Sayt test holatida ishlamoqda!
11 Yanvar, 2025   |   11 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:33
Shom
17:17
Xufton
18:36
Bismillah
11 Yanvar, 2025, 11 Rajab, 1446

To'g'ri so'zlash, omonatni ado etish – ulug' fazilat

16.05.2022   4325   7 min.
To'g'ri so'zlash, omonatni ado etish – ulug' fazilat

Tafsir

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا. يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا. إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا

«Ey mo'minlar! Allohdan qo'rqingiz va to'g'ri so'zlangiz! (Shunda Alloh) ishlaringizni o'nglar va gunohlaringizni mag'firat etar. Kimki Allohga va Uning payg'ambariga itoat etsa, bas, u ulug' yutuqqa erishibdi. Biz (bu) omonatni (chin bandalik omonatini) osmonlarga, Yerga va tog'larga taklif etdik, ular uni ko'tarishdan bosh tortdilar va undan qo'rqdilar. Inson esa uni o'z zimmasiga oldi. Darhaqiqat, u (o'ziga) zulm qiluvchi va nodondir»(Ahzob surasi, 69–71-oyatlar).

Alloh taolo mo'min bandalariga taqvodor bo'lishni, xuddi U zotni ko'rib turgandek ibodat qilishni buyurdi. Allohdan qo'rqqan va U zotni ko'rib turgandek ibodat qiluvchi kishi to'g'riso'z bo'ladi.

Oyatdagi “...to'g'ri so'zlangiz”dan murod istiqomatda bo'lish, qing'ir-qiyshiq yo'llarga yurmaslik va o'zgarmaslikdir. Agar bandalar shunday qilsalar, Alloh taolo ularning amalarini isloh etishni va'da qilmoqda. Ya'ni, biz to'g'ri yo'lda yursak, Rabbimiz bizni solih amallarga muvaffaq qiladi hamda gunohlarimizni afv etadi.

 Ikrima roziyallohu anhu oyatdagi “to'g'ri so'z”ni “Laa ilaha illalloh” degan. Ayrim olimlar barcha haq va ishonchli so'z “to'g'ri so'z” ekanini ta'kidlashgan. 

Imom Zamaxshariy rahmatullohi alayh “Kashshof” asarida: “Tilni yolg'ondan tiyish va har doim to'g'ri so'zlash har bir yaxshilikning boshidir”, degan. Ajdodlarimiz buyuk mufassirning ana shu gapiga asoslanib: “Boshingga qilich kelsa ham, rost so'zla”, degan va bu gap ko'p ishlatilgani bois maqol darajasiga etgan.

“Kimki Allohga va Uning payg'ambariga itoat etsa, bas, u ulug' yutuqqa erishibdi”. Rabbisiga itoatli va Payg'ambarining sunnatlariga so'zsiz bo'ysungan kishi do'zaxdan ozod bo'lib, jannatga kirishi bayon etilyapti.

Ibn Abu Hotim Abu Hurayra va Abu Muso Ash'ariy roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisni keltiradi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bizga peshin namozini o'qib berdilar. Namoz tugagach, qo'llari bilan ishora qildilar, biz o'tirdik. U zot: “Menga Alloh taolo sizlarga Allohdan qo'rqish va to'g'ri so'zlashni buyurishimni amr etdi”, dedilar. So'ngra ayollarning oldiga kelib: “Menga Alloh taolo sizlarga Allohdan qo'rqish va to'g'ri so'zlashni buyurishimni amr etdi”, dedilar» (Imom Ahmad rivoyati).

Ibn Abu Dunyo “Taqvo” kitobida Oysha onamizdan rivoyat qilingan hadisni keltiradi. Oysha roziyallohu anho aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam minbarga chiqqanlarida u zot: “Ey mo'minlar! Allohdan qo'rqingiz va to'g'ri so'zlangiz!” oyatini ko'p o'qir edilar».

Ibn Abbos roziyallohu anhumo: “Kimni insonlarning eng ulug'i bo'lish xursand etsa, Allohdan qo'rqsin”, degan.

Ibn Abbos roziyallohu anhumo aytadi: «Alloh taolo Odam alayhissalomga aytdi: “Men omonat (farzlar)ni osmonlaru Yerga hamda tog'larga taklif qildim. Ular: “Ey Rabbimiz, u nimalardan iborat?” deyishdi. Men: “Agar yaxshilik qilsangiz, mukofotini ko'rasiz, yomonlik qilsangiz, jazolanasiz”, dedim. Ular: “Ey Rabbimiz, biz bunga toqat qila olmaymiz. Bordi-yu, uni bizga yuklasang, jiddu jahd qilamiz”, deyishdi.

Alloh taolo Odam alayhissalomga: “Sen ularni o'z zimmangga olasanmi?” dedi. Odam alayhissalom: “Ey Rabbim, ular nimalar?” dedi. Alloh taolo: “Agar yaxshilik qilsang, mukofotini ko'rasan, agar yomonlik qilsang, jazolanasan”, dedi. Shunda Odam alayhissalom omonatni zimmasiga oldi.

Imom Termiziy rahmatullohi alayh rivoyat qilgan hadisda: “Odam alayhissalom omonatni qabul qilib olgach, ko'p o'tmay jannatda uni ko'tara olmasdan taqiqlangan daraxt mevasidan eb qo'ydi”, deyilgan.

Imom Molik Zayd ibn Aslamdan rivoyat qiladi: “Omonat uch xil: 1) namoz; 2) ro'za; 3) janobatdan poklanishdir”.

Bu so'zlar aslo bir-biriga zid emas, balki taklif hamda buyruqlar va qaytariqlarni qabul qilish jihatidan to'g'ridir. Chunki mukallaf kishi zimmasidagi buyruqlarni bajarsa, mukofot oladi, bajarmasa, jazolanadi.

Ibn Abu Hotim Hasan Basriydan rivoyat qiladi. Hasan Basriy “Biz (bu) omonatni (chin bandalik omonatini) osmonlarga, Yerga va tog'larga taklif etdik” oyatini tilovat qilgach, dedi: «Yulduzlar bilan bezatilgan etti qavat osmonga omonat taklif qilinib: “Bu omonatni zimmangizga olasizmi?” deyilganida, ular bosh tortdi. So'ngra tog'lar qoziq qilib mustahkamlangan etti qavat erga taklif qilinganida, Yer ham, tog'lar ham bosh tortdi».

Muqotil ibn Hayyon rahmatullohi alayh aytadi: «Alloh taolo maxluqotlarini yaratgach, insonlar va jinlarni, osmonlar va Yerni, tog'ni bir Yerga jamladi. Ularga omonat (toat)ni taklif qildi va kim bu taklifni qabul qilsa, unga jannatda fazl, ulug'lik va savob ko'p berilishini aytdi. Osmonlar “toqatimiz etmaydi”, erlar “sabrimiz etmaydi”, lekin: “Ey Rabbim, aslo Senga osiy bo'lmaymiz, itoat etamiz”, deyishdi.

Odam alayhissalom bu omonatni zimmasiga oldi. Odamning boshqa maxluqotlardan afzal va mukarram qilinishi boisi ham shundadir: u Rabbisining taklifiga so'zsiz itoat etib, ulug' fazlga erishdi».

Ha, azizlar, bizga otamiz Odam alayhissalomdan Alloh taologa itoat etish go'zal meros bo'lib qolgan. Ana shu merosga rioya qilib, Rabbimiz buyruqlariga labbay deb javob berish, qaytariqlaridan qaytish, Rasululloh sollallohu alayhi va salamning sunnatlariga rioya qilish orqali omonatni ado etgan bo'lamiz, inshoalloh.

 

“Ibn Kasir”, “Bahrul ulum”, “Kashshof” tafsirlari asosida

Tolibjon NIZOM tayyorladi.

Qur'oni karim
Boshqa maqolalar

Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

9.01.2025   3994   8 min.
Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

 - 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ

Ma’nolar tarjimasi: Nomai a’mollar ba’zilarga o‘ng tomondan beriladi, ba’zilarga orqa va chap tomondan (beriladi).

Nazmiy bayoni:

Ayrimlarga nomalar kelar o‘ng qo‘ldan
Ba’zilarga berilar orqa va so‘ldan.

Lug‘atlar izohi:

تُعْطَى – ikki maf’ulli fe’l.

الْكُتْبُ – noib foil, birinchi maf’ul. كُتْبُ kalimasi كِتَابٌ ning ko‘pligi bo‘lib, aslida, كُتُبٌ dir. Bu yerda nazm zaruratiga ko‘ra كُتْبُ qilib keltirilgan.

بَعْضًا – ikkinchi maf’ul.

نَحْوَ – nahv kalimasining bir qancha ma’nolari bo‘lib, bu yerda “tomon” ma’nosida kelgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Quyidagi baytlarda نَحْو kalimasining besh xil ma’nosi bayon qilingan: 1. “qasd”; 2. “jihat”; 3. “miqdor”; 4. “misl”; 5. “qism”.

نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي

لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ

وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ

تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ

Ey do‘stim, yo‘l oldik hovlinga tomon,

Yo‘liqdik ming qadar raqibga hamon.

Ularning it misol ochligin bildik,

Biror qism yutiming kutishar har on.

يُمْنَى – “o‘ng” ma’nosida bo‘lib, taraf va a’zoga nisbatan ishlatiladi.

وَبَعْضًا – oldin o‘tgan بَعْضًا ga atf qilingan.

ظَهْر – orqa taraf ma’nosini bildiradi. Masalan, ظَهْرُ الاِنْسَان deganda inson yelkasi ortidan beligacha bo‘lgan qismi tushuniladi.

الشِّمَالِ – chap taraf ma’nosini anglatadi.


Matn sharhi:

Qiyomat kunida hamma mahshar maydoniga to‘planadi. Barchaga bu dunyoda qilgan ishlari yozib qo‘yilgan kitob – nomai a’mol tarqatiladi. Ushbu nomai a’mollar insonlarning hayotlari davomida qilgan barcha hatti-harakatlari davomida yozilgan bo‘ladi. Bu haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:

“Holbuki, sizlarning ustingizda (barcha so‘zingiz va ishingizni) yodlab turuvchi (farishtalar) bor. (Ular nomai a’molga) yozuvchi ulug‘ zotlardir. (Ular) siz qilayotgan ishlarni bilurlar”[1].

Ya’ni insonlarning qilayotgan amallarini kuzatib, yozib turuvchi farishtalar bor. Ular Alloh taolo huzurida eng hurmatli farishtalar bo‘lib, insonlarning talaffuz qilgan barcha so‘zlarini va qilgan barcha amallarini yozib turadilar. Qurtubiy ushbu oyat haqida: “Ustilaringizda kuzatib turuvchi farishtalar bordir” ma’nosini anglatadi, – degan. Ushbu hurmatli farishtalar insonlar tarafidan sodir bo‘lgan barcha yaxshiyu yomon ishlarni bilib turadilar hamda qiyomat kunida qilmishlariga yarasha jazo yo mukofot olishlari uchun nomai a’mollariga yozib turadilar.

Qiyomat kunida farishtalar barcha insonlarni bir joyga to‘plaganlaridan so‘ng har biri bilan alohida hisob-kitob boshlanadi. Hisob-kitobdan oldin ularga bu dunyoda qilgan barcha ishlari yozib qo‘yilgan nomai a’mollari beriladi. Ashaddiy kofirlarga nomai a’mollari orqa tomondan beriladi va ular uni chap qo‘llari bilan oladilar. Ba’zi kofirlarga chap tomondan beriladi.

Taqvodor mo‘minlarga o‘ng tomondan beriladi. Tavba qilishga ulgurmasdan o‘lgan fosiq mo‘minga nomai a’moli qaysi tarafdan berilishi haqida ulamolar ikki xil qarashda bo‘lganlar:

– O‘ng tarafdan beriladi;

– Bu haqida gapirmaslikni afzal ko‘rishgan.

O‘ng tarafdan beriladi, deganlar ham qachon berilishi haqida o‘zaro ikki xil gapni aytganlar:

1. Do‘zaxga kirishidan oldin beriladi va bu uning do‘zaxda abadiy qolmasligi alomati bo‘ladi;

2. Do‘zaxdan chiqqandan keyin beriladi.

Nomai a’mollari o‘ng taraflaridan berilganlar osongina hisob kitobdan so‘ng jannatdagi ahllari oldiga xursand holda qaytadilar:

“Bas, kimning nomai a’moli (qiyomat kuni) o‘ng tomonidan berilsa, bas, u oson hisob bilan hisob-kitob qilinajak va (jannnatga tushgan) o‘z ahli (oilasi)ga shodu xurram holda qaytajak”[2].

So‘fi Ollohyor bobomiz ushbu masala to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligi haqida bunday yozgan:

Bilur garchi jami’i holimizni,

Yuborur nomayi a’molimizni.

* * *

Yuborsa nomani rahmat yo‘lidin,

Kelur noma u qulni o‘ng qo‘lidin.

* * *

Qizil yuzlik bo‘lub ul ham sarafroz

Suyunganidin qilur ul banda ovoz.

* * *

O‘qung nomamni ey turg‘on xaloyiq

Kelubdur noma ixlosimg‘a loyiq.

Ya’ni Alloh taologa barcha holatlarimiz ma’lum bo‘lsa-da, amallarimiz yozilgan sahifalarni yuboradi. U zotning buyruqlarini bajarib, rahmatiga sazovor bo‘lganlarga amallari yozilgan sahifalarni o‘ng tarafidan yuboradi.

Bunday baxtli insonlar kitoblari o‘ng tomondan berilishi bilanoq o‘zlarining abadiy baxt-saodatga erishganlarini biladilar va mislsiz xursandchilikdan quvonch ko‘z-yoshlari bilan entikishib:“Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar! Albatta, men hisob-kitobimga yo‘liqishimga ishonardim”, – deydilar:

“Bas, o‘z kitobi (nomai a’moli) o‘ng tomonidan berilgan kishi aytur: “Mana, mening kitobimni o‘qingiz! Darhaqiqat, men hisobotimga ro‘baro‘ bo‘lishimni bilar edim”, – der”[3].

Ammo kimki Allohga iymon keltirmay, Uning buyruqlarini bajarmasdan o‘ziga berilgan fursatni faqat ayshu ishratda yashashga erishish, go‘yo dunyo lazzatlarining oxirigacha yetish yo‘lida sarf qilib yuborgan bo‘lsa, unga kitobi orqa tarafidan beriladi. Kitobi orqa tarafidan berilganlar qizib turgan do‘zaxga kiradilar:

“Ammo kimning nomai a’moli orqa tomonidan berilsa, bas, (o‘ziga) o‘lim tilab qolajak va do‘zaxda kuyajak”[4].

Ba’zilarga kitobi chap tarafidan beriladi. Bunday kimsalar kitobi chap tarafdan berilganning o‘zidayoq sharmanda bo‘lganlarini biladilar. Oldindagi dahshatli azob-uqubatlarni his etganlaridan titrab-qaqshab: “Voy sho‘rim, koshki menga kitobim berilmasa edi”, – deb qoladilar.

“Endi, kitobi chap tomonidan berilgan kimsa esa der: “Eh, qaniydi, menga kitobim berilmasa va hisob-kitobim qanday bo‘lishini bilmasam! Eh, qaniydi, o‘sha (birinchi o‘limim hamma ishni) yakunlovchi bo‘lsa! Menga mol-mulkim ham asqotmadi. Saltanatim ham halok bo‘lib mendan ketdi”[5].

Xulosa qilib aytganda, barchaning qilgan qilmishlari va holatlari ma’lum bo‘lsa-da, Alloh taolo ularga nomai a’mollarining ham berilishini iroda qilgan. Ushbu nomai a’mollarning qanday berilishining o‘zidayoq yaxshi amal qilganlarni taqdirlash ko‘rinishi bor.


Keyingi mavzu:
Amallarning o‘lchanishi va sirot haqidagi e’tiqodimiz

 

[1] Infitor surasi, 10, 12-oyatlar.
[2] Inshiqoq surasi, 7, 9-oyatlar.
[3] Al-Haqqoh surasi, 19, 20-oyatlar.
[4] Inshiqoq surasi, 10, 12-oyatlar.
[5] Al-Haqqoh surasi, 25, 29-oyatlar.