Bir kishi Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning oldiga kelib, rizqining torligidan shikoyat qildi.
Ali roziyallohu anhu:
– Ehtimol sen to'mtoq qalam bilan yozarsan? – dedi. U:
– Yo'q, – dedi. Hazrat Ali:
– Ehtimol siniq taroq bilan soch tararsan? – dedi. Haligi kishi:
– Yo'q, – dedi. Hazrat Ali:
– Ehtimol o'zingdan yoshi katta odamning oldiga tushib yurarsan? – dedi. U:
– Yo'q, – dedi. Ali karramallohu vajhahu: .
– Ehtimol bomdod namozidan keyin kun chiqmasdan uxlarsan? – dedi. U:
– Yo'q, – dedi. Hazrat Ali:
– Ehtimol ota-onangning haqqiga duo qilmay qo'ygandirsan? – dedi. U:
– Ha, – dedi. Shunda Ali roziyallohu anhu:
– Ularni eslab turgin. Men Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdan eshitganman. U zot: “Ota-onaga duo qilishni tark etish rizqni kesadi”, deganlar, – dedi.
Har namozdan keyin ikki daqiqangizni ota-onangizga duo qilishdan qizg'anmang.
Homidjon qori IShMATBYeKOV
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: "Jannatga kirdim va uning eshigida sadaqa o‘n (barobar savob), qarz esa o‘n sakkiz (barobar savob) bilan (mukofotlanadi) degan yozuvni ko‘rdim. Shunda "Ey Jabroil, qanday qilib sadaqa o‘n, qarz o‘n sakkiz barobar bo‘ladi?" dedim. Jabroil alayhissalom: "Chunki sadaqa boyning ham, faqirning ham qo‘liga tushaveradi. Qarz esa, faqat muhtojning qo‘liga tushadi", dedi.