Фарзанд буюк неъмат. Фарзанд туфайли оилалар мустаҳкамланади ва у билан бахт тўла-тўкис бўлади. Шу билан бирга Аллоҳ таоло бандаларини имтиҳон қилишида фарзанд муҳим ўринга эга. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Осмонлар ва Ернинг ҳукмронлиги Аллоҳга (хос)дир. (У) хоҳлаган нарсани яратур. Хоҳлаган кишисига қизларни ҳадя этур ва хоҳлаган кишисига ўғилларни ҳадя этур. Ёки уларга ўғиллар ва қизларни қўшиб берур ва хоҳлаган кишисини фарзанд кўрмайдиган қилиб қўйгай. Албатта, У (бунинг ҳикматини) билувчи ва (ўзи хоҳлаган нарсани яратишга) қодирдир” (Шўро, 49).

Мазкур оятдан Аллоҳ таоло бандаларига фарзандни ҳадя қилиши ҳам бермаслиги ҳам синов экани маълум бўлади. Фарзандли бўлганлар Аллоҳ таолонинг улуғ инъомига шукр қилиб, тоат-ибодатда бардавом бўлишлари лозим.

Фарзандни Аллоҳ таолодан дуо қилиб сўраш пайғамбарлар суннати. Аллоҳ таолони қўйиб, бошқалардан фарзанд талаб қилиш муқаддас динимизда қайтарилган иш ҳисобланади. Баъзилар фарзансизлик Аллоҳ таолонинг имтиҳони эканини унутиб, турли йўллар билан фарзанд талаб қилишга ўтадилар. Кимнингдир гапига ишониб, қайси бир дарахтга ип боғлайдилар ёки фалон шаҳардаги қабрни атрофини айланиб, улардан фарзанд сўрайдилар. Бошқалар эса фолбинга чопади. Мазкур ишларнинг барчаси Ислом дини аҳкомларига зид. Шунинг учун фарзандни Аллоҳ таолонинг буйруғига ва Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг суннатларига мувофиқ талаб қилиш лозим. Фарзандли бўлмаганлар, бу Аллоҳ таолонинг синови эканини ҳис этиб, сабр қилишлари, ибодатларни мукаммал қилиб ноумид бўлмасликлари керак. Шу билан бирга ихлос-муҳаббат билан Яратганга илтижо қилиб дуо қилишлари динимиз кўрсатмасидир.  Қуръони каримда бундай марҳамат қилинади: “Ўша жойда Закариё Раббига илтижо қилиб, деди: «Раббим, менга (ҳам) ўз ҳузурингдан пок зурриёт ато эт! Дарҳақиқат, Сен дуони эшитувчидирсан»” (Оли Имрон, 38).

Ислом динида фарзандни тарбия қилиш ота-онанинг масъулиятли бурчидир. Ота-онанинг фарзанд неъматига ҳақиқий шукри, айнан тарбия масъулиятини шараф билан адо этиш орқали юзага чиқади. Ота-она болаларига намуна бўлиш билан бирга уларга қунт билан одоб ўргатишлари зурур. Чунки ота-онанинг болаларга берадиган нарсалари ичида энг бебаҳоси одобдир. Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ота фарзандига яхши одобдан кўра афзалроқ ҳадя беролмайди”, деганлар (Имом Термизий ривояти).

Фарзандни тарбия қилишда, аввало, унга одоб берилади. Сўнгра болага таълим берилади яъни, илм ўргатилади. Анас ибн Молик (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Илм талаб қилиш ҳар бир мусулмонга фарздир”, деганлар” (Имом Аҳмад ривояти).

Инсон ҳаёти давомида кўп яхшиликларга илм олиш орқали эришади. Дунёдаги барча ёмонликларга эса илмсизлик сабаб бўлади. Таълим билан тарбия бир-бири билан чамбарчаст боғлиқ. Таълимсиз тарбияни ёки аксинча тарбиясиз таълимни тасаввур қилиб бўлмайди. Боболаримиз таълим олсанг, уни тарбия билан безагин, бундай бўлмаса умринг бекор ўтган бўлади, деган гаплари бежиз айтилмаган.

Ота-онанинг вазифаларидан бири болаларини жисмонан бақувват ва соғлом қилиб тарбиялашдир. Бугунги кунда соғлиқни сақлаш, хасталикка чалинмаслик учун нафақат мусулмонлар балки ер юзидаги барча халқлар ва бутун инсоният кураш олиб бормоқда. Бунинг учун кўплаб мамлакатлар асосий эътиборларини спортга қаратишаётгани яққол мисол. Спорт инсонни етукликка ва буюкликка ундайди.

Аҳмадали ХУДАЙБЕРДИЕВ

Олтинкўл туманидаги

“Кўтармачек”  жоме масжиди

имом-хатиби