Hakim at-Termiziy O'rta Osiyo so'fiyligining yirik vakili, deb yozadi Abdulfattoh Abdulloh Baraka.
Islomosferaning ma'lumotiga ko'ra, at-Termiziy ehtimol IX asr boshlarida Termiz (hozirgi O'zbekiston hududi) da tug'ilgan bo'lishi mumkin. Uning tarjimai holini «Buduvvu shan» kitobi orqali kuzatish mumkin.
Yaxshi diniy ta'lim olgan, Termiz va Balxning hadis olimlaridan hadis, islom huquqi (fiqh) - Hanafiy mazhabi huquqshunoslaridan hadislarni o'rgangan. 27 yoshida Hajga bordi. U o'z kitobida yozishicha, har kecha At-Termiziy Ka'ba atrofini aylanib tavof qildi, gunohlaridan tavba qildi, bu dunyo ishlaridan yuz o'girish, o'z holatini to'g'rilash va Qur'onni yodlab olish uchun duolar qildi. At-Termiziy hajdan qaytgach, Allohni bilish va oxiratga tayyorgarlik ko'rish maqsadida kitob o'qiy boshladi, shuningdek, turli yurtlarda aylanib yurib, o'ziga ustoz izlay boshladi.
Shu bilan birga, u zohidona turmush tarzini olib bordi – ro'za tutdi, ko'p ibodatlar qildi, yolg'iz darbadar yurdi, xarobalar va qabristonlarni tez-tez ziyorat qildi. Ammo, deb yozadi u, hech qachon unga yordam bera oladigan samimiy do'st topmagan, nihoyat, u tushida Rasulullohni (sollallohu alayhi vasallam) ko'rgan, shundan so'ng u bilan Alloh o'rtasidagi pardalar ochilgan.
Hakim at-At-Termiziy Ahmad ibn Hadravayh, Yahyo ibn Muaz ar-Roziy va Abu Turob Naxshabiy kabi ulug' so'fiylarning suhbatlarida hozir bo'lgan. Shu bilan birga, uning g'oyalari uni tanqid qilishlariga sabab bo'ldi. Odamlarning axloqini buzadi, yangiliklarni tarqatadi va o'zini payg'ambar deb ataydi, deb At-Termiziyning ustidan Balx hokimiga shikoyat qilishadi. Olim qochishga majbur bo'ldi. Ammo, o'zi yozganidek, bu qiyinchiliklar uni faqat tobladi, uning ichki ko'rishi (qalb ko'rishi) va ruhining ko'tarilishiga yordam berdi, u o'z ta'mini baxtsizliklarda topa boshladi. "Buduvvu shan" da At-Termiziy hayotining so'nggi yillari haqida ma'lumot yo'q. Ma'lumki, u kitob yozishni davom ettirgan, muridlarga dars bergan.
Umrining oxirida Termiz shahriga qaytib, u erda vafot etdi. Uning bu shahardagi maqbarasi ziyoratgohga aylangan.
At-Termiziy tasavvuf, axloq, kalom, hadisshunoslik, Qur'on tafsiri, mazhablar tarixi, filologiya kabi turli fanlarga oid ko'plab asarlar muallifi. Uning asarlari orasida "Hatm al-avliyo", "Ilal al-shariat", "Haqiqat al-odamiyyin", "Al-manhiyot", "al-Furuk vam au at-taraduf" va boshqalar bor. Uning ko'plab kitoblari bugungi kungacha saqlanib qolgan, turli tillarga tarjima qilingan va ko'p marta nashr etilgan. Uning asarlari o'z davrida allaqachon mashhur bo'lgan, biroq ayni paytda uni tanqid qilish va hatto unga qarshi tuhmat, ba'zi hollarda hasad qilish, boshqalarida esa uning so'zlarini noto'g'ri talqin qilishlariga sabab bo'lgan. At-Termiziy avliyolarni payg'ambarlardan ustun qo'yishda, Allohga muhabbat haqida o'zidan oldin hech kim qilmagan yo'l va shaklda gapirishda, o'z yozuvlarida o'ylab topilgan hadislarni keltirishda va yangiliklarni tarqatishda ayblandi. Olimning o'zi "Buduvvu shan" da yozishicha, u bularni hayoliga ham keltirmagan.
Hakim At-Termiziy diniy ilmlarni oqillarini bilan kelishtirishga, diniy ilmlarni oqilona nuqtai nazardan asoslashga harakat qilgan. U so'fiylikka antik falsafa va gnostitsizmdan kelib chiqqan "hikmat" tushunchasini kiritdi. Shuning uchun uni donishmand deb tarjima qilinadigan "Hakim" deb atashdi. At-Termiziyning eng mashhur tushunchalaridan biri "xatm al-avliyo" ("avliyolar muhri") dir. Uning so'zlariga ko'ra, "payg'ambarlar muhri" (xatm al-anbiyo) deb ataladigan so'nggi payg'ambar bo'lgani kabi, "avliyolar muhri" - oxirgi avliyo ham bor. Shu bilan birga, u barcha avliyolar orasida eng ulug' mavqega ega bo'lib, ularning eng buyugidir.
At-Termiziyning qarashlari keyingi davr sufiylariga ta'sir ko'rsatdi. Uning qarashlarini qabul qilgan bir guruh olimlar "hakimiyya"deb atala boshladilar. Ulardan eng mashhurlari Abu Bakr ibn Varroq va Hasan ibn Ali al-Javzoniy edi. G'azzoliy" Ihya ulyum ad-din "da At-Termiziyning "Kitob al-akyus va al-mug'tarrin", Ibn Qayyum Al-Javziyning "Kitob ar-rux "da esa uning" al- Furuq va man at-taraduf" kitoblaridan keng foydalanadi. At-Termiziy, shuningdek, Ibn Ataulloh Iskandariy, Shayx Mursiy, Abu Hasan al-Shazaliy, Bahouddin Naqshband, Hujviriy, Ibn Arabiy va boshqa ko'plab ulamolarga ta'sir ko'rsatgan.
O'zbekiston musulmonlari idorasi matbuot xizmati
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.