Bilingki, din ikki qismdan iborat: birinchisi, gunoh ishlarni tark qilish, ikkinchisi toatlarni bajarish. Toatlarni bajarishga ko'pchilikni qudrati etadi, ammo gunoh ishlardan qaytish ancha mushkul vazifa bo'lib, bu kishidan o'ta qat'iy iroda va jiddu jahd ko'rsatishni talab qiladi. Shu boisdan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Muhojir yomonliklarni tark etgan kishi, mujohid esa o'zining havoi nafsi bilan kurashgan kishidir,” deb marhamat qilganlar.
Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam Hajjatul vado'da: “Mo'min kishi haqida sizlarga xabar berayinmi, dedilar. Insonlar o'zlarining mollari va jonlari undan omonda bo'lgan odam mo'mindir. Insonlar uning tilidan va qo'lidan salomat bo'lgan kishi musulmondir, mujohid o'z nafsiga qarshi Allohning toatida kurashgan, muhojir esa – xato va gunohlarni tark qilgan kishidir”, degan edilar. Bu haqda Ibn Moja o'zining “Fitnalar kitobi”da va boshqa lafz bilan Imom Termiziy “Jihod fazilatlari” kitobida rivoyat qilishgan.
Bilginki, sen Alloh taologa faqat tana a'zolaring vositasida ma'siyat qilasan, vaholanki, ular Alloh tomonidan senga berilgan ne'mat va huzuringdagi omonatdir. Ularni gunoh ishlarda ishlatishing o'sha berilgan ne'matlarga nisbatan kufroni ne'matning eng kattasi bo'ladi va senga topshirilgan omonatga xiyonat qilishda tug'yonga ketishning eng cho'qqisi bo'ladi.
Sening a'zolaring sening qo'l ostindagi ra'iyat hisoblanadilar. Ularni qanday boshqarishga bir nazar sol! “Har biringiz mutasaddisiz, har biringiz qo'l ostingizdagilar uchun mas'ulsiz.” (Hadis). Yana bilginki, har bir a'zoing Qiyomat kuni senga qarshi tilga kirib xaloyiq boshida seni fosh qilib guvohlik beradi. Alloh taolo Qur'oni karimning Nur surasi 24-oyatida: “U kunda – Qiyomatda qilib o'tgan (bo'htonlari) sababli ularning tillari ham, qo'l va oyoqlari ham o'zlarining ziyonlariga guvohlik berur” va Yosin surasining 65-oyatida: “Bu kun Biz ularning og'izlarini muhrlab qo'yurmiz. Va Bizga ularning qilib o'tgan ishlari haqida ularning qo'llari so'zlar va oyoqlari guvohlik berur,” deb marhamat qiladi.
Shunday ekan, biz ojiz bandalar, butun tana a'zolarimizni gunohu ma'siyatlardan asramog'imiz lozim.
davomi bor...
Abu Homid G'azzoliyning "Bidoyatul hidaya" asari.
Tarjimon R.Oxunjonov
“Ey insonlar! Allohga va Uning Payg‘ambari Muhammad alayhissalomga iymon keltiringlar hamda U Zot Sizlarni xalifa qilib qo‘ygan narsalardan, ya’ni vaqtincha qo‘llaringizda turgan, erta bir kun sizlar istasangiz-istamasangiz o‘zgalarni qo‘llariga o‘tib ketadigan Alloh bergan mol-davlatdan infoq-ehson qilinglar! Bas, sizlardan iymon keltirgan va infoq-ehson qilgan zotlar uchun katta ajr-mukofot bordir!” (Hadid surasi, 7-oyat).
Xalifa deb tarjima qilingan so‘z Qur’onda “mustaxlafiyna” deb keladi. Bu so‘z lug‘atda o‘zini o‘rniga biror kishini o‘rinbosar qilmoq ma’nosida – egasini o‘rniga bir ishni bajaradigan kishiga ishlatiladi. Masalan: Mol-mulk, siz unda mustaxlafsiz, ya’ni u sizni qo‘lingizda omonat, haqiqiy egasi siz emassiz, omonatdor qo‘lsiz xolos! Uni sizga Alloh ko‘rsatgan o‘ringa ishlatishingiz uchungina berilgan!
Bir to‘da tuyasi bor a’robiydan so‘rashdi, bu tuyalar kimniki? A’robiy go‘zal javob berdi: Mening qo‘limda turgan, Allohning mulki! Meni qo‘limda turgan, Allohning mulki! Ya’ni, bu Allohniki! Men uni tasarruf qilishga mas’ulman xolos.
“Mustaxlaf” so‘zini yana ham kengroq tushunsak, mol-mulkda siz mustaxlafsiz. Sihat-salomatlik! Siz unda mustaxlafsiz! Uni o‘zini o‘rnida ishlatishingiz lozim bo‘ladi. Jamiyatda har bir kishini o‘z vazifasi, o‘rni bor. Sizni ham o‘z o‘rningiz, vazifangiz bor. Nochorga yordam berish, kuchsizni himoya qilish ham jamiyat a’zolarini vazifalaridan biri hisoblanadi. Alloh sizga ilm bergan. Siz unda mustaxlafsiz! O‘zini o‘rnida ishlatishga, yaxshi-yomonni eslatishga, halol-haromni bildirishga mas’ulsiz! Allohni oldida javobgarsiz!
Alloh aytadi: “Men yerda Odamni xalifa qilmoqchiman” (Baqara surasi, 30-oyat).
Inson-Alloh uni qo‘liga mol-mulk berib, uni omonatdor qo‘l qilgan Allohni yerdagi xalifasi. Mol-mulk bizniki emas. Aslida bizniki bo‘lmagan narsa qandoq qilib bizniki bo‘lsin. Ya’ni, meni qo‘limdagi mulk meniki emas, uni qo‘lidagi mulk uniki emas, sizni qo‘lingizdagi mulk ham sizniki emas. Biz uni haqiqiy egasi emasmiz. Biz tanovul qilsak tugatamiz, kiysak eskirtamiz va ammo, sadaqa qilganimiznigina o‘zimizga olib qolamiz!
Bir odam Payg‘ambarimiz alayhissalomga bir qo‘yni hammasini tarqatdim faqatgina qo‘li qoldi xolos dedi. Shunda Rasululloh alayhissalom: Yo‘q unday emas, qo‘lidan boshqa hammasini olib qolibsan, dedilar. Ya’ni, sadaqa qilganing oxiratga zaxira bo‘lib o‘zingda qoladi. Olib qolganing tugab tamom bo‘ladi.
Ey birodarim! "Mustaxlaf" so‘zi juda keng ma’noda tushuniladi. Masalan seni moshinang bor, sen unda mustaxlafsan.
Haqiqatda yordamga muhtojlarni hojatlariga uni ishlatsang uni haqqini ado etgan bo‘lasan. Gunoh, ko‘ngilxushi uchun yoki shunchaki aylanib kelish uchun emas, haqiqatda shunga ehtiyoji bor, chorasiz turgan odamga yordam berishga mas’ulsan! Inson unga berilgan har bir nasibada, iqtidorda, ilmda, hunarda, shijoatda, kuch-quvvatda, g‘ayratda barcha barchasida mustaxlafdir. Mol-mulk ne’mat hisoblanmaydi. Uni qay o‘ringa ishlatilishiga qarab turadi.
Agar Alloh rozi bo‘ladigan-toatga, muhtoj-u nochorlarga xayr-saxovatga, o‘zi mas’ul bo‘lganlarni nafaqalariga ishlatilsagina ne’mat hisoblanadi. Unday bo‘lmasa-gunohu ma’siyatga, kayfu-safoga, foydasiz o‘rinlarga ishlatilsa-balo bo‘ladi, ofat bo‘ladi!
Muhammad Rotib Nobulusiy suhbatlaridan
“Qur’on ilmlari” kafedrasi o‘qituvchisi Adham YUSUPOV tarjimasi.