimiz orasida hech qanday dalilga ega bo'lmagan ig'volar tarqatib, Vataniga, xalqiga, oilasiga xiyonat qilayotganlarning ta'siridandir ?
Bunday ishlarning sababi vatanparlik muhabbatini uyg'otib bera oladigan ta'sirning kamligidir balkim?
Alloh taolodan muftiy Shayx Nuriddin Holiqnazar hazratlarining "Islomda Vatan tushunchasi" kitobi bunday bo'shliqni to'ldirishini so'ragan xolda so'zimizni davom ettiramiz.
Vatan mavzusi kitoblarga sig'mas, tugammas mavzudir aslida, biz vatan tushunchasi unga muhabbat ta'rifini oz bo'lsada izohlashga urinamiz.
-Vatan nima?
- Bir jamoa insonlar uning fuqaroligini olib, hoh u erda tug'ilgan yoki tug'ilmagan bo'lsin, unga mansub bo'lib, mustaqil, jamoaviy tarzda yashaydigan joy "Vatan" deb aytiladi.
- Vatanparvarlik (vatanga muhabbat) ma'lum va mashhur tamoyil bo'lib, u insonning o'z Vataniga muhabbatini, uni asrab-avaylashga bo'lgan ishtiyoqini anglatuvchi axloqiy tushunchadir. Bir narsani xisobga olish kerakki vatanga muhabbat quruq gaplar-u og'iz ko'pirtirishlar bilan vujudga keladigan tuyg'u ham emas balki u qalbda yashab amalda namoyon boladi .
Bu borada imom G'azzoliy rohimahullohning Vatan tushunchasi haqidagi fikrlari ila so'zimni davom ettirsam.
Hujjatul islom Shayx Muhammad Gazzoliy rahmatullohi alayh bunday deganlar: "Bashariyat oz erini undagi narsalari bilan, garchi u hech kim yashamaydigan chol bolsa ham yaxshi koraveradi. Vatanni sevish yurakka singib ketgan, insonni unda bolganida xotirjam, yiroq ketganida talpinadigan, hujum qilinganida asraydigan va kamsitilganida gazablanadigan qilib qoyuvchi tuygudir"
- Alloh taolo bandalari qalbiga vatanga bo'lgan muhabbatni jo qilgan.
"Agar Biz ularga ozlaringizni oldiring yoki ozingizni diyorlaringizdan chiqaring, deb farz qilganimizda..." (Niso surasi, 66-oyat.)
Imom Faxriddin Roziy rahmatullohi alayh ozining "At-tafsir al-kabir" kitobi oyat tafsirida: "Alloh taolo Vatandan ayrilishni inson ozini ozi oldirishiga tenglashtirmoqda", degan.Alloh taolo bu bilan farazan: "Men ularga juda qiyin ikki ishni bajarishni farz qilganimda, itoat etmagan bolardilar", demoqda. Juda qiyin ikki ish: jonni oldirish va Vatandan ayrilish. Tarozining bir pallasida jonni oldirish ogirligi tursa, keyingi pallasida unga barobar Vatandan ayriliq turar ekan.
Oqil insonlar fikricha, Vatandan ayrilish juda qiyin, uning alami jonni oldirish alamiga teng keladigan ishdir. Bu esa Vatanga boglanish va unga muhabbat qoyish qalbga chuqur ornashgan ish ekanini korsatadi.
-Vatanga muhabbat nabaviy sunnatdir.
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
"Rasululloh sollallohu alayhi va sallam Makkaga qarab:
"Ey Makka! Sen qanday gozal shaharsan! Sen menga qanday suyuklisan! Agar qavmim meni sendan chiqarmaganida edi, boshqa joyda turmasdim", dedilar"(Imom Termiziy rivoyati).
Rasululloh sallolohu alayhi vassallam vatanlaridan majbur chiqqanlar risolatni etkazish uchun Madinaga bordilar.
Lekin doim o'zlari tug'ilib o'sgan Makka sari talpinar edilar. Alloh taoloning: «(Ey Muhammad!) Albatta, sizga (ushbu) Qur'onni farz qilgan Zot, shak shubhasiz, sizni qaytish joyiga (Makkaga) qaytaruvchidir» (Qosos surasi, 85oyat) oyati nozil bo'lgach, taskin topdilar.
Vatan muhabbati
-Vatan muhabbati dabdaba va hasham emas. Balki u dushmanlarga qarshi yurt himoyasida turishday vojib sanalgan, undan uzrsiz qolib bo'lmaydigan shar'iy vojib amaldir.
Ikki kishini tarix esdan chiqarmaydi: Vatan himoyachisi va Vatan xoinini. Ulamolar vatanni sevish va uni himoya qilishni shar'iy vojib deydilar.
Hulosa qiladigan bo'lsak Yurt ravnaqi va taraqqiyoti oz-ozidan bolmaydi, albatta. Uning rivoji, gullab-yashnashi bagrida yashayotgan odamlarga bog'likdir. Mamlakatning xar bir fuqarosi yurt rivoji va taraqqiyotiga ozini daxldor deb bilishi, vazifasini sidqidildan ado etishi lozim. Bu yolda bir zum tin olmaslik, koldan kelgan barcha imkoniyatlarni ishga solmoqlik darkor. Yurt rivojiga har bir soha vakili mas'ul. Fuqaroning yurti taraqqiyotiga qoshayotgan hissasi uning qilayotgan mehnatida yaqqol namoyon bo'ladi.
Hoshimov Abdulxay
"Hidoya" o'rta maxsus islom
bilim yurti talabasi
“Musulmon banda tahorat olganida tana a’zolari poklanishidan tashqari gunohlari ham kechiriladi”, deb eshitganmiz. Bunga dalil bo‘luvchi hadislar bor-mi?
Usmon ibn Affon roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim tahoratni mukammal ado etsa, gunohlari tanasidan, hatto tirnoqlari ostidan chiqib ketadi”, deganlar (Imom Muslim, Imom Nasoiy, Imom Ahmad, Imom Tabaroniy, Imom Bayhaqiy rivoyati).
Odatda, ochiq a’zolardagi kirlar yopiq turgan yoki tirnoq ostida yig‘ilgan kirlarga nisbatan oson poklanadi. Tirnoq ostidagi kirlarni tozalash uchun alohida e’tibor talab etiladi. Bu yerda banda tirnog‘i ostidagi gunohlar ham kechirilishi aytilmoqda. Bu esa tahorat sababidan Alloh va banda o‘rtasidagi kichik gunohlarning birontasi ham qolmay kechirilishiga dalolat qiladi.
Abu Umoma roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar musulmon banda tahorat qilsa, gunohlari qulog‘idan, ko‘zidan, ikki qo‘lidan, ikki oyog‘idan chiqib ketadi. Agar o‘tirsa, gunohlari kechirilgan holda o‘tiradi” (Imom Ahmad, Imom Tabaroniy “Avsat”da va Imom Bayhaqiy rivoyati).
Banda tahoratini risoladagidek bajarsa, qulog‘i, ko‘zi, qo‘li va oyog‘i sodir etgan gunohlari kechiriladi. Agar u tahorat qilib bo‘lsa, bironta ham gunohi qolmaydi.
Abdulloh Sunobihiy roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar mo‘min banda tahorat qilib, og‘zini chaysa, og‘zidan gunohlari chiqib ketadi. Agar burniga suv olib qoqsa, burnidan gunohlari chiqib ketadi. Agar yuzini yuvsa, yuzidan, hatto ikki ko‘zining chetidan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki qo‘lini yuvsa, qo‘lidan, hatto qo‘lining tirnoqlari tagidan gunohlari chiqib ketadi. Agar boshiga mas'h tortsa, boshidan, hatto ikki qulog‘idan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki oyog‘ini yuvsa, oyog‘idan, hatto oyog‘ining tirnoqlari ostidan gunohlari chiqib ketadi. So‘ngra masjidga borishi, (o‘qigan) namozi unga qo‘shimcha (savob) bo‘ladi” (Imom Nasoiy, Imom Ibn Moja, Imom Molik, Imom Ahmad, Imom Hokim rivoyati).
Ma’lumki, tahorat bilan namoz banda gunohlariga kafforat bo‘ladi. Agar tahoratni mukammal qilib, xushu bilan namoz o‘qilsa, bu namoz orqali banda ko‘p ajrlarga erishadi.