Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
19 Сентябр, 2024   |   16 Рабиъул аввал, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
04:49
Қуёш
06:08
Пешин
12:22
Аср
16:37
Шом
18:28
Хуфтон
19:42
Bismillah
19 Сентябр, 2024, 16 Рабиъул аввал, 1446

АРМОН

28.09.2017   5451   4 min.
АРМОН

Зоҳид уйқудан уйғонганида тонг аллақачон отиб, кун ёйилиб кетганди. Анча вақтгача ўзига келолмай ётди. Ўзига келганида эса...

У ёшлик қилди. Йўқ, ёшлик қилмади, кўнгилнинг беўхшов майлига қурбон бўлди. Санамжонни кўрдию, ишқ дардига мубтало бўлди-қўйди. Қизни кўрмаса туролмайдиган, гўёки ҳаёти тўхтаб қолаётгандек туюлди. Онасига дардини ёрди. Гулрухсор опа қизни суриштириш учун манзилини сўради. Ўғли айтган манзилга бориб маҳалла аҳлидан, қўни-қўшнидан Санам ва унинг оиласини суриштирди. Уларнинг ҳаммалари бир оғиздан қизнинг яхшилигини, аммо онаси ёмон феълли эканлигини айтишди. Айниқса, кекса бир онахон:

  • Қизим, турмуш, оила қуриш – оғир масала. Чуқур ўйлаб, ўрганиш керак, токи тўрт кунда янги оила бузилиб кетмасин. Яна бир гапимни қулоғингга ил, болам. Донишмандлар: “Онаси яхши бўлсаю қизи ёмон бўлса, у қизни ҳеч иккиланмай келин қил. У барибир онасига тортади. Аммо қизи яхши бўлсаю, онаси ёмон бўлса, у қизнинг яхшилигига алданиб қолма”, дейишган. Шунинг учун бу қиз борасида хулоса чиқаришга шошилманглар, – деди.

Гулрухсор опа уйга қайтганида Зоҳиджон уни интиқ бўлиб кутиб турганди. Опа:

  • Ўғлим, маҳалладошлари қизнинг оиласи ҳақида яхши гап айтишмади, нима қиламиз? – сўради.

Зоҳиджон:

  • Санамни яхши қиз дейишибди-ку! Уйлантирсангиз, унга уйланаман, бошқа қиз керак эмас. Мени десангиз, дадамни ҳам кўндирасиз!

Чораси қолмаган онаизор дадаси билан маслаҳатлашиб, тўй қилишга рози бўлишди. Орзу-ҳавасли, карнай-сурнайли, донғи етти маҳаллага етадиган тўй бўлиб ўтди. Салкам бир ойгача Зоҳиджонлар уйидан меҳмонлар қадами узилмади. Иккинчи ой бошланди. Гулсанам опа, турмуш ўртоғи келин олдик, бир боламиз иккита бўлди деб хурсанд. Келинимиз бизга келин эмас, қиз бўлсин деб роса дуо қилишди.

Санам аввалига қайнона-қайнота хизматини елиб-югуриб бажара бошлади. Нима ҳам бўлди-ю, тўсатдан келиннинг авзои бузилиб, эрига хархашасини бошлади:

  • Жон хўжайин, илтимос, ўзимиз алоҳида кўчиб чиқайлик. Мен қачон турмушга чиқсам, алоҳида яшайман, деб орзу қилганман.
  • Э, қизиқмисан, мен битта-ю битта фарзанд бўлсам, қандай қилиб ташлаб кетамиз?
  • Нима қипти, тез-тез келиб турамиз.

Зоҳиджон кўнмади. Санам ялиниб-ёлвориб, ниҳоят, ҳовлини иккига ажратиб олишга эрини кўндирди. Зоҳиджон бу гапни айтишга юзи бўлмаслигини айтганида:

  • Сиз эркаксиз. Оилада ҳукмингиз бўлиши керак. Қандай айтасиз, нима қиласиз – бу сизнинг ишингиз. Айтасиз, тамом-вассалом! – сўзига якун ясади Санам.

Зоҳиджон ўйлай-ўйлай ечим тополмагач, уйга ичиб келди. Шайтон уни ичига кириб олиб, ўзини кўрсата бошлади. Эр шерга айланди. Тавба, кечаги истиҳола, андиша қаерга чекинди, билмайди. У ота-онасига алоҳида яшашмоқчилигини, ҳовлини иккига бўлиб, ўзларига тегишли қисмини ажратиб беришларини сўради.

Бу гапдан ота нима деярини, она нима қиларини билмай талмовсираб қолишди. Айниқса, она ўзини буткул йўқотиб қўйди. У бор бўйи билан ерга гурсиллаб йиқилди. Ота тез ёрдамга қўнғироқ қилди... Ер гўё остин-устун бўлди. Етиб келган тез ёрдамда онани шифохонага олиб кетишди. Саросимада қолган ота ҳам хотини билан бирга кетди. Зоҳиджон бошқа нима бўлганини билмайди...

... Кечаги воқеалар эсига келди-ю, нима қиларини билмай бошини чангаллаб қолди. Ўзининг қандай хатога йўл қўйганини англади. Англади-ю... бир хотиннинг макри минг туяга юк бўлиб қолмай, қалбни, хонадонни вайрона қилишга ҳам қодирлигини тушуниб етганида кечириб, тузатиб бўлмайдиган хатога йўл қўйганини тушунди.

                                                                                  Зебо ОМОНОВА

Ибратли ҳикоялар
Бошқа мақолалар
Мақолалар

Қиз бола қила оладиган энг муносиб иш нима?

19.09.2024   198   4 min.
Қиз бола қила оладиган энг муносиб иш нима?

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Қиз бола бажара оладиган энг яхши иш – оддий (қилиш осон), доимий (қиз бола бутун умр, узлуксиз, ҳар куни қила оладиган), яхши таъсир кўрсатадиган, кўплаб савоб келтирадиган ишдир.

Биз бу сифатларни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сўзларидан, у зотнинг уйларидаги ҳолатлардан ўргандик.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ учун энг суюкли амал  – оз бўлса ҳам, бардавом амалдир», дер эдилар». Имом Муслим ривоят қилган.

Кичик бўлса ҳам, бардавом, мунтазам, доим қилинган ишлар кўп бўлса ҳам, бардавом бўлмаган ишдан яхши экан. Демак, савоб олиш учун, Аллоҳ бизни яхши кўриши учун фақат катта, кўп ишларни қилишга мажбур эмас эканмиз. Роббимизга биз қиладиган ишнинг катта-кичиклиги эмас, бардавом қилиниши суюкли экан. Кичик бир яхши амални ҳам доим, ҳар куни, канда қилмай бажарсак, Роббимизга суюкли бўлаверар экан.

Саҳоба ва тобеъинлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга эргашиш, ўрнак олиш учун у зотнинг кундалик ишларини, феълларини билишга жуда қизиқишар эди.

Буюк тобеъинлардан Масруқ ибн Аждаъ роҳимаҳуллоҳдан ривоят қилинади:

«Оиша розияллоҳу анҳодан «Расулуллоҳ қандай амални яхши кўрар эдилар?» деб сўрасам, «Доимий амални», дедилар.

Бошқа ривоятда Оиша розияллоҳу анҳо: «Расулуллоҳга энг суюкли амал – давомли бажариладиган амал эди», деганлар. Имом Бухорий ривоят қилган.

Яна бир тобеъин – Алқама ибн Қайс ҳам Нахаъийдан шунга ўхшаш ривоят келтирган:

«Мўминларнинг онаси Оишадан «Расулуллоҳнинг амаллари қандай эди?» деб сўраган эдим, «Расулуллоҳнинг амаллари дийма эди», дедилар».

Араблар «дийма» деб чақмоқсиз, момақалдироқсиз, узоқ ва сокин ёғадиган ёмғирни айтишади.

Оиша розияллоҳу анҳо айтадилар:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳар бир ишни мукаммал бажарар эдилар. Бетоб бўлиб ёки чарчаб ухлаб қолиб, тунги намозларини ўқий олмай қолсалар, кундузи ўн икки ракъат қилиб ўқиб қўяр эдилар». Имом Муслим ривояти.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қайси ишга кўл урмасинлар, уни мукаммал бажарар эдилар, уни пухта, эътибор билан адо этар эдилар, энг асосийси – ўша ишда бардавом бўлар эдилар. Оиша онамиз бунга ҳаётий мисол келтириб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳар куни кечаси нафл намоз ўқиганларини, бирор марта қолдирмаганларини айтяптилар. Мабодо беморлик ёки чарчоқ туфайли ўқий олмай қолсалар, худди сиз билан биз фарз намознинг қазосини ўқигандек, кундузи ўн икки ракъат қилиб ўқиб қўяр эканлар. Бир амални давомий қилиш, уни бирор марта ҳам қолдирмасликка уринишнинг энг ёрқин мисоли мана шудир.

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларининг ҳолатини доим назорат қилардилар, бир ишни бардавом қилган одамни мақтар эдилар, бирор ишни бир муддат қилиб, кейин ташлаб қўядиган кишини койир эдилар.

Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам менга «Тунги намозни баъзан ўқиб, кейин ташлаб қўядиган Фалончи каби бўлмагин!» деганлар». Имом Бухорий ривояти.

Энди сизга бир савол:

Ҳаётингизда давомли, узлуксиз қиладиган бирор ишингиз, яхши амалингиз борми?

Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг

“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ таржимаси.

Мақолалар