Mamlakatimizning Turkiyadagi elchixonasi tomonidan O'zbekiston Halqaro Islom akademiyasi va Turkiya Strategik tafakkur instituti bilan hamkorlikda Anqara shahrida «O'zbekiston – islom tamadduni markazi» mavzusiga bag'ishlangan ilmiy-amaliy anjuman tashkil etildi, deb xabar bermoqda «Dunyo» AA muxbiri.
Tadbirda ma'ruza bilan qatnashgan mamlakatimiz akademiyasi professor-o'qituvchilari buyuk ajdodlarimizning jahon tamadduni, diniy va dunyoviy ilmlar rivojiga qo'shgan hissasi, «Yangi O'zbekiston – Uchinchi Renessans» shiori ostida bugungi kunda mamlakatimizda kuzatilayotgan umummilliy yuksalish haqidagi atroflicha ma'lumotlarni o'rtoqlashdilar.
Turkiya vakillari buyuk allomalarimizning ulkan ilmiy, diniy-ma'naviy merosini chuqur o'rganish maqsadida Prezident Shavkat Mirziyoev tashabbusi bilan tashkil etilgan Imom Buxoriy va Imom Termiziy ilmiy-tadqiqot markazlari, O'zbekiston Halqaro Islom akademiyasi va O'zbekistondagi Islom tsivilizatsiyasi markazlari singari ilm-ma'rifat maskanlarining ahamiyatini alohida e'tirof etdilar.
Anqara universiteti Ilohiyot fakul'tetining professori So'nmez Kutlu o'z ma'ruzasida O'zbekiston – tom ma'noda tamaddunlar chorrahasi, Islom tsivilizatsiyasning markazida joylashganiga e'tibor qaratdi.
– Tarixda Bog'dod, Andalusiya kabi ilm markazlari qatori Movarounnahr ma'rifat havzasida o'ziga xos o'ringa ega bo'lgan, - dedi u. - Qoraxoniylar davrida bir shaharda 300 faqih-huquqshunos faoliyat ko'rsatgan. 9-10 asrlarda Samarqandda ilm shu qadar taraqqiy etganki, yoshlar maktab va madrasada o'qishining majburiyligi belgilangan. Qoraxoniylar davrida ilm-fanga katta e'tibor qartilgan va ilm ahli qo'llab-quvvatlangan. Aynan shuning natijasi o'laroq ushbu zaminda ilmu irfon taraqqiy topib, gullab yashnagan. Bugun O'zbekiston Prezidenti tomonidan «Uchinchi Renessans» g'oyasi ostida ushbu qadimiy ana'nalarni qayta tiklash, yoshlarni ilm-fanga yo'naltirish bo'yicha amalga oshirilayotgan ishlar tahsinga sazovordir. Imom Moturidiy, Imom Termiziy, Imom Buxoriy kabi ulug' zotlar nomi bilan ochilgan bir qancha tadqiqot markazlari uchun O'zbekiston rahbariyatiga butun turk olimlari nomidan minnatdorlik bildiraman.
Qayd etish kerakki, Turkiyada O'zbekistonga bo'lgan yuksak qiziqish sababli mamlakatimiz bilan bog'liq tadbirlarda nafaqat jamoatchilik vakillari, balki yuqori martabali davlat xizmatchilarining keng ishtiroki ham an'anaga aylangan. Mazkur tadbirda ham Turkiya Buyuk Millat Majlisining ֿ«Turkiya – O'zbekiston» parlamentlararo do'stlik guruhi raisi Osman Mesten ishtirok etib, mamlakatimizga oid o'z fikrlarini o'rtoqlashdi.
– Men Turkiya Buyuk Millat Majlisiga Bursa viloyatidan saylanganman, - dedi u. - Asli mazkur viloyatning Keles qishlog'idanman. Bizning vohada O'zbekiston bilan bog'liq xotiralar bor. Ota-bobolarimizning aytishlaricha, 1400 yillarda O'zbekiston zaminidan kelgan Salohiddin Buxoriy nomli zot bizning qishloqqa asos solgan ekan. Islom tamaddunining beshigi bo'lgan Movarounnahrdan Onado'liga kelib ma'rifat tarqatgan bunday zotlar ko'plab uchraydi. Bursa markazida Amir Sulton Buxoriy hazratlarining maqbarasi mavjud. Shaxsan mening taxminimcha, Turkiyaning turli shahar va qishloqlarida Buxoriy, Samarqandiylarga borib taqaladigan kamida 200ta olimning dahmasi mavjud. Aslida bu borada ham umumiy bir tadqiqot amalga oshirilishi mumkin. Bu ham Movarounnahr va Onado'li o'rtasidagi ma'naviy-ma'rifiy hamkorlik tarixini yoritish nuqtai nazaridan muhim ahamiyatga ega. Deputatligim, xususan, o'zbek-turk do'stlik guruhiga rahbarligim sababli so'nggi besh yilda O'zbekistonni o'nlab marotaba ziyorat qilish sharafiga muassar bo'ldim. Har safar yangi bir qadriyatlarni kashf etaman. Har ziyoratimda O'zbekistonning go'zalliklariga bot-bot guvoh bo'laman. O'zbeklarning kundalik hayotida, o'zaro muomalasi, yurish-turishida, axloq-odobida muqaddas Islom dinining go'zal fazilatlari namoyondir. Binobarin, ushbu qutlug' zaminning “Islom tamadduni markazi” deya atalishi bejiz emas.
Tadbirda O'zbekistondan kelgan professor-o'qituvchilar turk hamkasblari bilan yaqindan ilmiy hamkorlik qilish, qo'shma loyihalar ustida ishlashga kelishib oldilar.
O'zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
"Li iylafi quraysh" surasi, Quraysh qabilasiga berilgan ne’matlarga urg‘u beradi.
Bu suraning nozil bo‘lishi sababini o‘rganganda, Allohdan yanada qo‘rqish hissi paydo bo‘ladi. Bu sura hayotdagi muhim muammolardan biri - ne’matga odatlanib, uni qadrsizlantirish haqidadir.
Alloh qurayshliklarni ikki mavsum - qish va yozdagi savdo safarlari orqali tirikchiliklarining yaxshi ketishiga odatlanib qolganliklari, lekin ular bu ne’matlarning haqiqiy Egasini tan olib, shukr qilmaganlarini aytadi.
Johiliyat davrida Quraysh qabilasi faqirlik va ocharchilikda yashagan, hayotlari juda nochor va qiyin bo‘lgan. Hattoki, qashshoqlik kuchayganida, ba’zilar o‘z oilasini olib, “xubo” deb atalgan joyga borishar va o‘sha yerda ochlikdan hammasi halok bo‘lguniga qadar qolishardi. Bu odat johiliyat davrida “i’tifar” deb nomlanar edi.
Makkaning katta tojirlaridan bo‘lgan Hoshim ibn Abdumanofga bir kuni Bani Mahzum qabilasining barcha a’zolari juda qattiq ochlikda qolib, halok bo‘lish arafasida ekani haqidagi xabar yetadi. U Allohning bayti Ka’baning xizmatida turgan odamlarning shunday qashshoqlik va o‘ta johilona ahvolda ekanliklaridan o‘kindi va qattiq g‘azablandi.
Shu sababdan Hoshim ibn Abdumanof bu yomon odatni o‘zgartirishga qaror qildi va quyidagilarni amalga oshirdi:
– Sizlar Allohning baytini xizmatida bo‘laturib butun arablarga o‘zingizni sharmanda qiladigan yomon odatlarni joriy qilgansizlar, dedi va bir qabilani bir nechta urug‘larga bo‘lib tashladi. Har bir urug‘dagi boy kishilardan o‘z qarindoshlari bilan mol-mulkini teng bo‘lishishni talab qildi. Shunday qilib, kambag‘al ham boy bilan teng bo‘ldi.
Shundan keyin u Quraysh qabilasiga tijorat usullarini o‘rgatdi va ularni yilda ikki marta tijorat safariga chiqish yo‘llarini belgilab berdi. Yozda meva-sabzavotlar savdosi uchun Shomga, qishda esa, qishloq xo‘jaligi mahsulotlari savdosi uchun Yamanga safarlarini tashkil qildi.
Shunday qilib, Shom va Yamanning barakasi Makkaga olib kelindi va qurayshliklarning iqtisodiy holati yaxshilandi. Shu bilan birga, “i’tifar” odati ham yo‘q bo‘ldi. Biroq, vaqt o‘tishi bilan Quraysh qabilasi Allohning bu ne’matlariga shukr qilish o‘rniga, ularga odatlanib qoldi va ne’matni qadrlamay qo‘ydi. Ne’matga noshukurlik qilish – bu unga odatlanib, uni ne’mat deb bilmaslikdir.
Quraysh qabilasi Alloh tomonidan tushirilgan ne’matlarga odatlanib, uni qadrsizlantirgani uchun Alloh ularga bu surani tushirdi: "Mana shu Bayt (Ka’ba)ning Parvardigoriga (shukrona uchun) ibodat qilsinlar. Zero, U ularni ochlikdan (qutqarib) to‘ydirdi va xavfu xatardan omon qildi".
Homidjon domla ISHMATBЕKOV