Sayt test holatida ishlamoqda!
21 Yanvar, 2025   |   21 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:21
Quyosh
07:43
Peshin
12:39
Asr
15:44
Shom
17:29
Xufton
18:46
Bismillah
21 Yanvar, 2025, 21 Rajab, 1446

Hizbut-tahrirning xayoliy “xalifaligi” – Islomga hiyonatdir!

29.12.2023   780   6 min.
Hizbut-tahrirning xayoliy “xalifaligi” – Islomga hiyonatdir!

Zamonamiz xavorijlari bo'lmish hizbut-tahrir a'zolari go'yo: “Alloh taolo inson-u jinlarni faqat xalifalikni tiklash uchun yaratgan!”, “Alloh taolo xilofat qilmaganni kechirmaydi. Undan boshqa barcha gunohlarni xohlasa, kechiradi”, deb o'z a'zolarining miyalarini zaharlab, butun olamga safsata sotib keladilar. O'zlarining istagan xalifaliklarini tiklash yo'lida esa har qanday razilliklardan, har qanday gunoh-ma'siyatlardan, shariat hukmidan tashqari ishlarni qilishdan, qonxo'rlik va qotilliklardan, terror va vayronkorliklardan ham toyishmaydi.

HH asrning saksoninchi yillariga kelib, hizbut-tahrir tashkiloti o'zlarining oldiga qo'ygan maqsadlariga eta olmayotganlari sababli, odamlarni o'n yil ichida, ellik yilda xalifalikni tiklaymiz, degan orzulari amalga oshmayotgani sababli shialar bilan hamkorlik qilishga o'tadi. Aniqrog'i, hizb a'zolaridan bir guruhi shialar rahnamosi al-Humayniy oldiga borib, unga bay'at qilishni, uni ba'zi bir shartlarini qabul qilsa, “Musulmonlar xalifasi” deb e'lon qilishni va'da berishadi. Al-Humayniyga xalifalikni taklif qilib, maktub yo'llaydilar. Bir necha maktublariga qoniqarli javob ololmaganlari sababli “Eroniy dasturning tanqidi” nomi bilan raddiya e'lon qiladilar. Buni hizbut-tahrirning asosiy majallasi “al-Va'y”ning 1989/8/4 18-sonida bilish mumkin. Bu yillarda chiqqan “al-Va'y”ning bir qancha sonlarida al-Humayniyning “Islomiy hukumat” nomli asarini maqtalganini ko'rish mumkin. Holbuki, mazkur asarning 52-sahifasida: “Imomlar (xalifalar) muqarrab farishtalardan ham, mursal payg'ambarlardan ham afzal!”, deyilgan.

Islomning taniqli ulamosi Ibn Hajar al-Haytamiy rahimahulloh “al-E'lom bi-qavote' al-islom” asarida imomlarni payg'ambarlardan afzal, deyishning kufr ekanligini qayd qilganlar. Hizb esa ushbu kufr va shirk gapga e'tibor qilmaydi. Uning butun fikr-zikri har qanday yo'l bilan bo'lsa-da davlat tuzumlarini ag'darib, o'zlarining xayoliy davlatlarini tuzishdir. Ahli sunnat va jamoatdan tashqaridagiligi aniq bo'lgan, sahobalarni so'kishlari bilan tanilgan shialarning rahnamosini hizbut-tahrir a'zolari o'zlarining xalifasi qilib olishga qasd qilgan edilar.

Hazrati Umar roziyallohu anhu jihodga yuzlangan lashkarni gunoh ishlarni qilishdan, nohaq tinch aholini o'ldirishdan qattiq qaytarganlar. Jumladan, u zot o'z lashkarboshisiga yozgan maktublarida: “Senga va lashkardagi odamlarga hamma vaqt Alloh taolodan qo'rqishni tavsiya qilaman. Chunki, taqvo dushmanga nisbatan eng afzal quroldir. Senga va sen bilan birga bo'lganlarga buyuraman: ko'p gunoh qilishdan saqlaning. Zotan, askarning gunohi dushmandan ko'ra qo'rqinchliroqdir!”, degan edilar.

Hizbut-tahrirning g'oyasi faqat xalifalikni qo'lga kiritish, er yuzini o'zlarining mulki va davlati qilib olish ekan, Alloh taoloning bir hukmini unutib qo'yadilar. Alloh taolo erni o'zi istagan odamga mulk qilib beradi. Oqibat esa taqvodorlarnikidir. Alloh subhonahu va taolo: “Yer Allohnikidir! Uni (O'zi) xohlagan bandalariga meros qilib berur. Oqibat (yaxshiliklari) esa taqvodorlarga (tegishli)dir!”, degan (A'rof surasi, 128-oyat).

Hizb esa xalifalikni tiklash yo'lida Allohning bu hukmidan ham, shariat aqidalaridan ham ko'z yumadi.

Hizbning shialarni o'zlarining xalifasi, deb ko'rishdan ham tap tortmaganini aytgandik. Vaholonki, ular kofirdan ham yordam so'rab, uni xalifa qilib ko'tarishdan ham toyishmaydi.

Hozirgi kunda hizbut-tahrirning bosh qarorgohi Angliyada – Londonda ekanidan ham buni bilish mumkin. Vaholanki, hizbut-tahrir deyarli barcha arab davlatlarida, jumladan, Saudiya Arabistonida ekstremistik tashkilot deb topilib, faoliyati ta'qiqlangan. Shuningdek, u Pokiston, Rossiya, Qozog'iston, O'zbekiston, Tojikiston va boshqa ko'plab davlatlarda ham ta'qiqlangan.

Eng qizig'i, xizbut-tahrir uchun Germaniyadan tashqari butun Yevropada bunday ta'qiq yo'q. Yuqorida aytilganidek, hizbut-tahrirning asosiy markaziy qarorgohi Londonda ekanligi, Ato Abu Rashta ismli hizbning «xalifasi» Yevropada (Gollandiya yoki Daniyada) qo'nim topganligi ham ko'p narsani anglatadi.

Hizbdagilar, ularning rahnamolari muqim yashaydigan kofir davlatlar hech qachon haqiqiy xalifalik tiklanishiga yordam bermasligini nahot bilmasalar?! Kofir kishi dinga dushman sifatida hech qachon haqqoniy xalifalik o'rnatilishiga aslo yordam bermasligi kundek ravshan-ku!

Hizbut-tahrirning muassisi Nabahoniy esa “Islomiy shaxsiyat” kitobining 2-jildi 154-sahifasida bunday yozib qoldirgan: “Yolg'iz o'zlari bo'lsalar, kofirlardan yordam so'rash joiz bo'ladi. Shu shart bilanki, ular ham islomiy bayroq ostida bo'lishlari kerak. Nazarlari dushmanlik bo'lsa-da, zimmiy (islom yurtida yashayotgan g'ayridin) bo'lishi yoki zimmiy bo'lmasligi (o'zlarining kofir yurtida yashayotgan bo'lishi)ning farqi yo'q. Ularning islomiy davlatning aholisi bo'lishining ham, bo'lmasligining ham farqi yo'q”.

Hizbut-tahrir 1970/6/5 sonli savol-javob byulletenida islomiy parlament a'zolari kofir bo'lishini ham, hatto parlament raisining ham, islomiy davlatdagi islom lashkarining qo'mondoni ham kofir bo'lishini joiz deydi. Hizbut-tahrir chiqargan “ad-Davsa”ning 62-betida: “Jihod qanday e'tiqod va dinda bo'lishidan qat'iy nazar har qanday hokimning bayrog'i ostida vojibdir!”, deyiladi.

Ular jihodni xoh islomiy va xoh kufriy hukm bilan amalga oshirishni yoqlaydilar. Hatto, ularning fikricha, kofir davlatga xizmat qilib bo'lsa ham, musulmon davlati kofir davlatiga jizya – soliq to'lab tursa ham mayli. Hizbchilarning “Islomiy olamga alangali nido!” kitobining 109-sahifasida xuddi ushbu ma'nolarni o'qish mumkin. Demak, hizbning g'oyasiga ko'ra xalifalik e'lon qilingan o'zlarining davlati kofirlarga qaram va mustamlaka bo'lishi mumkin ekan. U holda, ularning butun dunyoni islomobod qilish to'g'risidagi balandparvoz g'oyalari qayerda qoladi?!

Demak, yuqoridagi ma'lumotlardan ma'lum bo'ladiki, hizbut-tahrir o'zlarining xalifalik g'oyalarini yoyishda umummusulmonlar ommasini aldab keladilar. Aslida musulmon yurtlarining musulmon davlat rahbarlari va hukumatini kofirga chiqarish bilan birga o'zlari haqiqiy kofirlardan panoh oladilar. O'zlarining bo'lajak xalifalarini kofir bo'lishiga ham rozi bo'laveradilar. O'zlarining tuzgan xalifalik davlatining haqiqiy kofirlarga xizmatchi, soliq to'lovchi, qaram, aniqrog'i, mustamlaka bo'lishiga ham rozidirlar.

Biz esa ozod yurt va obod vatanimizni aslo haqiqiy kofirlar davlatiga qaram bo'lishiga ham, mustamlaka bo'lishiga ham aslo rozi bo'la olmaymiz! Shu jihatdan olib qaraganimizda, hizbut-tahrir g'oyalarini shariatga to'g'ri kelmaydigan, noislomiy, xiyonatkor bir g'oya ekanini ayta olamiz.

 

Manba

MAQOLA
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Ilmning ustoz bilan olinishiga 33 dalil

21.01.2025   373   12 min.
Ilmning ustoz bilan olinishiga 33 dalil

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Bilim har bir inson uchun birdek zarurdir. Biroq u to‘g‘ri va tartibli olinmasa, ko‘zlangan natijaga erishib bo‘lmaydi. Keyingi vaqtda har kim o‘ziga kerakli ma’lumotlarni internet va ijtimoiy tarmoqlardan olgan holda o‘zi bilganicha ilm o‘rganish, tasdiqlanmagan xulosalarga rioya qilish holatlari ko‘payib ketdi. Bu illatlar esa o‘z navbatida haqiqiy bilimlar qadr-qiymatiga putur yetkazib qo‘ymoqda. Quyida ilmni ustozdan olish haqiqatiga oid ba’zi dalillarni keltirib o‘tdik.

Qur’oniy dalillar

1. Alloh taolo Qur’oni Karimda bilmaydiganlarga biladiganlardan so‘rashni buyurdi: «Agar bilmaydigan bo‘lsangiz, zikr ahllaridan so‘ranglar» (Anbiyo surasi, 7-oyat).

2. Qur’oni Karim Alloh taolo tomonidan ummatning hidoyati va ilmi uchun nozil qilingan. Ammo Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tushuntirishlarisiz Qur’on ma’nolarini to‘liq va bexato anglab bo‘lmas edi. Alloh taolo Qur’oni Karimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga bunday marhamat qiladi: «(Biz payg‘ambarlarni) hujjatlar va kitoblar bilan (yuborganmiz). Sizga esa odamlarga nozil qilingan (ma’lumotlar)ni bayon (tafsir) qilib berishingiz uchun va tafakkur qilsinlar, deb bu zikrni (Qur’onni) nozil qildik» (Nahl surasi, 44-oyat).

Hadisiy dalillar

3. Muoviya roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Alloh kimga yaxshilikni iroda qilsa, uni dinda faqih qilib qo‘yadi. Albatta, men taqsimlovchiman, xolos, Alloh beradi. Albatta, bu ummat Allohning ishi (qiyomat) kelguncha Allohning amrida qoim bo‘ladi. Ularga xilof qilganlar zarar yetkaza olmaydi», dedilar (Buxoriy, Muslim, Abu Dovud va Termiziy rivoyati).

«Sahihu Buxoriy»ga sharh yozgan mashhur muhaddis Hofiz ibn Hajar Asqaloniy rahimahulloh mazkur hadisni bunday izohlaydi: «Demak, ishonchli ilm faqat payg‘ambarlar (anbiyo) va ularning vorislaridan (ulamolardan) olingan ilmdir». Alloma Ayniy rahimahulloh ham ushbu hadisni shunday sharhlagan.

4. Alloma Shotibiy rahimahulloh bu fikrga urg‘u berib yozadi: «Buning dalili yana bir hadisdir: «Abdulloh ibn Amr ibn Os roziyallohu anhumo aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning: «Albatta, Alloh taolo bandalaridan ilmni birdaniga sug‘urib olmaydi. Balki ilmni ulamolarning jonini olish bilan tortib oladi. Nihoyat, birorta olim qolmagach, odamlar johillarni boshliq qilib olishadi. Keyin ular so‘ralganlarida, johillarga xos ravishda fatvo berishadi. Natijada ular adashadilar va adashtiradilar», deganlarini eshitdim» (Buxoriy rivoyati).

Yana bunday yozadi: «Shunday ekan, ilm kaliti – uning ko‘tarib yuruvchilari ekaniga shubha yo‘q» («Adab al-ixtilaf», 174-bet).

5. Hofiz Ibn Hajar rahimahulloh ushbu hadisning sharhida Imom Ahmadning «Musnadi»dan bir parcha keltiradi, unda bunday deyiladi: «Albatta, ilm ahlining tark etishi – aynan ilmning ketishidir» («Fathul-boriy»).

Payg‘ambarlar alayhimussalomdan misolar

6. Aytilishicha, Dovud alayhissalom payg‘ambar bo‘lgunlariga qadar Luqmon Hakimdan ko‘p ilmlar o‘rganganlar («Tafsir al-Qurtubiy»).

7. Luqmon Hakim o‘g‘liga bunday nasihat bergan: «O‘g‘lim, olimlarga yaqin va doimo ular bilan birga bo‘l. Albatta, Alloh taolo yerni yomg‘ir bilan tiriltirganidek, qalblarni hikmat bilan tiriltiradi» («Jomi’u bayonil ilm»; «Ma’olim irshodiya», 164-bet).

8. Muso alayhissalomning Hizr alayhissalomdan ilm olganlari ma’lum.

9. Yusha’ ibn Nun alayhissalom payg‘ambarlik kelishidan oldin uzoq vaqt Muso alayhissalomning yordamchisi vazifasini bajarganlar, ularning xizmatida bo‘lganlar.

Salafi solihlarning so‘zlari

10. Shuningdek, tobeinlar davrida kim biror ilmi borligini da’vo qilsa, undan bu ilmni kimdan olgani so‘ralgan (Muslimning «Sahih» asari kirish qismi).

11. Mashhur muhaddis Xatib Bag‘dodiy rahimahulloh «Taqyidul ilm» asarida bunday yozadi: «Ko‘plab olimlar vafot etishlaridan oldin o‘zlarining ayrim kitoblarini yo‘q qilishdi va boshqalarga ham shunday qilishni buyurishdi. Ular bu kitoblar hukmlarni tushunmaydigan va kitobdan faqat tashqi ma’nolarni oladigan johillar qo‘liga tushib qolishidan qo‘rqib shunday qildilar».

Keyin bu ishni Imom Obid Salmoniy, Imom Sho‘ba ibn Hajjoj, Imom Abu Qiloba va Imom Iso ibn Yunus rahimahulloh kabilar qilganini aytib o‘tdi (61–62 betlar).

12. Imom Abu Hanifa rahimahullohga masjidda ilm majlisida o‘tirib, fiqhiy masalalar haqida bahslashayotgan bir guruh odamlar haqida xabar berilganida, u kishi: «Ularning ustozi bormi?» degan savollariga «yo‘q» degan javob bo‘lganda: «Bu odamlar hech qachon fiqhni egallamaydilar» deganlar (Shayx Muhammad Avvoma. «Adab al-ixtilaf», 164-bet va «Ma’olim irshodiya», 163-bet; «Al-Faqih val Mutafaqqih», 2-jild, 83-bet).

13. Bir kuni Imom Molik rahimahullohdan «Kishi ilm olishda olimlar bilan suhbatlashmasdan, faqat kitob o‘qib qanoatlansa ilm oladi-mi?» deb so‘rashdi. Imom Molik rad javob berdi va bunday dedi: «Ilm faqat uni yod olgan, olimlarga hamroh bo‘lgan, o‘z ilmiga amal qilgan va to‘g‘riso‘z halol kishidangina olinadi» («Adab al-ixtilaf», 165-bet; «Ma’olim Irshodiya», 163-bet).

14. Ibn Rushd rahimahulloh yozadi: «Qadim zamonlarda bilim odamlarning qalbida bo‘lgan. Keyin u kitoblarga o‘tkazildi, ammo kalitlar hali hamon odamlarning qalbida qolmoqda. Shu sababli, talaba, albatta, unga munozaralar va tushunish yo‘llarini ochadigan murabbiyga muhtoj» («Adab al-ixtilof», 174-bet; «Ma’olim irshodiya», 174-bet).

15. Xatib Bag‘dodiy rahimahulloh yozadi: «Har bir talabaning qiyin savollarga javob olish uchun murojaat qilishi mumkin bo‘lgan ustozi bo‘lishi kerak» («Al-Faqih val-mutafakkih», 2-jild, 83-bet; «An-Nasiha yoki Ahlil-Hadis», 259-bet).

16. Imom Shotibiy rahimahulloh aytadilar: «Agar o‘quvchiga ilm sirlarini ochib (tushuntirib) beradigan olim bo‘lmasa, kitoblarning o‘zi hech qanday foyda keltirmaydi. Bu hammaga ma’lum haqiqat» («Adab al-ixtilaf», 178-bet).

Salafi solihlarning tutgan yo‘li

17. Imom Molik rahimahulloh aytadilar: «Ba’zi shogirdlar o‘ttiz yil davomida o‘qituvchilarining darslarida qatnashgan» («Adab al-ixtilaf», 171-bet).

18. Shunchaki bir necha darslarga qatnashish (bugungi kunda odatiy holga aylangan) «mulozama» – qat’iyatlilik hisoblanmaydi («Maolim irshodiya»dagi izohlar, 177-bet).

19. Hanafiy faqihi Ibn Nujaym rahimahulloh bayon qiladi: «Ilmga muntazam murojaat qilmasdan, doimiy izlanish va ustozsiz erishib bo‘lmaydi» («Adab al-ixtilaf», 172-bet).

20. Imom Shotibiy rahimahulloh aytadilar: «O‘z davrida mashhur bo‘lgan va omma tomonidan qabul qilingan har bir taniqli olimning o‘z davrida murojaat qiladigan ustozlari bo‘lgan» («Adab al-ixtilaf», 176-bet).

21. Ilm yo‘lidagi safarlar.

Bu yerda muhokama qilinadigan asosiy jihat, salaflarning ilm yo‘lida sarson-sargardonlikda o‘tkazgan uzoq muddatlaridir:

1). Imom Boqiy ibn Mahlad rahimahulloh ilm izlab ikki marta safarga chiqdilar. Ularning birinchisi 14 yil, ikkinchisi esa 20 yil davom etdi («Safohat min sabril ulama», 60-bet).

2). Imom Ibn Manda rahimahulloh 45 yilni uylaridan uzoqda o‘tkazdilar («Safohat min sabril ulama», 65-bet).

3). Imom Ya’qub ibn Sufyon Fasavi rahimahulloh: «Men 35 yildan beri safardaman», deganlar («Safohat», 61-bet).

22. Dunyo kezib ilm izlagan olimlar

Tolibi ilmlar safarlari chog‘ida birorta olim bo‘lgan hech bir shahar, qishloq yoki shaharchani e’tibordan chetda qoldirishmagan.

1). Ibn Javziy rahimahulloh Imom Ahmad rahimahulloh haqida bunday yozadilar: «Musnad»ini tuzishdan oldin butun (Islom) dunyosini uch marta kezgan («Said al-Kasir»; «Safahat min sabril ulama», 54-bet) .

2). Ibn Muqriy rahimahulloh aytdilar: «Sharqdan g‘arbga to‘rt marta safar qildim va o‘n marta Baytul Maqdisni ziyorat qildim» («Safohat min sabril ulama», 64-bet).

23. Faqat bitta ustoz emas!

Salaflar hech qachon bir-ikki ustoz bilan cheklanishmagan. Ularning muallimlari ba’zan minglab adadni tashkil qilgan.

1). Imom Buxoriy rahimahulloh: «Men 1080 ustozdan hadis yozdim», deganlar («Hadyu as-sariy», 670-bet).

2). Imom Ibn Hibbon rahimahulloh dedilar: «Taxminan 2 mingdan ortiq ustozdan hadis yozib oldim» («Tazkiratul-xuffoz», 3-jild, 921-bet).

3). Ibn Manda rahimahullohning 1700 nafar ustozi bor edi («Tazkiratul-xuffoz», 3-jild, 1032-bet).

4). Abdulloh ibn Muborak rahimahulloh 4 ming ustozdan ilm olgan («Tazkiratul-huffoz», 1-jild, 276-bet).

5). Imom Abu Hanifa rahimahullohning birgina tobe’inlardan 4 ming nafar ustozi borligi xabarlarda kelgan (Ibn Hajar Haysamiy «Al-Xayratul-hison»; «Asorul-hadis», 176-bet).

6). Hofiz Iroqiy rahimahulloh Imom Qosim ibn Dovud Bag‘dodiy rahimahulloh haqida yozadi: «U zot: «6 ming shayxdan hadis yozdim», dedilar («Safohat»ga izoh, 64-bet).

24. Zamonamizning beqiyos muhaddisi Shayx Muhammad Avvoma hafizahulloh «Adabul ixtilof» kitobida alohida ta’kidlab bunday yozadi: «Ular (ulamolar) ustozi bo‘lmagan kishiga hech qachon e’tibor bermaganlar va bunday kishini hatto u bilan gaplashishga ham loyiq ko‘rmaganlar, chunki u xato qilishga moyil edi».

25. Abu Ja’far Dovudiy o‘z davrining nufuzli ulamolarining fikriga e’tiroz bildirganda, ular bunday javob berdilar: «Ovozingizni o‘chiring! Sizing ustozing yo‘q!» («Adab al-ixtilaf», 164-bet).

26. Shayx Avvoma rahimahulloh aytadilar: «Har bir insonning nasl-nasabi bor. Talaba o‘z bilimi uchun o‘qituvchilaridan olinadigan nasl-nasabga ham muhtoj. O‘qituvchisi bo‘lmagan kishi, kimligi betayin va nasl-nasabi noma’lum odam kabidir. Uning hech qanday qadri ham, vazni ham yo‘q» («Oltin qo‘llanma», Angliya, 8-bet; «Ma’olim irshodiya», 160-bet va «Adab al-ixtilaf», 164-bet).

Xatolarning kelib chiqish sababi

27. Muhammad ibn Sirin, Hakam ibn Atiyya va Voqiy ibn al-Jarroh rahimahulloh singari imomlar Bani Isroilning adashib ketishlariga asosiy sabab ota-bobolaridan qolgan kitoblardir, deganlar («Taqyid al-ilm», 61-bet).

28. Darhaqiqat, ilmlarning jamlanishi ham odamlarning ulamolar darslariga kam qatnasha boshlagani sabab bo‘lgani uchun Imom Avzoiy rahimahulloh aytdilar: «Ilm ilmli kishilarning og‘zidan chiqqanida ulug‘ edi. Lekin u kitoblarga ko‘chganida nuri (ilohiy nuri) yo‘qoldi» («Taqyid ul-ilm», 64-bet).

Boshqa rivoyatda bunday deyiladi: «...kitoblarga kirganida, unga huquqi bo‘lmaganlar unga yo‘l olishdi!» («Sunani Dorimiy», 467-hadis).

Eslatma! Yuqorida kelitirilgan ikki iqtibosdan maqsad kitoblarni o‘zboshimcha o‘rganish noto‘g‘ri ekanini isbotlash va kitoblarni bilimdon ustoz hamrohligida o‘rganish kerakligini tushuntirishdir.

29. Shayx Muhammad Avvoma aytadi: «Olimlardan ilm olmagan, ularning huzurida uzoq vaqt bo‘lmagan, odatlarini o‘zlashtira olmaydigan odamdan qanday hurmat kutish mumkin? Bunday odam olimlarning qadrini qanday tan oladi? Shuning uchun, bunday odamlarning olimlarni tanqid qilishi ajablanarli holat emas! Kimki ulamolar majlislariga qatnashsa, haqiqatdan ham ularni hurmat qila boshlashi kafolatlanadi» («Adab al-ixtilof», 172-bet; «Ma’olim irshodiya», 172-bet).

30. Alloma Ibn Hajar al-Haytamiy rahimahulloh aytadilar: «Kimki ilmni faqat kitobdan olgan bo‘lsa, o‘zgalarni yo‘ldan ozdiruvchilardan bo‘libdi» («Fatvo Hadisiya»; «Adab al-ixtilaf», 165-bet).

31. Imom ash-Shotibiy rahimahulloh yozadi: «Sunnatga qarshi bo‘lgan aksariyat buzuq toifa va guruhlarning hech qachon tayinli ustozi bo‘lmagan («Adab al-ixtilaf», 176-bet).

32. Imom Shofe’iy rahimahulloh aytadilar: «Ey birodarim! Ushbu oltita asossiz hargiz bilimga ega bo‘lmaysiz: Sabab, istak, qashshoqlik, sargardonlik, muallim va uzoq muddat ustoz nazorati ostida o‘tkazilgan mashg‘ulotlar» («Adab al-ixtilof», 162-bet; «Ma’olim Irshodiya», 174-bet).

Xulosa

33. Bugungi kunda ayrim odamlarning diniy ilmlarni mustaqil ravishda o‘rganishi urf bo‘lmoqda. Eng yomoni, ba’zilar hech qanday ustoz yoki sohadagi malakali mutaxassisning nazoratisiz «fatvo» yoki «maqola»larini o‘qib olib, o‘zicha ilm tarqatmoqda.

Alloh taolo muhtaram ustozlarimizning umrini ziyoda qilsin, ularning ilmidan foydalanishimizga tavfiq ato etsin.

 

Davron Nurmuhammad
«Hilol» jurnali 5 (62) son

Maqolalar