بسم الله الرحمن الرحيم
ZAKOT – MOLIYaVIY IBODAT
Muhtaram jamoat! Islom nuqtai nazarida insonga berilgan mol-mulk ham sinovlardan biridir. Odam molu davlatini Alloh taolo va Payg'ambari ko'rsatganidek sarf qilsa, to'g'ri yo'lga va ezgulikka ishlatsa, mol-mulk unga berilgan ne'mat bo'ladi. Agar mol-mulkini gunohga va er yuzida buzg'unchilik qilishga sarflasa, bu uning uchun azobga aylanadi. Bu haqda Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
ya'ni: “Sizlarning mol-mulklaringiz va farzandlaringiz faqat bir sinovdir. Ulug' mukofot esa Allohning huzuridadir” (Tag'obun surasi 15-oyat).
Mol-dunyo fitnasi mo'min uchun katta sinovdir. Bu sinovni hamma ham engib o'ta olmaydi. Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam bu haqda shunday deydilar:
﴿إِنَّ لِكُلِّ أُمَّةٍ فِتْنَةً، وَإِنَّ فِتْنَةَ أُمَّتِي الْمَالُ﴾
ya'ni: “Har bir ummatning sinovi bor. Ummatimning sinovi moldir” (Imom Ahmad rivoyatlari).
Imom Ahmad rahimahulloh aytadilar:
اُبْتُلِيْنَا بِالضَّرَّاءِ فَصَبَرْنَا، وَابْتُلِيْنَا بِالسَّرَّاءِ فَلَمْ نَصْبِرْ
ya'ni: “Qiyinchilik bilan imtihon qilinganda sabr qildik. Kengchilik bilan sinalganda, sabr qila olmadik”.
Dinimizda mol-dunyoning muhabbati qalbni egallamasligi uchun turli sadaqalar va infoq-ehson qilib turishga buyuriladi. Mana shu sadaqalarning boshida boylarga farz bo'lgan zakot turadi. Sadaqalar ichida eng savoblisi ham zakotdir. Chunki amallar ichida eng savobi ko'pi farz amallardir. Nafl sadaqalar undan keyin turadi.
Zakot – Islomning besh farzidan biri, moliyaviy ibodatdir. Uning “o'sish”, “salohiyat” va “poklash” kabi ma'nolari bor. Istilohda esa, boy kishi ma'lum bir mollardan zimmasiga vojib bo'lgan miqdorni kambag'alga mulk qilib berishidir. Zakot berishda nisob (boylikning eng kam miqdori) va yil o'tishi e'tiborga olinadi. Zakot bir yilda bir marta beriladi.
Zakotning farzligiga Qur'oni karim, hadisi shariflar va ummatning ijmosi dalolat qiladi. Alloh taolo shunday deydi:
وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ
ya'ni: “Namozni qoim qiling va zakotni bering...” (Baqara surasi 43-oyat). Qur'oni karimda xuddi shu buyruq sakkiz marta takrorlangan.
Payg'ambarimiz alayhissalom Islom besh narsa ustiga qurilganini zikr qilib ularni ichida zakotni ham sanadilar (Imom Buxoriy rivoyatlari).
U Zot atrofdagi musulmonlarning zakot mollarini yig'ish uchun xodimlar jo'natar edilar. Jumladan, Muoz ibn Jabal raziyallohu anhuni Yamanga jo'nata turib:
﴿أَعْلِمْهُمْ أَنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَيْهِمْ صَدَقَةً فِي أَمْوَالِهِمْ تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيَائِهِمْ وَتُرَدُّ عَلَى فُقَرَائِهِمْ﴾
ya'ni: “Ularga ma'lum qilingki, Alloh taolo ularning molida boylaridan olinib kambag'allariga qaytariladigan bir sadaqani vojib qilgan”, deganlar (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Zakotni bermaydiganlarni Alloh taolo qattiq azob bilan ogohlantiradi:
وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
ya'ni: “...Oltin va kumushlarni kon (maxfiy xazina) qilib olib, ularni Alloh yo'lida sarf qilmaydiganlarga alamli azob haqida «xushxabar» bering!” (Tavba surasi 34-oyat).
Zakot berganda nafaqat mol poklanadi, balki bu bilan mo'minning qalbi ham poklanadi. Alloh taolo bu haqda shunday deydi:
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
ya'ni: “Mol-mulklaridan ularni u sababli poklashingiz va tozalashingiz uchun sadaqa oling va ular (haqqi)ga duo qiling! Albatta, duoingiz ularga taskin (tasalli)dir. Alloh eshituvchi va biluvchidir” (Tavba surasi 103-oyat).
Demak zakot bergan kishi gunohlardan poklanadi.
“Mo'minun” surasida zikr qilingan, Firdavs jannatini meros qilib oluvchi mo'minlarning bir sifati zakot beruvchi ekanidir. Bu haqida shunday deyiladi:
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ
ya'ni: “Ular zakotni ado etuvchidirlar” (Mo'minun surasi, 4-oyat).
Bu zakot ibodati bizdan avvalgi ummatlarga ham farz bo'lgan edi. Qur'oni karimda Ibrohim, Lut, Ishoq, Yaqub, Ismoil, Muso va Iso alayhimussalomga zakot farz qilingani haqida bayon qilinadi. Demak, zakot ham qadimiy ibodatlardan biridir. Qur'oni karimda Iso alayhissalom tilidan aytiladi:
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا
ya'ni: “Yana meni qayerda bo'lsam barakotli qildi va modomiki, hayot ekanman, menga namozni va zakotni (ado etishni) buyurdi” (Maryam surasi 31-oyat).
Muhtaram jamoat! Zakot berish oltin-kumush, tijorat uchun boqilayotgan hayvonlar, xom ashyo, ishlab chiqarilayotgan barcha turdagi yarim tayyor mahsulotlar va tayyor mahsulotlar, qog'oz pullar, do'kondagi sotiladigan atir-upa, kiyim-kechak va boshqa shularga o'xshash narsalardan o'zi yoki qiymatini chiqarish bilan bo'ladi. Asliy hojatga kiradigan narsalar zakot beriladigan mollarga qo'shilmaydi. Kundalik (asliy) hojatiga yashashi uchun hojatini chiqarib turgan narsalar: uy-joy va uy jihozlari, avto-ulov, sog'in sigir, har bir kasb egasiga o'sha kasb asboblari, eyish uchun saqlab qo'yilgan oziq-ovqat mahsulotlari kiradi. Bulardan zakot berilmaydi.
Demak, kimning moli nisob (85 gr tilla yoki qiymati)ga etib, bir yil to'lsa, unga zakot farz bo'ladi. Ana shu molning qirqdan birini haqdorga chiqarib beradi. Zakotni ajratayotganda yoki berayotgan paytida zakot berishni niyat qilishi farzdir.
O'zbekiston musulmonlari idorasi 2022 yil uchun nisob miqdorini 34 mln so'm deb belgiladi. Demak, odamning zaruriy hojatlaridan tashqari mablag'i va tijorat mollari 34 mlndan oshsa, u boylik darajasiga etgan bo'ladi. U endi boshqalardan zakot ola olmaydi. U shu yilning o'zida qurbonlik qilishi, o'zi va balog'atga etmagan bolalariga fitr sadaqasi berishi vojib bo'ladi. Bir yil o'tgach esa boyligi nisobdan kamaymagan bo'lsa, mablag'ining qirqdan birini zakot qilib beradi.
Moli birinchi marta nisobga etgan bo'lsa, bir yil o'tsa ham nisobdan kamayib ketmasa, zakot berishi farz bo'ladi. Doim zakot berib yurgan kishilar, yil davomida qo'shilgan boyligi bir yil aylanishini kutib o'tirishmaydi. O'sha qo'shilgan yilining o'zida qo'lidagi boyligiga qo'shib hisoblab, zakot chiqaradi.
Tijorat uchun sotib olingan har qanday mol mulkni zakot hisobiga qo'shiladi. Agar mol-mulk sotish niyatida olinmagan bo'lsa, qiymati harchand baland bo'lsa-da, undan zakot berilmaydi. Masalan, biror mahsulot ishlab chiqaradigan tsex – korxona va undagi qimmatbaho uskunalardan zakot berilmaydi. Balki ularni ishlatib topgan pulidan zakot beradi.
Kumush, qog'oz pullar va tijorat mollarining zakoti bir-biriga qo'shib hisoblanadi. Lekin chorva mollarining zakoti bularga qo'shilmasdan, alohida hisoblanadi.
Zakot beriladigan chorva mollari yilning ko'p qismida (6 oydan ko'proq) daladan o'tlab yurgan bo'lishi kerak. Qo'lda boqiladigan hayvonlardan, modomiki tijorat maqsadida boqilmayotgan bo'lsa, zakot berilmaydi. Tijorat maqsadida olib boqilayotgan har qanday hayvonlarning qiymati tilla-kumush, qog'oz pul va tijorat mollari qiymatiga qo'shib hisoblanadi.
Zakot beriladigan chorva hayvonlari: qo'y-echki, sigir, tuya va ot. Bu chorvalarning turlari ham bir-biriga qo'shib hisoblanmaydi. Alohida-alohida nisobga etishi shart bo'ladi. Qo'y qirqtaga etsa, bitta qo'y; sigir o'ttiztaga etsa, bitta bir yoshni to'ldirgan buzoq; tuya beshtaga etsa, bitta qo'y; urg'ochi yoki erkak-urg'ochi otlar aralash bo'lganda, otning har bittasidan qiymatining 1/40 i zakot qilib beriladi. Bu hayvonlarning soni ortib borgan sari zakotga beriladigan soni o'zgarib boradi. Ularni batafsil bilib olish uchun fiqh kitoblarga murojaat qilish kerak. Bunda hayvonning o'zidan ham, qiymatini ham berish mumkin. Qaysi hayvon bo'lsa ham, faqat bolalarining o'zi bo'lsa, undan zakot berilmaydi, lekin kattalari bilan aralash bo'lsa, kichiklarini ham hisobga qo'shiladi.
Muhtaram azizlar! Zakot olishga haqdor kishilar asosan kambag'al va miskinlardir. Zakot berishni kambag'al aka-uka, opa-singil va ularning farzandlari, amaki-amma va ularning farzandlari, tog'a-xola va ularning farzandlaridan boshlash afzaldir. Yuqorida sanalganlar ichida haqlilar topilmasa, yon qo'shni, keyin mahalla aholisi, keyin shahar ahliga beradi.
Zakotni nisob miqdoricha moli bo'lgan boy kishiga, o'zining ota-onasi, bobo-momosiga, o'zining o'g'il-qizlariga va ularning farzandlariga, er-xotin bir-biriga berish mumkin emas.
Shuni eslatib o'tamizki, haqdorlarni topa olmaydiganlar zakot va fitr sadaqalarini masjidlarda “Vaqf” xayriya jamoat fondi uchun qo'yilgan alohida zakot qutilari orqali ado qilishlari maqsadga muvofiqdir. Zakot va fitr sadaqasi uchun maxsus jamg'arma tashkil qilingan bo'lib, mablag'larning haqdorlarga etib borishi shaffof ko'rinishda olib boriladi.
Azizlar! Quyida O'zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo hay'atining milodiy 2022 (hijriy 1443) yilgi zakot nisobi, fitr sadaqa va fidya miqdori bo'yicha qarorini bayon qilamiz:
Shunga ko'ra, zaruriy ehtiyojidan tashqari bir yil davomida 34000 000(o'ttiz to'rt million) so'm va undan ortiq pul mablag'i yoki ushbu qiymatdagi savdo-tijorat moliga ega bo'lgan musulmon kishi, jami mablag'ining qirqdan biri (1/40)ni ajratib, uni zakot niyatida kambag'al va faqirlarga beradi.
Bugungi kunda mazkur mahsulotlarning Toshkent shahar bozorlaridagi o'rtacha narxlari 1 kg. bug'doy – 5 ming, 1 kg. arpa – 4 ming, 1 kg. mayiz – 50 ming va 1 kg. xurmo – 40 ming so'm ekanligini inobatga olib, bu yilgi FITRsadaqasining miqdori quydagicha etib belgilandi:
Har kim o'z imkoniyatiga qarab ushbu to'rt mahsulotning xohlagan bir turidan fitr sadaqasini bersa kifoya qiladi.
Eslatma: Mazkur qiymatlar Toshkent shahar bozorlaridagi narxga asosan belgilandi. Har bir viloyat o'z bozorlaridagi narxga qarab fitr sadaqasini belgilaydi.
Barchamizga Ramazon oyi muborak bo'lsin! Uni g'animat bilib, yaxshiliklar bilan o'tkazishni barchamizga nasib qilsin! Omin!
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Hech shubha yo‘qki, xalifa Usmon ibn Affon roziyallohu anhuning o‘limlariga sabab bo‘lgan hodisalardan tortib hazrati Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning o‘limlarigacha bo‘lgan davrda bo‘lib o‘tgan hodisalar Islom uchun, musulmon ummati uchun misli ko‘rilmagan musibat bo‘ldi.
Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati o‘rtasida bo‘linish yuz berdi. O‘sha paytgacha bir tanu bir jon bo‘lib, butun dunyoga Islom nurini taratib kelayotgan, butun insoniyatga xayru barakani ulashib kelgan dunyo tarixidagi eng yaxshi ummat ichida darz paydo bo‘ldi. Avvallari bu ummat vakillari ixtilof nimaligini bilmas edilar. Vaqti kelib, ular avval ikkiga, keyinroq uchga bo‘linib ixtilof qildilar. Xuddi o‘sha mash’um hodisalar tufayli boshlangan bu bo‘linishlar sekin-asta davom etib, musulmon ummatining sog‘lom tanasi ichidan turli-tuman toifalar chiqdi. Shiy’a, rofiza, xavorij va shunga o‘xshash boshqa har xil toifalarning kelib chiqishi aynan ana shu hodisalardan boshlangan edi.
Mazkur hodisalar tufayli musulmon ummati avval hokim shaxs haqidagi ba’zi mulohazalar bilan bahs boshlagan bo‘lsa, oxiri kelib iymon va kufr borasida bahs qiladigan, bir-birini kufrga ketganlikda ayblaydigan darajaga yetdi.
Ushbu hodisalar, avvalo, fitnachilarning hazrati Usmonga u kishi ishga qo‘ygan ba’zi voliylar haqida shikoyat qilishlari bilan boshlangan edi. Oxiri kelib xorijiylar o‘zlariga muxolif bo‘lganlarni, hatto hazrati Aliydek zotni kofirlikda ayblay boshlashdi. Tabiiyki, qarshi tomondan ham o‘ziga yarasha javob bo‘ldi.
Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati ichida bir-birining qonini o‘zi uchun halol bilish va bir-birini o‘ldirishni ravo ko‘rish boshlandi.
Birinchi marta fitnachilar hazrati Usmon roziyallohu anhuning qonlari va mollarini o‘zlariga halol hisoblab, u kishini o‘ldirib, mollarini talashdi. Ana shu nobakorlik oqibatida ishlar rivoj topib, «Tuya hodisasi»da, «Siffin»da bir necha o‘n minglab kishi halok bo‘ldi. Xorijiylar bilan bo‘lgan alohida hodisalarni qo‘shadigan bo‘lsak, bu hisob yana ham ortadi.
Bir tanu bir jon bo‘lib, dunyo xalqlarini birin-ketin bandalarning bandalarga sig‘inishidan Allohning ibodatiga, noto‘g‘ri dinlarning jabridan Islomning adolatiga, dunyo torligidan oxirat kengligiga, johiliyat zulmatlaridan Islom nuriga chiqarayotgan ummat bir-birini Robbiga ibodat qilishdan chiqarish, bir-biriga jabr qilish, Islomning kengligidan ixtilof torligiga, Islom nuridan jaholat zulmatiga o‘ta boshladi.
Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummatining guli, yetakchi kuchi bo‘lmish sahobai kiromlarning ko‘pchiligi nobud bo‘ldilar. Ularning ma’naviy kuchlariga futur yetdi.
Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati boshiga tushgan musibatlarni birma-bir sanab chiqish nihoyatda og‘ir ish. Shuning uchun bu borada gapni qisqa qilganimiz ma’qul.
Endi ijozatingiz bilan mazkur hodisalarga baho berish haqida bir necha og‘iz so‘z.
Bu hodisalar bo‘lib turgan vaqtlarning o‘zidayoq ularga baho berish boshlangan. Unda har bir tomon o‘zini haq, o‘zgani nohaq deb bilgan. Tarafkashlik bo‘lib turgan joyda bundan boshqa narsa bo‘lishi mumkin ham emas. Ammo mazkur hodisalarga baho berish ular bo‘lib o‘tganidan keyin nihoyatda avj olgani kutilmagan hol. Ushbu hodisalar bo‘lib o‘tgandan keyin turli sabablarga ko‘ra ularni baholash, «kim nima qilgan-u, kim nima qilmagan, aslida nima qilish kerak edi», kabi mavzularda munozaralar qizib ketgan. Bu borada har kim o‘sha to‘palonlar yuz bergan vaqtdagi har bir harakat va sakanot, har bir og‘iz gap va so‘zdan o‘z fikrini qo‘llashga, o‘zganing fikrini rad qilishga dalil izlagan. Tarafkashlik va nizo olovida qizib ketib, dalil topa olmay qolgan paytlarda o‘zidan qo‘shib yuborishlar bo‘lmaganiga esa hech kim kafolat bera olmaydi.
Tarafkashlik avj olgan joyda har kim o‘zining haq ekanini isbot qilishga urinib, o‘zida bo‘lmagan yaxshi sifatlarni bemalol da’vo qilganidek, o‘zida bo‘lgan salbiy sifatlarni taraddudsiz inkor etadi. Shu bilan bir vaqtda, qarshi tarafning barcha yaxshiliklarini inkor etgan holda, barcha yomonliklarni unga ag‘daradi. Mana shu jarayonda nima bo‘lsa bo‘ladi.
Islom ummati yolg‘on nima ekanini bilmas edi. Ammo fitnachilar o‘z qilmishlarini xaspo‘shlash, odamlarni ortlaridan ergashtirish maqsadida bu ummat ichiga «yolg‘on» degan illatni olib kirishdi. Jumladan, ular: «Bizga Aliydan xat keldi» «Bizga Oishadan xat keldi», «Bizga falonchidan xabar keldi» «U debdi», «Bu debdi» degan yolg‘onlarni ham tarqatishgan edi.
Fitnachilar mazkur mash’um hodisalar o‘tib ketganidan keyin ham o‘z tarafini olib, o‘zgani tanqid qilishda davom etaverishdi. Bu narsalar asta-sekin avj ola boshladi. Tarafkashlikda uchiga chiqqan tomonlar esa o‘z gaplarini tasdiqlash uchun oyat va hadislarni nohaq ta’vil qilganlari yetmagandek, yolg‘onlar to‘qib, hatto ularga hadis sifatini berishgacha yetib borishdi.
Ammo mas’ul kishilar, ulamolar bu nobakorlikni darhol bo‘g‘ib tashlash yo‘liga o‘tdilar. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga oid barcha rivoyatlar yaxshilab himoya qilindi. Hadislarning darajalarini aniqlashning mustahkam qoidalari ishlab chiqildi. Bu borada fitnachilarning fitnasi o‘tmadi.
Ammo tarixchilar keltirgan rivoyatlarga bu qadar e’tibor qaratilmadi, chunki tarix haqidagi rivoyatlar din va e’tiqod masalalari bo‘yicha rivoyatlar ahamiyatiga ega emas, degan o‘y bor edi. O‘sha paytlarda bo‘lib o‘tgan hodisalar haqidagi rivoyatlar to‘plandi. Ammo ularni saralash va yaroqsizini tashlab yuborish ishlari qilinmadi. Bu narsa ayniqsa hukmdorlik uchun o‘zaro kurash olib borgan toifalarga qo‘l keldi. Ular turli asossiz rivoyatlardan o‘z manfaatlari yo‘lida foydalanish bilan birga, yetmay qolgan joylariga o‘zlaridan qo‘shib yuborishdi.
Asta-sekin sahobai kiromlarga til tekkizish boshlandi. Til tekkan sahobiyning tarafdorlari o‘ziga yarasha javob berishdi. Har kim o‘zi ergashgan shaxsni ulug‘lashga o‘tdi.
Ayniqsa, hazrati Aliy roziyallohu anhu haqlarida bunga o‘xshash gap-so‘zlar ko‘p uchraydi. Ba’zi g‘uluvga ketgan toifalar u zotni ilohlik darajasigacha ko‘targan bo‘lishsa, xorijiylarga o‘xshash kimsalar: «Kufrga ketdi», deyishgan.
Yana boshqa bir toifalar hazrati Aliy roziyallohu anhuning taraflarini olish maqsadida u zotni mazlum qilib ko‘rsatishga urinib, boshqa bir nechta katta sahobalarni esa kofirga chiqarib qo‘yishgan.
Bu masalalarga bag‘ishlangan majlislar, janjallar bo‘ldi, kitoblar yozildi, xutbalar o‘qildi. Nima bo‘lsa bo‘ldi, lekin ixtilof ko‘payib boraverdi.
Nihoyat, musulmonlar jumhuri – ahli sunna val jamoa bu masalada ijmo’ ila eng adolatli va so‘nggi nuqtani qo‘ydi: orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarda hazrati Aliy va u zotning tarafdorlari haq bo‘lganlar. Ular haqida boshqacha gap bo‘lishi mumkin emas. Bunga dalil va hujjatlar yetarli. Ularning eng ishonchli va kuchlisi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan sahih hadislardir. Xususan, Ammor ibn Yosir roziyallohu anhu va Zul Sadyaynining hazrati Aliy roziyallohu anhuning fazilatlari haqidagi, kelajakda bo‘ladigan fitnalar haqidagi hadislari fikrimizga dalil bo‘la oladi.
Orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarning aybdorlari Ibn Saba’ boshliq fitnachilar va xorijiylardir, barcha qilingan gunohlar ularning bo‘ynida. Ular haqida boshqa gap bo‘lishi mumkin emas.
Fitnachilar asosan Misr, Basra va Kufada tuxum qo‘yib, urchib ketishdi. Fitnaning bosh qarorgohi Misr edi. Uning Islom jamiyatining markazidan uzoqda joylashgani, u yerda haqiqiy ulamolarning, xususan, sahobalarning kam bo‘lgani va boshqa shunga o‘xshash omillar fitnachilarning o‘z fikr-mulohazalarini avom xalqqa yetkazishlariga katta imkon berar edi.
Orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarda fitnachilarga ham, hazrati Aliy roziyallohu anhuga ham qo‘shilmagan, balki u zotga talab qo‘yib, talabi bajarilgandagina bay’at qilishlarini aytgan toifa ham bor edi. Ularning gaplari va qilgan ishlari «Tuya» va «Siffin» hodisalaridan hammamizga ma’lum. Ushbu toifaning mashhur shaxslari sifatida Talha ibn Ubaydulloh, Zubayr ibn Avvom, Muoviya ibn Abu Sufyon va Amr ibn Os roziyallohu anhumni eslash mumkin. Ahli sunna val jamoa musulmonlari ularni: «Xato ta’vil va ijtihod qilganlar», deb baholaydi. Ular haqoratlanmaydilar, yomonlanmaydilar. Balki sahobiy bo‘lganlar boshqa sahobai kiromlar bilan bir qatorda ko‘riladi.
Ulamolarimiz va musulmonlar jumhuri bu ishda g‘oyatda talabchan bo‘lgani sababli bu haqda har bir musulmon shaxs e’tiqod qilishi lozim bo‘lgan narsani aqiyda kitoblarimizga bitib ham qo‘yganlar.
Jumladan, ahli sunna val jamoaning eng mashhur aqiyda kitoblaridan biri bo‘lmish «Aqiydai Tahoviyya»da quyidagilar aytiladi:
«Biz ularning hammalari haqida yaxshilik bilan: «Robbimiz, bizni va bizdan avval iymon bilan o‘tgan birodarlarimizni mag‘firat qilgin, iymon keltirganlarga nisbatan qalbimizda g‘ashlik qilmagin. Robbimiz, albatta, Sen o‘ta shafqatlisan, o‘ta rahmlisan», deymiz (Hashr surasi, 10-oyat).
Alloh taolo bizning qo‘llarimizni o‘z vaqtida bo‘lib o‘tgan fitnadan asragan. Biz Allohdan tillarimizni ham mazkur fitnadan saqlashini so‘raymiz».
«Islom tarixi» birinchi juzi asosida tayyorlandi