Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
19 Сентябр, 2024   |   16 Рабиъул аввал, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
04:49
Қуёш
06:08
Пешин
12:22
Аср
16:37
Шом
18:28
Хуфтон
19:42
Bismillah
19 Сентябр, 2024, 16 Рабиъул аввал, 1446

Инсоф - олийжаноблик белгиси

7.11.2018   8510   4 min.
Инсоф - олийжаноблик белгиси

Кел эй комил камол этсанг диёнат

Кишиға қилмағил хар гиз хиёнат

Узатмас бўлсанг анга дасту алтоф

Нечук бўлғай мусулмонлиғда инсоф. 

Сўфи Аллоҳёр

 

Динимиз инсонлар ўртасидаги муносабатларда ҳамиша инсоф, адолат, халоллик хукмрон бўлишини талаб этади ва мусулмонларни шунга чорлайди. Бу муносабатлар инсонни камолотга етаклайди.

Халқимиз орасида “Дунёни обод қиладиган ҳам, барбод қиладиган ҳам ИНСОН ! Инсонни одам қиладиган ҳам, адо қиладиган ҳам ИНСОФ !”, деган ажойиб хикмат бор. Инсоф хаддан ошмасликдир. Баъзан инсоф хақида гапирамиз-у, аммо асли инсофнинг нима эканлигини кўпчилигимиз яхши билмаймиз. Ҳазрат Алишер Навоийнинг “Инсоф ила адл қасрини кур”деган ишорасида қанча маъно ва мазмун яширинган.

Хар бир инсоннинг инсофли бўлишида, аввалам бор, унинг оиласидаги муҳит, ота-она ва мактабдаги ўқитувчи устозларнинг таълим-тарбияси катта аҳамият касб этади. Инсонни хар бир ишда хам, гапда хам инсофли бўлиши керак. Инсоф бу фақат хақиқатни айтиш эмас, балки кишиларнинг кўнглини топа билиш ва уларга мехрибонлик кўрсатишдир.

Ҳукамолар айтадилар: “Ўн ҳислатни қўлдан бермаслик лозим: тўғрилик, халоллик, инсоф, мулойимлик, кексаларни хурмат қилиш, кичикларга шафқат қилиш, қаноатлик бўлиш, вафодорлик, иффат ва адолат” 

Ислом  дини кишиларни инсофга одатлантириш учун амалий бир услубни йўлга қўйган бўлиб, унинг асоси Қуръони каримда келганидек, мўминларнинг ўзаро ака-ука эканликлари, шунингдек, ҳадиси шарифларда айтилганидек, уларнинг ўзаро муносабатларида бамисоли бир тана каби эканликлари ҳақидаги ўгитлардан иборат. Жамият аъзолари бамисоли бир тана экан, улардан бирига нисбатан содир қилинган инсофсизлик ва зулм жамиятнинг бошқа аъзоларига ҳам таъсир қилиши муқаррар. Шу боис ҳам динимиз таълимотларида инсоф инсоний алоқаларни муҳофаза қилишнинг асосий воситаси қилиб белгиланган. 
Ҳазрати Али каррмаллоҳу важҳаҳу ўз ўғиллари Имом Ҳасан разияллоҳу анҳуга инсоф борасида шундай ўгитлар билан насиҳат қилган эканлар: “Эй ўғлим! Ўзинг билан ўзгалар ўртасидаги муомалангда ўз нафсингни мезон қил. Ўз нафсинг учун яхши кўрган нарсангни биров учун ҳам яхши кўр. Ўз нафсинг учун ёмон кўрганинг ишни бировга нисбатан ҳам раво кўрма. Ўзингга зулм қилинишини ёқтирмаганинг каби бировга ҳам зулм қилма. Ўзингга (Аллоҳ томонидан) эҳсон-яхшилик қилинишини севганингдек, ўзгаларга ҳам эҳсон-яхшилик қил. Бировнинг хулқида хунук санаганинг ишни ўз хулқингда ҳам хунук санагин. Ўзганинг феълида гўзал санаганинг ишларни ўз нафсинг учун ҳам гўзал ва керакли деб бил. Билмаган нарсангни гапирма. Билган нарсангни гапир. Ўзингга қарата айтилишини ёқтирмаганинг сўзни бировга ҳам гапирма”. 
Ҳазрат Али разияллоҳу анҳунинг бу сўзларида олам-олам маъно мужассам. Инсон ўзгалар билан муомаласида ўз нафсини мезон қилиши. Биров бизга ёлғон гапиришини, алдашини хоҳламаймизми? Демак, бошқаларга ёлғон гапирмайлик. Биров бирор нарсамизни ўғирлашини қабул қила олмаймизми? Демак, бировдан биз ҳам ҳеч нарса ўғирламайлик. Биров бизга кибр қилиб, ерга уришини истамаймизми? Демак, биз ҳам ўзгаларга таҳқиромуз ва такаббурона муомала қилмайлик. Шундай қилиб, ҳар доим ўзгаларга нисбатан қиладиган муомалаларимизда ўзимизга ўзимиз: “Мен шу муомалани ўзим учун бўлишига рози бўлармидим?!”, деган савол қўяйлик. Мана шу ИНСОФдир. 

Инсоф, ҳалоллик, адолат ва виждонлилик тушунчалари динимиз Исломнинг барҳаёт таълимотларида бот-бот таъкидланган муқаддас тушунчалар бўлиб, уларга доимо риоя қилишимиз, одамлар билан амалга оширадиган барча муомала ва муносабатларимизда оғишмасдан амал қилишимиз лозим бўлган маънавий мезон ҳисобланади. Агар инсоф ва адолатни, ҳалоллик ва виждонни ўзимизга мезон қилсак, дунёю охират яхшиликларига эга бўламиз, жамиятимиз янада жипс ва мустаҳкам жамият бўлиб, гуллаб яшнайди. Аллоҳ таоло барчамизни Ўзидан қўрқадиган, инсофли, адолатли ва ҳалол инсонлардан бўлишимизни насиб айласин!

 

Одилжон Нарзуллаев

Зангиота туман “Имоми Аъзам”масжиди имом хатиби

Мақолалар
Бошқа мақолалар
Мақолалар

Берувчи қўл олувчи қўлдан яхшироқдир

19.09.2024   316   3 min.
Берувчи қўл олувчи қўлдан яхшироқдир

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Ҳаким ибн Ҳизом розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Берувчи қўл олувчи қўлдан яхшироқдир. Беришни ўзингни аҳли оилангдан бошлагин. Садақанинг энг яхшиси ўзинг ва аҳлингга қилган нафақангдан ортганидир. Ким иффатли бўлса Аллоҳ таоло уни иффатли қилади. Ким инсонлардан ўзини беҳожат тутса Аллоҳ таоло уни беҳожат қилади”.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларини иззат-нафсли бўлиб одамлардан бирон нарса сўрашдан беҳожат бўлишга чақирар эди. Ҳатто, айрим саҳобалардан инсонлардан бирон нарса сўрамасликка байъат ҳам олганлар. Ўша байъат қилганлар орасида шундай саҳобалар бор эдики, агар уларни қамчиси ерга тушиб кетса ҳам бировга олиб бергин, дейишмас эди.

Бировлардан нарса сўрашдан беҳожат бўлиш шариатнинг талабидир. Буни Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўзларининг “Берувчи қўл олувчи қўлдан яхшироқдир”, деган сўзларида очиқ ойдин таъкидлаб айтганлар. Лекин бирор инсон ҳадя берадиган бўлса уни олишда ҳеч қандай зиён йўқ. Чунки, Соиб ибн Язид розияллоҳу анҳу айтадилар: Умар розияллоҳу анҳу Абдуллоҳ ибн Саъдий розияллоҳу анҳуга йўлиқиб қолганида: сенга мусулмонларни ишидан бир ишга волий бўлгин, дегандим, сен эса уни қабул қилмадинг, деди. Шунда Абдуллоҳ ибн Саъдий: мени ҳолатим яхши қул ва отларим бор. Мен у ишдан беҳожатман, сен менга таклиф қилаётган ўша иш бошқа мусулмонларга садақа бўлиши мен учун яхшироқдир, деди. Шунда Умар розияллоҳу анҳу: ундай қилмагин чунки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам менга ҳадялар берар эди мен эса: Эй Аллоҳнинг Расули! уни мендан бошқаларга беринг, дер эдим. Бу ҳол яна қайтарилганда мендан бошқага беринг, десам "буни олгин эй Умар! агар ўзинг учун ишлатмасанг уни садақа қиларсан, Аллоҳ таоло сенга бу молдан берган нарсани агар ўзинг сўрамаган бўлсанг уни олгин, бўлмаса ўзингни ундан сақлагин!" дедилар.

Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам юқоридаги ҳадисларини давомида: “агар ортиқча молинг бўлса, уни ўз аҳлингга инфоқ қилгин”, дедилар. Чунки, мусулмон киши аввало вожиб бўлган нафақани қилиши керак. Шундай нафақалардан бири бу-киши ўз аҳлига ва болаларига қилган нафақадир. Бундан кейин эса яқин қариндошларига сўнгра бошқа муҳтож инсонларга берилади.

Ҳадиснинг давомида “Садақанинг энг яхшиси ўзинг ва аҳлингга қилган нафақангдан ортганидир” дейилди. Чунки, фарз амалларни бажариш нафл амалдан кўра авлороқдир. Бирор бир киши ўзи ва аҳли оиласини ҳалокатга ташлаб бошқа бировни қутқармайди. Чунки, ўзи ва аҳли оиласининг ҳаққи бошқа бировнинг ҳаққидан кўра вожиброқдир.

Ҳозирги кунимизда ушбу ҳадисга қанчалар муҳтож эканлигимизга бир назар ташлайлик!. Баъзи бир инсонлар ўткинчи ҳою-ҳавасга берилиб дабдабали тўй қилмоқда натижада эса ўзи ва аҳлини нафақасини унитиб қарзга ботиб қолмоқда. Бу эса биз ўрганаётган ҳадисга мутлақо зид эканлигини кўриб турибмиз.

Ҳадиснинг давомида “Ким иффатли бўлса Аллоҳ таоло уни иффатли қилади. Ким инсонлардан ўзини беҳожат тутса Аллоҳ таоло уни беҳожат қилади” дейилди. Яъни, бир инсон одамлардан ўзини беҳожат тутса, Аллоҳ таоло уни ё мол-давлат бериб ёки борига қаноат қиладиган қилиб, мукофотлайди.

Аллоҳ таоло ҳаммамизни Ўзидан ўзгага муҳтож қилмасин! Зиммамиздаги аҳли оиламизнинг ҳақларини тўла-тўкис адо қиладиган инсонлардан бўлишимизни барчамизга насиб айласин!

Андижон шахар “Чинор” жоме масжиди имом хатиби:
Авазбек Мўминов

Мақолалар