Qur'oni karimning juda ko'plab oyatlarida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat qilish ta'kidlangan bo'lib, ularning aksariyati Alloh taologa itoat etish bilan bir o'rinda zikr etiladi.
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٣٢
“«Ayting: “Alloh va Payg'ambarga itoat etingiz!” Agar yuz o'girsalar, Alloh, shubhasiz, kofirlarni sevmas»(Oli Imron, 32-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ ١٣٢
“Allohga va Payg'ambarga itoat qiling, shoyad, shunda sizlarga rahm qilinsa” (Oli Imron, 132-oyat).
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ ٥٩
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga itoat etingiz, Payg'ambarga va o'zlaringizdan (bo'lmish) boshliqlarga itoat etingiz!” (Niso surasi, 59-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَٱحۡذَرُواْۚ ٩٢
“Allohga itoat qilingiz va Rasuliga itoat qilingiz hamda (man etilgan narsalardan) saqlaningiz!” (Moida surasi, 92-oyat).
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَصۡلِحُواْ ذَاتَ بَيۡنِكُمۡۖ وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ ١
“Bas, Allohdan qo'rqingiz va oralaringizni tuzatingiz! Agar mo'min bo'lsangiz, Alloh va (Uning) rasuliga itoat etingiz!” (Anfol surasi, 1-oyat).
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ ٢٠
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga va (Uning) Rasuliga itoat etingiz! O'zlaringiz eshitib turib, Undan yuz o'girib ketmangiz!” (Anfol surasi, 20-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ ٤٦
“Allohga va Rasuliga itoat qilingiz va nizolashmangiz, aks holda sustlashib ketursiz” (Anfol surasi, 46-oyat).
﴿قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيْكُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا﴾
Ayting: “Allohga bo'yin suningiz va Payg'ambarga bo'yin suningiz! Shundan so'ng agar yuz o'girsangiz, bas, (Payg'ambar) zimmasida o'ziga yuklangan narsa (Allohning buyrug'ini etkazish) va sizlarning zimmangizda o'zlaringizga yuklangan narsa (unga bo'yin sunish) bordir. Agar unga itoat etsangiz, hidoyat topursiz” (Nur surasi, 54-oyat).
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَوَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ﴾
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga itoat etingiz va Payg'ambarga itoat etingiz!Amallaringizni zoye qilmangiz!” (Muhammad surasi, 33-oyat).
﴿فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآَتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ﴾
“Namozni barkamol ado etingiz va zakotni beringiz hamda Alloh va Uning payg'ambariga itoat etingiz!” (Mujodala surasi, 13-oyat).
﴿وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ﴾
“Allohga itoat etingiz va Payg'ambarga bo'yin suningiz! Bas, agar (itoatdan) bosh tortsangiz, u holda (bilingizki) Bizning (yuborgan) payg'ambarimiz zimmasida faqat (vahiylarimizni sizlarga) aniq etkazish bor, xolos” (Tag'obun surasi, 12-oyat).
Mazkur oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish majburiy tarzda zikr qilinmoqda. Quyidagi oyatlarda Payg'ambarimiz alayhissalomga itoat etishning mukofoti (ajri) bayon etiladi, ushbu oyatlar ham Allohga itoat etish bilan birgalikda keladi:
﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾
“Kim Alloh va (Uning) payg'ambariga itoat etsa, uni ostidan anhorlar oqib turadigan bog'larga (jannatga) kiritur. (Ular) u erda abadiy (bo'lurlar). Bu ulkan yutuqdir” (Niso surasi, 13-oyat).
﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا﴾
“Kimda-kim Alloh va Payg'ambarga itoat etsa, aynan o'shalar Allohning in'omiga erishgan zotlar, ya'ni payg'ambarlar, siddiqlar, shahidlar va solih kishilar bilan birgadirlar. Ular hamroh sifatida naqadar go'zaldir!” (Niso surasi, 69-oyat).
﴿وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴾
“Mo'minlar va mo'minalar bir-birlariga do'stdirlar: (odamlarni) yaxshilikka buyuradilar, yomonlikdan qaytaradilar, namoz(lar)ni barkamol ado etadilar, zakotni beradilar hamda Alloh va (Uning) Rasuliga itoat etadilar. Aynan o'shalarga Alloh marhamat ko'rsatur. Albatta, Alloh qudratli va hikmatlidir” (Tavba surasi, 71-oyat).
﴿وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا﴾
“Agar sizlar Allohga va Uning payg'ambariga itoat etsangiz, U sizlarga (qilgan yaxshi) amallaringizdan (savobidan) biror narsani kamaytirmas” (Hujurot surasi, 14-oyat).
Qur'oni karimda payg'ambarga itoat etish faqatgina Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xos bo'lmay, balki avval o'tgan barcha payg'ambarlarga ham tegishli ekanligi bayon etilgan:
﴿وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ﴾
“Qaysi bir payg'ambarni yuborgan bo'lsak, Allohning izni bilan unga itoat qilinishi uchun (yuborganmiz)” (Niso surasi, 64-oyat).
Shuningdek, payg'ambarlar alayhimmusalom Alloh taoloning vahiyi (irodasi)ni etkazuvchilar ekanliklari, ularga itoat etish Alloh taologa itoat etish bilan tengligi ta'kidlanadi:
﴿مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ﴾
“Kimda-kim Payg'ambarga itoat etsa, demak, u Allohga itoat etibdi” (Niso surasi, 80-oyat).
Payg'ambar alayhissalomga itoat etish Qur'on oyatlarida zikr etilgani hamda Nabiyga itoat Alloh taologa itoat etish ekanligi ta'kidlanganidek, ularga itoatsizlik ham Allohga itoatsizlik sifatida zikr etiladi:
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا﴾
“Kim Alloh va (Uning) payg'ambariga itoatsizlik qilsa va hududlaridan tajovuz qilsa, uni do'zaxga abadiy (qolishi uchun) kiritur” (Niso surasi, 14-oyat).
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا﴾
“Kimki Alloh va Uning payg'ambariga itoatsizlik qilsa, bas, u aniq zalolat bilan yo'ldan ozibdi” (Ahzob surasi, 36-oyat).
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدً﴾
“Kimki Alloh va Uning payg'ambariga itoatsizlik qilsa, bas, albatta, unga jahannam olovi bordirki, (ular) o'sha joyda mangu qolurlar” (Jin surasi, 23-oyat).
وَمَن يُشَاقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ ١٣
“Kimki Alloh va Rasuliga muxoliflik qilsa, bas, Alloh jazosi qattiq zotdir” (Anfol surasi, 13-oyat).
﴿أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا﴾
“Kimki, Alloh va Rasuli (belgilagan) haddan tajovuz etsa, uning uchun mangulikdagi jahannam olovi bo'lishini bilmaganmidilar?!” (Tavba surasi, 63-oyat).
Shu tariqa, Qur'oni karimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish va itoatsizlik qilish Alloh taolga itoat etish hamda etmaslik sifatida birga zikr qilinadi.
Biror oyatda Allohga itoat etish alohida ta'kidlanmagan, balki Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish bilan birgalikda zikr etilgan. Ammo ayrim oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Alloh taologa itoat etish ta'kidlanmagan holda zikr etilgan:
﴿وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآَتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ﴾
“Namozni barkamol ado etingiz, zakotni beringiz va Payg'ambarga itoat etingiz, zora rahm qilinsangiz” (Nur surasi, 56-oyat).
﴿وَإِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا﴾
“Agar unga itoat etsangiz, hidoyat topursiz” (Nur surasi, 54-oyat).
﴿يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الْأَرْضُ﴾
“Kofir bo'lganlar va payg'ambarga itoatsizlik qilganlar o'sha kuni er bilan yakson bo'lishni orzu qiladilar” (Niso surasi, 42-oyat).
﴿وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا﴾
“Kimga hidoyat aniq bo'lgandan keyin Payg'ambarga muxoliflik qilsa va mo'minlar yo'lidan o'zgasiga ergashsa, Biz uni o'zi ketayotgan yo'liga qo'yib beramiz va (oxiratda) uni jahannamda kuydiramiz. Naqadar noxush joy u!” (Niso surasi, 115-oyat).
Ushbu oyatlarda faqat Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish ta'kidlanishining sababi – Allohga itoat etish payg'ambarga itoat etish bilan bo'lishligidir. Zero, Alloh taolo O'z dinini payg'ambarlari orqali insonlarga etkazadi.
﴿وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ﴾
“Inson bilan Alloh (bevosita) so'zlashishi mumkin emas. Faqat vahiy orqali yo parda ortidan yoki elchi (farishta) yuborib, izni bilan xohlagan narsani vahiy qilishi mumkin. Albatta, U (sha'ni) oliy va hikmat sohibidir” (Sho'ro surasi, 51-oyat).
Darhaqiqat, Alloh taolo O'z xohish, irodasini payg'ambarlari orqali yuboradi. Agar payg'ambar alayhissalom biror narsaga buyursa yoki biror narsadan qaytarsa Allohning elchisi sifatida qilgan bo'ladilar. Zero, Alloh taolo Qur'oni karimda payg'ambarga itoat etish va unga ergashishni O'ziga itoat bo'lishini ta'kidlagan:
﴿مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ﴾
“Kimda-kim Payg'ambarga itoat etsa, demak, u Allohga itoat etibdi” (Niso surasi, 80-oyat).
Shunday ekan, Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Alloh taologa etishdir. Chunki u zot alayhissalom o'z nafslaridan so'zlamaydilar, balki Allohning irodasini etkazadilar:
﴿وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىإِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى﴾
“(Yana u Qur'onni) xomxayoldan olib so'zlayotgani ham yo'q! U (Qur'on) faqat (Alloh tomonidan) nozil qilinayotgan (tushirilayotgan) bir vahiydir” (Najm surasi, 3-4 – oyatlar).
Shu nuqtai nazardan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Allohga itoat etish demakdir. Shu bois, ayrim oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish zikr qilinib, Allohga itoat etish ta'kidlanmagan. Bu Allohga itoat – payg'ambarga itoat etish orqali bo'lishini anglatadi.
Qur'oni karimning Allohga itoat etish borasida kelgan har bir oyat albatta Payg'ambar alayhissalomga itoat etish bilan birgalikda zikr qilingan.
Muftiy Muhammad Taqiy Usmoniy hafizahullohning
"Islom shariatida sunnatning o'rni" kitobidan
Tarjimon: Davron NURMUHAMMAD
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan