Sayt test holatida ishlamoqda!
19 Yanvar, 2025   |   19 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:45
Peshin
12:39
Asr
15:42
Shom
17:26
Xufton
18:44
Bismillah
19 Yanvar, 2025, 19 Rajab, 1446

To'g'ri so'zlash, omonatni ado etish – ulug' fazilat

16.05.2022   4526   7 min.
To'g'ri so'zlash, omonatni ado etish – ulug' fazilat

Tafsir

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا. يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا. إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا

«Ey mo'minlar! Allohdan qo'rqingiz va to'g'ri so'zlangiz! (Shunda Alloh) ishlaringizni o'nglar va gunohlaringizni mag'firat etar. Kimki Allohga va Uning payg'ambariga itoat etsa, bas, u ulug' yutuqqa erishibdi. Biz (bu) omonatni (chin bandalik omonatini) osmonlarga, Yerga va tog'larga taklif etdik, ular uni ko'tarishdan bosh tortdilar va undan qo'rqdilar. Inson esa uni o'z zimmasiga oldi. Darhaqiqat, u (o'ziga) zulm qiluvchi va nodondir»(Ahzob surasi, 69–71-oyatlar).

Alloh taolo mo'min bandalariga taqvodor bo'lishni, xuddi U zotni ko'rib turgandek ibodat qilishni buyurdi. Allohdan qo'rqqan va U zotni ko'rib turgandek ibodat qiluvchi kishi to'g'riso'z bo'ladi.

Oyatdagi “...to'g'ri so'zlangiz”dan murod istiqomatda bo'lish, qing'ir-qiyshiq yo'llarga yurmaslik va o'zgarmaslikdir. Agar bandalar shunday qilsalar, Alloh taolo ularning amalarini isloh etishni va'da qilmoqda. Ya'ni, biz to'g'ri yo'lda yursak, Rabbimiz bizni solih amallarga muvaffaq qiladi hamda gunohlarimizni afv etadi.

 Ikrima roziyallohu anhu oyatdagi “to'g'ri so'z”ni “Laa ilaha illalloh” degan. Ayrim olimlar barcha haq va ishonchli so'z “to'g'ri so'z” ekanini ta'kidlashgan. 

Imom Zamaxshariy rahmatullohi alayh “Kashshof” asarida: “Tilni yolg'ondan tiyish va har doim to'g'ri so'zlash har bir yaxshilikning boshidir”, degan. Ajdodlarimiz buyuk mufassirning ana shu gapiga asoslanib: “Boshingga qilich kelsa ham, rost so'zla”, degan va bu gap ko'p ishlatilgani bois maqol darajasiga etgan.

“Kimki Allohga va Uning payg'ambariga itoat etsa, bas, u ulug' yutuqqa erishibdi”. Rabbisiga itoatli va Payg'ambarining sunnatlariga so'zsiz bo'ysungan kishi do'zaxdan ozod bo'lib, jannatga kirishi bayon etilyapti.

Ibn Abu Hotim Abu Hurayra va Abu Muso Ash'ariy roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisni keltiradi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bizga peshin namozini o'qib berdilar. Namoz tugagach, qo'llari bilan ishora qildilar, biz o'tirdik. U zot: “Menga Alloh taolo sizlarga Allohdan qo'rqish va to'g'ri so'zlashni buyurishimni amr etdi”, dedilar. So'ngra ayollarning oldiga kelib: “Menga Alloh taolo sizlarga Allohdan qo'rqish va to'g'ri so'zlashni buyurishimni amr etdi”, dedilar» (Imom Ahmad rivoyati).

Ibn Abu Dunyo “Taqvo” kitobida Oysha onamizdan rivoyat qilingan hadisni keltiradi. Oysha roziyallohu anho aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam minbarga chiqqanlarida u zot: “Ey mo'minlar! Allohdan qo'rqingiz va to'g'ri so'zlangiz!” oyatini ko'p o'qir edilar».

Ibn Abbos roziyallohu anhumo: “Kimni insonlarning eng ulug'i bo'lish xursand etsa, Allohdan qo'rqsin”, degan.

Ibn Abbos roziyallohu anhumo aytadi: «Alloh taolo Odam alayhissalomga aytdi: “Men omonat (farzlar)ni osmonlaru Yerga hamda tog'larga taklif qildim. Ular: “Ey Rabbimiz, u nimalardan iborat?” deyishdi. Men: “Agar yaxshilik qilsangiz, mukofotini ko'rasiz, yomonlik qilsangiz, jazolanasiz”, dedim. Ular: “Ey Rabbimiz, biz bunga toqat qila olmaymiz. Bordi-yu, uni bizga yuklasang, jiddu jahd qilamiz”, deyishdi.

Alloh taolo Odam alayhissalomga: “Sen ularni o'z zimmangga olasanmi?” dedi. Odam alayhissalom: “Ey Rabbim, ular nimalar?” dedi. Alloh taolo: “Agar yaxshilik qilsang, mukofotini ko'rasan, agar yomonlik qilsang, jazolanasan”, dedi. Shunda Odam alayhissalom omonatni zimmasiga oldi.

Imom Termiziy rahmatullohi alayh rivoyat qilgan hadisda: “Odam alayhissalom omonatni qabul qilib olgach, ko'p o'tmay jannatda uni ko'tara olmasdan taqiqlangan daraxt mevasidan eb qo'ydi”, deyilgan.

Imom Molik Zayd ibn Aslamdan rivoyat qiladi: “Omonat uch xil: 1) namoz; 2) ro'za; 3) janobatdan poklanishdir”.

Bu so'zlar aslo bir-biriga zid emas, balki taklif hamda buyruqlar va qaytariqlarni qabul qilish jihatidan to'g'ridir. Chunki mukallaf kishi zimmasidagi buyruqlarni bajarsa, mukofot oladi, bajarmasa, jazolanadi.

Ibn Abu Hotim Hasan Basriydan rivoyat qiladi. Hasan Basriy “Biz (bu) omonatni (chin bandalik omonatini) osmonlarga, Yerga va tog'larga taklif etdik” oyatini tilovat qilgach, dedi: «Yulduzlar bilan bezatilgan etti qavat osmonga omonat taklif qilinib: “Bu omonatni zimmangizga olasizmi?” deyilganida, ular bosh tortdi. So'ngra tog'lar qoziq qilib mustahkamlangan etti qavat erga taklif qilinganida, Yer ham, tog'lar ham bosh tortdi».

Muqotil ibn Hayyon rahmatullohi alayh aytadi: «Alloh taolo maxluqotlarini yaratgach, insonlar va jinlarni, osmonlar va Yerni, tog'ni bir Yerga jamladi. Ularga omonat (toat)ni taklif qildi va kim bu taklifni qabul qilsa, unga jannatda fazl, ulug'lik va savob ko'p berilishini aytdi. Osmonlar “toqatimiz etmaydi”, erlar “sabrimiz etmaydi”, lekin: “Ey Rabbim, aslo Senga osiy bo'lmaymiz, itoat etamiz”, deyishdi.

Odam alayhissalom bu omonatni zimmasiga oldi. Odamning boshqa maxluqotlardan afzal va mukarram qilinishi boisi ham shundadir: u Rabbisining taklifiga so'zsiz itoat etib, ulug' fazlga erishdi».

Ha, azizlar, bizga otamiz Odam alayhissalomdan Alloh taologa itoat etish go'zal meros bo'lib qolgan. Ana shu merosga rioya qilib, Rabbimiz buyruqlariga labbay deb javob berish, qaytariqlaridan qaytish, Rasululloh sollallohu alayhi va salamning sunnatlariga rioya qilish orqali omonatni ado etgan bo'lamiz, inshoalloh.

 

“Ibn Kasir”, “Bahrul ulum”, “Kashshof” tafsirlari asosida

Tolibjon NIZOM tayyorladi.

Qur'oni karim
Boshqa maqolalar

Rasululloh ﷺ boshlaridan kechirgan eng katta qayg‘u

13.01.2025   3148   5 min.
Rasululloh ﷺ boshlaridan kechirgan eng katta qayg‘u

Muhtarama singlim! Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hayotlarida yuz bergan eng og‘ir, u zotga eng ko‘p qayg‘u keltirgan musibat haqida o‘qishdan oldin fikringizni bir joyga jamlab, yaxshilab o‘ylab, quyidagi savollarga javob berib ko‘ring:

Hayotingizda qanday holatlar sizni qayg‘uga solgan?
Ularning sababi haqida o‘ylab ko‘rganmisiz?
O‘sha holatlarda o‘zingizni qanday tutgansiz?
Ularning qaysi birini eng og‘ir musibat deb bilgansiz?

Bu savollar haqida kengroq fikr yuritib javob bergan bo‘lsangiz, keling, endi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hayotlarida yuz bergan eng og‘ir musibat bilan tanishamiz.

Nabiy sollallohu alayhi vasallamning jufti halollari Oisha roziyallohu anho bunday deganlar:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallamga «Boshingizga Uhud kunidan ham og‘irroq kun kelganmi?» dedim. U zot shunday dedilar: «Ha, bu qavm menga ko‘p ozorlar yetkazdi. Ammo ularning eng og‘iri Aqaba kuni bo‘lgan. O‘shanda Ibn Abdu Yalil ibn Abdukulolga meni himoyaga olishni taklif qilgan edim. Lekin u men istagan narsani qabul qilmadi. Men tashvishlanib, boshim oqqan tomonga qarab yurib ketdim. Bir joyga kelganda o‘zimga kelib, boshimni ko‘tardim. Qarasam, tepamda bir bulut menga soya solib turibdi. Razm solsam, uning ustida Jabroil bor ekan. U menga shunday nido qildi: «Alloh qavmingning senga aytgan gapini, senga nima javob qaytarganini eshitdi. U Zot huzuringga tog‘ farishtasini yubordi, ularni nima qilishni istasang, buyurishing mumkin», dedi. Shu payt tog‘ farishtasi menga salom berib, «Ey Muhammad! Nima desangiz, shuni qilaman. Istasangiz, ularning ustiga Makkadagi ikkita katta tog‘ni to‘ntarib tashlayman», dedi».

Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Yo‘q! Alloh ularning avlodida yolg‘iz Allohga ibodat qiladigan, U Zotga hech narsani sherik qilmaydigan zotlarni chiqarishini umid qilaman», dedilar (Imom Buxoriy, imom Muslim rivoyati).

Oisha roziyallohu anho Uhud jangida Rasulullohning qanchalar mahzun bo‘lganlarini ko‘rgan edilar. Bu jangda yetmishta eng zabardast sahoba shahid bo‘lgan. O‘sha jangda mushriklardan biri Rasulullohning yuzlariga qilich bilan urganida yuzlari qonab ketgan edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yuzlaridagi qonni arta turib, «Allohga da’vat qilayotgan payg‘ambarining yuziga jarohat yetkazib, tishini sindirgan qavm qanday najot topadi?» deb, kuyingan edilar. Jang tugagach, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shahid bo‘lganlarni birma-bir ko‘zdan kechira boshladilar. Amakilari Hamza ibn Abdulmuttalibning jasadi qarshisida to‘xtab qoldilar. Hamza u zot uchun eng suyukli, qarindoshlari ichida eng qadrli inson edi. Mushriklar Hamzaning qornini yorib, ichki a’zolarini chiqarib tashlashibdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam buni ko‘rib, qattiq iztirob chekdilar, «Endi menga sizning firoqingizdan og‘ir musibat yo‘q», dedilar.

Ibn Mas’ud roziyallohu anhu aytadilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Hamza ibn Abdulmuttalibga yig‘laganlaridek qattiq yig‘laganlarini ko‘rmaganmiz. U zot amakilarini qibla tarafga qo‘yib, janozasini o‘qishga turganlarida yig‘idan o‘zlariga sig‘may ketdilar».

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlariga, sahobalariga yetgan musibatlarni duo bilan, sabr bilan yengar edilar.

Ubayd ibn Rifo’a Zuroqiy otasidan rivoyat qiladi:

«Uhud kuni mushriklar chekingach, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Saflarni to‘g‘rilanglar, Robbim azza va jallaga sano aytayin!» dedilar. Sahobalar u zotning ortlaridan saflangach, shunday dedilar: «Allohim! Senga hamdu sanolar bo‘lsin! Allohim, Sen bergan narsani tutib qoluvchi yo‘q. Allohim, Sen uzoq qilgan narsani yaqin qiluvchi yo‘q. Allohim, Sen yaqin qilgan narsani uzoq qiluvchi yo‘q. Allohim, Sen bermagan narsani beruvchi yo‘q, Sen bergan narsani to‘suvchi yo‘q. Allohim, bizga barakotingni, rahmatingni, fazlingni, rizqingni keng qilgin! Allohim, hech qachon tugamaydigan, yo‘q bo‘lmaydigan doimiy ne’mat bergin. Allohim, muhtojlik kunida ne’mat, urush kunida omonlik bergin. Allohim, bizga bergan narsalaringning yomonligidan, bizdan to‘sgan narsalaringning yomonligidan O‘zing asragin. Allohim, bizga iymonni sevdirgin, uni qalbimizda ziynatlagin, qalbimizni kufr, fosiqlik va osiylikdan burgin. Bizni to‘g‘ri yo‘lda yuruvchi bandalaringdan qilgin. Allohim, bizni musulmon holimizda vafot ettirgin, musulmon holimizda tiriltirgin. Bizni xor bo‘lmagan, fitnaga uchramagan holimizda solihlarga qo‘shgin. Allohim, Sening yo‘lingdan to‘sayotgan, rasullaringni yolg‘onchiga chiqarayotgan kofirlarga qarshi O‘zing urush ochgin, ularga azobingni yuborgin! Allohim, Kitob berilgan kofirlarga qarshi O‘zing urush ochgin, Haq iloh O‘zingsan» (Imom Ahmad rivoyati).

Uhud jangi kuni ko‘z yoshlari qonlariga aralashib, nihoyatda og‘ir musibat yetib turgan lahzalarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tutgan yo‘llari eng to‘g‘ri yo‘l edi. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarining oldida turib, Alloh taologa duo qilib, ularning qalbidagi iymonni yanada mustahkamladilar. Darhaqiqat, Alloh taolo bergan narsani to‘suvchi yo‘q, U Zot to‘sganini esa beruvchi yo‘q.

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev 
tarjimasi.