Иштаҳа – биринчи луқма ортидан, низо эса – биринчи сўз ортидан келади...
Тарих муҳрлаган сўзлар
***
Дунёни кўр, сайр қил, ичига кир, аммо эҳтиёт бўл, дунё сенинг ичингга кирмасин.
Сайдо Жазарий
***
Ўлим — сенга қарата узилган ўқ, ҳаёт эса – ўқнинг сенгача етиб борган лаҳзаси.
Шарқ ҳикматларидан
***
Аёл кулган кулба аёл йиғлаган қасрдан яхшироқдир.
Араб ҳикматларидан
***
Бойлар саховати қошида ўзингизни зинҳор камситилгандек ҳис қилманг
Имом Ғаззолий
***
Кўпчилик ғозни оққуш, деб ўйлайди.
Ўйламай гапириш – мўлжалга олмай ўқ узишдир.
Андалусия ҳикматларидан
***
Ўтмиш унутилганда, бугун аросат, келажак эса вайрон бўлади...
Саййид Аброр Умар
***
Бизни билган билади, билмаган ўзи билади.
Жалолиддин Румий
***
Манбалар асосида Саидаброр Умаров тайёрлади
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Жумада дуо ижобат
١٨٣٧- وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ: قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ. ح وَحَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ أَبِي الزِّنَادِ عَنِ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَكَرَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ فَقَالَ: «فِيهِ سَاعَةٌ لَا يُوَافِقُهَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ وَهُوَ قَبِيلَةٌ يَسْأَلُ اللَّهَ شَيْئًا إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ». زَادَ قُتَيْبَةُ فِي رِوَايَتِهِ: وَأَشَارَ بِيَدِهِ يُقَلِّلُهَا.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жума кунини зикр қила туриб, "Унда шундай бир вақт борки, мусулмон банда намоз ўқиб турган ҳолида унга мувофиқ келиб, Аллоҳдан бирон нарса сўраса, У Зот унга ўшани бермай қўймайди", дедилар».
(Ровий) Қутайба ўз ривоятида "ва қўллари билан унинг озлигига ишора қилдилар" деб қўшимча қилган (Имом Муслим ривояти).
Изоҳ: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобаларидан ва кейингилардан баъзи илм аҳллари дуо ижобат бўладиган соатни асрнинг кетидан то қуёш ботгунича чўзилган вақт орасида деб ҳисоблайдилар. Аҳмад ва Исҳоқнинг қавли шу.
Аҳмад бундай дейди: "Ҳадисларнинг кўпи, дуоси мустажоб бўладиган соат аср намозидан кейин экани борасидадир. Заволдан кейин ҳам кутилади".