Бугун биз қанча шукр қилсак – кам. Чунончи, ҳар йили Рамазон ойи ҳамда иккала ҳайит – Рамазон ва Қурбон байрамлари арафасида давлатимиз раҳбарининг қарори қабул қилиниши динимизга, маънавий-маърифий соҳага қаратилаётган эътиборнинг амалдаги бир инъикосидир.

Ўлкамизга улуғ ой, ойларнинг сарвари, саййиди ва султони, Аллоҳнинг муборак китоби Қуръони карим нозил бўлган ой – орзиқиб кутилган Рамазон ойи ташриф буюрмоқда.

Президентимизнинг “Муборак Рамазон ойини муносиб тарзда ўтказиш тўғрида”ги қарори барча мўмин-мусулмон юртдошларимиз сингари бизни ҳам беҳад қувонтирди.

Шу ўринда бир ҳолатни эслаб ўтиш янада кўпроқ шукр қилишимизга туртки бўлса, ажаб эмас. Авваллари Тошкент шаҳрида бармоқ билан санарли масжидларда Қуръони карим хатм қилинар, қорилар Миср, Туркия, Саудия Арабистони каби давлатлардан таклиф этилар эди. “Биров билмасин”, дея уч кунда Қуръони карим хатм қилиб бўлинар эди. Ҳозир эса халқимиз, айниқса, ёши улуғ инсонлар қийналмаслиги, Қуръони карим тиловатидан завқ олишлари учун Ўзбекистон мусулмонлари идораси тавсиясига биноан хатми Қуръонлар камида 27 кун давом этиши белгилаб қўйилди.

Таъкидлаш жоиз, ўтган йили пандемия туфайли масжидларимиз фаолият юритмади. Бу йил, Аллоҳга шукр, масжидларимиз очиқ. Таровеҳ намозларини карантин қоидаларига қатъий риоя қилган ҳолда ўқишимиз шарт. Шу билан бирга, ёши улуғ отахонлар, сурункали хасталиги бор кишилар ўзларини эҳтиёт қилишлари, таровеҳларни уйларида ўқишлари мақсадга мувофиқ бўлади. Улар мунтазам равишда тиббий назоратдан ўтиб туришлари тавсия этилади. Чунки ҳали бу хавф, яъни коронавирус балоси тўлиқ чекингани, бутунлай бартараф этилгани йўқ.

Аллоҳга беадад ҳамдлар бўлсин, ҳозир юртимизда 2085 та масжид фаолият юритаётган бўлса, бу йил шулардан 1367 тасида Қуръони карим хатм қилинади.

Тошкент шаҳридаги 114 та жоме масжиднинг барчасида 27 кун давомида мўмин-мусулмонлар Аллоҳнинг каломини тинглашади, иншоаллоҳ. Бунинг учун барча шарт-шароитлар яратилди. Масжидларимиз Рамазонга шай ҳолатга келтирилди.

Ҳозир дунёнинг айрим жойларида урушлар, тўс-тўполон, табиий офатлар бўлиб турибди. Шукурки, Ватанимиз тинч, халқимиз ҳаёти кундан кунга фаровон бўлиб бормоқда. Бу ой савоб, ажр жиҳатидан йилларга, минг ойларга татийди. Шундай экан, ҳар биримиз Рамазонни ғанимат билиб, кўнгиллар эриган, қалблар юмшаган дамларда Яратгандан юртимиз тинчлиги, халқимиз фаровонлигини сўраб, дуою илтижолар қилишимиз керак.

Рамазони шариф тоат-ибодат, қут-барака, бахт-саодат ойидир. Шу билан бирга, бу ойда гуноҳлар ювилажак, тавба-тазаррулар, чин ихлос ва эътиқод ила қилинган дуолар мустажоб бўлиб, қалблар таскин топажак.

Рўза инсонни ҳалолликка, покликка даъват этади, унинг қалбини ғуборлардан тозалайди. Зеро, Қуръони каримда бундай марҳамат қилинади: “Эй, имон келтирганлар, тақволи бўлишларингиз учун сизлардан олдинги (уммат)ларга фарз қилингани каби сизларга ҳам рўза фарз қилинди” (Бақара сураси,183-оят).

Улуғ ойда ҳар бир қилинган амалнинг эвазига 70 тадан 700 тагача савобга эга бўлиш мумкинлиги ҳақида ҳадиси шарифда марҳамат қилинган. Бироқ ушбу ойда инсонларга яхшилик қилиб, хайру саховат кўрсатиб, улкан савоб ва ажрларга эга бўлишнинг ўрнига бозорларда нарх-навони ошириб, манфаат топишга уринаётган юртдошларимиз ҳам бор.

Улардан “нимага бундай?” деб сўрасангиз, уялмай “рўза келди-да”, дейишади. Аслида ҳақиқий мусулмон Рамазон ойида ўта саховатли бўлиши лозим. Чунки Рамазон ойи тақвони, тарбияни ўрганадиган ой. Токи, бу ойда ҳосил қилинган тақво, одоб ва тарбия йилнинг қолган ойларида ана шу мўминга ҳамроҳ бўлсин.

Рамазон ойида инсон ўз нафсини тарбиялаш мақсадида емоқ-ичмоқдан тийилади. Бизда эса кимўзарга катта-катта жойларда дабдабали ифторликлар беришга интилишлар сезилиб қолади. Бу ҳам шаръан дуруст эмас. Чунки Рамазон ойида ифторлик бераман деб, кўп уриниб, дабдабозликка йўл қўйиб, исроф қилаётганимизни ўйламаяпмиз. Ифторликларни ўртача меъёрда қилиб, қолган маблағларимизни қариндошлар орасидаги, маҳалламиздаги муҳтожларга берсак, ана ўша афзалроқдир.

Бугун биз қанча шукр қилсак – кам. Чунончи, ҳар йили Рамазон ойи ҳамда иккала ҳайит – Рамазон ва Қурбон байрамлари арафасида давлатимиз раҳбарининг қарори қабул қилиниши динимизга, маънавий-маърифий соҳага қаратилаётган эътиборнинг амалдаги бир инъикосидир.

Аллоҳ таоло барчаларимизга бу ойни ғанимат билишга тавфиқ берсин.

Нуриддин ХОЛИҚНАЗАРОВ,

Тошкент шаҳри бош имом-хатиби