Mulla Ali Qoriy (vaf.1014)
Allomaning to'liq ismi Nuriddin Ali ibn Sulton Muhammad al-Makkiy al-Hanafiy bo'lib, “al-Qoriy” kuniyasi bilan mashhurdir.
“Al-Qoriy” nomining unga berilishiga sabab, u Qur'oni karimni turli qiroatlarda o'qish bo'yicha peshqadamlardan bo'lgan. Shuning uchun Mulla al-Qoriy nomi bilan shuxrat qozongan.
Ali al-Qoriy haqidagi ma'lumotlar olimning o'zi tomonidan yozilgan asarlar muqaddimalarida keltiriladi. Shuningdek, uning hayoti va faoliyatini yoritishda Muhammad al-Muhibbiyning “Hulosat al-asar fiy a'yon al-qarn al-hodiy ashar” va ash-Shavqoniyning “Al-badr at-tole'” asarlari ham asosiy manba bo'lib xizmat qiladi.
“Hulosat al-asar fi a'yon al-qarn al-hodiy ashar” kitobida Ali al-Qoriy o'z asrining benazr olimi, iboralarni tuzatish va tadqiq etishda mohir imom, faqih, muhaddis, usul va nahv bilimdoni, mufassir, mutakallim, mutasavvif, tarixchi va adabiyotshunos olim, Sunnati nabaviya borasida etuk mutaxassis bo'lgani bayon etilgan.
Mulla Ali al-Qoriy ko'p sohalar bilimdoni hisoblanib, juda ko'p asarlar yozgan. Manbalarda keltirilishicha, ularning soni 125 tani tashkil etadi va ular bir necha jildlik iborat yirik kitoblar va ko'plab sahifalarni o'z ichiga oluvchi risolalardan iborat.
Olimning kitob yozishdagi o'ziga xos uslubi shundaki, u barcha asarlardagi boblarni qimmatli ma'lumotlar va bahslar bilan boyitgan. O'quvchi uchun tushunarli, boshqalarda uchramaydigan yo'nalish bilan yozilgan bo'lib, mavhum iboralarsiz va nodir tadqiqot tarzida amalga oshirilgan.
Bundan tashqari, Mulla Ali al-Qoriy mohir xattot ham bo'lgan. Ash-Shavkoniy “Al-badr at-tole'” asarida yozishicha, Ali al-Qoriy o'ninchi hijriy asrning mujaddidi va mujtahiddir.
Mashhur faqih Husayn ibn Muhammad Said Abdulg'ani al-Makkiy al-Hanafiy “Irshod as-soriy ila manosik al-Mulla Ali al-Qoriy” asrida bunday yozadi: “O'z zamonasining buyuk allomasi, mashhur olim, aqliy va naqliy bilimlarni o'zida mujassamlashtirgan, Qur'on va hadis ilmi bo'yicha bildirilgan fikrlarni asosli tarzda sharhlovchi – tadqiqotchidir”.
Shayx Muhammad Zohid Kavsariy “Iroq ahlining faqihlari va ularning so'zlari” nomli risolasida: “Imom Abu Hanifaning izdoshlaridan Mulla Ali al-Koriy hofiz, benazir muhaddis olim edi”, deb yozadi.
Zamondoshlari uni “Haqiqatlar sultoni, nodir fiqhiy masalalar bilimdoni, faqih, mufassir, qoriyu mutakallim, muhaddis hamda balog'at va fasohat, nahv ilmlarining muallimi” deb tan olishgan.
Allomaning ba'zi asarlari necha asrlardan beri o'quv yurtlarida muhim darslik va qo'llanma bo'lib kelmoqda. Olimning “Anvarul Qur'on fiy asrorul Furqon” (“Furqon sirlarida Kur'on nurlari”), “An-nasixu val-mansuxu minal hadis” (“Hadislarning nasx va mansuxlari”), “Adillatu mu'taqadi Abi Hanifa fi abavayi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam” (“Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ota-onalariga doir aqidada Abu Hanifaning dalili”), “Al-asmarul janiyyatu fiy asmail hanafiya” (“Hanafiy olimlarning ismlari haqida yig'ilgan mevalar”), “Al-ahadisul qudsiyatu arba'iniya” (“Kirq qudsiy hadis”), “Al-adab fiy rajab” (“Rajab oyi odoblari”) va “Manaqibu al-Imomi A'zam va ashobihi” (“Imomi A'zam va ashoblarining manoqiblari”) kabi kitoblari mashhur.
Alloma Hanafiy mazhabining fiqhiy masalalariga doir qator risolalar ham yozgan. “Risalatu fiy himayati mazhabil Imomi Abi Hanifa” (“Imom Abu Hanifa mazhabini himoya qilish to'g'risida risola”), “Risalatu fir raddi ala min zammi mazhabil Imomi Abi Hanifa” (“Imom Abu Hanifa mazhabini yomonlovchilarga raddiya risolasi”) shular jumlasidan.
Alloma o'ndan ortiq kitobga sharh yozgan. “Sharhi Sahihi Muslim” (“Sahihi Muslim”ning sharhi), “Sharhu Aynil ilmi va zaynil hilmi” (“Hilmning ziynati va ilmning bulog'i” kitobiga sharh), “Sharh al-Fiqh al-akbar” (“Fiqhul akbar”ning sharhi), “Sharhu Musnad al-Imomi Abi Hanifa” (Imom Abu Hanifaning “Musnad”iga sharh), “Sharhu al-Hidoya lil Marg'inoniy” (Marg'inoniyning “Hidoya”siga sharh), “Sharhu al-Viqoya fi masailil Hidoya” (“Hidoya” masalalaridagi “Viqoya”ga sharh) va “Mirqotil mafotih sharhi Mishkatil Masobih” («“Mishkatul Masobih”ni sharhlashda ochilgan nozik o'rinlar») kabi sharhlari butun Islom olamida e'tiborlidir.
Hanafiy mazhabining etuk allomasi Mulla Ali al-Qoriy Imom Abu Hanifa, Sufyon Savriy va Fuzayl ibn Iyozning yo'lidan borib, hayotda duch kelgan masalalarga asosli javoblar bergan. Alloma 1014 hijriy (1636 milodiy) sananing shavvol oyida Makkai Mukarrama shahrida hayotdan ko'z yumdi va shu shahardagi mashhur “al-Muallot” qabristoniga dafn etildi.
Muftiy Ibrohim Desai rahimahullohning "Hadis ilmiga kirish" kitobidan olindi.
Odamlardan biri Zunnundan “Kimni do‘st tutay?” – deb so‘radi. U: “Kasal bo‘lsang shifo beradigan, gunohga qo‘l ursang uni kechirib yuboradigan, so‘rasang beradigan va uning yordamiga muhtoj bo‘lsang senga yordam beradigan Zotni do‘st tut!” – dedi.
Alloh taolodan o‘zga do‘st bormi?! Sajdaga borgan paytingiz ishlaringizni maxfiy tarzda Robbingizga ayting. Zero, U Zot maxfiy narsalardan ham xabardordir. Atrofdagilardan uni maxfiy tuting, chunki muhabbat oshkor aytilmaydi. Muhabbatingizni kechalari tahajjudlarda, sahar vaqtlari namozlaringizda izhor eting.
Ayrim odamlar dinni “Buni qil!”, “Buni qilma!” kabi buyruqlar va taqiqlardan yoki halol va harom tushunchalarining jamlanmasi deb bilishadi va barisining ustida Alloh va Rasuliga bo‘lgan muhabbat turishini unutib qo‘yishadi. Ishning boshi – muhabbatdir. Muhabbat yo‘qolsa, toatu ibodatlarning bari kishini dindor musulmonga aylantira olmaydi.
Agar siz Allohga muhabbat da’vosida bo‘lsangiz, bu muhabbatingizni hayotingiz davomida ko‘rsating. Gap-so‘zingiz, yurish-turishingiz va amallaringizda ham Allohga bo‘lgan muhabbatingiz aks etib tursin.
Rivoyat qilinishicha, bir kishi safarda sohibjamol ayolga yo‘liqib qolibdi. Va unga qarata: “Sen meni butunlay o‘zingga rom etding. Mening butun xayolim sen bilan band”, debdi. Ayol ham: “Agar aytganingiz rost bo‘lsa, borim sizga fido bo‘lsin. Ammo mening bir ofatijon singlim bor. Mendan anchayin chiroyli. U ortingizda turibdi. Agar istasangiz ikkimizdan birimizni tanlashingiz mumkin”, debdi. Kishi darhol ortiga o‘girilibdi. Shunda ayol uning yuziga bir tarsaki tushiribdi va: “Qorangni ko‘rmay! Firibgar, aldoqchi! Meni sevaman deb, boshqasiga ko‘z olaytirasanmi?! Mening oldimga yalinib kelib, oshiqligingni aytding. Seni sinovdan o‘tkazgandim. Uchiga chiqqan yolg‘onchi ekansan!” – debdi. Shunda u ko‘zlariga yosh olib, o‘ziga-o‘zi shunday debdi: “Bir yaratiqning muhabbatini da’vo qilib, undan yuz o‘girganim uchun yuzimga tarsaki tushdi... Necha martalab Yaratgan Zotga oshiqlik da’vosini qilib, undan yuz burdim. Undan boshqasi bilan ovorayu sarson bo‘ldim. Qalbimga urilgan shapaloqni payqamay qolibman... Nahotki, men qalbi qoplanib qoladigan darajaga yetgan bo‘lsam-a?!” degan ekan. Zero, Alloh taolo aytadi: «Yo‘q (unday emas)! Balki, ularning dillarini o‘zlarining qilmishlari (gunohlari) qoplab olgandir»[1].
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Mutoffifun surasi, 14-oyat.