20 Сентябр, 2024, 17 Рабиъул аввал, 1446
20 Сентябр, 2024, 17 Рабиъул аввал, 1446
* * *
Тил боис одамлар душман ёки дўст,
Ошкор этиб бўлмас неки кўрса кўз.
Баъзан ҳақиқат ҳам ёқмас барчага,
Баъзан қалқон бўлар айтилмаган сўз.
* * *
Аллоҳ кам этмасин ақлий қувватда,
Не савдо кечмайди бошдан ҳаётда.
Минг машаққат чекиб, эзилган чоқ ҳам
Руҳингни сақлай бил мувозанатда.
* * *
Эй ўғил, хулқингда нуқсон кам бўлсин,
Не ишга қўл урсанг, ақл жам бўлсин.
Ҳаёт ўтхонаси ичра тоблангин,
Ироданг темирдек мустаҳкам бўлсин.
* * *
Гоҳида енгилар ёлғонларга рост,
Ҳар ким тўн бичади ўз жисмига мос.
Тиконни босамиз гоҳида кўрмай,
Баъзан ақлимизни енгар эҳтирос.
* * *
Дунё ишларига боқсанг кўз солиб,
Ҳаёт муаллимдир, барчамиз толиб.
Майдонда кучини кўрсатган эмас,
Нафсин енга олган барчадан ғолиб.
* * *
Покликка чақириб ҳар саҳар, ҳар тун,
Виждонинг ҳайқирар балиқдай беун.
Ҳаётнинг энг олий дарсхонасида
Эътиқод синови ўтади ҳар кун.
* * *
Чарақлаган каби само юлдузи
Доим кулиб турар яхшининг кўзи.
Шаббода гул баргин титратганидек,
Одоб белгисидир қизарса юзи.
* * *
Кўкда қуёш бўлиб меҳр бер дилга,
Мард бўлиб оқизгин дарёни чўлга.
Барча орзуларинг бўлсин ижобат,
Манзилни белгила чиқмасдан йўлга.
* * *
Кимдир нур қадрини кўзга илмайди,
Нодон ўз ҳаёти қадрин билмайди.
Инсондан аяма ҳароратингни,
Жаҳонда эримас муз топилмайди.
* * *
Катта йўлнинг боши сўқмоқдан,
Бошланади дарёлар тоғдан.
Оғир ишдан бурма юзингни,
Қўрққин ҳатто кичик гуноҳдан.
* * *
Отингга қамчи бос, ғафлатда қолма,
Жабҳалар аро кир, курашдан толма.
Ярим йўлда қолмоқ ярашмас мардга,
Зафарга етмасдан ноғора чалма.
* * *
Елга соврилади номарднинг суқи,
Нишонга тегади ботирнинг ўқи.
Пастда қолаверар ҳасад қилганлар,
Забт этганни қучиб олқишлар чўққи!
* * *
Кузги дарахтлардек бўлмагин сўлғин,
Доим ҳаракатда қувватга тўлгин.
Қариликни йўлдан чалғитмоқ бўлсанг,
Завқли меҳнат билан ошино бўлгин.
Рашидхон ШУКУРОВ
Қўқон
Биз йўқлик даштида, жонимиз руҳият оламида эди. Отамиз ва онамиз сабабидан бизлар ёруғ оламни кўрдик. Бу дунёда неки мартабага эришсак, барчасида уларнинг ҳақлари бор. Ҳатто улар ўзларининг фарзанд олдидаги бурчларини адо қилмасалар ҳам, бизлар уларни фарзанд сифатида қадрлашга мажбурмиз.
Ҳаётда оталик бурчини адо қилмайдиган эркаклар, оналик меҳрини фидо қилмайдиган аёллар топилиб туради. Ҳатто сериаллар таъсирими, охирзамон аломатими, ҳар ҳолда “ўзим учун яшашим керак!” деган шиорлар аёлларда тобора кўпайиб бормоқда, буни тан оламиз. Бироқ улар нодон бўлса, фарзанд ҳам оқпадар бўлиш йўлини ихтиёр қилурми? Эртага нима бўлади, бу аҳволда?
Бугунги кунда барча соҳадаги асосий камчилик ҳар ким бировдан ўз ҳуқуқини талаб қилиб, унинг ҳақ ва ҳуқуқлари ҳақида деярли ўйлаб кўрмаслиги ва бошқалар ўз вазифаларини адо қилмаслиги ҳақида дунё айвонида (ижтимоий тармоқларда) бонг уриб, ўз вазифасини унутиб қўйишлиги бўлиб турибди.
Бу иллат оилада ҳам ўз ҳукмронлигини ўтказмоқда. Аёллар-ку, ожиза, уларни тушунса бўлади. Аммо эрлар ҳам уялмай-нетмай, заррача ор қилмай, бир хотинни йўлга сола олмай ҳокимиятгача боришмоқда.
Ўзим шахсан шундай тадбирларда қатнашганман. Юқори ташкилотларга бориб, “хотиним билан яраштириб қўйинглар” деганларни муҳокама қилганмиз. Уларнинг ишларини маҳалла фаоллари ҳам, масжид ходимлари ҳам ижобий ҳал қилишга ожиз. У тараф ҳам ўз ҳақини талаб қилади, бу тараф ҳам.
Шунингдек, ҳукуматдан ҳақ талаб қилиш ҳам бор. Ўзларини жабрдийда қилиб кўрсатади. Яхшилаб суриштирсангиз, ўзларининг фуқаролик бурчларини адо қилмайди.
Инсон аввало ўз нафси олдида адолатли бўлиши керак. Ана ундан кейин қайсидир сабаблар туфайли муаммоларга дуч келса, майли ҳаққини сўрасин. Аслида ҳамма ўз бурчи ва вазифасига содиқ бўлса, бунчалар муаммолар кўп бўлмас эди. Илло бўлса ҳам онда-сонда учрар эди.
Муқаддас Ислом дини таълимотларида ҳам жаннатдаги олий мартабаларга етишиш учун Аллоҳ таолога ибодат қилиш, бандаларнинг ҳаққига тажовуз қилмаслик шарти бор.
Агар сиз бурчингизни сидқидилдан адо қилсангиз, шунда барака топасиз, иншаАЛЛОҲ.
Улуғбек қори ЙЎЛДОШЕВ
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа