ОЗ-ОЗ ЎРГАНИБ ДОНО БЎЛУР...
* * *
Заҳируддин Муҳаммад Бобур хазиналари
* * *
МУБАЙЯН ВА НАСРИЙ БАЁНИ
* * *
ИЙМОН-ЭЪТИҚОД КИТОБИ
* * *
НАЗМ
Фосиқе бўлса, бўлса ё зоҳид,
Золиме бўлса, бўлса ё обид,
Жоиз ўлдики, ул имом ўлғай,
Муқтадонинг иши тамом ўлғай.
Қайсидур бу имом, эшитинг роз,
Бу имом ўлди элга беш намоз.
НАСРИЙ БАЁН
Зоҳид (тақволи) ёки фосиқ (гуноҳкор), яхши ёки ёмон имомлар орқасида намоз ўқиш жоиз экани ҳақида
Хоҳ фосиқ – саркаш гуноҳкор бўлсин, хоҳ зоҳид – тақволи зот бўлсин, хоҳ золим бўлсин, хоҳ ибодатли обид бўлсин, агар имом бўлса, эргашувчининг иши тамом бўлади – дуруст ва тўлиқ бўлади (яъни, унга эргашиб намоз ўқиши жоиз бўлаверади). Лекин бу қандай имомдир? Сирни эшитингки, бу халққа беш вақт намозни ўқиб берадиган имомдир.
ИЗОҲ. Муҳаммад Зоҳид Қўтқу ибн Иброҳим ал-Бурсавий айтадилар “Ҳар қандай солиҳ ва фожир имомга иқтидо этиб намоз ўқишни жоиз деб билмоқ керак.
Рофизийларга ўхшаманг, чунки улар ҳар кимга иқтидо этиб намоз ўқимайдилар.
Маҳмуд Аш-Шомий вафот этаётиб, асҳобига дебдилар: «Мен ушбу тўрт нарсани сизларга айтмаган эдим. Бу ҳадисни энди айтаман. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат этдиларки:
Насрий баён ва шарҳ муаллифи:
Мирзо КЕНЖАБЕК.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ёмғир ёға бошлаганда қуйидаги дуони ўқир эдилар: "Аллоҳумма, инний асалука хойроҳаа ва хойро маа фииҳаа ва хойро маа урсилат биҳ ва аъуузу бика мин шарриҳаа ва шарри маа фииҳаа ва шарри маа урсилат биҳ".
"Аллоҳим, Сендан бунинг (шамолнинг) яхшисини, ундаги яхшиликни ва у билан юборилган нарсанинг (ёмғирнинг) яхшисини сўрайман. Сендан унинг ёмонидан, ундаги ёмонликдан ва у билан юборилган нарсанинг ёмонидан паноҳ сўрайман".
Ёмғир раҳмат ёки бало бўлиб келиши мумкин бўлгани сабабли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам шамол бошланса, (ёмғир яқинлашиб келаётганининг аломати бўлгани учун) кайфиятлари ўзгариб, безовта бўла бошлардилар. "Нега хавотирга тушдингиз?" деб сўрашса, у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Умматимга жазо келмадимикин деб қўрқаман", дея жавоб берардилар.
Анас розияллоҳу анҳу айтадилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан турганимизда ёмғирда қолдик. Бас, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзларига ёмғир тегиши учун кийимларини шимардилар. Биз: "Ё Аллоҳнинг Расули, нега бундоқ қилдингиз?" дедик. У зот: "Чунки у (ёмғир) ҳозиргина Роббимнинг ҳузуридан (даргоҳидан) келди", дедилар» (Имом Муслим ривояти).
Бу иш йилнинг биринчи ёмғири ёғишни бошлаганда қилинади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "...ёмғир пайтидаги дуо рад қилинмайди", дедилар.
Қаранг, бу жуда ҳам осон, аммо савоби улкан, гуноҳларни кетказувчи, жаннатга етказувчи бўлган амалдир. Лекин дангасалигимиз, бепарволигимиз оқибатида бунга эътибор бермаймиз, амал қилмаймиз. Кўпчилигимиз ҳатто билмаймиз ҳам. Аввал билмасак, энди билиб олдик. Энди билганимизга амал қилайлик ва бошқаларга ҳам етказайлик.
Зеро, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларини ёйилишига хизмат қилиш у зотга бўлган муҳаббат ва эҳтиромнинг юксак намунаси ҳисобланади. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларини аниқлик билан етказганларнинг ҳаққига: “Менинг гапимни эшитиб, ёдлаб, сингдириб, сўнгра етказган одамни Аллоҳ неъматлантирсин”, деб дуо қилганлар (Имом Термизий ривояти).
Келинг, биз ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига мувофиқ ёмғирни дуолар билан қарши олайлик.
Аллоҳ таоло барчамизга ҳар бир ишда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига амал қилишимизга тавфиқ ато этсин, омийн!
Аллоҳумма солли ва саллим ъала Муҳаммадин ва ъала оли Муҳаммад
Даврон НУРМУҲАММАД