Аллоҳ таоло Қуръони каримда: “Эй Одам авлоди! Сизларга авратларингизни беркитадиган либос ва патлар (зийнат кийимлари)ни туширдик. (Аммо) тақво либоси – бу яхшироқдир. Бу(лар) Аллоҳнинг мўъжизаларидандир. Шояд, (буни) эслаб кўрсалар!” (Аъроф сураси, 26-оят) дейди.
Бироқ бугун айрим йигит-қизларнинг кийинишларида очиқ-сочиқликни кўрамиз. Ачинарлиси, аёлнинг эркакка хос кийиниши урф бўлди.

Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳумо ривоят қилган ҳадисда: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам (кийинишда) ўзини аёлларга ўхшатадиган эркакларни ва эркакларга ўхшаб кийинадиган аёлларни лаънатладилар”, дейилади (Имом Бухорий ривояти).
Либос соҳибининг диди, дунёқараши ва тарбиясидандир. Билиб-билмай маъноси салбий бўлган ёзувли ёки “мода” дея йиртиқ-ямоқ кийиниш инсонни обрўсизлантиради. Шунинг учун ҳам миллий қадриятларимизда, динимизда кийиниш маданиятига алоҳида аҳамият берилган.

Либос харид қилаётганимизда тасвирларига эътибор бериш керак. Масалан, айрим футболкаларда калла суяги, тамаки, спиртли ичимликлар тасвири бор. Баъзиларидаги хориж тилида ёзилган ёзувнинг маъносидан уялиб кетасиз. Афсуски, болаларимиз менга шу ёқди, дея харид қилиб олишади. Масалан, йўл бўйидаги кийим дўкони ёнидан ўтиб кетаётсам, ўғлининг хархашасидан безор бўлган она: “Буни қандай киясан, кунлар совуқ бўлса, қара, ҳамма жойи йиртиқ?! Шу аҳволдаги кийим яна қиммат”, дейди. Менинг назаримда бу бола кимгадир ҳавас қилиб, шу либосни олиш ниятида. На саломатлигига, на маданиятига манфаатли бўлмаган бундай либосларни олиб бермаслик учун боламизнинг қизиқишларини ўрганишимиз, йўлга солишимиз керак.
Хўш, бу ҳолга қандай чек қўйиш мумкин?

Тарбия оиладан бошланади. Ота-она фарзандига ибрат бўлиши керак. Боламиз учун кийимлар харид қилишда эътиборли бўлайлик. Нобоп кийинган таниш-нотанишларга насиҳат қилиш, кези келса, дакки беришдан асло эринмайлик. Бола кийинишида кимга тақлид қиляпти? Буни назорат қилайлик.
Яна шуларни ҳам билиб қўйиш фойдалидир: кийимни ўнг томондан бошлаб кийиш – суннат амал. Либос кийганда айтиладиган дуо ҳам бор: “Алҳамду лиллаҳиллазий касааний ҳаза ва розақонийҳи мин ғойри ҳавлин минний валаа қувваҳ”. Яъни, “Барча ҳамду санолар менинг ўзимда ҳеч қандай куч-қудрат ва имконият бўлмаган ҳолда бу либосни менга кийдирган ҳамда ризқ қилиб берган Аллоҳга хосдир”.

Юлдузхон АБДУРАҲМОНОВА,
Қўқон шаҳридаги “Ашурали Зоҳирий” маҳалласи отинойиси.