Sayt test holatida ishlamoqda!
07 Avgust, 2025   |   13 Safar, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:53
Quyosh
05:24
Peshin
12:34
Asr
17:28
Shom
19:37
Xufton
21:01
Bismillah
07 Avgust, 2025, 13 Safar, 1447

Namozda erga o'tirishga qiynaladigan kishining hukmi

06.01.2024   1068   3 min.
Namozda erga o'tirishga qiynaladigan kishining hukmi

Cavol: Masjidga bemalol yurib keladiyu lekin erga o'tirib namoz o'qishga biroz qiynaladigan kishi stulda o'tirib namoz o'qishi mukinmi?

Javob: Bismillahir rohmanir rohiym.
Bunday odamlar o'tirgan holda ruku qilish va erga sajda qilishga qodir bo'lsalar, kursiga o'tirib namoz o'qishlari joiz emas. Chunki bu kishilar erga sajda qilishlari farz. Agar kursiga o'tirib namoz o'qisalar, bitta farzni, ya'ni erga sajda qilishni tark qilgan bo'ladilar.

O'tirgan holda erga sajda qila olmasa, unday kishilar kursida o'tirib namoz o'qishi joiz.

«Fatovoi Tatarxoniya» kitobida bunday deyiladi:

وَإِنْ عَجَزَ عَنِ الْقِيَامِ وَقَدَرَ عَلَى الْقُعُودِ، فَإِنَّهُ يُصَلِّي الْمَكْتُوبَةَ قَاعِداً بِرُكُوعٍ وَسُجُودٍ، وَلاَ يُجْزِئُهُ غَيْرُ ذَلِكَ

«Tik tura olmaydigan, lekin o'tira oladigan odam farz namozlarni o'tirgan holda ruku va sajda qilib o'qiydi. Bundan boshqacha o'qish unga joiz emas».

Bir kishi tik turishga ham, sajda va rukuga ham qodir bo'lmasa, o'tirgan holatda, imo-ishora bilan namoz o'qiydi. Sajdaga qilgan imo-ishorasi rukuga qilgan ishorasidan ko'proq bo'ladi, ya'ni pastroq egiladi.

وَإِنْ تَعَذَّرَا مَعَ الْقِيَامِ أَوْمَأَ بِرَأْسِهِ قَاعِدًا إِنْ قَدَرَ، وَجَعَلَ سُجُودَهُ أَخْفَضَ مِنْ رُكُوعِهِ

«Ruku-sajda qilish ham, tik turish uzrli bo'lsa, namozni o'tirgan holatda, boshi bilan imo-ishora qilib o'qiydi, sajdasini rukusidan pastroq qiladi» («Muxtasarul viqoya»).

Mana shunday bemorlar, ya'ni tik turishga ham, ruku-sajdaga ham qodir bo'lmagan kishilar kursiga o'tirib namoz o'qishlari durust bo'ladi, chunki ular tik tura olmagani va erga sajda qila olmagani uchun kursiga o'tirib, imo-ishora qilib o'qisa, imkon darajasidagi ishni qilgan bo'ladilar. Lekin afzali – erga o'tirib imo-ishora qilishdir, chunki ruku-sajda qila olmaydigan odam tik turib imo-ishora qilganidan ko'ra erga o'tirib, imo-ishora qilgani afzaldir.

Shu erda eslatib o'tamizki, tik tura olmaydigan odam deganda tik tursa qattiq og'riq sezadigan, kasalligi kuchayib ketadigan yoki tuzalishi kechikib ketadigan kishilar ham tushuniladi («Muhitul-Burhoniy»). Vallohu a'lam.

O'zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi.

Maqolalar
Boshqa maqolalar

“Men bilmayman”

06.08.2025   1538   3 min.
“Men bilmayman”

Ilmning qadr-qimmati barchamizga ma’lum. Ilm sababli Alloh taolo Odamni farishtalardan afzal qildi. Ilm sababidan farishtalarga Odamga sajda qilishni buyurdi. Alloh taolo olimlar va ilm talabidagilarning martabalarini yuqoriga ko‘tardi. U Zot bunday deya marhamat qiladi: «...Alloh sizlardan iymon keltirgan va ilm ato etilgan zotlarni (baland) daraja (martaba)larga ko‘tarur...»[1].

Muoz ibn Jabal roziyallohu anhu aytadilar: “Ilm olinglar! Alloh uchun ta’lim olish – Allohdan qo‘rqishdir. Ilm­ni dars qilish –  tasbehdir. Uni o‘rganish – ibodat, bilmaganga o‘rgatish – sadaqa, amal qilish esa Allohga yaqinlashishdir”.

Ilm sizning qadringizni ko‘taradi va ilm orqali Alloh taologa yaqinlashib borasiz. Abu Bakr Varroq bu borada bunday deydi:

Ilm o‘z sohibin ko‘targay yuksak,
Xoja aylagaydir qulni-da shaksiz.
Rizolik yo‘li ham shul erur demak,
Ilmdan boshqasi abas, keraksiz.

Ilm oluvchi go‘zal odob-axloq ila bezanmog‘i lozim. Umar roziyallohu anhu aytadilar: “Ilm olinglar! Ilm olar ekansiz, sakinat va halimlikni ham o‘rganing. Sizdan ilm o‘rganuvchilar ham sizga nisbatan kamtarin munosabatda bo‘lsinlar, siz ham ilm olayotgan kishingizga tavozeli bo‘ling. Zulmkor olimlardan bo‘lmang. Sizlarning ilmingiz jaholat birla turmas”.

“Men bilmayman” deyish hech qachon ayb sanalmaydi. Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu: “Qalbga rohat beradigan eng go‘zal narsa haqida savol so‘rashganida, “Men bilmayman”, deb javob berishdir”, deganlar.

O‘rgangan ilmingizni odamlardan berkitmang. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Mendan bir oyat bo‘lsa ham yetkazinglar”[2], deganlar.

O‘rganayotgan narsalaringizga bee’tibor bo‘lib odamlarga yetkazmay yurish yaxshi emas. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim ilmni berkitsa, Alloh taolo qiyomat kunida unga olovdan bo‘lgan yuganni soladi”, [3] deganlar.

Amal qilinmaydigan ilmda xayr yo‘q. Unday odamning ustiga jild-jild kitoblar ortilgan eshakdan farqi yo‘q.

Ubay ibn Ka’b roziyallohu anhu bunday deydilar: “Ilm o‘rganib, unga amal qilinglar. Ilm ila chiroyli ko‘rinish uchun ilm o‘rganmang. Umringiz uzoq bo‘lsa, hali shunaqalarni ko‘rasiz, odamlar kiyim kiyib bezanganidek, odamlar ilm olib o‘zlariga oro beradilar”.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Imlni olimlarga maqtanish, u orqali esi past, johillar bilan talashib-tortishish yoki odamlarning e’tiborini o‘zingizga qaratish uchun o‘rganmang. Kim shunday qilsa, u jahannamdadir”[4], deganlar.


Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.


[1]  Mujodala surasi, 11-oyat.
[2]  Imom Buxoriy rivoyati.
[3]  Ibn Hibbon, Imom  Hokim va Imom Bayhaqiy rivoyati.
[4]  Ibn Moja rivoyati.