بسم الله الرحمن الرحيم
RAMAZON HAYITINGIZ MUBORAK BO'LSIN!
Muhtaram jamoat! Alloh taoloning tavfiqi bilan muborak Ramazon oyini kunduzlarini ro'zador, kechalarini xatmi Qur'onlarda qoim bo'lib o'tkazdik. Ibodatlarni oson qilgani, zavqu shavq bergani uchun Rabbimiz Alloh subhanahu taologa beadad hamdu sanolarimiz bo'lsin!
Barchamiz behad xursandchilik bilan dinimizdagi katta bayramlardan biri – Iydul-fitr kunida hozir bo'lib turibmiz. Bu vaqt – ibodatlarga savob olinadigan, Alloh taoloning fazli-marhamati bilan gunohlar kechiriladigan fursatdir.
Dinimizda Ramazon hayiti va Qurbon hayiti kunlarini mo'min-musulmonlar uchun bayram kuni etib belgilangan. Anas ibn Molik raziyallohu anhudan rivoyat qiladilar: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallam Madinaga kelganlarida madinaliklarning ko'ngilochar ikki kunlari bor edi. Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Bu qanday kunlar?”, deb so'radilar. Ular: “Johiliyatda bu kunlari ko'ngillarimizni xush qilardik”, deyishdi. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: “Alloh taolo bu ikki kunni ulardan ham yaxshi qurbonlik va fitr kunlariga almashtirdi”, dedilar” (Imom Abu Dovud rivoyatlari).
Ushbu hadisdagi “fitr kuni”dan murod – Ramazon hayiti kunidir. Qurbon hayiti va Ramazon hayiti kunlarida har bir musulmon o'z xursandchiligi, saxovati va yuksak odob-axloqini har qachongidan ko'ra ko'proq izhor qilishi kerak.
Bir oy davomida mo'min-musulmonlar ko'tarinki kayfiyatda tarovehlar, xatmi Qur'onlarda ishtirok etdilar. Qur'oni karimni boshidan-oxirigacha to'liq tinglash baxtiga muyassar bo'ldilar. Bu oyda tajribali, xalqqa manzur ulamolarimiz va imom-xatiblarimiz bel bog'lab xalq xizmatida bo'lib, yurtdoshlarimizga ma'naviy ozuqa bo'ladigan mavzularda pand-nasihatlar qildilar.
Ramazon oyi davomida masjidda ibodat uchun ishtirok etish, ro'za tutib nafsidan ustun bo'lish, xayr-u sadaqotlar qilish, chiroyli xulqlar bilan sifatlanish kabi ishlar yil bo'yi davom etishi lozim bo'ladi. Bu oyda hosil bo'lgan taqvo va chiroyli xulq kelgusi Ramazon oyiga qadar ham davomiy bo'lishi kerak. Zero, Ramazonda g'ayrat qilib qolgan oylarda g'aflatda qolmaylik. Chunonchi, Alloh taoloning rahmat eshiklari doim ochiqdir.
Islomdagi besh farzdan boshqa farzlar ham borki ular jamiyatdagi o'zaro do'stlik aloqalari, halollik va bag'rikenglik ruhi tarqalishiga sabab bo'ladi. Jumladan:
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا
(سورة النساء / الآية 36)
ya'ni: “Allohga ibodat qilingiz va Unga hech narsani sherik qilmangiz! Ota-onalarga esa yaxshilik qilingiz!” (Niso surasi, 36-oyat).
وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ
ya'ni: “Ular Alloh bog'lanishga buyurgan narsalarni (ya'ni qarindoshlar bilan aloqani) bog'laydilar, Parvardigorlaridan qo'rqadilar va (oxiratda) hisob-kitobning noxush kechishidan cho'chiydilar” (Ra'd surasi 21-oyat).
مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيُكْرِمْ جَارَهُ
(رواه الإمام البخاري عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ)
ya'ni:“Kimning Allohga va oxirat kuniga imoni bo'lsa, qo'shnisini izzat-ikrom qilsin” (Imom Buxoriy rivoyati).
لَأَنْ يَأخُذَ أحَدُكُمْ أحبُلَهُ ثُمَّ يَأتِيَ الجَبَلَ ، فَيَأْتِيَ بحُزمَةٍ مِنْ حَطَب عَلَى ظَهْرِهِ فَيَبِيعَهَا ، فَيكُفّ اللهُ بِهَا وَجْهَهُ ، خَيْرٌ لَهُ مِنْ أنْ يَسْألَ النَّاسَ ، أعْطَوْهُ أَوْ مَنَعُوهُ
(رواه الامام البخاري عن الزبير بن العَوَّام رضي الله عنه)
ya'ni: “Birortangiz arqonini olib toqqa borishi, u erdan bir bog' o'tinni orqalab kelib, (odamlarga) sotishi va Alloh shu (kasb) sababli uni tilanchilikdan asrashi, uning odamlardan tilanishi ular yo berib, yo bermasliklaridan yaxshiroqdir” (Imom Buxoriy rivoyati).
إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ
وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
ya'ni: “Sadaqalaringizni agar oshkora bersangiz, juda yaxshi. Bordi-yu, kambag'allarga pinhona bersangiz – o'zingiz uchun yanada yaxshiroqdir va (U) gunohlaringizdan o'tar. Alloh qilayotgan (barcha) ishlaringizdan xabardordir” (Baqara surasi, 271-oyat).
أناَ زَعِيْمٌ بِبَيْتٍ فِي رَبَضِ الْجَنَّةِ لمَن تَرَكَ الْمِرَاءَ وَإِنْ كَانَ مُحِقًّا ، وَبِبَيْتٍ فِي وَسَطِ الْجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الكَذِبَ وَإِنْ كَانَ مَازِحًا ، وَبِبَيْتٍ فِي أَعْلَى الْجَنَّةِ لِمَنْ حَسُنَ خُلُقُهُ
(رواه الإمام أبو داود عن أبي أمامة الباهلي رضي الله عنه)
ya'ni: “Garchi haq bo'lsa ham tortishmagan kishiga jannatning chetidan uy berilishiga kafilman. Garchi hazillashib bo'lsa ham yolg'on gapirmagan kimsaga jannatning o'rtasidan uy berilishiga kafilman. Hulqi chiroyli bo'lgan kishiga esa jannatning eng oliy joyidan uy berilishiga kafildirman” (Imom Abu Dovud rivoyati).
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
( سورة المجادلة/11)
ya'ni: “...Alloh sizlardan imon keltirgan va ilm ato etilgan zotlarni (baland) daraja (martaba)larga ko'tarur. Alloh qilayotgan (barcha yaxshi va yomon) amallaringizdan xabardordir” (Mujodala surasi, 11-oyat).
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا
ya'ni: Ular (ayollar) bilan totuv turmush kechiringiz. Agar ularni yomon ko'rsalaringiz, (bilib qo'yingki,) balkim sizlar yomon ko'rgan narsada Alloh (sizlar uchun) ko'pgina yaxshilik paydo qilishi mumkin (Niso surasi, 19-oyat).
مَا نَحَلَ وَالِدٌ وَلَدًا مِنْ نَحْلٍ أَفْضَلَ مِنْ أَدَبٍ حَسَنٍ
(رواه الإمام الترمذي)
ya'ni: “Ota o'z bolasiga chiroyli odobdan ko'ra yaxshiroq narsa bera olmaydi” (Imom Termiziy rivoyati).
Ota-ona va farzand tarbiyasiga mas'ul bo'lgan shaxslar yosh avlodni rostgo'ylik, va'daga vafo, omonatdorlik, kattaga hurmat, kichikka izzat, o'zgalarga mehr-oqibatli bo'lish kabi fazilatlar sohibi qilib voyaga etkazishga katta ahamiyat qaratishlari – dinimiz talabidir!
Demak, yuqorida zikr qilingan dinimiz ko'rsatmalariga barchamiz doimo amal qilib yashasak, ikki dunyoda ham saodatli bandalar qatorida bo'lamiz, inshaalloh.
Muhtaram jamoat! Kuni kecha Prezidentimizning Ramazon hayitini nishonlash to'g'risidagi qarori chiqdi. Keyingi paytlarda guvohi bo'lib turganimiz, diniy sohada jadal islohotlar davom etmoqda. Yangi masjidlar ochilishi, eskilarini qayta ta'mirlanishi, Umra ziyoratining qayta yo'lga qo'yilgani, haj ziyoratining qayta yo'lga qo'yilish arafasida turilgani, O'zbekistondagi Islom tsivilizatsiya markazi qurilishi qizg'in davom etayotgani va boshqa shu kabi ishlar xalqimiz ma'naviy hayotiga ko'tarinki kayfiyat olib keldi. Bunday islohotlar hur, istiqboli porloq vatanimizga yarashadi, albatta. Yana shuni unutmasligimiz lozim, bunday islohot-u yutuqlar odilona olib borilayotgan siyosat, xalqni rozi qilish uchun qattiq harakat va tinchlik xotirjamlikning natijasidir. Mana shu tinchlik farovonlikni saqlab qolish har bir katta-kichik vatandoshning burchidir.
Azizlar! Endi hayit namozi qanday o'qilishi haqida suhbatlashamiz. Birinchi, niyat qilib namozga kirishiladi. Ya'ni, “Ramazon hayiti namozini imomga iqtido qilgan holda o'qishni niyat qildim” deb, “Allohu akbar”ni aytib quloq qoqiladi. Keyin qo'lni qovushtirib, har kim ichida sano (Subhanakallohumma...) duosini o'qiydi. So'ngra imom qo'llarini quloqlariga ko'tarib, uch marta takbir aytadi. Jamoat ham qo'llarini quloqlariga ko'tarib uch marta takbir aytadi. Takbirlar orasida qo'llar bog'lanmaydi, yonga tashlanadi. To'rtinchi takbir aytilgach, qo'llar bog'lanadi, qiyom holida turiladi.
Keyin imom ichida “A'uzu”ni va “Bismillah”ni aytib, ovoz chiqarib “Fotiha” surasini va zam surani o'qiydi. Qavm jim eshitadi. Qiroatdan so'ng takbir aytib, ruku va sajdalar qilinib, ikkinchi rakatga turiladi.
Ikkinchi rakatda imom “Fotiha” surasi bilan zam sura o'qiydi. Qiroatdan so'ng rukuga bormay turib, xuddi birinchi rakatdagi kabi, imom va jamoat birgalikda uch marta ikki qo'lni ko'tarib, takbir aytadilar. Takbirlar orasida qo'llarini bog'lamay, yonga tashlaydilar. Va to'rtinchi takbirni aytib, rukuga boradilar va sajda qiladilar. Sajdadan so'ng o'tirib, tashahhud, salovat va duo o'qib, salom berib, namozni tugatadilar.
Yana bir-bor barcha mo'min-musulmonlarni Ramazon hayiti bilan samimiy muborakbod etamiz! Alloh taolodan yurtimiz hamisha obod, halqimiz tinch va ittifoqlikda yashashini, farovon bo'lishini so'rab duoi xayrlar qilamiz! Omin!
Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:
Birinchisi – o‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.
Ikkinchisi – haqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.